امیرالمؤمنین: تفاوت بین نسخه‌ها
مهدی موسوی (بحث | مشارکتها) |
|||
| (۶ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۲ کاربر نشان داده نشده) | |||
| سطر ۱: | سطر ۱: | ||
{{خوب}} | {{خوب}} | ||
| − | + | «امیرالمؤمنین» به معنی فرمانده و پیشوای مؤمنان، لقب مخصوص [[امام علی علیه السلام|امام علی]] علیه‌السلام است. مطابق با روایت [[پیامبر اسلام]] صلی الله علیه وآله، «امیرالمؤمنین» عنوانی است که خدای تعالی به علی بن ابیطالب علیه‌السلام داده است. به اعتقاد [[شیعه]]، این لقب به آن حضرت اختصاص دارد و استفاده از آن برای احدی حتی دیگر [[ائمه اطهار|امامان]] علیهم‌السلام جایز نیست. | |
| − | == | + | ==لقب امیرالمؤمنین در اعتقاد شیعه== |
| − | بعد از | + | بعد از [[اسلام]]، کسانی را که از سوی [[رسول خدا]] صلی الله علیه وآله و خلفا به فرماندهی ماموریت‌های جنگی منصوب می‌شدند، «امیر» می‌نامیدند. اما عنوان «امیرالمؤمنین» به معنی خلیفه و فرمانده کل قوای اسلام و پیشوای مومنان است. |
| − | + | روایات [[شیعه]] دلالت دارد بر این که لقب «امیرالمؤمنین» مخصوص [[امام علی علیه السلام|علی بن ابیطالب]] علیه السلام است و بر هیچ کس جز او حتی بر سایر [[ائمه اطهار]] علیهم السلام نیز نباید اطلاق شود.<ref>کلینی، الکافی، تهران، اسلامیه، ۱۴۰۷ق، ج۱، ص۴۱۱-۴۱۲؛ مجلسی، بحارالانوار، ج۳۷، ص۲۲۴، باب ۵۴، حدیث۹.</ref> شخصی از [[امام صادق]] علیه السلام سئوال کرد: آیا روا است که به [[امام زمان عجل الله فرجه الشریف|حضرت قائم]](ع) به عنوان "سلام بر تو، ای امیرمؤمنان" سلام یاد کرد؟ امام فرمود: نه، زیرا خداوند تنها علی را به این لقب نامیده است. نه قبل او کسی به این لقب نامیده شده و نه پس از او.<ref>اصول کافی، شیخ کلینی، ج۱، ص۴۱۱؛ بحارالانوار، علامه مجلسی، ج۲۴، ص۲۱۱. </ref> در روایت دیگری آمده، شخصی به امام صادق(ع) عرض کرد: «السلامُ علیک یا أمیرالمؤمنین»، حضرت فرمود: «خاموش باش که این نامی است که جز برای امیرالمؤمنین علی(ع) شایسته نیست.»<ref>مجلسی، بحار الانوار، ج۳۷، ص۳۳۱.</ref> | |
| − | + | در [[حدیث|حدیثی]] از پیامبر اسلام صلی الله علیه وآله آمده است که: «خدا علی -علیه السلام- را امیرالمؤمنین نامیده است».<ref>مجلسی، بحارالانوار، ج۳۷، ص۲۲۴، باب ۵۴، حدیث۹.</ref> | |
| − | + | مطابق با روایتی پیامبر از عده ای خواست تا به حضرت علی با لقب «امیرالمؤمنین» [[سلام]] کنند (سلِّموا عَلی علیّ بإمرَة المؤمنین) و آنها - که [[ابوبکر]] و [[عمر بن خطاب|عمر]] نیز از جمله آنها بودند - به همان نحوه که پیامبر امر کرده بود، به او سلام کردند.<ref>شیخ مفید، الارشاد، ۱۴۱۳ق، ج۱، ص۴۸.</ref> | |
