جامعیت مقاله متوسط
مقاله مورد سنجش قرار گرفته است

ماه رمضان: تفاوت بین نسخه‌ها

از دانشنامه‌ی اسلامی
پرش به ناوبری پرش به جستجو
 
(۴۲ نسخه‌ٔ میانی ویرایش شده توسط ۳ کاربر نشان داده نشده)
سطر ۱: سطر ۱:
ماه رمضان نهمین ماه از [[ماه‌های قمری]] است.واژه رمضان از ریشه «رمض» و به معنای شدت تابش آفتاب بر خاک است.<ref> قاموس قرآن ج4,ص123 </ref> می‌‌گویند چون به هنگام نام‌گذاری ماه‌های عربی، این ماه در فصل گرمای تابستان قرار داشت، ماه «رمضان» نامیده شد. ولی از سوی دیگر، «رمضان» از [[اسماء الهی]] است. این ماه، ماه نزول [[قرآن]] و ماه خداوند است و [[شب‌‌های قدر]] در آن قرار دارد. فضیلت ماه رمضان بسیار زیاد و نامحدود است
+
{{خوب}}{{رمضان}}
 +
'''«ماه مبارک رمضان»''' نهمین ماه از [[ماه های قمری|ماه‌های قمری]]، ماه رحمت، مغفرت و اجابت [[دعا]] است که از فضیلت خاصی برخوردار بوده و [[قرآن کریم]] در این ماه بر [[پیامبر اسلام|رسول خدا]] (صلی الله علیه و آله) نازل شده است. در [[شریعت]] [[اسلام]]، [[روزه]] در این ماه بر کسانی که توانایی بر آن دارند [[واجب]] است و همچنین در روایات، اعمال و عبادت‌های فراوانی برای این ماه ذکر شده است.
 +
==رمضان در لغت==
 +
واژه «رمضان» از ریشه «رمض» و به معنای شدت تابش آفتاب بر خاک است. گفته می شود علت این تسمیه آن است که عرب ماه‌ها را با زمانى که در آن واقع شوند نامگذارى کرده‌ اند و در زمان نامگذاری ماه رمضان، گرما شدت داشته است.<ref> قاموس قرآن، ج۴، ص۱۲۳ </ref> در برخی روایات رمضان یکی از اسمهای [[الله|خداوند]] دانسته شده است.<ref> الکافی، ج‌۷، ص، ۳۹۰ </ref>
  
==حوادث و رویدادهای ماه رمضان==
+
==فضیلت ماه رمضان==
 +
ماه رمضان تنها ماهی است که نام آن در [[قرآن]] آمده و در بین ماههای قمری برای مسلمانان از اهمیت بیشتری بر خوردار است. ماه رمضان در روایات اسلامی برترین ماه<ref> بحار الانوار، ج۹۳، ص۳۴۹ </ref> و ماه خدا<ref> الکافی، ج‌۷، ص۳۷۹ </ref> و ماه میهمانی خدا<ref> امالی شیخ صدوق، ص۹۳ </ref> دانسته شده است. [[شب قدر]] که برترین شب سال است در این ماه قرار دارد<ref> سوره قدر، آیات: ۱ تا ۴ </ref> و [[قرآن کریم]] در این ماه به صورت دفعی بر [[پیامبر اسلام|رسول خدا]] صلی الله علیه و آله نازل شده است: «شَهْرُ رَمَضَانَ الَّذِی أُنْزِلَ فِیهِ الْقُرْآنُ...».<ref> سوره بقره، آیه ۱۸۵ </ref> همچنین در این ماه «[[روزه]]» بر مسلمانان [[واجب]] شده است.<ref> سوره بقره، آیه ۱۸۳ </ref>
 +
 
