کنزالدقائق و بحرالغرائب (کتاب): تفاوت بین نسخهها
پرش به ناوبری
پرش به جستجو
***
مهدی موسوی (بحث | مشارکتها) |
|||
| (۶ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۲ کاربر نشان داده نشده) | |||
| سطر ۱: | سطر ۱: | ||
| − | + | {{مشخصات کتاب | |
| − | + | |عنوان= | |
| − | + | |تصویر= [[پرونده:كنزالدقائق و بحر الغرائب.jpg|240px|وسط]] | |
| − | + | |نویسنده= ميرزا محمد قمى مشهدى | |
| − | + | |موضوع= تفاسیر شیعه | |
| − | + | |زبان= عربی | |
| − | + | |تعداد جلد= ۱۴ | |
| − | = | + | |عنوان افزوده1= تحقيق |
| − | |||
| − | |||
| − | |||
| − | + | |افزوده1= حسين درگاهی | |
| − | + | |عنوان افزوده2= | |
| − | + | |افزوده2= | |
| − | + | |لینک= [http://lib.ahlolbait.com/parvan/resource/39198/تفسير-كنز-الدقائق-و-بحر-الغرائب كنزالدقائق و بحرالغرائب] | |
| − | + | }} | |
| − | + | [[تفسیر قرآن|تفسیر]] '''«کنزالدقائق و بحرالغرائب»''' تألیف [[ميرزا محمد قمى مشهدى|میرزا محمد مشهدى قمى]] (م ۱۱۲۵ ق) است، که غالباً با نقل روایات به تفسیر [[آیه|آیات]] پرداخته است؛ ضمن اینکه متعرض مباحث [[شأن نزول]]، [[قرائات قرآن|قرائت]]، لغت و نکات [[بلاغت|بلاغى]] نیز مىگردد و مطالب را گاهى تجزیه و تحلیل و نقد و تأیید مىنماید. مىتوان گفت این تفسیر، چکیده و عصاره مهمترین تفاسیر [[امامیه]] و برخی تفاسیر [[اهل سنت]] تا عصر مفسر قمى است. | |
| − | + | ==مؤلف== | |
| − | |||
| − | از | + | [[ميرزا محمد قمى مشهدى]] (متوفای حدود ۱۱۲۵ ق)، مفسر، متکلم، محدث، فقیه و ادیب برجسته [[شیعه]] در قرن دوازدهم هجرى و از شاگردان [[علامه مجلسى]] و [[فیض کاشانی]] بود. صاحب [[روضات الجنات (کتاب)|روضات الجنات]] از وى به عنوان عالم فاضل و جامع، ادیب و [[محدث]] فقیه یاد کرده است.<ref> روضات الجنات، ج ۷، ص ۱۰۰.</ref> علت شهرت وى به مشهدى آن است که در جوار حضرت [[امام رضا علیه السلام|امام على بن موسى الرضا]] علیه السلام در شهر مقدس مشهد اقامت گزید. |
| − | + | میرزا محمد در زمینه [[ادبیات عرب|ادبیات]]، علم [[بلاغت]]، [[دعا|ادعیه]]، [[فقه]]، تاریخ زندگى [[ائمه اطهار|ائمه معصوم]] علیهم السلام و شرح بر [[صحیفه سجادیه]] آثارى دارد، اما مشهورترین اثر او تفسیر کنزالدقائق است. وى از محضر [[فیض کاشانی|ملا محسن فیض کاشانى]] بهره برد و در تفسیر [[قرآن]] از راه و روش او پیروى کرد. | |
| − | + | برخی تألیفات دیگر او عبارتند از: نجاح الطالب فى المعانى والبیان، حاشیه [[الکشاف عن حقائق غوامض التنزئل (کتاب)|تفسیر کشاف]]، التحفة الحسینیه، سلّم درجات الجنة. | |
| + | ==روش تفسیرى کنزالدقائق== | ||
| + | [[ميرزا محمد قمى مشهدى]] خود در آغاز تفسیر خویش، هدف از تألیف این اثر ارزشمند را چنین بیان مى کند: «من در گذشته، تعلیقاتى بر تفسیر مشهور علامه [[جارالله زمخشری|زمخشرى]] نگاشته بودم و آن را با دقت و حوصله مطالعه و بررسى نمودم. سپس حواشى علامه زبردست، [[شیخ بهایی|شیخ بهاءالدین عاملى]] را مطالعه نموده و در مورد مطالب آن اندیشیدم. آن گاه به نظرم آمد که تفسیرى را که حاوى اسرار ناشناخته [[قرآن]] و دربردارنده نکات جدید و بکر در مورد [[تأویل]] آیات آن باشد، در پرتو [[احادیث]] و گفتارهاى قرآنىِ [[ائمه اطهار]] علیهمالسلام تألیف نمایم». | ||
