سوره ص/متن و ترجمه: تفاوت بین نسخهها
(ترتیل) |
|||
سطر ۱۰: | سطر ۱۰: | ||
<center>'''سورة ص'''</center> | <center>'''سورة ص'''</center> | ||
− | <center>(ترجمه | + | <center>(ترجمه حسین انصاریان)</center> |
{{کلیک آیه}} | {{کلیک آیه}} | ||
− | |||
==1== | ==1== | ||
− | {{متن قرآن| | + | {{متن قرآن/در سوره|ص|38|1|﴿١﴾}}<p></P> |
− | + | به نام خدا که رحمتش بیاندازه است و مهربانیاش همیشگی | |
− | + | صاد، سوگند به قرآن که مشتمل بر ذکر [حقایق، معارف، مطالب اخلاقی و اجتماعی و احکام حلال و حرام] است. (۱)<p></P> | |
− | |||
− | |||
− | |||
− | |||
− | |||
− | |||
==2== | ==2== | ||
− | + | {{متن قرآن/در سوره|ص|38|2|﴿٢﴾}}<p></P> | |
− | {{متن قرآن| | + | [اینکه قرآن را نمی پذیرند، برای این نیست که زمینه ای برای پذیرش آن وجود ندارد] بلکه کافران [غرق] در تکبّر [و سرکشی و عداوت] و دشمنی اند. (۲)<p></P> |
− | |||
− | |||
==3== | ==3== | ||
− | + | {{متن قرآن/در سوره|ص|38|3|﴿٣﴾}}<p></P> | |
− | {{متن قرآن| | + | چه بسیار اقوامی که پیش از آنان هلاک کردیم که [وقت نزول عذاب] فریاد کمک خواهی سر دادند، در حالی که وقت گریز و یافتن پناه گاه نبود؛ (۳)<p></P> |
− | |||
− | چه | ||
==4== | ==4== | ||
− | + | {{متن قرآن/در سوره|ص|38|4|﴿٤﴾}}<p></P> | |
− | {{متن قرآن| | + | و از اینکه بیم دهنده ای از جنس خودشان به سوی آنان آمده است تعجب کردند، و کافران گفتند: این جادوگری بسیار دروغگوست. (۴)<p></P> |
− | |||
− | |||
==5== | ==5== | ||
− | + | {{متن قرآن/در سوره|ص|38|5|﴿٥﴾}}<p></P> | |
− | {{متن قرآن| | + | آیا [محمّد] معبودان [گوناگون] را معبودی یگانه قرار داده است؟ به راستی [که منحصر کردن معبودان در یک معبود] چیزی بسیار شگفت است. (۵)<p></P> |
− | |||
− | |||
==6== | ==6== | ||
− | + | {{متن قرآن/در سوره|ص|38|6|﴿٦﴾}}<p></P> | |
− | {{متن قرآن| | + | سران و اشرافشان روان شدند [و فریاد برداشتند] که بروید و بر پرستش و نگهداری معبودانتان ایستادگی کنید زیرا از این دعوت [به سوی خدای یگانه] ریاست و آقایی بر اراده شده است. (۶)<p></P> |
− | |||
− | |||
==7== | ==7== | ||
− | + | {{متن قرآن/در سوره|ص|38|7|﴿٧﴾}}<p></P> | |
− | {{متن قرآن| | + | ما این [پرستش معبود یگانه] را در آخرین آیین [که پدرانمان بر آن بودند] نشنیده ایم؛ این جز دروغی ساخته شده نیست. (۷)<p></P> |
− | |||
− | ما در | ||
==8== | ==8== | ||
− | + | {{متن قرآن/در سوره|ص|38|8|﴿٨﴾}}<p></P> | |
− | {{متن قرآن| | + | آیا از میان ما [که دارای ثروت فراوان و مقام و قدرتیم] قرآن، فقط بر او [که فقیری یتیم بیش نیست] نازل شده است؟! [نه، قرآن دروغی ساخته شده نیست] بلکه اینان درباره قرآن من در شک هستند، بلکه هنوز عذاب را نچشیده اند [تا از بیماری شک درآیند و به حقّانیّت آن اقرار کنند و زبان از گستاخی و جسارت ببندند.] (۸)<p></P> |
− | |||
− | آیا از میان | ||
==9== | ==9== | ||
− | + | {{متن قرآن/در سوره|ص|38|9|﴿٩﴾}}<p></P> | |
− | {{متن قرآن| | + | مگر خزانه های رحمت پروردگار توانای شکست ناپذیر و بخشنده ات نزد آنان است [که منصب نبوّت را به هر کس که دلشان خواست ببخشند؟] (۹)<p></P> |
− | |||
− | |||
==10== | ==10== | ||
− | + | {{متن قرآن/در سوره|ص|38|10|﴿١٠﴾}}<p></P> | |
− | {{متن قرآن| | + | یا مگر مالکیّت و فرمانروایی آسمان ها و زمین و آنچه میان آنهاست، در اختیار آنان است؟ [اگر چنین است] پس [بیایند] از نردبان ها [ی رساننده به این مالکیّت و فرمانروایی] بالا روند [و امور را به دست گیرند و مانع نزول وحی بر محمّد شوند و خود به هر کس که بخواهند وحی کنند.] (۱۰)<p></P> |
− | |||
− | یا فرمانروایی | ||
==11== | ==11== | ||
− | + | {{متن قرآن/در سوره|ص|38|11|﴿١١﴾}}<p></P> | |
− | {{متن قرآن| | + | اینان لشکری ناچیز و اندک [از احزاب کفر و شرک] اند که در آنجا [که میدان جنگ بدر است] شکست خوردنی هستند. (۱۱)<p></P> |
− | |||
− | |||
==12== | ==12== | ||
− | + | {{متن قرآن/در سوره|ص|38|12|﴿١٢﴾}}<p></P> | |
− | {{متن قرآن| | + | پیش از اینان نیز قوم نوح و عاد و فرعون که از تمام ابزار حاکمیت برخوردار بودند [پیامبران را] انکار کردند؛ (۱۲)<p></P> |
− | |||
− | پیش | ||
==13== | ==13== | ||
− | + | {{متن قرآن/در سوره|ص|38|13|﴿١٣﴾}}<p></P> | |
− | {{متن قرآن| | + | و نیز قوم ثمود و قوم لوط و اصحاب ایکه همان احزاب کفر و شرک اند، (۱۳)<p></P> |
− | |||
− | و نیز قوم ثمود و قوم لوط و | ||
==14== | ==14== | ||
− | + | {{متن قرآن/در سوره|ص|38|14|﴿١٤﴾}}<p></P> | |
− | {{متن قرآن| | + | که هر یک از اینان پیامبران را انکار کردند، پس عقوبت [من بر آنان] محقق و ثابت شد، (۱۴)<p></P> |
− | |||
− | از اینان | ||
==15== | ==15== | ||
− | + | {{متن قرآن/در سوره|ص|38|15|﴿١٥﴾}}<p></P> | |
− | {{متن قرآن| | + | و اینان [که تو را انکار می کنند] جز یک فریاد مرگبار را که هیچ تأخیری در آن نیست، انتظار نمی کشند، (۱۵)<p></P> |
− | |||
− | اینان | ||
==16== | ==16== | ||
− | + | {{متن قرآن/در سوره|ص|38|16|﴿١٦﴾}}<p></P> | |
− | {{متن قرآن| | + | و [اینان از روی مسخره] گفتند: پروردگارا! پیش از روز حساب، هر چه زودتر سهم ما را از عذاب به ما بده. (۱۶)<p></P> |
