مبعث حضرت محمد صلی الله علیه و آله: تفاوت بین نسخه‌ها
(←چگونگی بعثت پیامبر اکرم صلی الله علیه و آله) |
مهدی موسوی (بحث | مشارکتها) (ویرایش) |
||
| سطر ۱: | سطر ۱: | ||
{{خوب}} | {{خوب}} | ||
| − | + | '''مبعث [[پیامبر اسلام|حضرت محمد]] صلی الله علیه و آله'''، روزی است که پیامبر [[اسلام]] از سوی [[الله|خدا]] برای هدایت [[بشر]] و راهنمایی همیشگی انسان‌ها برانگیخته شد. مطابق با نظر [[شیعه]]، بعثت آن حضرت در ۲۷ [[رجب]] سال چهلم [[عام الفیل|عام الفیل]] (مطابق با سال ۶۱۰ میلادی) در چهل سالگی ایشان واقع شد. | |
| − | '''مبعث [[پیامبر اسلام|حضرت محمد]] صلی الله علیه و آله''' روزی است که پیامبر [[اسلام]] از | + | {{تقویم|روز= ۲۷ رجب|سال= ۴۰ [[عام الفیل]]}} |
| − | |||
==مفهوم شناسی مبعث== | ==مفهوم شناسی مبعث== | ||
| − | + | «مبعث» اسم زمان از ریشه «بعث» است، و بَعْث در لغت برانگیختن و روانه کردن چیزى است.<ref>[[مفردات قرآن راغب|مفردات الفاظ قرآن]]، راغب اصفهانی، ج ۱، ص ۱۳۲</ref> | |
| − | بِعْثَت در فرهنگ اسلامى عموما به معنای برانگیختن و برگزیدن [[ | + | بِعْثَت در فرهنگ اسلامى عموما به معنای برانگیختن و برگزیدن [[پیامبران|پیامبران]] از سوی [[الله|خداوند]] برای هدایت مردم است که آغاز [[نبوت|رسالت]] هر پیامبر می باشد.<ref>[http://islampedia.ir/fa/1389/11/%D9%85%D9%81%D9%87%D9%88%D9%85-%D8%B4%D9%86%D8%A7%D8%B3%DB%8C-%D8%A8%D8%B9%D8%AB%D8%AA/ اسلام پدیا، مفهوم شناسی بعثت]</ref> |
| − | ==تاریخ بعثت پیامبر اکرم | + | ==تاریخ بعثت پیامبر اکرم== |
| − | به روایت [[اهل سنت]] | + | به روایت [[اهل سنت]]، [[پیامبر اسلام|حضرت محمد]] صلی الله علیه و آله روز دوشنبه هفدهم یا هجدهم یا نوزدهم ماه مبارک [[رمضان]]، به پیامبری مبعوث گردیده اند. |
| − | + | اما [[اجماع]] [[شیعه]] بر آن است که مبعث آن حضرت در روز بیست و هفتم ماه [[ماه رجب|رجب]] صورت گرفت. روایات دال بر این مطلب در منابع شیعه بسیار است، از آن جمله [[شیخ کلینی]] با [[سند حدیث|سند]] خود از [[امام صادق علیه السلام|امام صادق]] علیه السلام روایت کرده است که فرمود: «[[روزه]] بیست و هفتم رجب را فراموش نکن، زیرا آن روزى است که محمد به [[نبوت|نبوّت]] گماشته شد.» [[شیخ صدوق]] و [[شیخ طوسى]] هم این را روایت کرده اند. و نیز روایات دیگری که دال بر این موضوع است از سایر [[ائمه اطهار|ائمه]] یا [[صحابی|صحابیان]] پیامبر اکرم صلی الله علیه و آله نقل شده است.<ref> تاریخ تحقیقى اسلام (موسوعة التاریخ الاسلامى)، ج۱، ص: ۳۱۵ </ref> | |
| − | + | مطابق روایت فریقین، آن حضرت به هنگام بعثت چهل ساله بوده است. | |
| − | مطابق | ||
| − | [[ | + | ==چگونگی بعثت پیامبر اکرم == |