| − | + | با بررسى اجمالى تفسیر «کنزالدقائق» و با توجه به اقوال علماء درباره آن، خصوصیات کلى این [[تفسیر]] را مىتوان اینچنین ترسیم کرد: | |
| − | + | * «کنزالدقائق» شامل همه آیات [[قرآن]] مىباشد و از شیوه مزجى استفاده مىنماید. | |
| − | + | * متعرض مباحث [[شأن نزول]]، [[قرائات قرآن|قرائت]]، لغت، تجزیه و ترکیب و نکات [[بلاغت|بلاغى]] مىگردد. | |
| − | + | * روائى است، و سعى در جمعآورى روایات تفسیرى با ذکر [[سند حدیث|اسناد]] آنها، نموده است. | |
| − | + | * اجتهادى است، و مطالب را گاهى تجزیه و تحلیل و نقد و تأیید مىنماید و نظر خود را ابراز مىکند. | |
| − | + | * روایات خود را از تفسیر [[نور الثقلین (کتاب)|نور الثقلین]] گرفته و از کتاب تفسیر «[[تأویل الآیات الظاهرة فی فضائل العترة الطاهرة (کتاب)|تأویل الآیات الظاهرة فى شأن العترة الطاهرة]]» و بعض تفاسیر روایى دیگر نقل مىکند. | |
| − | + | * بیانات مختلف خود را از [[انوار التنزیل و اسرار التأویل (کتاب)|تفسیر بیضاوى]] دارد، مقدارى از [[الکشاف عن حقائق غوامض التنزئل (کتاب)|تفسیر کشاف]] و [[مجمع البیان]] نیز اضافه نموده است. | |
| − | + | * شامل مباحث [[علم کلام|کلامى]]، [[فلسفه|فلسفى]] و [[عرفان|عرفانى]] نیز مىباشد. | |
| − | + | * تفسیرى است که به [[تأویل]] بیانى و روائى پرداخته است. | |
| − | + | * گاهى به تناسب، اقوال مختلف را نقل مىنماید. | |
| − | |||
| − | + | در تأثیرپذیری «کنز الدقائق» از تفاسیر دیگر باید افزود: میرزا محمد مشهدى به تفاسیر [[الکشاف عن حقائق غوامض التنزئل (کتاب)|کشاف]] و [[انوار التنزیل و اسرار التأویل (کتاب)|بیضاوى]]، علاقه خاصى داشته است، به گونهاى که حاشیهاى بر کشاف و حاشیهاى بر حاشیه [[شیخ بهایی|شیخ بهایى]] بر تفسیر بیضاوى دارد، همین امر سبب شده است که معظم تفسیر بیضاوى را با عین عبارات آن در کنز الدقائق نقل نماید، و بدلیل وضوح این مطلب کمتر مطالب را رسما به بیضاوى استناد مىدهد، فقط گاهى اوقات مىفرماید: «قال البیضاوى». بدین جهت اکثر مطالب تفسیرى کنز الدقائق از تفسیر بیضاوى است، غالب بحثهاى لغوى، [[علم معانی|معانى]]، [[علم بیان|بیانى]]، بحثهاى [[علوم قرآنى]] ابتداى سورهها مانند، تعداد آیات، [[سوره های مکی و مدنی|مکى و مدنى]] بودن، بحثهاى [[علم کلام|کلامى]] و نقل اقوال [[اشاعره|اشعریه]]، [[خوارج]]، [[معتزله]]. بحثهاى ادبى و نقل اقوال زجاج، [[خلیل بن احمد فراهیدی|خلیل]]، ابن کیسان، [[اخفش]]، نقل [[قرائات قرآن|قرائات]] از ابن کثیر، نافع، ابى عمر، عاصم، کسائى، ابن عامر، یعقوب و گاهى [[ابن عباس]]، [[ابن مسعود]] و دیگران، حتى بخشى از «اقول» ها از تفسیر بیضاوى است. گاهى نیز از تفسیر کشاف و [[مجمع البیان (کتاب)|مجمع البیان]]، با ذکر و یا بىذکر نام آنان، نقل مىنماید. | |
| − | البته در | + | البته این بدان معنا نیست که مفسر در اینگونه مطالب، مطلبى اضافه یا کم نکند، بلکه، گاهى اوقات نظرات بیضاوى را نمىپذیرد و یا خود، بسط بیشترى مىدهد، مانند بحث تخصصى ادبى راجع به ضمیر فصل در ذیل آیه ۵ [[سوره بقره]]، که تفصیل مطلب از خود اوست. |