| − | + | [[عبدالله بن عباس]] می گوید: «به خدا قسم ما [[امام علی علیه السلام|علی بن ابی طالب]] را به امیرالمومنین نام نبردیم تا اینکه [[رسول خدا]] صلی الله علیه و آله او را به آن نامگذاری کرد. روزی با رسول خدا در یکی از کوچه های [[مدینه]] می رفتیم که علی (ع) از راه رسید و به رسول خدا این گونه سلام کرد: «السلام علیک یا رسول الله و رحمة الله و برکاته». پیامبر نیز در پاسخ فرمود: «و علیک السلام یا امیرالمومنین». از لقبی که رسول خدا به علی بن ابی طالب داد، تعجب کردم و به پیامبر گفتم: «ای رسول خدا، آنچه درباره پسر عمویم، علی گفتی از روی محبت و دوستی شخصی با او بود یا لقبی از ناحیه خداوند؟». رسول خدا فرمود: «نه، به خدا سوگند آنچه درباره علی گفتم با چشم خودم دیده‌ام». پرسیدم: «ای رسول خدا چه دیدید؟» پیامبر فرمود: «در شب [[معراج]] به هر دری از درهای [[بهشت]] نظر می‌کردم، روی آن نوشته شده بود: علی بن ابیطالب از هفتاد هزار سال پیش از خلقت آدم امیرالمومنین بوده است».<ref>مجلسی، بحارالانوار، ج۳۷، ص۳۳۹، باب ۵۴، حدیث۸۴.</ref> | |
| − | + | به [[ابوذر غفاری]] گفته شد که [[وصیت]] کن! گفت: وصیت کردهام، گفته شد: به که وصیت کردهاى؟ گفت: به امیر مؤمنان. گفته شد: به [[عثمان بن عفان|عثمان]]؟ گفت: نه، اما به علی بن ابیطالب(ع) که او حقیقتاً امیرالمؤمنین است وصیت کردم. همانا او قوام و پایه نظام زمین، و تربیت دهنده این امت است، اگر او را از دست دهید زمین را و آنچه بر او است دگرگون خواهید یافت.<ref>شیخ مفید، الارشاد، ج۱، ص۴۷؛ سید بن طاووس، الیقین، ص۱۶.</ref> | |
| − | + | رسول خدا صلی الله علیه و آله بر فراز منبر در ضمن گفتاری به مردم فرمود: ای مردم، خداوند مرا به عنوان رسول و فرستاده اش به سوی شما برانگیخت و به من فرمان داده که علی را به عنوان امیر بر شما بگمارم، پس هر کس که من پیامبر اویم علی امیر اوست. امیر بودن علی از ناحیه خداوند است. خداوند به من فرمان داده که این خبر را به شما اعلام کنم تا او را اطاعت کنید و هرگاه شما را فرمان داد، گوش دهید و چون شما را از کاری نهی کرد آن را واگذارید. آگاه باشید هیچکدام از شما بر علی امیر نیست، نه در زمان حیات من و نه پس از مرگ من. خداوند علی را امیر شما قرار داد و او را امیرالمومنین نامیده است و پیش از او و پس از او هیچکس را امیرالمومنین ننامیده و نخواهد نامید.<ref>مجلسی، بحارالانوار، ج۳۷، ص۲۲۴، باب ۵۴، حدیث۹.</ref> | |
| − | + | ابوالعلاء حسن بن عطار از ابن عباس روایت کرده است که رسول خدا صلی الله علیه وآله به [[ام سلمه]] فرمود: ای ام‌سلمه شاهد باش و بشنو، این علی بن ابیطالب است که امیرالمؤمنین و سید مسلمانان و نهان‌خانه اسرار و جایگاه علم من است.<ref>شیخ مفید، الإرشاد، ج۱، ص۴۸؛ عبدالحسین امینی، الغدیر، ج۶، ص۸۰.</ref> | |