| − | + | مطابق با آنچه در منابع آمده است در حالی که [[پیامبر اسلام|پیامبر اکرم]] صلی الله علیه و آله در [[غار حِرا|غار حرا]] در حوالی [[مکه]] معظمه به [[عبادت]] و نیایش می‌پرداخت، [[جبرئیل]] بر وی نازل شد و بر وی [[آیه|آیاتی]] از [[قرآن|قرآن مجید]] را به عنوان طلیعه [[نبوت]] نازل نمود. نخستین آیاتی که بر آن حضرت فرود آمد، آیه‌های [[سوره]] ۹۶ قرآن مجید یعنی [[سوره علق]] بود.<ref> فرازهایی از تاریخ پیامبر اسلام صلی الله علیه و آله، ص ۹۳؛ تاریخ ابن خلدون، ج ۱، ص ۳۸۵.</ref> | |
[[پرونده:حرا.jpg|بندانگشتی|جبل النور و [[غار حرا]]]] | [[پرونده:حرا.jpg|بندانگشتی|جبل النور و [[غار حرا]]]] | ||
| − | سپس آنچه را | + | [[امام حسن عسکری علیه السلام|امام حسن عسکرى]] علیه السّلام در توصیف بعثت نبى اکرم صلّى اللّه علیه و آله بود، می فرماید: «... تا این که به چهل سالگى رسید، و [[الله|خداوند]] قلب کریمش را بهترین و والاترین و خاشع‌ترین و مطیع‌ترین قلب‌ها یافت. پس به درهاى آسمان اجازه داد و آنها بازشدند و به [[ملائکه]] اجازه داد و آنها نازل شدند و در این حال محمد صلّى اللّه علیه و آله به آنها مى‌نگریست. پس رحمت از طرف [[عرش]] بر وى نازل شد و او به [[جبرئیل|روح الامین]] (جبرئیل) -طاووس ملائکه- نگاه مى‌کرد، جبرئیل نزد او فرود آمد و دستش را گرفت و تکان داد و گفت: اى محمد! بخوان، محمد فرمود: چه چیزى را بخوانم؟ گفت: اى محمد! {{متن قرآن|«اِقْرَاْ بِاسْمِ رَبِّک الَّذی خَلَقَ * خَلَقَ الْاِنسانَ مِنْ عَلَقَ * اِقْرَا وَ رَبُّک الْاَکرَمُ * اَلَّذی عَلَّمَ بِالْقَلَمِ...».|سوره=۹۶|آیه=۱تا۳}} |
| + | (قرآن را) به نام پروردگارت -که هستى را آفرید- بخوان، همو که انسان را از خون بسته آفرید. بخوان که پروردگارت از همه ارجمندتر است. همو که با قلم تعلیم داد و آن چه را که انسان نمى‌دانست به او آموخت. سپس آنچه را که مى‌بایست بر او نازل کرد و خودش به سوى پروردگارش بالا رفت. محمد صلّى اللّه علیه و آله از کوه پایین آمد در حالى که عظمت خداوند و جلالت ابّهت الهى او را مدهوش خود کرده بود و به تب و لرز دچار شده بود. چیزى که اضطرابش را بیشتر مى‌کرد، این بود که مى‌ترسید، [[قریش|قریشیان]] او را تکذیب کرده و او را به دیوانگى نسبت دهند، در حالى که او عاقل‌ترین مردم و گرامى‌ترین آنان بود و مبغوض‌ترین چیزها در نظر او شیاطین و اعمال دیوانگان بود؛ بنابراین، خداوند اراده کرد که قلبش را مملوّ را شجاعت نماید و به او فراخى دل عنایت فرماید. براى همین از کنار هر سنگ و درختى که ردّ مى‌شد، مى‌شنید که مى‌گفتند: «السّلام علیک یا رسول اللّه».<ref> تاریخ تحقیقى اسلام (موسوعة التاریخ الاسلامى)، ج۱، ص: ۳۱۶، به نقل از بحار الانوار، ج ۱۸، ص ۲۰۶ </ref> | ||
| − | به | + | به روایتی،... همین که پیامبر وارد خانه شد از نور چهره مبارکش خانه [[خدیجه کبری|خدیجه کبری]] سلام الله علیها منور شد و آن بانوی پرهیزکار پرسید: ای محمد! این چه نوری است که در تو مشاهده می‌کنم؟ حضرت فرمود: این نور پیامبری است، بگو: لا إله الله، محمد رسول الله. خدیجه گفت: من سال‌هاست که پیامبری تو را می‌دانم و هم اکنون نیز شهادت می‌دهم که خدایی جز خداوند یکتا نیست و تو رسول و پیامبر خدایی. بدین گونه خدیجه نخستین کسی بود که به همسرش حضرت محمد صلی الله علیه و آله [[ایمان|ایمان]] آورد.<ref> [[منتهی الآمال|منتهی الآمال]]، ج ۱، ص ۴۷.</ref> |