| − | گاهى | + | البته در بحثهاى [[فقه|فقهى]]، بطور طبیعى با استفاده از روایات [[اهل البیت|اهل بیت]] علیهم السلام نظر مىدهد و گاهى اوقات نظرات بیضاوى را نقد مىکند. مانند نقد نظر بیضاوى راجع به نزول حرمت خمر ذیل آیه ۲۱۹ سوره بقره، یا ابراز نظرى عامتر از نظر بیضاوى مانند ذیل آیه ۲۳۴ بقره مىفرماید: «و الاحسن أن یقال:...» و گاهى کلام بیضاوى که غیر اختلافى باشد، نقل مىکند و در موارد اختلافى نظر [[امامیه]] را بیان مىکند. مانند [[آیه وضو|آیه وضوء]] در آیه ۶ [[سوره مائده]]. در بحثهاى [[کلام|کلامى]] نیز، گاهى به کلام بیضاوى بسنده مىکند، مانند ذیل آیه ۳ سوره بقره بحث [[ایمان|ایمان]] و بحث [[فسق]] ذیل آیه ۲۶ سوره بقره. |
| − | + | گاهى همان کلام را به شکل مزجى مقدارى توضیح و بسط مىدهد، مانند بحث قدرت [[خداوند]] ذیل آیه ۲۰ سوره بقره ({{متن قرآن|إن اللّه على کلّ شیء قدیر}}). و گاهى کلام بیضاوى را نادیده گرفته و نظر امامیه را فقط با نقل روایات بیان مىنماید. مانند ذیل آیه ۱۰۳ [[سوره انعام]] ({{متن قرآن|و هو یُدرک الابصار}}). | |
| − | + | در [[حروف مقطعه]]، صاحب «کنز»، نظراتى بیش از روایات منقول (و غالبا موجود در [[نور الثقلین (کتاب)|نور الثقلین]]) ابراز نداشته، و در بیان منقول از بیضاوى نیز وجوه رمز بودن آنها مطرح مىشود. همچنین بحثى راجع به اعراب و آیه بودن آنها نقل مىکند ذیل «الم»). | |
| − | |||
| − | |||
| − | + | == کنزالدقائق در نظر عالمان == | |
| − | + | *[[علامه مجلسى]] در [[تقریظ]] خود بر این [[تفسیر قرآن|تفسیر]] مى نویسد: «خداوند جزاى خیر دهد به عالم شایسته، دانشمند کامل، پژوهشگر ژرف نگر، جانشین زبردست گذشتگان، شخصیتى که دقیق ترین معانى علمى را با فکر تیزبین خود بدست مى آورد و گوهرهاى حقیقت را با رأى صائب خود استخراج مى کند، عالم مطلع، نیک اقبال و تربیت یافته مکتب [[اهل البیت|اهل بیت]]، مولانا میرزا محمد، مؤلف این تفسیر. انشاءاللّه پیوسته تحت تأییدات پروردگار توانا موفق باشد. او این تفسیر را زیبا، متقن، باکمال دقت، پرفایده و بجا نوشته و [[آیات]] بیّنات [[قرآن]] را با روایات [[ائمه اطهار|ائمه طاهرین]] علیهالسلام تفسیر نموده است. نکته هاى ناب معانى را از پوسته لفظ جدا نموده و [[سنت]] و کتاب را با هم تلفیق کرده است. او تمام تلاش خود را در تفسیر خویش بکار گرفته و آنچه از اخبار و [[احادیث]] لازم بوده استخراج نموده است. او همچنین معانى لطیف و رازهاى ناگفته را به تفسیر خویش افزوده و تفسیر خود را پربار و پسندیده تر کرده است. خداوند او را از برکات ایمانش بهره مند گرداند و اهل ایمان را از تفسیر وى بهره ور سازد و به او بهترین جزاى نیکوکاران را عطا فرماید و با ائمه طاهرین صلوات الله علیهم اجمعین محشور بگرداند. روز [[عید غدیر|عید غدیر]] مبارک ۱۱۰۲ ق. محمدباقر بن محمدتقى».<ref>اعیان الشیعه، ج ۹، ص ۴۰۸، با تلخیص.</ref> | |
| − | + | *[[آقا جمال خوانساری|آقا جمال خوانسارى]]، در مورد میرزا محمد قمى و تفسیر وى مى نویسد: «خداوند متعال با فضل کامل خویش به جناب مولا، دانشمند عارف، فاضل هوشیار، جامع فضایل اخلاقى، داناى به علوم و حکمت هاى بشرى، عالم به اسرار وحیانى و معارف قرآنى... مولانا میرزا محمد - که خداوند در هر زمینه اى یاور او باشد - همچنان که خداوند به او توفیق تألیف چنین تفسیر ارزشمندى را عنایت کرده است. وى در تألیف و گردآورى تفسیر خویش از معتبرترین تفاسیر و مشهورترین کتاب هاى حدیث بهره برده است. این تفسیر همانند نامش گنجینه نکات دقیق و دریاى گوهرهاى نایاب و ارزشمند است. هر خواننده اى که با دید حقیقت بین به آن نظرى بیفکند، با صدف هاى پر از مرواریدِ حقیقت مواجه خواهد شد. خداوند دانش پژوهان و مشتاقان معارف قرآنى را از ثمرات و معارف آن بهره مند گرداند و این تفسیر گرانسنگ را براى مؤلف فاضلش ذخیره آخرت قرار دهد. جمال الدین محمد بن حسین الخوانسارى، محرم الحرام، سنه ۱۱۰۷».<ref>اعیان الشیعه، ج ۹، ص ۴۰۸، با تلخیص.</ref> | |