| + | [[سید محمدحسین حسینی طهرانی|علامه محمدحسین طهرانی]] در خصوص اهمیت لقب امیرالمؤمنین می گوید: این لقب از مهمترین القاب آن حضرت است و از میان «سید المسلمین»، «[[یعسوب الدین|یعسوب الدین]]»، «امام البررة» و... مهمتر و در درجه بالاتریی قرار دارد و به همین جهت، رسول الله مردم را امر کردند که به حضرت علی بن ابیطالب سلام نموده و او را بدین لقب نام برند و تحیت بگویند. و این لقب عنوان اعتباری نیست، بلکه بیان حقیقتی است و کشف سرّی که در آن حضرت موجود بوده است چون امیر و رئیس به هر چه اضافه شود راجع به معنی و حقیقت آن شی‌ء است... امیرالمؤمنین یعنی شخصی که از نقطه نظر ایمان، رئیس و سپهسالار مؤمنین است ولذا [[عبدالله بن عباس|ابن عباس]] گوید: قال رسول الله: ما أنزل الله آیة فیها «یا أیها الذین آمنوا» الّا و علی رأسُها و امیرُها.<ref> مطالب السئول، ص ۲۱؛حلیه الاولیاء، ج۱، ص۶۴.</ref><ref>حسینی طهرانی، سید محمدحسین، امام شناسی، ج۲، ص۳۵-۳۶.</ref> | ||
| − | == | + | ==لقب امیرالمؤمنین در نظر اهل‌سنت== |
| − | |||
| − | |||
| − | : | + | [[ابن ابی الحدید]] در [[شرح نهج البلاغه ابن ابی الحدید (کتاب)|شرح نهج البلاغه]] گفته است: نزد محدّثین، خطاب نمودن [[امام علی علیه السلام|على]] (ع) به لقب «امیرالمؤمنین» توسط [[پیامبر اسلام|رسول اللّه]] (ص) در حال حیاتش به ثبوت نرسیده، ولى با القاب دیگر مانند «[[یعسوب الدین|یعسوب الدین]]» و یا «یعسوب المؤمنین» مخاطب ساخته است که همان معنى «امیرالمؤمنین» را مىرساند. |
| − | + | اما این سخن ابن ابی الحدید درست نیست، چرا که از [[اهل سنت]] درباره اعطای لقب «امیرالمؤمنین» به امام علی (ع) روایات بسیاری در دست است، تا جایی که [[سید ابن طاووس]] کتاب «[[الیقین بإختصاص مولانا علی بإمرة المؤمنین (کتاب)|الیقین بإختصاص مولانا علی بإمرة المؤمنین]]» را به این مطلب اختصاص داده که شامل حدود ۳۰۰ روایت است. | |
| − | + | خوارزمی [[حنفی]] مذهب (متوفای ۶۵۸ ق) در کتاب المناقب خود، سی و چهار لقب برای حضرت علی (ع) نقل کرده و اول آنها را «امیرالمؤمنین» ذکر کرده است.<ref>خوارزمی، المناقب، ص۴۰.</ref> | |
| − | + | از جمله روایات اهل سنت، روایتی است که [[ابونعیم اصفهانی]] در «[[حلیة الاولیاء (کتاب)|حلیة الاولیاء]]» از [[انس بن مالک]] روایت کرده است که رسول خدا درباره علی (ع) فرمود: «او امیرالمومنین و پیشوای نیکوکاران و فرمانده سواران مجاهد و خاتم اوصیاء است».<ref>ابونعیم اصفهانی، حلیة الاولیاء، ۱۴۰۷ق، ج۱، ص۶۳.</ref> همچنین [[ابن مردویه ی اصفهانی|ابن مردویه اصفهانی]]، از دانشمندان اهل سنت در کتاب «مناقب» روایتی آورده است که مطابق با آن [[جبرئیل]] در محضر [[رسول خدا]] (ص)، حضرت علی (ع) را امیرالمومنین خواند.<ref>مناقب ابن مردویه، ص۶۲ و۶۳ </ref> | |