| − | + | از میان مردان نیز [[امام علی علیه السلام|امام علی بن ابی‌طالب]] علیه‌السلام، به محض دیدن چهره نورانی پیامبر صلی الله علیه و آله به وی ایمان آورد و شهادتین را بر زبان جاری کرد. از آن پس پیامبر صلی الله علیه و آله در کنار خانه خدا [[نماز]] می‌گذارد و خدیجه سلام الله علیها و علی علیه‌السلام بر او اقتدا می‌کردند و نماز می‌خواندند.<ref> فرازهایی از تاریخ پیامبر اسلام صلی الله علیه و آله، ص ۹۵.</ref> این سه نفر، با جان و مال و هستی خویش [[اسلام]] را پرورانده و فراگیر نمودند. | |
| − | |||
| − | از | ||
==اعمال شب و روز مبعث== | ==اعمال شب و روز مبعث== | ||
| − | شب و روز مبعث برای مسلمانان شرافتی ویژه دارد. تا جایی که برخی آن آن را | + | شب و روز عید مبعث برای مسلمانان شرافتی ویژه دارد. تا جایی که برخی آن آن را شریفتر از تمام روزها و شبها دانسته اند.<ref>[[میرزا جواد آقا ملکی تبریزی|میرزا جواد ملکی تبریزی]] در کتاب المراقبات می گوید: بعد از روز پانزدهم به منزل دیگرى از منازل رجب و شریفترین آنها بلکه شریفتر از تمام روزها و شبها، یعنى روز و شب بیست و هفتم رجب مى رسیم. |
| − | </ref> در کتاب [[مفاتیح الجنان]] برای شب و روز مبعث اعمالی ذکر شده است.<ref>مفاتیح الجنان، اعمال شب و روز | + | </ref> در کتاب [[مفاتیح الجنان]] برای شب و روز مبعث اعمالی ذکر شده است.<ref>مفاتیح الجنان، اعمال شب و روز ۲۷ رجب.</ref> |
| − | + | '''اعمال شب مبعث:''' | |
*[[غسل]] | *[[غسل]] | ||
| سطر ۳۷: | سطر ۳۴: | ||
*[http://ahlolbait.com/doa/1747 دعای مخصوص این شب] | *[http://ahlolbait.com/doa/1747 دعای مخصوص این شب] | ||
*[http://ahlolbait.com/doa/2484 زیارت امام علی علیه السلام] | *[http://ahlolbait.com/doa/2484 زیارت امام علی علیه السلام] | ||
| − | + | ||
| − | + | '''اعمال روز مبعث:''' | |
*غسل | *غسل | ||
*[[روزه]] | *[[روزه]] | ||
*بسیار [[صلوات]] فرستادن | *بسیار [[صلوات]] فرستادن | ||
| − | *[[زيارت|زیارت]] پیامبر و امام علی ( | + | *[[زيارت|زیارت]] [[پیامبر اسلام|پیامبر اکرم]] و [[امام علی علیه السلام|امام علی]] (علیهماالسلام) |
*[http://ahlolbait.com/node/1760 نماز ویژه این روز] | *[http://ahlolbait.com/node/1760 نماز ویژه این روز] | ||
*[http://ahlolbait.com/node/1759 نمازی از امام جواد علیه السلام] | *[http://ahlolbait.com/node/1759 نمازی از امام جواد علیه السلام] | ||
نسخهٔ ۱۰ مارس ۲۰۲۱، ساعت ۰۸:۲۷
مبعث حضرت محمد صلی الله علیه و آله، روزی است که پیامبر اسلام از سوی خدا برای هدایت بشر و راهنمایی همیشگی انسان‌ها برانگیخته شد. مطابق با نظر شیعه، بعثت آن حضرت در ۲۷ رجب سال چهلم عام الفیل (مطابق با سال ۶۱۰ میلادی) در چهل سالگی ایشان واقع شد.