− | |||
− | و گفتند: | ||
==17== | ==17== | ||
− | + | {{متن قرآن/در سوره|ص|38|17|﴿١٧﴾}}<p></P> | |
− | {{متن قرآن| | + | بر آنچه می گویند شکیبا باش، و بنده ما داود را که دارای نیرومندی [در دانش و حکومت] بود یاد کن. او بسیار رجوع کننده [به سوی خدا] بود. (۱۷)<p></P> |
− | |||
− | بر | ||
==18== | ==18== | ||
− | + | {{متن قرآن/در سوره|ص|38|18|﴿١٨﴾}}<p></P> | |
− | {{متن قرآن| | + | همانا ما کوه ها را مسخّر و رام کردیم که با او در شبان گاه و هنگام برآمدن آفتاب تسبیح می گفتند، (۱۸)<p></P> |
− | |||
− | ما | ||
==19== | ==19== | ||
− | + | {{متن قرآن/در سوره|ص|38|19|﴿١٩﴾}}<p></P> | |
− | {{متن قرآن| | + | و پرندگان را [نیز] به طور دسته جمعی [مسخّر و رام کردیم که با او تسبیح می گفتند]، و همه رجوع کننده به سوی خدا بودند، (۱۹)<p></P> |
− | |||
− | و پرندگان | ||
==20== | ==20== | ||
− | + | {{متن قرآن/در سوره|ص|38|20|﴿٢٠﴾}}<p></P> | |
− | {{متن قرآن| | + | و حکومتش را محکم و استوار ساختیم و به او حکمت و منصب داوری عطا کردیم، (۲۰)<p></P> |
− | |||
− | |||
==21== | ==21== | ||
− | + | {{متن قرآن/در سوره|ص|38|21|﴿٢١﴾}}<p></P> | |
− | {{متن قرآن| | + | و آیا خبر مهم آن دادخواهان هنگامی که از دیوار بلند نمازخانه او بالا رفتند به تو رسیده است؟ (۲۱)<p></P> |
− | |||
− | آیا خبر آن | ||
==22== | ==22== | ||
− | + | {{متن قرآن/در سوره|ص|38|22|﴿٢٢﴾}}<p></P> | |
− | {{متن قرآن| | + | زمانی که [به طور ناگهانی] بر داود وارد شدند، و او از آنان هراسان شد، گفتند: نترس [ما] دو گروه دادخواه و شاکی هستیم که یکی از ما بر دیگری ستم کرده است؛ بنابراین میان ما به حق داوری کن و [در داوریت] ستم روا مدار، و ما را به راه راست راهنمایی کن. (۲۲)<p></P> |
− | |||
− | بر داود | ||
==23== | ==23== | ||
− | + | {{متن قرآن/در سوره|ص|38|23|﴿٢٣﴾}}<p></P> | |
− | {{متن قرآن| | + | این برادر من است، نود و نه میش دارد و من یک میش دارم، گفته است: این یکی را هم به من واگذار. و در گفتگو مرا مغلوب ساخت. (۲۳)<p></P> |
− | |||
− | این برادر من | ||
==24== | ==24== | ||
− | + | {{متن قرآن/در سوره|ص|38|24|﴿٢٤﴾}}<p></P> | |
− | {{متن قرآن| | + | گفت: یقیناً او با درخواست افزودن میش تو به میش های خود بر تو ستم روا داشته است، و قطعاً بسیاری از معاشران و شریکان به یکدیگر ستم می کنند، به جز کسانی که ایمان آورده و کارهای شایسته انجام داده اند و اینان اندک اند. و داود دانست که ما او را [در این حادثه] آزموده ایم، در نتیجه از پروردگارش درخواست آمرزش کرد و بی درنگ به حالت خضوع به رو در افتاد و به خدا بازگشت. (۲۴)<p></P> |
− | |||
− | |||
==25== | ==25== | ||
− | + | {{متن قرآن/در سوره|ص|38|25|﴿٢٥﴾}}<p></P> | |
− | {{متن قرآن| | + | و ما او را در این [داوری] آمرزیدیم، بی تردید او نزد ما تقرب و منزلتی بلند و سرانجامی نیکو دارد. (۲۵)<p></P> |
− | |||
− | ما این | ||
==26== | ==26== | ||
− | + | {{متن قرآن/در سوره|ص|38|26|﴿٢٦﴾}}<p></P> | |
− | {{متن قرآن| | + | [و گفتیم:] ای داود! همانا تو را در زمین جانشین [و نماینده خود] قرار دادیم؛ پس میان مردم به حق داوری کن و از هوای نفس پیروی مکن که تو را از راه خدا منحرف می کند. بی تردید کسانی که از راه خدا منحرف می شوند، چون روز حساب را فراموش کرده اند، عذابی سخت دارند. (۲۶)<p></P> |
− | |||
− | ای | ||
==27== | ==27== | ||
− | + | {{متن قرآن/در سوره|ص|38|27|﴿٢٧﴾}}<p></P> | |
− | {{متن قرآن| | + | و ما آسمان و زمین و آنچه را که میان آنهاست، بیهوده نیافریده ایم، این پندار کافران است، پس وای بر آنان که کافرند از آتش دوزخ. (۲۷)<p></P> |
− | |||
− | ما | ||
==28== | ==28== | ||
− | + | {{متن قرآن/در سوره|ص|38|28|﴿٢٨﴾}}<p></P> | |
− | {{متن قرآن| | + | آیا کسانی که ایمان آورده و کارهای شایسته انجام داده اند مانند مفسدان در زمین قرار می دهیم یا پرهیزکاران را چون بدکاران؟! (۲۸)<p></P> |
− | |||
− | آیا کسانی | ||
==29== | ==29== | ||
− | + | {{متن قرآن/در سوره|ص|38|29|﴿٢٩﴾}}<p></P> | |
− | {{متن قرآن| | + | این کتاب پربرکتی است که آن را بر تو نازل کرده ایم تا آیاتش را تدبّر کنند و خردمندان متذکّر شوند. (۲۹)<p></P> |
− | |||
− | |||
==30== | ==30== | ||
− | + | {{متن قرآن/در سوره|ص|38|30|﴿٣٠﴾}}<p></P> | |
− | {{متن قرآن| | + | و سلیمان را به داود بخشیدیم، چه نیکو بنده ای بود به راستی او بسیار رجوع کننده [به خدا] بود. (۳۰)<p></P> |
− | |||
− | سلیمان را به داود | ||
==31== | ==31== | ||
− | + | {{متن قرآن/در سوره|ص|38|31|﴿٣١﴾}}<p></P> | |
− | {{متن قرآن| | + | [یاد کن] هنگامی را که در پایان روز اسب های چابک و تیزرو بر او عرضه کردند. (۳۱)<p></P> |
− | |||
− | |||
==32== | ==32== | ||
− | + | {{متن قرآن/در سوره|ص|38|32|﴿٣٢﴾}}<p></P> | |
− | {{متن قرآن| | + | پس گفت: من دوستی اسبان را بر یاد پروردگارم [که نماز مستحب پایان روز است] اختیار کردم [زیرا می خواهم از آنان در جهاد با دشمن استفاده کنم و همواره به آنها نظر می کرد] تا [خورشید] پشت پرده افق پنهان شد. (۳۲)<p></P> |
− | |||
− | گفت : من دوستی | ||
==33== | ==33== | ||
− | + | {{متن قرآن/در سوره|ص|38|33|﴿٣٣﴾}}<p></P> | |