| − | از | + | اما دور ماندن [[امام علی علیه السلام|امام علی]] (ع) از [[خلافت]]، مجال آن را به وجود دارد که این لقب برای دیگران از [[خلفای نخستین|خلفا]] نیز به کار برده شود. بنا بر عقیده اهل سنت، هر مسلمانی که به [[اجماع]] یا وصایت یا شوری، برای امامت و فرماندهی کل قوای اسلام انتخاب شود، امیرالمؤمنین است. مطابق با گفته [[ابن خلدون]]، این عنوان اولین بار بر خلیفه دوم [[عمر بن خطاب]] اطلاق شد و آنگاه در عهد [[خلفای راشدین]] دیگر و خلفای [[بنی امیه]] و [[بنی عباس]] نیز هر یک از خلفا «امیرالمؤمنین» خوانده می‌شدند.<ref> ابن خلدون، دیوان المبتدأ و الخبر، ۱۴۰۸ق، ج۱، ص۲۸۳.</ref> |
| − | + | [[ابن خلدون]]، هنگامی که از انتساب عمر به این لقب از طرف [[عمرو بن عاص|عمرو عاص]] سخن می‌گوید، می‌نویسد: «امیرالمؤمنین»، در میان مردم به منزله لقبی برای علی (ع) تلقی گردید و آنگاه خلفای پس از وی این لقب را به وراثت از وی گرفتند.<ref>ابن خلدون، مقدمه، ترجمه پروین گنابادی، ج۱، ص۳۴۳.</ref> | |
| − | |||
| − | |||
| − | |||
| − | |||
| − | |||
| − | |||
| − | |||
==پانویس== | ==پانویس== | ||
| − | <references/> | + | <references /> |
| − | |||
==منابع== | ==منابع== | ||
| − | * | + | *[http://www.hamaseh.net/article/article.php?id=147 "امام علی و لقب امیرالمؤمنین"، سایت اطلاع رسانی استاد حسین انصاریان]، بازیابی: ۸ اسفند ۱۳۹۲. |
| − | + | *ابن مردویه، مناقب على بن ابى طالب، قم، دار الحدیث، ۱۳۸۲ش. | |
| − | * ابونعیم اصفهانی، | + | *ابونعیم اصفهانی، حلیة الاولیاء و طبقات الاصفیاء، بیروت، دارالکتاب العربی، ۱۴۰۷ق. |
| − | + | *سید محمدحسین حسینی طهرانی، امام شناسی، در دسترس در [http://www.maarefislam.com/fa/?Page=definition_book&UID=151422 پایگاه علوم و معارف اسلامی]. | |
| + | *شیخ مفید، الإرشاد فی معرفة حجج الله على العباد، قم، کنگره شیخ مفید، چاپ اول، ۱۴۱۳ق. | ||
| + | *محمد کلینی، الکافی، تهران، اسلامیه، ۱۴۰۷ق. | ||
| + | *محمدباقر مجلسى، بحارالأنوار، بیروت، دار احیاء التراث العربی، ۱۴۰۳ق. | ||
{{شناختنامه امام علی (ع)}} | {{شناختنامه امام علی (ع)}} | ||
| − | + | [[رده:امام علی علیه السلام]] | |
[[رده:القاب و کنیه های امیر المومنین]] | [[رده:القاب و کنیه های امیر المومنین]] | ||
نسخهٔ کنونی تا ۹ ژوئن ۲۰۲۴، ساعت ۱۲:۱۲
«امیرالمؤمنین» به معنی فرمانده و پیشوای مؤمنان، لقب مخصوص امام علی علیه‌السلام است. مطابق با روایت پیامبر اسلام صلی الله علیه وآله، «امیرالمؤمنین» عنوانی است که خدای تعالی به علی بن ابیطالب علیه‌السلام داده است. به اعتقاد شیعه، این لقب به آن حضرت اختصاص دارد و استفاده از آن برای احدی حتی دیگر امامان علیهم‌السلام جایز نیست.
