قریب (اسم الله)

از دانشنامه‌ی اسلامی
پرش به ناوبری پرش به جستجو

لفظ «قَريب» در قرآن کریم ۲۶ بار آمده و در سه مورد وصف خدا -به معناى نزديک به بندگان- قرار گرفته است:[۱]

  • «واِذَا سَاَلَكَ عِبادى عَنّى فَاِنّى قَريبٌ أُجِيبُ دَعْوَةَ الدّاعِ إِذا دَعان...»؛ (سوره بقره/ ۱۸۶) «هرگاه بندگان من از تو درباره من سؤال كنند، بگو: من نزديكم، درخواست درخواست كننده را پاسخ مى گويم، آنگاه كه مرا بخواند».
  • «...فَاسْتَغْفِرُوهُ ثُمَّ تُوبُوا إِلَيْهِ اِنَّ رَبّى قَريبٌ مُجيب»؛ (سوره هود/ ۶۱) «از او آمرزش بخواهيد آنگاه به سوى او بازگرديد، پروردگار من نزديك است و پاسخگو».
  • «...وَ إِنِ اهْتَدَيْتُ فَبِما يُوحِى إِلَىَّ رَبِّى اِنَّهُ سَميعٌ قَريب»؛ (سوره سبا/ ۵۰) «اگر هدايت شدم به خاطر پيامى است كه پروردگار به من مى فرستد، او شنوا و نزديك است».

از آنجا كه لازمه نزديک بودن خدا، شنوايى و اجابت است، قرآن اسم «قريب» را همراه با «سميع» و «مُجيب» بكار برده است. و ما در باره قرب خدا به هنگام بحث از اسم «اَقرَب» سخن گفتيم.[۲]

پانویس

  1. پرش به بالا الاسماء والصّفات، بيهقى، ج ۱، ص ۸۰-۸۱؛ اسما و صفات الهى فقط در قرآن، ج۲، ص ۱۰۹۸-۱۱۰۰.
  2. پرش به بالا منشور جاوید، آیت‌الله جعفر سبحانی، ج ۲ ص ۳۲۷.


منابع

  • منشور جاوید، آیت‌الله جعفر سبحانی، ج ۲ ص ۳۲۷
  • فرهنگ قرآن، اکبر هاشمی رفسنجانی، ج ۲۳، ص ۲۳۰.

مطالب مرتبط

اسماء الله در قرآن
تعداد:۱۳۵
الف اله، اَحَد، اوّل، آخِر، اعلى، اکرم، اعلم، ارحم الراحمین، احکم الحاکمین، احسن الخالقین، اهل التقوی، اهل‌ المغفرة، اقرب، ابقى، اسرع الحاسبین.
ب بارى، باطن، بدیع، بَرّ، بصیر.
ت توّاب.
ج جبّار، جامع.
ح حکیم، حلیم، حیّ، حق، حمید، حسیب، حفیظ، حفى.
خ خبیر، خالق، خلاق، خیر، خیرالماکرین، خیرالرازقین، خیرالفاصلین، خیرالحاکمین، خیرالفاتحین، خیرالغافرین، خیرالوارثین، خیرالراحمین، خیرالمنزلین.
ذ ذوالعرش، ذوالطول، ذوانتقام، ذوالفضل العظیم، ذوالرحمة، ذوالقوة، ذوالجلال و الاکرام، ذوالمعارج.
ر رحمان، رحیم، رؤوف، رب، رفیع الدرجات، رزاق، رقیب.
س سمیع، سلام، سریع الحساب، سریع العقاب.
ش شهید، شاکر، شکور، شدید العذاب، شدید العقاب، شدید المحال.
ص صمد.
ظ ظاهر.
ع عالِمُ غيبِ السماواتِ و الأرضِ، علیم، عزیز، عفوّ، على، عظیم، علام‌الغیوب، عالم الغیب و الشهادة.
غ غافرالذنب،غالب، غفار، غفور، غنى.
ف فالق الاصباح، فالق الحب و النوى، فاطر، فتّاح.
ق قوى، قدوس، قیوم، قاهر، قهار، قریب، قادر، قدیر، قابل‌التوب، القائم على کل نفس.
ک کبیر، کریم، کافی.
ل لطیف.
م مؤمن، مهیمن، متکبر، مصوِّر، مجید، مجیب، مبین، مولی، محیط، مقیت، متعال، محیى، متین، مقتدر، مستعان، مبدى، مالک الملک.
ن نصیر ، نور.
و وهاب، واحد، ولی، والی، واسع، وکیل، ودود.
ه هادی.


قرآن
متن و ترجمه قرآن
اوصاف قرآن (اسامی و صفات قرآن، اعجاز قرآن، عدم تحریف در قرآن)
اجزاء قرآن آیه، سوره، جزء، حزب، حروف مقطعه
ترجمه و تفسیر قرآن تاریخ تفسیر، روشهای تفسیری قرآن، سیاق آیات، اسرائیلیات، تاویل، فهرست تفاسیر شیعه، فهرست تفاسیر اهل سنت، ترجمه های قرآن
علوم قرآنی تاریخ قرآن: نزول قرآن، جمع قرآن، شان نزول، کاتبان وحی، قراء سبعه
دلالت الفاظ قرآن: عام و خاص، مجمل و مبین، مطلق و مقید، محکم و متشابه، مفهوم و منطوق، نص و ظاهر، ناسخ و منسوخ
تلاوت قرآن تجوید، آداب قرائت قرآن، تدبر در قرآن
رده ها: سوره های قرآن * آیات قرآن * واژگان قرآنی * شخصیت های قرآنی * قصه های قرآنی * علوم قرآنی * معارف قرآن
مسابقه از خطبه ۱۱۳ نهج البلاغه