− | {{متن قرآن| | + | [اسب ها چنان توجه او را جلب کرده بودند که گفت:] آنها را به من بازگردانید. پس [برای نوازش آنها] به دست کشیدن به ساق ها و گردن های آنها پرداخت؛ (۳۳)<p></P> |
− | |||
− | |||
==34== | ==34== | ||
− | + | {{متن قرآن/در سوره|ص|38|34|﴿٣٤﴾}}<p></P> | |
− | {{متن قرآن| | + | و به راستی سلیمان را [درباره فرزندش] آزمودیم، و [آزمون این بود که] بر تختش جسدی [بی جان از فرزندش] افکندیم [فرزندی که سلیمان به زنده بودن او بسیار امید داشت]، آن گاه به درگاه خدا رجوع کرد [و همه امورش را به خدا واگذاشت.] (۳۴)<p></P> |
− | |||
− | |||
==35== | ==35== | ||
− | + | {{متن قرآن/در سوره|ص|38|35|﴿٣٥﴾}}<p></P> | |
− | {{متن قرآن| | + | گفت: پروردگارا! مرا بیامرز و حکومتی به من ببخش که بعد از من سزاوار هیچ کس نباشد؛ یقیناً تو بسیار بخشنده ای. (۳۵)<p></P> |
− | |||
− | گفت : | ||
==36== | ==36== | ||
− | + | {{متن قرآن/در سوره|ص|38|36|﴿٣٦﴾}}<p></P> | |
− | {{متن قرآن| | + | پس باد را برای او مسخّر و رام کردیم که به فرمان او هر جا که می خواست نرم و آرام روان می شد. (۳۶)<p></P> |
− | |||
− | پس باد را رام | ||
==37== | ==37== | ||
− | + | {{متن قرآن/در سوره|ص|38|37|﴿٣٧﴾}}<p></P> | |
− | {{متن قرآن| | + | و هر بنّا و غواصی از شیاطین را [مسخّر و رام او نمودیم،] (۳۷)<p></P> |
− | |||
− | و | ||
==38== | ==38== | ||
− | + | {{متن قرآن/در سوره|ص|38|38|﴿٣٨﴾}}<p></P> | |
− | {{متن قرآن| | + | و دیگر شیاطین را که با غل و زنجیر به هم بسته بودند [در سلطه او درآوردیم تا نتوانند در حکومت او فتنه و آشوب برپا کنند.] (۳۸)<p></P> |
− | |||
− | و | ||
==39== | ==39== | ||
− | + | {{متن قرآن/در سوره|ص|38|39|﴿٣٩﴾}}<p></P> | |
− | {{متن قرآن| | + | [و به او گفتیم:] این عطای بی حساب ماست، [به هر کس خواهی] بی حساب ببخش و [از هر کس خواهی] دریغ کن. (۳۹)<p></P> |
− | |||
− | این عطای بی حساب | ||
==40== | ==40== | ||
− | + | {{متن قرآن/در سوره|ص|38|40|﴿٤٠﴾}}<p></P> | |
− | {{متن قرآن| | + | بی تردید او نزد ما تقرب و منزلتی بلند و سرانجامی نیکو دارد. (۴۰)<p></P> |
− | |||
− | او | ||
==41== | ==41== | ||
− | + | {{متن قرآن/در سوره|ص|38|41|﴿٤١﴾}}<p></P> | |
− | {{متن قرآن| | + | و بنده ما ایوب را یاد کن، هنگامی که پروردگارش را ندا داد که شیطان [به سبب رنج و شکنجه ای که دچارش هستم] مرا سرزنش و شماتت می کند [تا از رحمت تو دلسردم کند.] (۴۱)<p></P> |
− | |||
− | و | ||
==42== | ==42== | ||
− | + | {{متن قرآن/در سوره|ص|38|42|﴿٤٢﴾}}<p></P> | |
− | {{متن قرآن| | + | [به او گفتیم:] با پایت به زمین بکوب، این آبی است برای شسشتو، آبی سرد و آشامیدنی. (۴۲)<p></P> |
− | |||
− | پایت | ||
==43== | ==43== | ||
− | + | {{متن قرآن/در سوره|ص|38|43|﴿٤٣﴾}}<p></P> | |
− | {{متن قرآن| | + | و خانواده اش را [که در حادثه ها از دستش رفته بودند] و مانندشان را همراه با آنان به او بخشیدیم تا رحمتی از سوی ما و تذکری برای خردمندان باشد. (۴۳)<p></P> |
− | |||
− | و | ||
==44== | ==44== | ||
− | + | {{متن قرآن/در سوره|ص|38|44|﴿٤٤﴾}}<p></P> | |
− | {{متن قرآن| | + | و [به او گفتیم: چون سوگند خورده ای که همسرت را برای اینکه تو را در امور معنوی ناراحت کرده بود، صد تازیانه بزنی] با دستت بسته ای ترکه خشک برگیر و همسرت را با آن بزن، و سوگندت را مشکن. بی تردید ما او را شکیبا یافتیم. چه نیکو بنده ای! یقیناً بسیار رجوع کننده به سوی ما بود. (۴۴)<p></P> |
− | |||
− | |||
==45== | ==45== | ||
− | + | {{متن قرآن/در سوره|ص|38|45|﴿٤٥﴾}}<p></P> | |
− | {{متن قرآن| | + | و بندگان ما ابراهیم و اسحاق و یعقوب را یاد کن که دارای قدرت و بصیرت بودند. (۴۵)<p></P> |
− | |||
− | بندگان ما ابراهیم و اسحاق و یعقوب | ||
==46== | ==46== | ||
− | + | {{متن قرآن/در سوره|ص|38|46|﴿٤٦﴾}}<p></P> | |
− | {{متن قرآن| | + | ما آنان را با [صفت بسیار پرارزش] یاد کردن سرای آخرت با اخلاصی ویژه خالص ساختیم. (۴۶)<p></P> |
− | |||
− | آنان را | ||
==47== | ==47== | ||
− | + | {{متن قرآن/در سوره|ص|38|47|﴿٤٧﴾}}<p></P> | |
− | {{متن قرآن| | + | به یقین آنان در پیشگاه ما از برگزیدگان و نیکان اند. (۴۷)<p></P> |
− | |||
− | |||
==48== | ==48== | ||
− | + | {{متن قرآن/در سوره|ص|38|48|﴿٤٨﴾}}<p></P> | |
− | {{متن قرآن| | + | و اسماعیل والیسع وذوالکفل را یاد کن و همه از نیکان اند. (۴۸)<p></P> |
− | |||
− | و اسماعیل | ||
==49== | ==49== | ||
− | + | {{متن قرآن/در سوره|ص|38|49|﴿٤٩﴾}}<p></P> | |
− | {{متن قرآن| | + | این [سرگذشت های سازنده] یادآوری و پند است؛ و بی تردید برای پرهیزکاران بازگشت گاه نیکویی خواهد بود. (۴۹)<p></P> |
− | |||
− | این | ||
==50== | ==50== | ||
− | + | {{متن قرآن/در سوره|ص|38|50|﴿٥٠﴾}}<p></P> | |
− | {{متن قرآن| | + | [آن بازگشت گاه] بهشت های جاویدانی است که درهایش را به روی آنان گشوده اند، (۵۰)<p></P> |
− | |||
− | |||
==51== | ==51== | ||
− | + | {{متن قرآن/در سوره|ص|38|51|﴿٥١﴾}}<p></P> | |
− | {{متن قرآن| | + | در حالی که در آنجا بر تخت ها تکیه می زنند و میوه های فراوان و نوشیدنی مورد دلخواهشان را در آنجا می طلبند، (۵۱)<p></P> |