لقب امیرالمؤمنین در اعتقاد شیعه
بعد از اسلام، کسانی را که از سوی رسول خدا صلی الله علیه وآله و خلفا به فرماندهی ماموریت‌های جنگی منصوب می‌شدند، «امیر» می‌نامیدند. اما عنوان «امیرالمؤمنین» به معنی خلیفه و فرمانده کل قوای اسلام و پیشوای مومنان است.
روایات شیعه دلالت دارد بر این که لقب «امیرالمؤمنین» مخصوص علی بن ابیطالب علیه السلام است و بر هیچ کس جز او حتی بر سایر ائمه اطهار علیهم السلام نیز نباید اطلاق شود.[۱] شخصی از امام صادق علیه السلام سئوال کرد: آیا روا است که به حضرت قائم(ع) به عنوان "سلام بر تو، ای امیرمؤمنان" سلام یاد کرد؟ امام فرمود: نه، زیرا خداوند تنها علی را به این لقب نامیده است. نه قبل او کسی به این لقب نامیده شده و نه پس از او.[۲] در روایت دیگری آمده، شخصی به امام صادق(ع) عرض کرد: «السلامُ علیک یا أمیرالمؤمنین»، حضرت فرمود: «خاموش باش که این نامی است که جز برای امیرالمؤمنین علی(ع) شایسته نیست.»[۳]
در حدیثی از پیامبر اسلام صلی الله علیه وآله آمده است که: «خدا علی -علیه السلام- را امیرالمؤمنین نامیده است».[۴]
مطابق با روایتی پیامبر از عده ای خواست تا به حضرت علی با لقب «امیرالمؤمنین» سلام کنند (سلِّموا عَلی علیّ بإمرَة المؤمنین) و آنها - که ابوبکر و عمر نیز از جمله آنها بودند - به همان نحوه که پیامبر امر کرده بود، به او سلام کردند.[۵]
عبدالله بن عباس می گوید: «به خدا قسم ما علی بن ابی طالب را به امیرالمومنین نام نبردیم تا اینکه رسول خدا صلی الله علیه و آله او را به آن نامگذاری کرد. روزی با رسول خدا در یکی از کوچه های مدینه می رفتیم که علی (ع) از راه رسید و به رسول خدا این گونه سلام کرد: «السلام علیک یا رسول الله و رحمة الله و برکاته». پیامبر نیز در پاسخ فرمود: «و علیک السلام یا امیرالمومنین». از لقبی که رسول خدا به علی بن ابی طالب داد، تعجب کردم و به پیامبر گفتم: «ای رسول خدا، آنچه درباره پسر عمویم، علی گفتی از روی محبت و دوستی شخصی با او بود یا لقبی از ناحیه خداوند؟». رسول خدا فرمود: «نه، به خدا سوگند آنچه درباره علی گفتم با چشم خودم دیده‌ام». پرسیدم: «ای رسول خدا چه دیدید؟» پیامبر فرمود: «در شب معراج به هر دری از درهای بهشت نظر می‌کردم، روی آن نوشته شده بود: علی بن ابیطالب از هفتاد هزار سال پیش از خلقت آدم امیرالمومنین بوده است».[۶]
به ابوذر غفاری گفته شد که وصیت کن! گفت: وصیت کردهام، گفته شد: به که وصیت کردهاى؟ گفت: به امیر مؤمنان. گفته شد: به عثمان؟ گفت: نه، اما به علی بن ابیطالب(ع) که او حقیقتاً امیرالمؤمنین است وصیت کردم. همانا او قوام و پایه نظام زمین، و تربیت دهنده این امت است، اگر او را از دست دهید زمین را و آنچه بر او است دگرگون خواهید یافت.[۷]