| − | + | *صاحب «[[روضات الجنات (کتاب)|روضات الجنات]]» نیز درباره «کنز الدقائق» مىنویسد: «کتابى است بزرگ در تفسیر قرآن با احادیث [[اهل البیت|اهل بیت]] عصمت علیهم السلام که هیچ مؤلفى قبل از او همانند آن را تألیف نکرده است... تفسیر «کنز الدقائق» به جهت بیان [[سند حدیث|سند]] روایات، ذکر تناسب آیات با همدیگر، حل و فصل مشکلات الفاظ آیات، بیان وجوه مختلف اعراب، تبیین لغات و [[قرائات قرآن|قرائتهاى]] مختلف بر «[[نور الثقلین (کتاب)|تفسیر نور الثقلین]]» برترى دارد. و نیز تفسیر «نور الثقلین» از کتاب «[[تأویل الآیات الظاهرة فی فضائل العترة الطاهرة (کتاب)|تأویل الآیات الظاهرة فى فضائل العترة الطاهرة]]» و بعضى تفاسیر دیگر نقل نمىکند، امّا «کنز الدقائق» از این کتابها فراوان نقل کرده است». | |
| − | + | *علامه شیخ [[آقا بزرگ تهرانى]]، کتابشناس مشهور اسلامى، در مورد تفسیر «کنز الدقائق» چنین مى گوید: «این تفسیر همچون تفسیر «[[نور الثقلین (کتاب)|نورالثقلین]]» در پرتو معارف [[اهل بیت]] علیهمالسلام آیات قرآن را تفسیر کرده است؛ اما از جهات متعددى بر «نورالثقلین» برترى دارد؛ از جمله این که: ۱. اسناد روایات را بیان مى کند؛۲. ارتباط آیات دیگر را با آیه مورد تفسیر روشن مى نماید؛۳. نکات ادبى و اِعراب آیات مورد توجه قرار گرفته است؛۴. توضیح آیات را به طور مختصر و با شرح مزجى برآورده است و سپس به نقل روایات در مورد آن مى پردازد؛ ۵. گاهى نکاتى را برخلاف نورالثقلین مطرح مى نماید».<ref>الذریعه الى تصانیف الشیعه، ج ۱۸، ص ۱۵۲.</ref> | |
| − | + | *آیت اللّه محمدهادی معرفت در مقدمه خود بر چاپ انتشارات جامعه مدرسین مىنویسد: «تفسیر جامعى است که شامل روایات اهل بیت علیهم السلام و سائر امورى است که مرتبط با قرائت، تنزیل، [[اعراب قرآن|اعراب]]، لغت و دقائق ادبى، مىباشد، در کنار مطالب [[فلسفه|فلسفى]] و [[عرفان|عرفانى]]، که دانش پژوهان مراکز علمى خصوصا طلاب و فضلا، براى بررسى آیات قرآنى از آن بىنیاز نمىباشند.» ایشان همچنین در «التفسیر و المفسرون» مىفرماید: «این تفسیر ما حصل تفاسیر مهم امامیه است. حسن تعبیر بیضاوى را اختیار نموده، کما اینکه استاد او [[فیض کاشانی|فیض کاشانى]] نیز آن را برگزیده است. اسلوب [[شیخ طبرسی|شیخ طبرسى]] در [[مجمع البیان (کتاب)|مجمع]] را اختیار نموده است، و گزیدهاى از [[الکشاف عن حقائق غوامض التنزئل (کتاب)|کشّاف]] و حواشى [[شیخ بهایی|شیخ بهایى]] را استفاده کرده است. این تفسیر جمع بین عقل و نقل نموده، روایات منسوب به اهل بیت علیهم السلام را نقل مىنماید و مانند فیض، مناسبتهاى ادبى، [[علم کلام|کلامى]] و عرفانى را بىبیان رها نکرده است».<ref>التفسیر و المفسرون، ج ۲ ص ۳۳۸.</ref> | |
| − | + | *سید محمدعلى ایازى در «المفسرون حیاتهم و منهجهم» مىنویسد: «تفسیرى است که شامل تمام آیات قرآن مىباشد، ماحصل مهمترین تفاسیر [[امامیه|امامیه]] و [[اهل سنت]] است، آمیختهاى است بین نقل و عقل، نقل [[حدیث|احادیث]] اهل بیت علیهم السلام و کلام بیضاوى در تفسیرش، کما اینکه استاد ایشان ملا محسن فیض در «صافى» انجام داده است، با این تفاوت که (در جایى که روایتى نبوده) فیض، برخى کلمات بیضاوى را گزیده است، اما صاحب «کنز»، نفس کلمات و عبارات را آورده و کلمات اصحاب و مفسرین را اضافه مىکند».<ref>المفسرون حیاتهم و منهجهم، ص ۵۹۵.</ref> | |