 +
[[شیخ صدوق]] به [[سند حدیث|سند]] معتبر، از [[امام رضا علیه السلام|حضرت رضا]] علیه السّلام از پدران بزرگوارش، از [[امیرالمومنین|حضرت امیرالمؤمنین]] علیه السّلام روایت کرده که: روزی [[رسول خدا]] صلّی اللّه و علیه وآله برای ما [[خطبه]] ای خواند و در آن خطبه فرمود: ای مردم ماه خدا با برکت و رحمت و آمرزش به سوی شما روی آورده، ماهی که نزد خدا بهترین ماه ها، و روزهایش بهترین روزها، و شبهایش بهترین شبها و ساعاتش بهترین ساعت هاست، و آن ماهی است که شما را در آن به سوی میهمانی خدا خوانده اند، و در آن از اهل کرامت خدا شده اید، نفس های شما در آن ماه پاداش [[تسبیح]]، و خواب شما [[ثواب]] عبادت، و اعمال شما پذیرفته، و دعاهای شما مستجاب است. از پروردگار خویش با نیّت های صادقانه و دل های پاکیزه از گناهان و صفات ناپسند درخواست کنید که به شما برای روزه داشتن در آن و [[تلاوت قرآن]] توفیق دهد، همانا بدبخت و بدعاقبت کسی است که در این ماه بزرگ از آمرزش خدا محروم شود.... و بدانید حق تعالی به عزّت و جلال خود سوگند یاد کرده، که نمازگزاران و سجده کنندگان در این ماه را عذاب ننماید، و آنان را در [[قیامت]] به آتش [[دوزخ]] نترساند. ای مردم هرکه از شما روزه دار مؤمنی را در این ماه [[افطار]] دهد، برای او نزد خدا ثواب آزاد کردن بنده و آمرزش گناهان پیشین خواهد بود... ای مردم هرکه [[اخلاق]] خود را در این ماه نیکو کند، آسان و راحت بر [[صراط]] بگذرد روزی که قدم ها بر ان بلغزد، و هرکه در این ماه بر به کار گرفتن غلام و کنیز خویش آسان گیرد، خدا در قیامت حساب او را آسان کند، و هرکه در این ماه شرّ خود را از مردم بازدارد، حق تعالی خشم خویش را در قیامت از او بازدارد و هرکه در این ماه [[یتیم نوازی|یتیم]] بی پدری را نوازش کند، خدا در قیامت او را گرامی دارد و هرکه در این ماه به خویشان خود [[صله رحم|صله]] و [[احسان]] کند، خدا در قیامت او را به مهر خود پیوند دهد، و هرکه از خویشان خود احسان را قطع کند، خدا در قیامت رحمت خود را از او بردارد، و هرکه در این ماه نماز [[مستحب]] بجا آورد، خدا برای او برات بیزاری از آتش دوزخ ثبت کند....
 +
 
 +
از جابر بن یزید از [[امام باقر]] علیه السّلام روایت شده که [[پیامبر اسلام|حضرت رسول]] صلّی اللّه و علیه وآله به [[جابر بن عبدالله انصاری|جابر بن عبداللّه]] فرمود: ای جابر این ماه ماه رمضان است، هرکه روزه بدارد روزش را، و به عبادت بایستد بخشی از شبش را، و شکم و شهوت خویش را از [[حرام]] باز دارد، و زبانش را حفظ کند، از گناهانش بیرون رود همچون بیرون رفتن از ماه رمضان. جابر گوید: گفتم: یا رسول اللّه چه نیکوست این حدیثی که فرمودی! حضرت فرمود: ای جابر چه دشوار است این شرط هایی که گفتم.
 +
 
 +
==وقایع ماه رمضان==
  
 
برخی از حوادث و رویدادهای مهم این ماه عبارتند از:
 
برخی از حوادث و رویدادهای مهم این ماه عبارتند از:
  