رسول خدا صلی الله علیه و آله بر فراز منبر در ضمن گفتاری به مردم فرمود: ای مردم، خداوند مرا به عنوان رسول و فرستاده اش به سوی شما برانگیخت و به من فرمان داده که علی را به عنوان امیر بر شما بگمارم، پس هر کس که من پیامبر اویم علی امیر اوست. امیر بودن علی از ناحیه خداوند است. خداوند به من فرمان داده که این خبر را به شما اعلام کنم تا او را اطاعت کنید و هرگاه شما را فرمان داد، گوش دهید و چون شما را از کاری نهی کرد آن را واگذارید. آگاه باشید هیچکدام از شما بر علی امیر نیست، نه در زمان حیات من و نه پس از مرگ من. خداوند علی را امیر شما قرار داد و او را امیرالمومنین نامیده است و پیش از او و پس از او هیچکس را امیرالمومنین ننامیده و نخواهد نامید.[۸]
ابوالعلاء حسن بن عطار از ابن عباس روایت کرده است که رسول خدا صلی الله علیه وآله به ام سلمه فرمود: ای ام‌سلمه شاهد باش و بشنو، این علی بن ابیطالب است که امیرالمؤمنین و سید مسلمانان و نهان‌خانه اسرار و جایگاه علم من است.[۹]
علامه محمدحسین طهرانی در خصوص اهمیت لقب امیرالمؤمنین می گوید: این لقب از مهمترین القاب آن حضرت است و از میان «سید المسلمین»، «یعسوب الدین»، «امام البررة» و... مهمتر و در درجه بالاتریی قرار دارد و به همین جهت، رسول الله مردم را امر کردند که به حضرت علی بن ابیطالب سلام نموده و او را بدین لقب نام برند و تحیت بگویند. و این لقب عنوان اعتباری نیست، بلکه بیان حقیقتی است و کشف سرّی که در آن حضرت موجود بوده است چون امیر و رئیس به هر چه اضافه شود راجع به معنی و حقیقت آن شی‌ء است... امیرالمؤمنین یعنی شخصی که از نقطه نظر ایمان، رئیس و سپهسالار مؤمنین است ولذا ابن عباس گوید: قال رسول الله: ما أنزل الله آیة فیها «یا أیها الذین آمنوا» الّا و علی رأسُها و امیرُها.[۱۰][۱۱]
لقب امیرالمؤمنین در نظر اهل‌سنت
ابن ابی الحدید در شرح نهج البلاغه گفته است: نزد محدّثین، خطاب نمودن على (ع) به لقب «امیرالمؤمنین» توسط رسول اللّه (ص) در حال حیاتش به ثبوت نرسیده، ولى با القاب دیگر مانند «یعسوب الدین» و یا «یعسوب المؤمنین» مخاطب ساخته است که همان معنى «امیرالمؤمنین» را مىرساند.
اما این سخن ابن ابی الحدید درست نیست، چرا که از اهل سنت درباره اعطای لقب «امیرالمؤمنین» به امام علی (ع) روایات بسیاری در دست است، تا جایی که سید ابن طاووس کتاب «الیقین بإختصاص مولانا علی بإمرة المؤمنین» را به این مطلب اختصاص داده که شامل حدود ۳۰۰ روایت است.
