آیه 48 سوره ص
<<47 | آیه 48 سوره ص | 49>> | ||||||||||||||
|
محتویات
ترجمه های فارسی
و باز یاد کن از اسماعیل و یسع و ذو الکفل که همه از نیکوان جهان بودند.
ترجمه های انگلیسی(English translations)
معانی کلمات آیه
- اسماعيل: نام دو نفر از پيامبران است، اسماعيل بن ابراهيم و اسماعيل صادق الوعد.
- يسع: (بفتح اول و دوم) يكى از پيامبران است نام مباركش فقط دو بار در قرآن مجيد آمده است: انعام/ 86، ص/ 48 امّا راجع به شرح حال او چيزى در قرآن مجيد نيست.
- ذو الكفل: عليه السّلام از انبياء الهى است نام مباركش فقط دو بار در قرآن مجيد يافته است يكى در سوره انبياء/ 85 ديگرى در سوره ص/ 48 امّا شرح حال از او در كلام اللَّه نيامده است،[۱]
تفسیر آیه
تفسیر نور (محسن قرائتی)
وَ اذْكُرْ عِبادَنا إِبْراهِيمَ وَ إِسْحاقَ وَ يَعْقُوبَ أُولِي الْأَيْدِي وَ الْأَبْصارِ «45»
و بندگان ما ابراهيم و اسحاق و يعقوب را كه داراى قوّت و بصيرت بودند ياد كن.
إِنَّا أَخْلَصْناهُمْ بِخالِصَةٍ ذِكْرَى الدَّارِ «46»
همانا ما آنان را با خلوص ويژهاى كه يادآور سراى قيامت بود خالص كرديم.
وَ إِنَّهُمْ عِنْدَنا لَمِنَ الْمُصْطَفَيْنَ الْأَخْيارِ «47»
و آنان در پيشگاه ما از برگزيدگان و نيكانند.
وَ اذْكُرْ إِسْماعِيلَ وَ الْيَسَعَ وَ ذَا الْكِفْلِ وَ كُلٌّ مِنَ الْأَخْيارِ «48»
و اسماعيل و يَسَع و ذوالكفل را كه همه از نيكانند، ياد كن.
نکته ها
در اين آيات نام شش نفر از انبيا (ابراهيم، اسحاق، يعقوب، اسماعيل، اليسع و ذوالكفل) آمده و براى آنان شش صفت ذكر شده است: بندگى خدا، قدرت، بصيرت، خلوص، برگزيدگى و نيكى.
«مصطفين» جمع «مصطفى» به معناى برگزيده است. «اخيار» جمع «خير» به معناى اهل خير و نيكى است.
«الْيَسَعَ» كه نام او دو بار در قرآن آمده يكى از پيامبران الهى است.
در روايتى از امام رضا عليه السلام آمده است كه اين پيامبر همانند حضرت عيسى مرده زنده مىكرد.
امام جواد عليه السلام در پاسخ عبدالعظيم حسنى فرمود: ذوالكفل بعد از سليمان جزء 313 نفر از
جلد 8 - صفحه 117
پيامبران مرسل و برجسته بود كه مثل داود قضاوت مىكرد و جز براى خدا خشم نكرد. «1»
پیام ها
1- تاريخ پاكان و پيامبران و بزرگان را زنده نگاه داريم. «وَ اذْكُرْ عِبادَنا»
2- سرچشمهى همهى كمالات پيامبران، عبوديّت است. «عِبادَنا» قبل از كمالات ديگر ذكر شده است.
3- رهبر بايد داراى قدرت و بصيرت باشد. «أُولِي الْأَيْدِي وَ الْأَبْصارِ»
4- نشانهى لطف خاص خداوند به بندهاش آن است كه او همواره ياد قيامت باشد. أَخْلَصْناهُمْ ... ذِكْرَى الدَّارِ
5- آخرت انديشى و دورى از دنياطلبى از خصوصيات رهبران الهى است. «إِنَّا أَخْلَصْناهُمْ بِخالِصَةٍ ذِكْرَى الدَّارِ»
6- ياد قيامت، مايه نزديك شدن انسان به اخلاص است. أَخْلَصْناهُمْ ... ذِكْرَى الدَّارِ
7- آخرت انديشى به انسان بصيرت مىدهد. أُولِي الْأَيْدِي وَ الْأَبْصارِ ... إِنَّا أَخْلَصْناهُمْ ...
8- بالاترين ارزش، آبرو داشتن نزد خداست. «عِنْدَنا لَمِنَ الْمُصْطَفَيْنَ»
9- كسى كه بندهى خالص و نيك خدا باشد، خداوند نام او را گرامى مىدارد.
(شما به فكر نام نيك نباشيد) وَ اذْكُرْ- وَ اذْكُرْ ...
10- يكى از راههاى دعوت به خير، تجليل از اهل خير است. وَ اذْكُرْ ...
«1». بحار، ج 12، ص 348.
تفسير نور(10جلدى)، ج8، ص: 118
پانویس
- پرش به بالا ↑ تفسير احسن الحديث، سید علی اکبر قرشی، ج9، ص234-235
منابع
- تفسیر نور، محسن قرائتی، تهران:مركز فرهنگى درسهايى از قرآن، 1383 ش، چاپ يازدهم
- اطیب البیان فی تفسیر القرآن، سید عبدالحسین طیب، تهران:انتشارات اسلام، 1378 ش، چاپ دوم
- تفسیر اثنی عشری، حسین حسینی شاه عبدالعظیمی، تهران:انتشارات ميقات، 1363 ش، چاپ اول
- تفسیر روان جاوید، محمد ثقفی تهرانی، تهران:انتشارات برهان، 1398 ق، چاپ سوم
- برگزیده تفسیر نمونه، ناصر مکارم شیرازی و جمعي از فضلا، تنظیم احمد علی بابایی، تهران: دارالکتب اسلامیه، ۱۳۸۶ش
- تفسیر راهنما، علی اکبر هاشمی رفسنجانی، قم:بوستان كتاب(انتشارات دفتر تبليغات اسلامي حوزه علميه قم)، 1386 ش، چاپ پنجم