| − | + | ==نسخههاى کتاب== | |
| + | نسخههاى متعددى از این تفسیر در دست است، از جمله: | ||
| − | + | * یک دوره از عصر مؤلف در کتابخانه [[شیخ عبدالحسین تهرانی]] که به کتابخانه جعفریه [[مدرسه هندی]] کربلا منتقل گردیده است. | |
| − | + | * یک دوره که دو مجلد آن خط مؤلف است، در کتابخانه وقفى شیخ محمدصالح برغانى در [[کربلا]] مىباشد. | |
| − | + | * سه مجلد در کتابخانه [[آستان قدس رضوی]] | |
| − | + | * دو مجلد در کتابخانه مدرسه سپهسالار (شهید مطهرى فعلی) | |
| − | + | * چند نسخه در کتابخانه [[سید شهاب الدین مرعشی نجفی|آیت اللّه مرعشى]] در قم | |
| − | + | * نسخه استاد شانهچى که به کتابخانه آستان قدس رضوى منتقل شده است. | |
| − | |||
| − | + | * نسخه موجود در کتابخانه مرکزى دانشگاه تهران | |
| − | + | * نسخهاى شامل ربع اول و دوم که بر آنها [[تقریظ|تقریظهاى]] [[علامه مجلسى]] و [[آقا جمال خوانساری|محقق خوانسارى]] مىباشد، در کتابخانه مجلس موجود و تحت شماره ۱۲۰۷۳ نگهدارى میشود. | |
==پانویس== | ==پانویس== | ||
| − | <references/> | + | <references /> |
| − | |||
==منابع== | ==منابع== | ||
| − | * | + | *[[ستارگان حرم (کتاب)|ستارگان حرم]]، عبدالکریم پاکنیا، جلد ۱۲. |
| − | * | + | *[[نرم افزار جامع تفاسیر نور|نرم افزار جامع التفاسیر]] [لوح فشرده]، بخش کتابشناسی، مرکز تحقیقات کامپیوتری علوم اسلامی. |
| − | + | *کتابشناسی تفصیلی مذاهب اسلامی، محمدرضا ضمیری. | |
| − | |||
| − | |||
{{تفسیر قرآن}} | {{تفسیر قرآن}} | ||
| − | [[رده:تفاسیر]] | + | [[رده:تفاسیر]][[رده:تفسیرهای شیعه]][[رده:تفاسیر روایی]][[رده:تفاسیر اجتهادی]] |
| − | [[رده:تفاسیر روایی]] | ||
نسخهٔ کنونی تا ۱۴ ژوئن ۲۰۲۵، ساعت ۰۹:۴۹
 | |
| نویسنده | ميرزا محمد قمى مشهدى |
| موضوع | تفاسیر شیعه |
| زبان | عربی |
| تعداد جلد | ۱۴ |
| تحقيق | حسين درگاهی |
|
| |
تفسیر «کنزالدقائق و بحرالغرائب» تألیف میرزا محمد مشهدى قمى (م ۱۱۲۵ ق) است، که غالباً با نقل روایات به تفسیر آیات پرداخته است؛ ضمن اینکه متعرض مباحث شأن نزول، قرائت، لغت و نکات بلاغى نیز مىگردد و مطالب را گاهى تجزیه و تحلیل و نقد و تأیید مىنماید. مىتوان گفت این تفسیر، چکیده و عصاره مهمترین تفاسیر امامیه و برخی تفاسیر اهل سنت تا عصر مفسر قمى است.
مؤلف
ميرزا محمد قمى مشهدى (متوفای حدود ۱۱۲۵ ق)، مفسر، متکلم، محدث، فقیه و ادیب برجسته شیعه در قرن دوازدهم هجرى و از شاگردان علامه مجلسى و فیض کاشانی بود. صاحب روضات الجنات از وى به عنوان عالم فاضل و جامع، ادیب و محدث فقیه یاد کرده است.[۱] علت شهرت وى به مشهدى آن است که در جوار حضرت امام على بن موسى الرضا علیه السلام در شهر مقدس مشهد اقامت گزید.
میرزا محمد در زمینه ادبیات، علم بلاغت، ادعیه، فقه، تاریخ زندگى ائمه معصوم علیهم السلام و شرح بر صحیفه سجادیه آثارى دارد، اما مشهورترین اثر او تفسیر کنزالدقائق است. وى از محضر ملا محسن فیض کاشانى بهره برد و در تفسیر قرآن از راه و روش او پیروى کرد.
برخی تألیفات دیگر او عبارتند از: نجاح الطالب فى المعانى والبیان، حاشیه تفسیر کشاف، التحفة الحسینیه، سلّم درجات الجنة.