− | |||
− | در آنجا تکیه | ||
==52== | ==52== | ||
− | + | {{متن قرآن/در سوره|ص|38|52|﴿٥٢﴾}}<p></P> | |
− | {{متن قرآن| | + | و نزد آنان زنانی است که فقط به شوهرانشان عشق می ورزند، و با شوهرانشان هم سن و سال اند. (۵۲)<p></P> |
− | |||
− | زنانی | ||
==53== | ==53== | ||
− | + | {{متن قرآن/در سوره|ص|38|53|﴿٥٣﴾}}<p></P> | |
− | {{متن قرآن| | + | [به آنان گویند:] این است آنچه شما را برای روز حساب وعده می دادند. (۵۳)<p></P> |
− | |||
− | این است | ||
==54== | ==54== | ||
− | + | {{متن قرآن/در سوره|ص|38|54|﴿٥٤﴾}}<p></P> | |
− | {{متن قرآن| | + | این بی تردید عطای ماست که برای آن پایانی نیست. (۵۴)<p></P> |
− | |||
− | این | ||
==55== | ==55== | ||
− | + | {{متن قرآن/در سوره|ص|38|55|﴿٥٥﴾}}<p></P> | |
− | {{متن قرآن| | + | این [همه برای پرهیزکاران است]، و مسلماً برای سرکشان، بدترین بازگشتگاه خواهد بود. (۵۵)<p></P> |
− | |||
− | |||
==56== | ==56== | ||
− | + | {{متن قرآن/در سوره|ص|38|56|﴿٥٦﴾}}<p></P> | |
− | {{متن قرآن| | + | دوزخ که در آن وارد می شوند و چه بد آرامگاهی است! (۵۶)<p></P> |
− | |||
− | |||
==57== | ==57== | ||
− | + | {{متن قرآن/در سوره|ص|38|57|﴿٥٧﴾}}<p></P> | |
− | {{متن قرآن| | + | این آب جوشان و مایع چرکین متعفّن است که باید آن را بچشند، (۵۷)<p></P> |
− | |||
− | |||
==58== | ==58== | ||
− | + | {{متن قرآن/در سوره|ص|38|58|﴿٥٨﴾}}<p></P> | |
− | {{متن قرآن| | + | و [جز اینها] عذاب های دیگری مانند آن دارند. (۵۸)<p></P> |
− | |||
− | و | ||
==59== | ==59== | ||
− | + | {{متن قرآن/در سوره|ص|38|59|﴿٥٩﴾}}<p></P> | |
− | {{متن قرآن| | + | [چون پیشوایان کفر به دوزخ درآیند، و پیروانشان را نیز راهی دوزخ کنند ندا رسد:] این گروهی [از پیروان شما] هستند که با فشار و زور با شما وارد دوزخ می شوند. [پیشوایان کفر در پاسخ ندا دهنده گویند:] خوش آمد و گشایشی بر آنان [که پیروان ما بودند] مباد، بی تردید آنان به آتش خواهند سوخت. (۵۹)<p></P> |
− | |||
− | |||
==60== | ==60== | ||
− | + | {{متن قرآن/در سوره|ص|38|60|﴿٦٠﴾}}<p></P> | |
− | {{متن قرآن| | + | [پیروان به پیشوایان] گویند: بلکه بر شما خوش آمد و گشایشی مباد، شما این عذاب را از پیش برای ما فراهم کردید، و چه بد قرارگاهی است. (۶۰)<p></P> |
− | |||
− | گویند: | ||
==61== | ==61== | ||
− | + | {{متن قرآن/در سوره|ص|38|61|﴿٦١﴾}}<p></P> | |
− | {{متن قرآن| | + | می گویند: پروردگارا! هر کس این عذاب را از پیش برای ما فراهم آورده است، برای او در آتش عذابی دو چندان بیفزا. (۶۱)<p></P> |
− | |||
− | گویند: | ||
==62== | ==62== | ||
− | + | {{متن قرآن/در سوره|ص|38|62|﴿٦٢﴾}}<p></P> | |
− | {{متن قرآن| | + | و می گویند: ما را چه شده که [مردان مؤمن و شایسته] ای که از اشرارشان می شمردیم، نمی بینیم. (۶۲)<p></P> |
− | |||
− | و گویند: | ||
==63== | ==63== | ||
− | + | {{متن قرآن/در سوره|ص|38|63|﴿٦٣﴾}}<p></P> | |
− | {{متن قرآن| | + | آیا ما آنان را به ناحق به مسخره گرفتیم [و اکنون در بهشت جای دارند] یا [در دوزخ اند و] دیدگان ما به آنان نمی افتد؟! (۶۳)<p></P> |
− | |||
− | |||
==64== | ==64== | ||
− | + | {{متن قرآن/در سوره|ص|38|64|﴿٦٤﴾}}<p></P> | |
− | {{متن قرآن| | + | این گفتگو و مجادله اهل آتش حتمی و واقع شدنی است. (۶۴)<p></P> |
− | |||
− | این | ||
==65== | ==65== | ||
− | + | {{متن قرآن/در سوره|ص|38|65|﴿٦٥﴾}}<p></P> | |
− | {{متن قرآن| | + | بگو: من فقط بیم دهنده ام، و هیچ معبودی جز خدای یگانه قهّار نیست. (۶۵)<p></P> |
− | |||
− | بگو: | ||
==66== | ==66== | ||
− | + | {{متن قرآن/در سوره|ص|38|66|﴿٦٦﴾}}<p></P> | |
− | {{متن قرآن| | + | پروردگار آسمان ها و زمین و آنچه میان آنهاست، توانای شکست ناپذیر و بسیار آمرزنده است. (۶۶)<p></P> |
− | |||
− | |||
==67== | ==67== | ||
− | + | {{متن قرآن/در سوره|ص|38|67|﴿٦٧﴾}}<p></P> | |
− | {{متن قرآن| | + | بگو: این [قرآن من] خبری بزرگ است، (۶۷)<p></P> |
− | |||
− | بگو: این خبری بزرگ | ||
==68== | ==68== | ||
− | + | {{متن قرآن/در سوره|ص|38|68|﴿٦٨﴾}}<p></P> | |
− | {{متن قرآن| | + | که شما از آن روی می گردانید. (۶۸)<p></P> |
− | |||
− | که شما از آن | ||
==69== | ==69== | ||
− | + | {{متن قرآن/در سوره|ص|38|69|﴿٦٩﴾}}<p></P> | |
− | {{متن قرآن| | + | من از ملأ اعلی هنگامی که [درباره آفرینش آدم] مجادله می کردند، هیچ خبری ندارم. (۶۹)<p></P> |
− | |||
− | هنگامی که | ||
==70== | ==70== | ||
− | + | {{متن قرآن/در سوره|ص|38|70|﴿٧٠﴾}}<p></P> | |
− | {{متن قرآن| | + | به من وحی نمی شود جز برای اینکه بیم دهنده ای آشکارم. (۷۰)<p></P> |
− | |||
− | |||
==71== | ==71== | ||
− | + | {{متن قرآن/در سوره|ص|38|71|﴿٧١﴾}}<p></P> | |
− | {{متن قرآن| | + | [یاد کن] هنگامی را که پروردگارت به فرشتگان گفت: همانا من بشری از گل خواهم آفرید. (۷۱)<p></P> |
− | |||
− | پروردگارت به فرشتگان گفت : من بشری | ||
==72== | ==72== | ||
− | + | {{متن قرآن/در سوره|ص|38|72|﴿٧٢﴾}}<p></P> | |
− | {{متن قرآن| | + | پس زمانی که اندامش را درست و نیکو نمودم و از روح خود در او دمیدم، برای او سجده کنید. (۷۲)<p></P> |
