قرآن هرگز تحریف نشده (کتاب): تفاوت بین نسخه‌ها
پرش به ناوبری
پرش به جستجو
مهدی موسوی (بحث | مشارکتها) |
مهدی موسوی (بحث | مشارکتها) (ویرایش) |
||
| (۱ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۱ کاربر نشان داده نشده) | |||
| سطر ۱۲: | سطر ۱۲: | ||
|زبان=فارسی | |زبان=فارسی | ||
| − | |تعداد جلد= | + | |تعداد جلد=۱ |
|عنوان افزوده1= مترجم | |عنوان افزوده1= مترجم | ||
| سطر ۱۸: | سطر ۱۸: | ||
|افزوده1= عبدالعلی محمدی شاهرودی | |افزوده1= عبدالعلی محمدی شاهرودی | ||
| − | |عنوان افزوده2= | + | |عنوان افزوده2=تعلیقات |
|افزوده2= ابوالحسن شعرانی | |افزوده2= ابوالحسن شعرانی | ||
| − | |لینک= | + | |لینک= [http://lib.ahlolbait.com/parvan/resource/34889/#!resource '''قرآن هرگز تحریف نشده'''] |
}} | }} | ||
| − | کتاب «قرآن هرگز تحریف نشده» ترجمه کتاب «فصل الخطاب فی عدم تحریف کتاب رب الارباب» | + | کتاب '''«قرآن هرگز تحریف نشده»''' از عبدالعلی محمدی شاهرودی، ترجمه کتاب '''«فصل الخطاب فی عدم تحریف کتاب رب الارباب»''' اثر [[علامه حسن زاده آملی|علامه ح‍س‍ن‌زاده آملی]] (م، ۱۴۰۰ ش) است. یکی از اتهاماتی که برخی به [[شیعه]] وارد می نمایند، اتهام اعتقاد شیعه به [[تحریف قرآن]] است. مولف در این کتاب از راههاى مختلفى اثبات نموده که [[قرآن]] هرگز تحریف نشده و اتهام وارد شده به شیعه نیز کذب است. |
==محتوای کتاب== | ==محتوای کتاب== | ||
| − | مولف در | + | مرحوم [[علامه حسن زاده آملی|علامه ح‍س‍ن‌زاده آملی]] مولف کتاب، در ابتدا به نحو اجمال دلایل خود بر عدم [[تحریف قرآن]] را ذکر می کند و در فصول بعدی آنها را اثبات می نماید. این دلایل که در کتاب با ذکر شواهد مختلف به اثبات می رسند عبارتند از: |
| − | + | *تعداد [[سوره]] هاى قرآن که یکصد و چهارده تاست، بدون تردید از دوران خود [[رسول خدا]] صلی الله علیه و آله تاکنون تغییر نیافته است. | |
| − | + | *ترتیب و در جاى خود قرار دادن [[آیه|آیات]] و سوره ها به دستور شارع مقدس بوده که کسى حق چون و چرا در آن را ندارد و یقیناً به دستور [[پیامبر اسلام|پیامبر]] صلی الله علیه و آله بوده و همان گونه که [[جبرئیل|جبرئیل]] امین [[وحى]] خدا را به فرمان پروردگارش به او خبر داده، تنظیم گردیده است. | |
| − | + | *در زمان زندگى پیامبر خدا پیش از آن که جهان فانى را بدرود گوید، مردم سوره ها را با نامهاى ویژه شان مى شناختند. | |
| − | + | *طرح ریزى حروف و علائم و صورت سازى خطوط در [[قرآن مجید]] طبق همان طرحى است که از نوشته هاى نویسندگان وحى در دوره پیامبر نمونه بردارى شده است. | |
| − | + | *علت آن که در آغاز نهمین سوره قرآن با نام «[[سوره برائت|برائت]]» آیه «[[بسم الله الرحمن الرحیم]]» نوشته نشده، آن است که: چنانکه با یکصد و سیزده سوره دیگر غیر آن یکباره نازل شده، با این سوره نازل نگردیده است. | |
| − | + | *«بسم الله الرحمن الرحیم» جزء هر سوره است، همانگونه که جزء آیه اى از سوره ۲۷ [[سوره نمل]] مى باشد. | |
| − | + | *اخبار و آثارى که گویاى آن است که عده زیادى از یاران پیغمبر در دوران آن حضرت یا بعد از درگذشت آن بزرگوار قرآن را گرد آورده اند -مانند آن که گویند: در دوره خلافت [[ابوبکر|ابوبکر]] آیات پراکنده قرآن جمع آورى شده-، مقصود آن نیست که آنان آیات را در سوره ها مرتب نمودند. | |