روش تفسیرى کنزالدقائق
ميرزا محمد قمى مشهدى خود در آغاز تفسیر خویش، هدف از تألیف این اثر ارزشمند را چنین بیان مى کند: «من در گذشته، تعلیقاتى بر تفسیر مشهور علامه زمخشرى نگاشته بودم و آن را با دقت و حوصله مطالعه و بررسى نمودم. سپس حواشى علامه زبردست، شیخ بهاءالدین عاملى را مطالعه نموده و در مورد مطالب آن اندیشیدم. آن گاه به نظرم آمد که تفسیرى را که حاوى اسرار ناشناخته قرآن و دربردارنده نکات جدید و بکر در مورد تأویل آیات آن باشد، در پرتو احادیث و گفتارهاى قرآنىِ ائمه اطهار علیهمالسلام تألیف نمایم».
با بررسى اجمالى تفسیر «کنزالدقائق» و با توجه به اقوال علماء درباره آن، خصوصیات کلى این تفسیر را مىتوان اینچنین ترسیم کرد:
- «کنزالدقائق» شامل همه آیات قرآن مىباشد و از شیوه مزجى استفاده مىنماید.
- روائى است، و سعى در جمعآورى روایات تفسیرى با ذکر اسناد آنها، نموده است.
- اجتهادى است، و مطالب را گاهى تجزیه و تحلیل و نقد و تأیید مىنماید و نظر خود را ابراز مىکند.
- روایات خود را از تفسیر نور الثقلین گرفته و از کتاب تفسیر «تأویل الآیات الظاهرة فى شأن العترة الطاهرة» و بعض تفاسیر روایى دیگر نقل مىکند.
- بیانات مختلف خود را از تفسیر بیضاوى دارد، مقدارى از تفسیر کشاف و مجمع البیان نیز اضافه نموده است.
- تفسیرى است که به تأویل بیانى و روائى پرداخته است.
- گاهى به تناسب، اقوال مختلف را نقل مىنماید.
در تأثیرپذیری «کنز الدقائق» از تفاسیر دیگر باید افزود: میرزا محمد مشهدى به تفاسیر کشاف و بیضاوى، علاقه خاصى داشته است، به گونهاى که حاشیهاى بر کشاف و حاشیهاى بر حاشیه شیخ بهایى بر تفسیر بیضاوى دارد، همین امر سبب شده است که معظم تفسیر بیضاوى را با عین عبارات آن در کنز الدقائق نقل نماید، و بدلیل وضوح این مطلب کمتر مطالب را رسما به بیضاوى استناد مىدهد، فقط گاهى اوقات مىفرماید: «قال البیضاوى». بدین جهت اکثر مطالب تفسیرى کنز الدقائق از تفسیر بیضاوى است، غالب بحثهاى لغوى، معانى، بیانى، بحثهاى علوم قرآنى ابتداى سورهها مانند، تعداد آیات، مکى و مدنى بودن، بحثهاى کلامى و نقل اقوال اشعریه، خوارج، معتزله. بحثهاى ادبى و نقل اقوال زجاج، خلیل، ابن کیسان، اخفش، نقل قرائات از ابن کثیر، نافع، ابى عمر، عاصم، کسائى، ابن عامر، یعقوب و گاهى ابن عباس، ابن مسعود و دیگران، حتى بخشى از «اقول» ها از تفسیر بیضاوى است. گاهى نیز از تفسیر کشاف و مجمع البیان، با ذکر و یا بىذکر نام آنان، نقل مىنماید.
البته این بدان معنا نیست که مفسر در اینگونه مطالب، مطلبى اضافه یا کم نکند، بلکه، گاهى اوقات نظرات بیضاوى را نمىپذیرد و یا خود، بسط بیشترى مىدهد، مانند بحث تخصصى ادبى راجع به ضمیر فصل در ذیل آیه ۵ سوره بقره، که تفصیل مطلب از خود اوست.
البته در بحثهاى فقهى، بطور طبیعى با استفاده از روایات اهل بیت علیهم السلام نظر مىدهد و گاهى اوقات نظرات بیضاوى را نقد مىکند. مانند نقد نظر بیضاوى راجع به نزول حرمت خمر ذیل آیه ۲۱۹ سوره بقره، یا ابراز نظرى عامتر از نظر بیضاوى مانند ذیل آیه ۲۳۴ بقره مىفرماید: «و الاحسن أن یقال:...» و گاهى کلام بیضاوى که غیر اختلافى باشد، نقل مىکند و در موارد اختلافى نظر امامیه را بیان مىکند. مانند آیه وضوء در آیه ۶ سوره مائده. در بحثهاى کلامى نیز، گاهى به کلام بیضاوى بسنده مىکند، مانند ذیل آیه ۳ سوره بقره بحث ایمان و بحث فسق ذیل آیه ۲۶ سوره بقره.