− | |||
− | |||
==73== | ==73== | ||
− | + | {{متن قرآن/در سوره|ص|38|73|﴿٧٣﴾}}<p></P> | |
− | {{متن قرآن| | + | پس فرشتگان همه با هم سجده کردند؛ (۷۳)<p></P> |
− | |||
− | همه | ||
==74== | ==74== | ||
− | + | {{متن قرآن/در سوره|ص|38|74|﴿٧٤﴾}}<p></P> | |
− | {{متن قرآن| | + | مگر ابلیس که تکبّر ورزید و از کافران شد. (۷۴)<p></P> |
− | |||
− | مگر ابلیس که | ||
==75== | ==75== | ||
− | + | {{متن قرآن/در سوره|ص|38|75|﴿٧٥﴾}}<p></P> | |
− | {{متن قرآن| | + | [خدا] فرمود: ای ابلیس! تو را چه چیزی از سجده کردن بر آنچه که با دستان قدرت خود آفریدم، بازداشت؟ آیا تکبّر کردی یا از بلند مرتبه گانی؟ (۷۵)<p></P> |
− | |||
− | |||
==76== | ==76== | ||
− | + | {{متن قرآن/در سوره|ص|38|76|﴿٧٦﴾}}<p></P> | |
− | {{متن قرآن| | + | گفت: من از او بهترم، مرا از آتش آفریدی و او را از گل ساختی. (۷۶)<p></P> |
− | |||
− | گفت : من از او | ||
==77== | ==77== | ||
− | + | {{متن قرآن/در سوره|ص|38|77|﴿٧٧﴾}}<p></P> | |
− | {{متن قرآن| | + | [خدا] گفت: از آن [جایگاه] بیرون رو که بی تردید تو رانده شده ای؛ (۷۷)<p></P> |
− | |||
− | گفت : از | ||
==78== | ==78== | ||
− | + | {{متن قرآن/در سوره|ص|38|78|﴿٧٨﴾}}<p></P> | |
− | {{متن قرآن| | + | و حتماً لعنت من تا روز قیامت بر تو باد. (۷۸)<p></P> |
− | |||
− | و تا روز قیامت | ||
==79== | ==79== | ||
− | + | {{متن قرآن/در سوره|ص|38|79|﴿٧٩﴾}}<p></P> | |
− | {{متن قرآن| | + | گفت: پروردگارا! مرا تا روزی که مردم برانگیخته می شوند، مهلت ده. (۷۹)<p></P> |
− | |||
− | گفت : | ||
==80== | ==80== | ||
− | + | {{متن قرآن/در سوره|ص|38|80|﴿٨٠﴾}}<p></P> | |
− | {{متن قرآن| | + | [خدا] گفت: تو از مهلت یافتگانی، (۸۰)<p></P> |
− | |||
− | گفت : تو از مهلت | ||
==81== | ==81== | ||
− | + | {{متن قرآن/در سوره|ص|38|81|﴿٨١﴾}}<p></P> | |
− | {{متن قرآن| | + | تا زمانی معین و معلوم. (۸۱)<p></P> |
− | |||
− | تا | ||
==82== | ==82== | ||
− | + | {{متن قرآن/در سوره|ص|38|82|﴿٨٢﴾}}<p></P> | |
− | {{متن قرآن| | + | گفت: به عزتت سوگند همه آنان را گمراه می کنم، (۸۲)<p></P> |
− | |||
− | گفت : به | ||
==83== | ==83== | ||
− | + | {{متن قرآن/در سوره|ص|38|83|﴿٨٣﴾}}<p></P> | |
− | {{متن قرآن| | + | مگر بندگان خالص شده ات را. (۸۳)<p></P> |
− | |||
− | مگر | ||
==84== | ==84== | ||
− | + | {{متن قرآن/در سوره|ص|38|84|﴿٨٤﴾}}<p></P> | |
− | {{متن قرآن| | + | [خدا] گفت: سوگند به حق و فقط حق را می گویم (۸۴)<p></P> |
− | |||
− | گفت : حق | ||
==85== | ==85== | ||
− | + | {{متن قرآن/در سوره|ص|38|85|﴿٨٥﴾}}<p></P> | |
− | {{متن قرآن| | + | که بی تردید دوزخ را از تو و آنان که از تو پیروی کنند، از همگی پر خواهم کرد (۸۵)<p></P> |
− | |||
− | که | ||
==86== | ==86== | ||
− | + | {{متن قرآن/در سوره|ص|38|86|﴿٨٦﴾}}<p></P> | |
− | {{متن قرآن| | + | بگو: من برای ابلاغ دین هیچ پاداشی از شما نمی خواهم و از کسانی که چیزی را از نزد خود می سازند [و ادعای باطل می کنند] نیستم. (۸۶)<p></P> |
− | |||
− | بگو: من از شما | ||
==87== | ==87== | ||
− | + | {{متن قرآن/در سوره|ص|38|87|﴿٨٧﴾}}<p></P> | |
− | {{متن قرآن| | + | آن [قرآن را که بر شما می خوانم] جز مایه تذکر و پندی برای جهانیان نیست. (۸۷)<p></P> |
− | |||
− | و | ||
==88== | ==88== | ||
− | + | {{متن قرآن/در سوره|ص|38|88|﴿٨٨﴾}}<p></P> | |
− | {{متن قرآن| | + | و بی تردید پس از مدتی خبر [صدق حقّانیّت و ظهور عینی آیات و وعده های] آن را خواهید دانست. (۸۸)<p></P> |
− | |||
− | و | ||
[[رده:قرآن دانشنامه اسلامی]] | [[رده:قرآن دانشنامه اسلامی]] |
نسخهٔ ۱۰ اکتبر ۲۰۱۹، ساعت ۰۵:۵۰
درباره سوره ص (38) |
آیات سوره ص |
فهرست قرآن |
پخش و دانلود ترتیل سوره (پرهیزگار)
|
برای مشاهده ترجمه ها و تفسیرهای هر آیه روی آن کلیک کنید.
1
بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَٰنِ الرَّحِيمِ ص ۚ وَالْقُرْآنِ ذِي الذِّكْرِ ﴿١﴾
به نام خدا که رحمتش بیاندازه است و مهربانیاش همیشگی
صاد، سوگند به قرآن که مشتمل بر ذکر [حقایق، معارف، مطالب اخلاقی و اجتماعی و احکام حلال و حرام] است. (۱)
2
بَلِ الَّذِينَ كَفَرُوا فِي عِزَّةٍ وَشِقَاقٍ ﴿٢﴾
[اینکه قرآن را نمی پذیرند، برای این نیست که زمینه ای برای پذیرش آن وجود ندارد] بلکه کافران [غرق] در تکبّر [و سرکشی و عداوت] و دشمنی اند. (۲)
3
كَمْ أَهْلَكْنَا مِنْ قَبْلِهِمْ مِنْ قَرْنٍ فَنَادَوْا وَلَاتَ حِينَ مَنَاصٍ ﴿٣﴾
چه بسیار اقوامی که پیش از آنان هلاک کردیم که [وقت نزول عذاب] فریاد کمک خواهی سر دادند، در حالی که وقت گریز و یافتن پناه گاه نبود؛ (۳)
4
وَعَجِبُوا أَنْ جَاءَهُمْ مُنْذِرٌ مِنْهُمْ ۖ وَقَالَ الْكَافِرُونَ هَٰذَا سَاحِرٌ كَذَّابٌ ﴿٤﴾
و از اینکه بیم دهنده ای از جنس خودشان به سوی آنان آمده است تعجب کردند، و کافران گفتند: این جادوگری بسیار دروغگوست. (۴)
5
أَجَعَلَ الْآلِهَةَ إِلَٰهًا وَاحِدًا ۖ إِنَّ هَٰذَا لَشَيْءٌ عُجَابٌ ﴿٥﴾
آیا [محمّد] معبودان [گوناگون] را معبودی یگانه قرار داده است؟ به راستی [که منحصر کردن معبودان در یک معبود] چیزی بسیار شگفت است. (۵)