| − | ===برخی از | + | ===برخی از عناوین کتاب=== |
برخی از مباحثی که در این کتاب مطرح گردیده است، عبارتند از: | برخی از مباحثی که در این کتاب مطرح گردیده است، عبارتند از: | ||
| − | * | + | *توقیفى بودن [[آیه|آیات]] و [[سوره|سوره ها]] |
| − | *چگونگى نظم و | + | *چگونگى نظم و ترتیب سوره ها |
| − | *قرآن را [[صحابه]] جمع | + | *قرآن را [[صحابه]] جمع نکرده اند. |
| − | *چرا [[سوره برائت]] بسم الله | + | *چرا [[سوره برائت]] بسم الله ندارد؟ |
| − | *اشخاصى | + | *اشخاصى که در زمان پیغمبر قرآن را [[جمع قرآن|جمع آورى]] کرده بودند. |
| − | *[[امام على]] | + | *[[امام على]] علیه السلام نخستین جمع آورى کننده قرآن است. |
| − | * | + | *تنظیم سوره ها به اجتهاد صحابه نبوده. |
| − | *امام على | + | *امام على علیه السلام قرآن را به [[ترتیب نزول سوره ها|ترتیب نزول]] جمع آورى کرده. |
| − | *هم | + | *هم اکنون قرآن بر طبق قرائت امام على علیه السلام قرائت مى شود. |
| − | * | + | *دلیل روشن بر این که [[عثمان بن عفان|عثمان]] از قرآن چیزى کم و زیاد نکرده، بلکه مردم را بر یک قرائت جمع کرده. |
| − | *چرا رسم الخط حروف قرآن مخالف با قواعد رسم الخط | + | *چرا [[رسم الخط قرآن|رسم الخط]] حروف قرآن مخالف با قواعد رسم الخط دیگران مى باشد؟ |
*قرائت قرآن بر طبق هفت قرائت [[متواتر]] است. | *قرائت قرآن بر طبق هفت قرائت [[متواتر]] است. | ||
| − | *شماره | + | *شماره آیات و حروف قرآن |
| − | *علت اختلاف شماره | + | *علت اختلاف شماره آیات در قرآن ها |
| − | *طرح | + | *طرح ریزى قواعد دستورى [[علم نحو]] در قرآن |
| − | *معتبر نبودن اخبارى | + | *معتبر نبودن اخبارى که از [[تحریف قرآن|تحریف قرآن]] سخن گفته اند. |
*گره خوردن سرنوشت [[محدث نورى]] و ابن شنبوذ به هم. | *گره خوردن سرنوشت [[محدث نورى]] و ابن شنبوذ به هم. | ||
| − | *خدا نگهدار | + | *خدا نگهدار کتاب خویش است. |
*نظر قطعی بزرگان [[شیعه]] در مورد عدم تحریف قرآن. | *نظر قطعی بزرگان [[شیعه]] در مورد عدم تحریف قرآن. | ||
| − | === | + | ===تعلیقات علامه شعرانى بر کتاب=== |
| − | [[علامه حسن زاده]] در پایان این | + | [[علامه حسن زاده]] در پایان این کتاب، حواشی استاد خود مرحوم [[علامه شعرانی]] بر کتاب «فصل الخطاب» را آورده اند. سبک این بخش به این صورت است که بعد از هر شماره، ابتدا متن عبارت کتاب فصل الخطاب و شماره صفحه آن است و سپس عبارت استاد به عنوان حاشیه می آید. |
| − | |||
| − | |||
| − | |||
| − | |||
==متن کتاب== | ==متن کتاب== | ||
| سطر ۸۷: | سطر ۸۳: | ||
[[رده:کتاب‌های علوم قرآنی]] | [[رده:کتاب‌های علوم قرآنی]] | ||
| + | [[رده:آثار علامه حسن زاده آملی]] | ||
نسخهٔ کنونی تا ۲۸ سپتامبر ۲۰۲۱، ساعت ۰۹:۴۲
 | |
| نویسنده | حسن حسن زاده آملی |
| موضوع | تحریف قرآن |
| زبان | فارسی |
| تعداد جلد | ۱ |
| مترجم | عبدالعلی محمدی شاهرودی |
| تعلیقات | ابوالحسن شعرانی |
|
| |
کتاب «قرآن هرگز تحریف نشده» از عبدالعلی محمدی شاهرودی، ترجمه کتاب «فصل الخطاب فی عدم تحریف کتاب رب الارباب» اثر علامه ح‍س‍ن‌زاده آملی (م، ۱۴۰۰ ش) است. یکی از اتهاماتی که برخی به شیعه وارد می نمایند، اتهام اعتقاد شیعه به تحریف قرآن است. مولف در این کتاب از راههاى مختلفى اثبات نموده که قرآن هرگز تحریف نشده و اتهام وارد شده به شیعه نیز کذب است.