گاهى همان کلام را به شکل مزجى مقدارى توضیح و بسط مىدهد، مانند بحث قدرت خداوند ذیل آیه ۲۰ سوره بقره (إن اللّه على کلّ شیء قدیر). و گاهى کلام بیضاوى را نادیده گرفته و نظر امامیه را فقط با نقل روایات بیان مىنماید. مانند ذیل آیه ۱۰۳ سوره انعام (و هو یُدرک الابصار).
در حروف مقطعه، صاحب «کنز»، نظراتى بیش از روایات منقول (و غالبا موجود در نور الثقلین) ابراز نداشته، و در بیان منقول از بیضاوى نیز وجوه رمز بودن آنها مطرح مىشود. همچنین بحثى راجع به اعراب و آیه بودن آنها نقل مىکند ذیل «الم»).
کنزالدقائق در نظر عالمان
- علامه مجلسى در تقریظ خود بر این تفسیر مى نویسد: «خداوند جزاى خیر دهد به عالم شایسته، دانشمند کامل، پژوهشگر ژرف نگر، جانشین زبردست گذشتگان، شخصیتى که دقیق ترین معانى علمى را با فکر تیزبین خود بدست مى آورد و گوهرهاى حقیقت را با رأى صائب خود استخراج مى کند، عالم مطلع، نیک اقبال و تربیت یافته مکتب اهل بیت، مولانا میرزا محمد، مؤلف این تفسیر. انشاءاللّه پیوسته تحت تأییدات پروردگار توانا موفق باشد. او این تفسیر را زیبا، متقن، باکمال دقت، پرفایده و بجا نوشته و آیات بیّنات قرآن را با روایات ائمه طاهرین علیهالسلام تفسیر نموده است. نکته هاى ناب معانى را از پوسته لفظ جدا نموده و سنت و کتاب را با هم تلفیق کرده است. او تمام تلاش خود را در تفسیر خویش بکار گرفته و آنچه از اخبار و احادیث لازم بوده استخراج نموده است. او همچنین معانى لطیف و رازهاى ناگفته را به تفسیر خویش افزوده و تفسیر خود را پربار و پسندیده تر کرده است. خداوند او را از برکات ایمانش بهره مند گرداند و اهل ایمان را از تفسیر وى بهره ور سازد و به او بهترین جزاى نیکوکاران را عطا فرماید و با ائمه طاهرین صلوات الله علیهم اجمعین محشور بگرداند. روز عید غدیر مبارک ۱۱۰۲ ق. محمدباقر بن محمدتقى».[۲]
- آقا جمال خوانسارى، در مورد میرزا محمد قمى و تفسیر وى مى نویسد: «خداوند متعال با فضل کامل خویش به جناب مولا، دانشمند عارف، فاضل هوشیار، جامع فضایل اخلاقى، داناى به علوم و حکمت هاى بشرى، عالم به اسرار وحیانى و معارف قرآنى... مولانا میرزا محمد - که خداوند در هر زمینه اى یاور او باشد - همچنان که خداوند به او توفیق تألیف چنین تفسیر ارزشمندى را عنایت کرده است. وى در تألیف و گردآورى تفسیر خویش از معتبرترین تفاسیر و مشهورترین کتاب هاى حدیث بهره برده است. این تفسیر همانند نامش گنجینه نکات دقیق و دریاى گوهرهاى نایاب و ارزشمند است. هر خواننده اى که با دید حقیقت بین به آن نظرى بیفکند، با صدف هاى پر از مرواریدِ حقیقت مواجه خواهد شد. خداوند دانش پژوهان و مشتاقان معارف قرآنى را از ثمرات و معارف آن بهره مند گرداند و این تفسیر گرانسنگ را براى مؤلف فاضلش ذخیره آخرت قرار دهد. جمال الدین محمد بن حسین الخوانسارى، محرم الحرام، سنه ۱۱۰۷».[۳]
- صاحب «روضات الجنات» نیز درباره «کنز الدقائق» مىنویسد: «کتابى است بزرگ در تفسیر قرآن با احادیث اهل بیت عصمت علیهم السلام که هیچ مؤلفى قبل از او همانند آن را تألیف نکرده است... تفسیر «کنز الدقائق» به جهت بیان سند روایات، ذکر تناسب آیات با همدیگر، حل و فصل مشکلات الفاظ آیات، بیان وجوه مختلف اعراب، تبیین لغات و قرائتهاى مختلف بر «تفسیر نور الثقلین» برترى دارد. و نیز تفسیر «نور الثقلین» از کتاب «تأویل الآیات الظاهرة فى فضائل العترة الطاهرة» و بعضى تفاسیر دیگر نقل نمىکند، امّا «کنز الدقائق» از این کتابها فراوان نقل کرده است».