|
تقویم هجری قمری |
| روز واقعه:۲۷ رجب |
| ۴۰ عام الفیل |
محتویات
مفهوم شناسی مبعث
«مبعث» اسم زمان از ریشه «بعث» است، و بَعْث در لغت برانگیختن و روانه کردن چیزى است.[۱] بِعْثَت در فرهنگ اسلامى عموما به معنای برانگیختن و برگزیدن پیامبران از سوی خداوند برای هدایت مردم است که آغاز رسالت هر پیامبر می باشد.[۲]
تاریخ بعثت پیامبر اکرم
به روایت اهل سنت، حضرت محمد صلی الله علیه و آله روز دوشنبه هفدهم یا هجدهم یا نوزدهم ماه مبارک رمضان، به پیامبری مبعوث گردیده اند.
اما اجماع شیعه بر آن است که مبعث آن حضرت در روز بیست و هفتم ماه رجب صورت گرفت. روایات دال بر این مطلب در منابع شیعه بسیار است، از آن جمله شیخ کلینی با سند خود از امام صادق علیه السلام روایت کرده است که فرمود: «روزه بیست و هفتم رجب را فراموش نکن، زیرا آن روزى است که محمد به نبوّت گماشته شد.» شیخ صدوق و شیخ طوسى هم این را روایت کرده اند. و نیز روایات دیگری که دال بر این موضوع است از سایر ائمه یا صحابیان پیامبر اکرم صلی الله علیه و آله نقل شده است.[۳]
مطابق روایت فریقین، آن حضرت به هنگام بعثت چهل ساله بوده است.
چگونگی بعثت پیامبر اکرم
مطابق با آنچه در منابع آمده است در حالی که پیامبر اکرم صلی الله علیه و آله در غار حرا در حوالی مکه معظمه به عبادت و نیایش می‌پرداخت، جبرئیل بر وی نازل شد و بر وی آیاتی از قرآن مجید را به عنوان طلیعه نبوت نازل نمود. نخستین آیاتی که بر آن حضرت فرود آمد، آیه‌های سوره ۹۶ قرآن مجید یعنی سوره علق بود.[۴]
امام حسن عسکرى علیه السّلام در توصیف بعثت نبى اکرم صلّى اللّه علیه و آله بود، می فرماید: «... تا این که به چهل سالگى رسید، و خداوند قلب کریمش را بهترین و والاترین و خاشع‌ترین و مطیع‌ترین قلب‌ها یافت. پس به درهاى آسمان اجازه داد و آنها بازشدند و به ملائکه اجازه داد و آنها نازل شدند و در این حال محمد صلّى اللّه علیه و آله به آنها مى‌نگریست. پس رحمت از طرف عرش بر وى نازل شد و او به روح الامین (جبرئیل) -طاووس ملائکه- نگاه مى‌کرد، جبرئیل نزد او فرود آمد و دستش را گرفت و تکان داد و گفت: اى محمد! بخوان، محمد فرمود: چه چیزى را بخوانم؟ گفت: اى محمد! «اِقْرَاْ بِاسْمِ رَبِّک الَّذی خَلَقَ * خَلَقَ الْاِنسانَ مِنْ عَلَقَ * اِقْرَا وَ رَبُّک الْاَکرَمُ * اَلَّذی عَلَّمَ بِالْقَلَمِ...». (قرآن را) به نام پروردگارت -که هستى را آفرید- بخوان، همو که انسان را از خون بسته آفرید. بخوان که پروردگارت از همه ارجمندتر است. همو که با قلم تعلیم داد و آن چه را که انسان نمى‌دانست به او آموخت. سپس آنچه را که مى‌بایست بر او نازل کرد و خودش به سوى پروردگارش بالا رفت. محمد صلّى اللّه علیه و آله از کوه پایین آمد در حالى که عظمت خداوند و جلالت ابّهت الهى او را