6
سران و اشرافشان روان شدند [و فریاد برداشتند] که بروید و بر پرستش و نگهداری معبودانتان ایستادگی کنید زیرا از این دعوت [به سوی خدای یگانه] ریاست و آقایی بر اراده شده است. (۶)
7
مَا سَمِعْنَا بِهَٰذَا فِي الْمِلَّةِ الْآخِرَةِ إِنْ هَٰذَا إِلَّا اخْتِلَاقٌ ﴿٧﴾
ما این [پرستش معبود یگانه] را در آخرین آیین [که پدرانمان بر آن بودند] نشنیده ایم؛ این جز دروغی ساخته شده نیست. (۷)
8
آیا از میان ما [که دارای ثروت فراوان و مقام و قدرتیم] قرآن، فقط بر او [که فقیری یتیم بیش نیست] نازل شده است؟! [نه، قرآن دروغی ساخته شده نیست] بلکه اینان درباره قرآن من در شک هستند، بلکه هنوز عذاب را نچشیده اند [تا از بیماری شک درآیند و به حقّانیّت آن اقرار کنند و زبان از گستاخی و جسارت ببندند.] (۸)
9
أَمْ عِنْدَهُمْ خَزَائِنُ رَحْمَةِ رَبِّكَ الْعَزِيزِ الْوَهَّابِ ﴿٩﴾
مگر خزانه های رحمت پروردگار توانای شکست ناپذیر و بخشنده ات نزد آنان است [که منصب نبوّت را به هر کس که دلشان خواست ببخشند؟] (۹)
10
یا مگر مالکیّت و فرمانروایی آسمان ها و زمین و آنچه میان آنهاست، در اختیار آنان است؟ [اگر چنین است] پس [بیایند] از نردبان ها [ی رساننده به این مالکیّت و فرمانروایی] بالا روند [و امور را به دست گیرند و مانع نزول وحی بر محمّد شوند و خود به هر کس که بخواهند وحی کنند.] (۱۰)
11
جُنْدٌ مَا هُنَالِكَ مَهْزُومٌ مِنَ الْأَحْزَابِ ﴿١١﴾
اینان لشکری ناچیز و اندک [از احزاب کفر و شرک] اند که در آنجا [که میدان جنگ بدر است] شکست خوردنی هستند. (۱۱)
12
كَذَّبَتْ قَبْلَهُمْ قَوْمُ نُوحٍ وَعَادٌ وَفِرْعَوْنُ ذُو الْأَوْتَادِ ﴿١٢﴾
پیش از اینان نیز قوم نوح و عاد و فرعون که از تمام ابزار حاکمیت برخوردار بودند [پیامبران را] انکار کردند؛ (۱۲)
13
وَثَمُودُ وَقَوْمُ لُوطٍ وَأَصْحَابُ الْأَيْكَةِ ۚ أُولَٰئِكَ الْأَحْزَابُ ﴿١٣﴾
و نیز قوم ثمود و قوم لوط و اصحاب ایکه همان احزاب کفر و شرک اند، (۱۳)
14
إِنْ كُلٌّ إِلَّا كَذَّبَ الرُّسُلَ فَحَقَّ عِقَابِ ﴿١٤﴾
که هر یک از اینان پیامبران را انکار کردند، پس عقوبت [من بر آنان] محقق و ثابت شد، (۱۴)
15
وَمَا يَنْظُرُ هَٰؤُلَاءِ إِلَّا صَيْحَةً وَاحِدَةً مَا لَهَا مِنْ فَوَاقٍ ﴿١٥﴾
و اینان [که تو را انکار می کنند] جز یک فریاد مرگبار را که هیچ تأخیری در آن نیست، انتظار نمی کشند، (۱۵)
16
وَقَالُوا رَبَّنَا عَجِّلْ لَنَا قِطَّنَا قَبْلَ يَوْمِ الْحِسَابِ ﴿١٦﴾
و [اینان از روی مسخره] گفتند: پروردگارا! پیش از روز حساب، هر چه زودتر سهم ما را از عذاب به ما بده. (۱۶)
17
اصْبِرْ عَلَىٰ مَا يَقُولُونَ وَاذْكُرْ عَبْدَنَا دَاوُودَ ذَا الْأَيْدِ ۖ إِنَّهُ أَوَّابٌ ﴿١٧﴾
بر آنچه می گویند شکیبا باش، و بنده ما داود را که دارای نیرومندی [در دانش و حکومت] بود یاد کن. او بسیار رجوع کننده [به سوی خدا] بود. (۱۷)
18
إِنَّا سَخَّرْنَا الْجِبَالَ مَعَهُ يُسَبِّحْنَ بِالْعَشِيِّ وَالْإِشْرَاقِ ﴿١٨﴾
همانا ما کوه ها را مسخّر و رام کردیم که با او در شبان گاه و هنگام برآمدن آفتاب تسبیح می گفتند، (۱۸)
19
وَالطَّيْرَ مَحْشُورَةً ۖ كُلٌّ لَهُ أَوَّابٌ ﴿١٩﴾
و پرندگان را [نیز] به طور دسته جمعی [مسخّر و رام کردیم که با او تسبیح می گفتند]، و همه رجوع کننده به سوی خدا بودند، (۱۹)
20
وَشَدَدْنَا مُلْكَهُ وَآتَيْنَاهُ الْحِكْمَةَ وَفَصْلَ الْخِطَابِ ﴿٢٠﴾
و حکومتش را محکم و استوار ساختیم و به او حکمت و منصب داوری عطا کردیم، (۲۰)
21
وَهَلْ أَتَاكَ نَبَأُ الْخَصْمِ إِذْ تَسَوَّرُوا الْمِحْرَابَ ﴿٢١﴾
و آیا خبر مهم آن دادخواهان هنگامی که از دیوار بلند نمازخانه او بالا رفتند به تو رسیده است؟ (۲۱)
22
زمانی که [به طور ناگهانی] بر داود وارد شدند، و او از آنان هراسان شد، گفتند: نترس [ما] دو گروه دادخواه و شاکی هستیم که یکی از ما بر دیگری ستم کرده است؛ بنابراین میان ما به حق داوری کن و [در داوریت] ستم روا مدار، و ما را به راه راست راهنمایی کن. (۲۲)
23
این برادر من است، نود و نه میش دارد و من یک میش دارم، گفته است: این یکی را هم به من واگذار. و در گفتگو مرا مغلوب ساخت. (۲۳)
24
گفت: یقیناً او با درخواست افزودن میش تو به میش های خود بر تو ستم روا داشته است، و قطعاً بسیاری از معاشران و شریکان به یکدیگر ستم می کنند، به جز کسانی که ایمان آورده و کارهای شایسته انجام داده اند و اینان اندک اند. و داود دانست که ما او را [در این حادثه] آزموده ایم، در نتیجه از پروردگارش درخواست آمرزش کرد و بی درنگ به حالت خضوع به رو در افتاد و به خدا بازگشت. (۲۴)
25
فَغَفَرْنَا لَهُ ذَٰلِكَ ۖ وَإِنَّ لَهُ عِنْدَنَا لَزُلْفَىٰ وَحُسْنَ مَآبٍ ﴿٢٥﴾
و ما او را در این [داوری] آمرزیدیم، بی تردید او نزد ما تقرب و منزلتی بلند و سرانجامی نیکو دارد. (۲۵)
26
[و گفتیم:] ای داود! همانا تو را در زمین جانشین [و نماینده خود] قرار دادیم؛ پس میان مردم به حق داوری کن و از هوای نفس پیروی مکن که تو را از راه خدا منحرف می کند. بی تردید کسانی که از راه خدا منحرف می شوند، چون روز حساب را فراموش کرده اند، عذابی سخت دارند. (۲۶)
27
و ما آسمان و زمین و آنچه را که میان آنهاست، بیهوده نیافریده ایم، این پندار کافران است، پس وای بر آنان که کافرند از آتش دوزخ. (۲۷)
28
آیا کسانی که ایمان آورده و کارهای شایسته انجام داده اند مانند مفسدان در زمین قرار می دهیم یا پرهیزکاران را چون بدکاران؟! (۲۸)