خوارزمی حنفی مذهب (متوفای ۶۵۸ ق) در کتاب المناقب خود، سی و چهار لقب برای حضرت علی (ع) نقل کرده و اول آنها را «امیرالمؤمنین» ذکر کرده است.[۱۲]
از جمله روایات اهل سنت، روایتی است که ابونعیم اصفهانی در «حلیة الاولیاء» از انس بن مالک روایت کرده است که رسول خدا درباره علی (ع) فرمود: «او امیرالمومنین و پیشوای نیکوکاران و فرمانده سواران مجاهد و خاتم اوصیاء است».[۱۳] همچنین ابن مردویه اصفهانی، از دانشمندان اهل سنت در کتاب «مناقب» روایتی آورده است که مطابق با آن جبرئیل در محضر رسول خدا (ص)، حضرت علی (ع) را امیرالمومنین خواند.[۱۴]
اما دور ماندن امام علی (ع) از خلافت، مجال آن را به وجود دارد که این لقب برای دیگران از خلفا نیز به کار برده شود. بنا بر عقیده اهل سنت، هر مسلمانی که به اجماع یا وصایت یا شوری، برای امامت و فرماندهی کل قوای اسلام انتخاب شود، امیرالمؤمنین است. مطابق با گفته ابن خلدون، این عنوان اولین بار بر خلیفه دوم عمر بن خطاب اطلاق شد و آنگاه در عهد خلفای راشدین دیگر و خلفای بنی امیه و بنی عباس نیز هر یک از خلفا «امیرالمؤمنین» خوانده می‌شدند.[۱۵]
ابن خلدون، هنگامی که از انتساب عمر به این لقب از طرف عمرو عاص سخن می‌گوید، می‌نویسد: «امیرالمؤمنین»، در میان مردم به منزله لقبی برای علی (ع) تلقی گردید و آنگاه خلفای پس از وی این لقب را به وراثت از وی گرفتند.[۱۶]
پانویس
- ↑ کلینی، الکافی، تهران، اسلامیه، ۱۴۰۷ق، ج۱، ص۴۱۱-۴۱۲؛ مجلسی، بحارالانوار، ج۳۷، ص۲۲۴، باب ۵۴، حدیث۹.
- ↑ اصول کافی، شیخ کلینی، ج۱، ص۴۱۱؛ بحارالانوار، علامه مجلسی، ج۲۴، ص۲۱۱.
- ↑ مجلسی، بحار الانوار، ج۳۷، ص۳۳۱.
- ↑ مجلسی، بحارالانوار، ج۳۷، ص۲۲۴، باب ۵۴، حدیث۹.
- ↑ شیخ مفید، الارشاد، ۱۴۱۳ق، ج۱، ص۴۸.
- ↑ مجلسی، بحارالانوار، ج۳۷، ص۳۳۹، باب ۵۴، حدیث۸۴.
- ↑ شیخ مفید، الارشاد، ج۱، ص۴۷؛ سید بن طاووس، الیقین، ص۱۶.
- ↑ مجلسی، بحارالانوار، ج۳۷، ص۲۲۴، باب ۵۴، حدیث۹.
- ↑ شیخ مفید، الإرشاد، ج۱، ص۴۸؛ عبدالحسین امینی، الغدیر، ج۶، ص۸۰.
- ↑ مطالب السئول، ص ۲۱؛حلیه الاولیاء، ج۱، ص۶۴.
- ↑ حسینی طهرانی، سید محمدحسین، امام شناسی، ج۲، ص۳۵-۳۶.
- ↑ خوارزمی، المناقب، ص۴۰.
- ↑ ابونعیم اصفهانی، حلیة الاولیاء، ۱۴۰۷ق، ج۱، ص۶۳.
- ↑ مناقب ابن مردویه، ص۶۲ و۶۳
- ↑ ابن خلدون، دیوان المبتدأ و الخبر، ۱۴۰۸ق، ج۱، ص۲۸۳.
- ↑ ابن خلدون، مقدمه، ترجمه پروین گنابادی، ج۱، ص۳۴۳.
منابع
- "امام علی و لقب امیرالمؤمنین"، سایت اطلاع رسانی استاد حسین انصاریان، بازیابی: ۸ اسفند ۱۳۹۲.
- ابن مردویه، مناقب على بن ابى طالب، قم، دار الحدیث، ۱۳۸۲ش.
- ابونعیم اصفهانی، حلیة الاولیاء و طبقات الاصفیاء، بیروت، دارالکتاب العربی، ۱۴۰۷ق.
- سید محمدحسین حسینی طهرانی، امام شناسی، در دسترس در پایگاه علوم و معارف اسلامی.
- شیخ مفید، الإرشاد فی معرفة حجج الله على العباد، قم، کنگره شیخ مفید، چاپ اول، ۱۴۱۳ق.
- محمد کلینی، الکافی، تهران، اسلامیه، ۱۴۰۷ق.
- محمدباقر مجلسى، بحارالأنوار، بیروت، دار احیاء التراث العربی، ۱۴۰۳ق.