مدهوش خود کرده بود و به تب و لرز دچار شده بود. چیزى که اضطرابش را بیشتر مى‌کرد، این بود که مى‌ترسید، قریشیان او را تکذیب کرده و او را به دیوانگى نسبت دهند، در حالى که او عاقل‌ترین مردم و گرامى‌ترین آنان بود و مبغوض‌ترین چیزها در نظر او شیاطین و اعمال دیوانگان بود؛ بنابراین، خداوند اراده کرد که قلبش را مملوّ را شجاعت نماید و به او فراخى دل عنایت فرماید. براى همین از کنار هر سنگ و درختى که ردّ مى‌شد، مى‌شنید که مى‌گفتند: «السّلام علیک یا رسول اللّه».[۵]
به روایتی،... همین که پیامبر وارد خانه شد از نور چهره مبارکش خانه خدیجه کبری سلام الله علیها منور شد و آن بانوی پرهیزکار پرسید: ای محمد! این چه نوری است که در تو مشاهده می‌کنم؟ حضرت فرمود: این نور پیامبری است، بگو: لا إله الله، محمد رسول الله. خدیجه گفت: من سال‌هاست که پیامبری تو را می‌دانم و هم اکنون نیز شهادت می‌دهم که خدایی جز خداوند یکتا نیست و تو رسول و پیامبر خدایی. بدین گونه خدیجه نخستین کسی بود که به همسرش حضرت محمد صلی الله علیه و آله ایمان آورد.[۶]
از میان مردان نیز امام علی بن ابی‌طالب علیه‌السلام، به محض دیدن چهره نورانی پیامبر صلی الله علیه و آله به وی ایمان آورد و شهادتین را بر زبان جاری کرد. از آن پس پیامبر صلی الله علیه و آله در کنار خانه خدا نماز می‌گذارد و خدیجه سلام الله علیها و علی علیه‌السلام بر او اقتدا می‌کردند و نماز می‌خواندند.[۷] این سه نفر، با جان و مال و هستی خویش اسلام را پرورانده و فراگیر نمودند.
اعمال شب و روز مبعث
شب و روز عید مبعث برای مسلمانان شرافتی ویژه دارد. تا جایی که برخی آن آن را شریفتر از تمام روزها و شبها دانسته اند.[۸] در کتاب مفاتیح الجنان برای شب و روز مبعث اعمالی ذکر شده است.[۹]
اعمال شب مبعث:
اعمال روز مبعث:
- غسل
- روزه
- بسیار صلوات فرستادن
- زیارت پیامبر اکرم و امام علی (علیهماالسلام)
- نماز ویژه این روز
- نمازی از امام جواد علیه السلام
- دعای ویژه این روز
پانویس
- ↑ مفردات الفاظ قرآن، راغب اصفهانی، ج ۱، ص ۱۳۲
- ↑ اسلام پدیا، مفهوم شناسی بعثت
- ↑ تاریخ تحقیقى اسلام (موسوعة التاریخ الاسلامى)، ج۱، ص: ۳۱۵
- ↑ فرازهایی از تاریخ پیامبر اسلام صلی الله علیه و آله، ص ۹۳؛ تاریخ ابن خلدون، ج ۱، ص ۳۸۵.
- ↑ تاریخ تحقیقى اسلام (موسوعة التاریخ الاسلامى)، ج۱، ص: ۳۱۶، به نقل از بحار الانوار، ج ۱۸، ص ۲۰۶
- ↑ منتهی الآمال، ج ۱، ص ۴۷.
- ↑ فرازهایی از تاریخ پیامبر اسلام صلی الله علیه و آله، ص ۹۵.
- ↑ میرزا جواد ملکی تبریزی در کتاب المراقبات می گوید: بعد از روز پانزدهم به منزل دیگرى از منازل رجب و شریفترین آنها بلکه شریفتر از تمام روزها و شبها، یعنى روز و شب بیست و هفتم رجب مى رسیم.
- ↑ مفاتیح الجنان، اعمال شب و روز ۲۷ رجب.