- علامه شیخ آقا بزرگ تهرانى، کتابشناس مشهور اسلامى، در مورد تفسیر «کنز الدقائق» چنین مى گوید: «این تفسیر همچون تفسیر «نورالثقلین» در پرتو معارف اهل بیت علیهمالسلام آیات قرآن را تفسیر کرده است؛ اما از جهات متعددى بر «نورالثقلین» برترى دارد؛ از جمله این که: ۱. اسناد روایات را بیان مى کند؛۲. ارتباط آیات دیگر را با آیه مورد تفسیر روشن مى نماید؛۳. نکات ادبى و اِعراب آیات مورد توجه قرار گرفته است؛۴. توضیح آیات را به طور مختصر و با شرح مزجى برآورده است و سپس به نقل روایات در مورد آن مى پردازد؛ ۵. گاهى نکاتى را برخلاف نورالثقلین مطرح مى نماید».[۴]
- آیت اللّه محمدهادی معرفت در مقدمه خود بر چاپ انتشارات جامعه مدرسین مىنویسد: «تفسیر جامعى است که شامل روایات اهل بیت علیهم السلام و سائر امورى است که مرتبط با قرائت، تنزیل، اعراب، لغت و دقائق ادبى، مىباشد، در کنار مطالب فلسفى و عرفانى، که دانش پژوهان مراکز علمى خصوصا طلاب و فضلا، براى بررسى آیات قرآنى از آن بىنیاز نمىباشند.» ایشان همچنین در «التفسیر و المفسرون» مىفرماید: «این تفسیر ما حصل تفاسیر مهم امامیه است. حسن تعبیر بیضاوى را اختیار نموده، کما اینکه استاد او فیض کاشانى نیز آن را برگزیده است. اسلوب شیخ طبرسى در مجمع را اختیار نموده است، و گزیدهاى از کشّاف و حواشى شیخ بهایى را استفاده کرده است. این تفسیر جمع بین عقل و نقل نموده، روایات منسوب به اهل بیت علیهم السلام را نقل مىنماید و مانند فیض، مناسبتهاى ادبى، کلامى و عرفانى را بىبیان رها نکرده است».[۵]
- سید محمدعلى ایازى در «المفسرون حیاتهم و منهجهم» مىنویسد: «تفسیرى است که شامل تمام آیات قرآن مىباشد، ماحصل مهمترین تفاسیر امامیه و اهل سنت است، آمیختهاى است بین نقل و عقل، نقل احادیث اهل بیت علیهم السلام و کلام بیضاوى در تفسیرش، کما اینکه استاد ایشان ملا محسن فیض در «صافى» انجام داده است، با این تفاوت که (در جایى که روایتى نبوده) فیض، برخى کلمات بیضاوى را گزیده است، اما صاحب «کنز»، نفس کلمات و عبارات را آورده و کلمات اصحاب و مفسرین را اضافه مىکند».[۶]
نسخههاى کتاب
نسخههاى متعددى از این تفسیر در دست است، از جمله:
- یک دوره از عصر مؤلف در کتابخانه شیخ عبدالحسین تهرانی که به کتابخانه جعفریه مدرسه هندی کربلا منتقل گردیده است.
- یک دوره که دو مجلد آن خط مؤلف است، در کتابخانه وقفى شیخ محمدصالح برغانى در کربلا مىباشد.
- سه مجلد در کتابخانه آستان قدس رضوی
- دو مجلد در کتابخانه مدرسه سپهسالار (شهید مطهرى فعلی)
- چند نسخه در کتابخانه آیت اللّه مرعشى در قم
- نسخه استاد شانهچى که به کتابخانه آستان قدس رضوى منتقل شده است.
- نسخه موجود در کتابخانه مرکزى دانشگاه تهران
- نسخهاى شامل ربع اول و دوم که بر آنها تقریظهاى علامه مجلسى و محقق خوانسارى مىباشد، در کتابخانه مجلس موجود و تحت شماره ۱۲۰۷۳ نگهدارى میشود.
پانویس
منابع
- ستارگان حرم، عبدالکریم پاکنیا، جلد ۱۲.
- نرم افزار جامع التفاسیر [لوح فشرده]، بخش کتابشناسی، مرکز تحقیقات کامپیوتری علوم اسلامی.
- کتابشناسی تفصیلی مذاهب اسلامی، محمدرضا ضمیری.
| تفسیر قرآن | |
| درباره تفسیر قرآن: | تفسیر قرآن -تاریخ تفسیر - روشهای تفسیری قرآن |
|---|---|
| اصطلاحات: | اسباب نزول -اسرائیلیات -سیاق آیات |
| شاخه های تفسیر قرآن: |
تفسیر روایی (تفاسیر روایی) • تفسیر اجتهادی (تفاسیر اجتهادی) • تفسیر فقهی ( تفاسیر فقهی) • تفسیر ادبی ( تفاسیر ادبی) • تفسیر تربیتی ( تفاسیر تربیتی) • تفسیر كلامی ( تفاسیر كلامی) • تفسیر فلسفی ( تفاسیر فلسفی ) • تفسیر عرفانی (تفاسیر عرفانی ) • تفسیر علمی (تفاسیر علمی) |
| روشهای تفسیری قرآن: |
|
| تفاسیر به تفکیک مذهب مولف: |
|