29
این کتاب پربرکتی است که آن را بر تو نازل کرده ایم تا آیاتش را تدبّر کنند و خردمندان متذکّر شوند. (۲۹)
30
وَوَهَبْنَا لِدَاوُودَ سُلَيْمَانَ ۚ نِعْمَ الْعَبْدُ ۖ إِنَّهُ أَوَّابٌ ﴿٣٠﴾
و سلیمان را به داود بخشیدیم، چه نیکو بنده ای بود به راستی او بسیار رجوع کننده [به خدا] بود. (۳۰)
31
إِذْ عُرِضَ عَلَيْهِ بِالْعَشِيِّ الصَّافِنَاتُ الْجِيَادُ ﴿٣١﴾
[یاد کن] هنگامی را که در پایان روز اسب های چابک و تیزرو بر او عرضه کردند. (۳۱)
32
فَقَالَ إِنِّي أَحْبَبْتُ حُبَّ الْخَيْرِ عَنْ ذِكْرِ رَبِّي حَتَّىٰ تَوَارَتْ بِالْحِجَابِ ﴿٣٢﴾
پس گفت: من دوستی اسبان را بر یاد پروردگارم [که نماز مستحب پایان روز است] اختیار کردم [زیرا می خواهم از آنان در جهاد با دشمن استفاده کنم و همواره به آنها نظر می کرد] تا [خورشید] پشت پرده افق پنهان شد. (۳۲)
33
رُدُّوهَا عَلَيَّ ۖ فَطَفِقَ مَسْحًا بِالسُّوقِ وَالْأَعْنَاقِ ﴿٣٣﴾
[اسب ها چنان توجه او را جلب کرده بودند که گفت:] آنها را به من بازگردانید. پس [برای نوازش آنها] به دست کشیدن به ساق ها و گردن های آنها پرداخت؛ (۳۳)
34
وَلَقَدْ فَتَنَّا سُلَيْمَانَ وَأَلْقَيْنَا عَلَىٰ كُرْسِيِّهِ جَسَدًا ثُمَّ أَنَابَ ﴿٣٤﴾
و به راستی سلیمان را [درباره فرزندش] آزمودیم، و [آزمون این بود که] بر تختش جسدی [بی جان از فرزندش] افکندیم [فرزندی که سلیمان به زنده بودن او بسیار امید داشت]، آن گاه به درگاه خدا رجوع کرد [و همه امورش را به خدا واگذاشت.] (۳۴)
35
گفت: پروردگارا! مرا بیامرز و حکومتی به من ببخش که بعد از من سزاوار هیچ کس نباشد؛ یقیناً تو بسیار بخشنده ای. (۳۵)
36
فَسَخَّرْنَا لَهُ الرِّيحَ تَجْرِي بِأَمْرِهِ رُخَاءً حَيْثُ أَصَابَ ﴿٣٦﴾
پس باد را برای او مسخّر و رام کردیم که به فرمان او هر جا که می خواست نرم و آرام روان می شد. (۳۶)
37
وَالشَّيَاطِينَ كُلَّ بَنَّاءٍ وَغَوَّاصٍ ﴿٣٧﴾
و هر بنّا و غواصی از شیاطین را [مسخّر و رام او نمودیم،] (۳۷)
38
وَآخَرِينَ مُقَرَّنِينَ فِي الْأَصْفَادِ ﴿٣٨﴾
و دیگر شیاطین را که با غل و زنجیر به هم بسته بودند [در سلطه او درآوردیم تا نتوانند در حکومت او فتنه و آشوب برپا کنند.] (۳۸)
39
هَٰذَا عَطَاؤُنَا فَامْنُنْ أَوْ أَمْسِكْ بِغَيْرِ حِسَابٍ ﴿٣٩﴾
[و به او گفتیم:] این عطای بی حساب ماست، [به هر کس خواهی] بی حساب ببخش و [از هر کس خواهی] دریغ کن. (۳۹)
40
وَإِنَّ لَهُ عِنْدَنَا لَزُلْفَىٰ وَحُسْنَ مَآبٍ ﴿٤٠﴾
بی تردید او نزد ما تقرب و منزلتی بلند و سرانجامی نیکو دارد. (۴۰)
41
و بنده ما ایوب را یاد کن، هنگامی که پروردگارش را ندا داد که شیطان [به سبب رنج و شکنجه ای که دچارش هستم] مرا سرزنش و شماتت می کند [تا از رحمت تو دلسردم کند.] (۴۱)
42
ارْكُضْ بِرِجْلِكَ ۖ هَٰذَا مُغْتَسَلٌ بَارِدٌ وَشَرَابٌ ﴿٤٢﴾
[به او گفتیم:] با پایت به زمین بکوب، این آبی است برای شسشتو، آبی سرد و آشامیدنی. (۴۲)
43
و خانواده اش را [که در حادثه ها از دستش رفته بودند] و مانندشان را همراه با آنان به او بخشیدیم تا رحمتی از سوی ما و تذکری برای خردمندان باشد. (۴۳)
44
و [به او گفتیم: چون سوگند خورده ای که همسرت را برای اینکه تو را در امور معنوی ناراحت کرده بود، صد تازیانه بزنی] با دستت بسته ای ترکه خشک برگیر و همسرت را با آن بزن، و سوگندت را مشکن. بی تردید ما او را شکیبا یافتیم. چه نیکو بنده ای! یقیناً بسیار رجوع کننده به سوی ما بود. (۴۴)
45
وَاذْكُرْ عِبَادَنَا إِبْرَاهِيمَ وَإِسْحَاقَ وَيَعْقُوبَ أُولِي الْأَيْدِي وَالْأَبْصَارِ ﴿٤٥﴾
و بندگان ما ابراهیم و اسحاق و یعقوب را یاد کن که دارای قدرت و بصیرت بودند. (۴۵)
46
إِنَّا أَخْلَصْنَاهُمْ بِخَالِصَةٍ ذِكْرَى الدَّارِ ﴿٤٦﴾
ما آنان را با [صفت بسیار پرارزش] یاد کردن سرای آخرت با اخلاصی ویژه خالص ساختیم. (۴۶)
47
وَإِنَّهُمْ عِنْدَنَا لَمِنَ الْمُصْطَفَيْنَ الْأَخْيَارِ ﴿٤٧﴾
به یقین آنان در پیشگاه ما از برگزیدگان و نیکان اند. (۴۷)
48
وَاذْكُرْ إِسْمَاعِيلَ وَالْيَسَعَ وَذَا الْكِفْلِ ۖ وَكُلٌّ مِنَ الْأَخْيَارِ ﴿٤٨﴾
و اسماعیل والیسع وذوالکفل را یاد کن و همه از نیکان اند. (۴۸)
49
هَٰذَا ذِكْرٌ ۚ وَإِنَّ لِلْمُتَّقِينَ لَحُسْنَ مَآبٍ ﴿٤٩﴾
این [سرگذشت های سازنده] یادآوری و پند است؛ و بی تردید برای پرهیزکاران بازگشت گاه نیکویی خواهد بود. (۴۹)
50
جَنَّاتِ عَدْنٍ مُفَتَّحَةً لَهُمُ الْأَبْوَابُ ﴿٥٠﴾
[آن بازگشت گاه] بهشت های جاویدانی است که درهایش را به روی آنان گشوده اند، (۵۰)
51
مُتَّكِئِينَ فِيهَا يَدْعُونَ فِيهَا بِفَاكِهَةٍ كَثِيرَةٍ وَشَرَابٍ ﴿٥١﴾
در حالی که در آنجا بر تخت ها تکیه می زنند و میوه های فراوان و نوشیدنی مورد دلخواهشان را در آنجا می طلبند، (۵۱)
52
وَعِنْدَهُمْ قَاصِرَاتُ الطَّرْفِ أَتْرَابٌ ﴿٥٢﴾
و نزد آنان زنانی است که فقط به شوهرانشان عشق می ورزند، و با شوهرانشان هم سن و سال اند. (۵۲)
53
هَٰذَا مَا تُوعَدُونَ لِيَوْمِ الْحِسَابِ ﴿٥٣﴾
[به آنان گویند:] این است آنچه شما را برای روز حساب وعده می دادند. (۵۳)
54
إِنَّ هَٰذَا لَرِزْقُنَا مَا لَهُ مِنْ نَفَادٍ ﴿٥٤﴾
این بی تردید عطای ماست که برای آن پایانی نیست. (۵۴)
55
هَٰذَا ۚ وَإِنَّ لِلطَّاغِينَ لَشَرَّ مَآبٍ ﴿٥٥﴾
این [همه برای پرهیزکاران است]، و مسلماً برای سرکشان، بدترین بازگشتگاه خواهد بود. (۵۵)