محتوای کتاب
مرحوم علامه ح‍س‍ن‌زاده آملی مولف کتاب، در ابتدا به نحو اجمال دلایل خود بر عدم تحریف قرآن را ذکر می کند و در فصول بعدی آنها را اثبات می نماید. این دلایل که در کتاب با ذکر شواهد مختلف به اثبات می رسند عبارتند از:
- تعداد سوره هاى قرآن که یکصد و چهارده تاست، بدون تردید از دوران خود رسول خدا صلی الله علیه و آله تاکنون تغییر نیافته است.
- ترتیب و در جاى خود قرار دادن آیات و سوره ها به دستور شارع مقدس بوده که کسى حق چون و چرا در آن را ندارد و یقیناً به دستور پیامبر صلی الله علیه و آله بوده و همان گونه که جبرئیل امین وحى خدا را به فرمان پروردگارش به او خبر داده، تنظیم گردیده است.
- در زمان زندگى پیامبر خدا پیش از آن که جهان فانى را بدرود گوید، مردم سوره ها را با نامهاى ویژه شان مى شناختند.
- طرح ریزى حروف و علائم و صورت سازى خطوط در قرآن مجید طبق همان طرحى است که از نوشته هاى نویسندگان وحى در دوره پیامبر نمونه بردارى شده است.
- علت آن که در آغاز نهمین سوره قرآن با نام «برائت» آیه «بسم الله الرحمن الرحیم» نوشته نشده، آن است که: چنانکه با یکصد و سیزده سوره دیگر غیر آن یکباره نازل شده، با این سوره نازل نگردیده است.
- «بسم الله الرحمن الرحیم» جزء هر سوره است، همانگونه که جزء آیه اى از سوره ۲۷ سوره نمل مى باشد.
- اخبار و آثارى که گویاى آن است که عده زیادى از یاران پیغمبر در دوران آن حضرت یا بعد از درگذشت آن بزرگوار قرآن را گرد آورده اند -مانند آن که گویند: در دوره خلافت ابوبکر آیات پراکنده قرآن جمع آورى شده-، مقصود آن نیست که آنان آیات را در سوره ها مرتب نمودند.
برخی از عناوین کتاب
برخی از مباحثی که در این کتاب مطرح گردیده است، عبارتند از:
- توقیفى بودن آیات و سوره ها
- چگونگى نظم و ترتیب سوره ها
- قرآن را صحابه جمع نکرده اند.
- چرا سوره برائت بسم الله ندارد؟
- اشخاصى که در زمان پیغمبر قرآن را جمع آورى کرده بودند.
- امام على علیه السلام نخستین جمع آورى کننده قرآن است.
- تنظیم سوره ها به اجتهاد صحابه نبوده.
- امام على علیه السلام قرآن را به ترتیب نزول جمع آورى کرده.
- هم اکنون قرآن بر طبق قرائت امام على علیه السلام قرائت مى شود.
- دلیل روشن بر این که عثمان از قرآن چیزى کم و زیاد نکرده، بلکه مردم را بر یک قرائت جمع کرده.
- چرا رسم الخط حروف قرآن مخالف با قواعد رسم الخط دیگران مى باشد؟
- قرائت قرآن بر طبق هفت قرائت متواتر است.
- شماره آیات و حروف قرآن
- علت اختلاف شماره آیات در قرآن ها
- طرح ریزى قواعد دستورى علم نحو در قرآن
- معتبر نبودن اخبارى که از تحریف قرآن سخن گفته اند.
- گره خوردن سرنوشت محدث نورى و ابن شنبوذ به هم.
- خدا نگهدار کتاب خویش است.
- نظر قطعی بزرگان شیعه در مورد عدم تحریف قرآن.
تعلیقات علامه شعرانى بر کتاب
علامه حسن زاده در پایان این کتاب، حواشی استاد خود مرحوم علامه شعرانی بر کتاب «فصل الخطاب» را آورده اند. سبک این بخش به این صورت است که بعد از هر شماره، ابتدا متن عبارت کتاب فصل الخطاب و شماره صفحه آن است و سپس عبارت استاد به عنوان حاشیه می آید.
متن کتاب