56
جَهَنَّمَ يَصْلَوْنَهَا فَبِئْسَ الْمِهَادُ ﴿٥٦﴾
دوزخ که در آن وارد می شوند و چه بد آرامگاهی است! (۵۶)
57
هَٰذَا فَلْيَذُوقُوهُ حَمِيمٌ وَغَسَّاقٌ ﴿٥٧﴾
این آب جوشان و مایع چرکین متعفّن است که باید آن را بچشند، (۵۷)
58
وَآخَرُ مِنْ شَكْلِهِ أَزْوَاجٌ ﴿٥٨﴾
و [جز اینها] عذاب های دیگری مانند آن دارند. (۵۸)
59
هَٰذَا فَوْجٌ مُقْتَحِمٌ مَعَكُمْ ۖ لَا مَرْحَبًا بِهِمْ ۚ إِنَّهُمْ صَالُو النَّارِ ﴿٥٩﴾
[چون پیشوایان کفر به دوزخ درآیند، و پیروانشان را نیز راهی دوزخ کنند ندا رسد:] این گروهی [از پیروان شما] هستند که با فشار و زور با شما وارد دوزخ می شوند. [پیشوایان کفر در پاسخ ندا دهنده گویند:] خوش آمد و گشایشی بر آنان [که پیروان ما بودند] مباد، بی تردید آنان به آتش خواهند سوخت. (۵۹)
60
[پیروان به پیشوایان] گویند: بلکه بر شما خوش آمد و گشایشی مباد، شما این عذاب را از پیش برای ما فراهم کردید، و چه بد قرارگاهی است. (۶۰)
61
قَالُوا رَبَّنَا مَنْ قَدَّمَ لَنَا هَٰذَا فَزِدْهُ عَذَابًا ضِعْفًا فِي النَّارِ ﴿٦١﴾
می گویند: پروردگارا! هر کس این عذاب را از پیش برای ما فراهم آورده است، برای او در آتش عذابی دو چندان بیفزا. (۶۱)
62
وَقَالُوا مَا لَنَا لَا نَرَىٰ رِجَالًا كُنَّا نَعُدُّهُمْ مِنَ الْأَشْرَارِ ﴿٦٢﴾
و می گویند: ما را چه شده که [مردان مؤمن و شایسته] ای که از اشرارشان می شمردیم، نمی بینیم. (۶۲)
63
أَتَّخَذْنَاهُمْ سِخْرِيًّا أَمْ زَاغَتْ عَنْهُمُ الْأَبْصَارُ ﴿٦٣﴾
آیا ما آنان را به ناحق به مسخره گرفتیم [و اکنون در بهشت جای دارند] یا [در دوزخ اند و] دیدگان ما به آنان نمی افتد؟! (۶۳)
64
إِنَّ ذَٰلِكَ لَحَقٌّ تَخَاصُمُ أَهْلِ النَّارِ ﴿٦٤﴾
این گفتگو و مجادله اهل آتش حتمی و واقع شدنی است. (۶۴)
65
قُلْ إِنَّمَا أَنَا مُنْذِرٌ ۖ وَمَا مِنْ إِلَٰهٍ إِلَّا اللَّهُ الْوَاحِدُ الْقَهَّارُ ﴿٦٥﴾
بگو: من فقط بیم دهنده ام، و هیچ معبودی جز خدای یگانه قهّار نیست. (۶۵)
66
رَبُّ السَّمَاوَاتِ وَالْأَرْضِ وَمَا بَيْنَهُمَا الْعَزِيزُ الْغَفَّارُ ﴿٦٦﴾
پروردگار آسمان ها و زمین و آنچه میان آنهاست، توانای شکست ناپذیر و بسیار آمرزنده است. (۶۶)
67
بگو: این [قرآن من] خبری بزرگ است، (۶۷)
68
أَنْتُمْ عَنْهُ مُعْرِضُونَ ﴿٦٨﴾
که شما از آن روی می گردانید. (۶۸)
69
مَا كَانَ لِيَ مِنْ عِلْمٍ بِالْمَلَإِ الْأَعْلَىٰ إِذْ يَخْتَصِمُونَ ﴿٦٩﴾
من از ملأ اعلی هنگامی که [درباره آفرینش آدم] مجادله می کردند، هیچ خبری ندارم. (۶۹)
70
إِنْ يُوحَىٰ إِلَيَّ إِلَّا أَنَّمَا أَنَا نَذِيرٌ مُبِينٌ ﴿٧٠﴾
به من وحی نمی شود جز برای اینکه بیم دهنده ای آشکارم. (۷۰)
71
إِذْ قَالَ رَبُّكَ لِلْمَلَائِكَةِ إِنِّي خَالِقٌ بَشَرًا مِنْ طِينٍ ﴿٧١﴾
[یاد کن] هنگامی را که پروردگارت به فرشتگان گفت: همانا من بشری از گل خواهم آفرید. (۷۱)
72
فَإِذَا سَوَّيْتُهُ وَنَفَخْتُ فِيهِ مِنْ رُوحِي فَقَعُوا لَهُ سَاجِدِينَ ﴿٧٢﴾
پس زمانی که اندامش را درست و نیکو نمودم و از روح خود در او دمیدم، برای او سجده کنید. (۷۲)
73
فَسَجَدَ الْمَلَائِكَةُ كُلُّهُمْ أَجْمَعُونَ ﴿٧٣﴾
پس فرشتگان همه با هم سجده کردند؛ (۷۳)
74
إِلَّا إِبْلِيسَ اسْتَكْبَرَ وَكَانَ مِنَ الْكَافِرِينَ ﴿٧٤﴾
مگر ابلیس که تکبّر ورزید و از کافران شد. (۷۴)
75
[خدا] فرمود: ای ابلیس! تو را چه چیزی از سجده کردن بر آنچه که با دستان قدرت خود آفریدم، بازداشت؟ آیا تکبّر کردی یا از بلند مرتبه گانی؟ (۷۵)
76
قَالَ أَنَا خَيْرٌ مِنْهُ ۖ خَلَقْتَنِي مِنْ نَارٍ وَخَلَقْتَهُ مِنْ طِينٍ ﴿٧٦﴾
گفت: من از او بهترم، مرا از آتش آفریدی و او را از گل ساختی. (۷۶)
77
قَالَ فَاخْرُجْ مِنْهَا فَإِنَّكَ رَجِيمٌ ﴿٧٧﴾
[خدا] گفت: از آن [جایگاه] بیرون رو که بی تردید تو رانده شده ای؛ (۷۷)
78
وَإِنَّ عَلَيْكَ لَعْنَتِي إِلَىٰ يَوْمِ الدِّينِ ﴿٧٨﴾
و حتماً لعنت من تا روز قیامت بر تو باد. (۷۸)
79
قَالَ رَبِّ فَأَنْظِرْنِي إِلَىٰ يَوْمِ يُبْعَثُونَ ﴿٧٩﴾
گفت: پروردگارا! مرا تا روزی که مردم برانگیخته می شوند، مهلت ده. (۷۹)
80
قَالَ فَإِنَّكَ مِنَ الْمُنْظَرِينَ ﴿٨٠﴾
[خدا] گفت: تو از مهلت یافتگانی، (۸۰)
81
إِلَىٰ يَوْمِ الْوَقْتِ الْمَعْلُومِ ﴿٨١﴾
تا زمانی معین و معلوم. (۸۱)
82
قَالَ فَبِعِزَّتِكَ لَأُغْوِيَنَّهُمْ أَجْمَعِينَ ﴿٨٢﴾
گفت: به عزتت سوگند همه آنان را گمراه می کنم، (۸۲)
83
إِلَّا عِبَادَكَ مِنْهُمُ الْمُخْلَصِينَ ﴿٨٣﴾
مگر بندگان خالص شده ات را. (۸۳)
84
قَالَ فَالْحَقُّ وَالْحَقَّ أَقُولُ ﴿٨٤﴾
[خدا] گفت: سوگند به حق و فقط حق را می گویم (۸۴)
85
لَأَمْلَأَنَّ جَهَنَّمَ مِنْكَ وَمِمَّنْ تَبِعَكَ مِنْهُمْ أَجْمَعِينَ ﴿٨٥﴾
که بی تردید دوزخ را از تو و آنان که از تو پیروی کنند، از همگی پر خواهم کرد (۸۵)
86
قُلْ مَا أَسْأَلُكُمْ عَلَيْهِ مِنْ أَجْرٍ وَمَا أَنَا مِنَ الْمُتَكَلِّفِينَ ﴿٨٦﴾
بگو: من برای ابلاغ دین هیچ پاداشی از شما نمی خواهم و از کسانی که چیزی را از نزد خود می سازند [و ادعای باطل می کنند] نیستم. (۸۶)
87
إِنْ هُوَ إِلَّا ذِكْرٌ لِلْعَالَمِينَ ﴿٨٧﴾
آن [قرآن را که بر شما می خوانم] جز مایه تذکر و پندی برای جهانیان نیست. (۸۷)
88
وَلَتَعْلَمُنَّ نَبَأَهُ بَعْدَ حِينٍ ﴿٨٨﴾
و بی تردید پس از مدتی خبر [صدق حقّانیّت و ظهور عینی آیات و وعده های] آن را خواهید دانست. (۸۸)