* وفات حضرت خدیجه در دهم رمضان سال دهم [[بعثت]].
+
*وفات [[ابوطالب علیه السلام|حضرت ابوطالب]] در [[۷ رمضان|هفتم رمضان]] سال دهم [[مبعث حضرت محمد صلی الله علیه و آله|بعثت]].
* ولادت [[امام حسن]]‌مجتبی علیه‌السلام نیمه رمضان [[سال دوم هجرت]].
+
*[[تقویم: وفات حضرت خديجه كبري سلام الله علیها|وفات حضرت خدیجه]] در [[۱۰ رمضان|دهم رمضان]] سال دهم بعثت.
* [[جنگ بدر]] در سال دوم هجرت.
+
*عقد [[برادری|اخوت]] و پیمان برادری میان مسلمان و ایجاد اخوت اسلامی بین [[پیامبر اسلام|پیامبر]] صلی الله علیه وآله و [[امام علی]] علیه‌السلام.
* [[فتح مکه]] در [[سال هشتم هجرت]].
+
*[[ولادت امام حسن علیه السلام|ولادت امام حسن‌ مجتبی]] علیه‌السلام در [[۱۵ رمضان|نیمه رمضان]]، [[سال دوم هجرت|سال دوم هجری]].
* مراسم عقد اخوت و پیمان برادری میان مسلمان و ایجاد اخوت اسلامی بین پیامبر و [[امام علی]] علیه‌السلام.
+
*[[جنگ بدر]] در سال دوم هجری.
* [[بیعت]] مردم به ولایت‌‌عهدی [[امام رضا]] علیه‌السلام در سال 201 قمری.
+
*[[فتح مکه]] در سال هشتم هجری.
 +
*[[شهادت امام علی علیه السلام|شهادت امام علی]] علیه السلام در [[۲۱ رمضان|بیست و یکم رمضان]] سال چهلم هجری.<ref> بر گرفته از کتاب رمضان در تاریخ، لطف الله صافی. </ref>
 +
*[[بیعت]] مردم به [[ولایتعهدى امام رضا علیه السلام|ولایت‌‌عهدی]] [[امام رضا]] علیه‌السلام در سال ۲۰۱ هجری.
  
==اعمال مشترك ماه مبارك رمضان<ref> تلخیص از کتاب مفاتیح الجنان، [[شیخ عباس قمی]].</ref>==
+
==اعمال ماه رمضان==
 +
به طور کلی آداب و اعمالی در ماه مبارک رمضان [[واجب]] یا [[مستحب]] شمرده شده است، از جمله:
  
<I>'''اعمال مشترك این ماه چهار گونه است:'''</I>
+
*[[واجب]] شدن [[روزه]] بر کسانی که توانایی بر آن دارند: [[امام سجاد علیه السلام|امام سجاد]] علیه السلام: خداوند پنج چیز را واجب کرده است -و جز نیکو و زیبا، واجب نکرده است-: [[نماز]]، [[زکات]]، [[حج]]، روزه و [[ولایت]] ما [[اهل البیت|اهل بیت]].<ref> بحار الأنوار، ج‌۲۳، ص۱۰۵.</ref>
 +
*[[تلاوت قرآن]]: [[رسول خدا]] می فرمایند: پاداش خواندن یک آیه از [[قرآن]] در این ماه به اندازه [[ختم قرآن]] در ماههای دیگر است.<ref> امالی شیخ صدوق، ص۹۵.</ref>
 +
*[[انفاق]]: [[امام صادق علیه السلام|امام صادق]] علیه السلام: هر کس در ماه رمضان [[صدقه]] اى بدهد، خداوند هفتاد نوع بلا را از او بر مى گرداند.<ref> ثواب الأعمال و عقاب الأعمال، شیخ صدوق, ص:۱۴۲.</ref>
 +
*[[اعتکاف]]: [[پیامبر خدا]] صلى الله علیه و آله: اعتکاف ده روز ماه رمضان، برابر دو [[حج]] و دو [[عمره]] است.<ref> من لا یحضره الفقیه، ج‌۲، ص: ۱۸۸.</ref>
 +
*[[افطار|افطاری]] دادن به روزه داران: [[امام موسی کاظم علیه السلام|امام کاظم]] علیه السلام: افطاری دادن به برادر روزه دارت از روزه گرفتن برای تو بهتر است.<ref> الکافی، ج‌۷، ص: ۳۸۷. </ref>
 +
*[[نماز]]: امام صادق علیه السلام: چون ماه رمضان مى آمد، پیامبر خدا بر نمازش مى افزود. من نیز مى افزایم؛ پس شما هم بیفزایید.<ref> تهذیب الأحکام، ج‌۳، ص: ۶۰.</ref>
 +
*[[دعا]]، [[توبه]]، [[استغفار]]: [[امام على]] علیه السلام: در ماه رمضان، زیاد دعا و استغفار کنید؛ امّا دعا، که به سبب آن بلا از شما دور مى شود، و امّا استغفار، که گناهانتان را محو مى کند.<ref> الکافی، ج‌۷، ص: ۴۴۰.</ref>
 +
*اجتناب از [[گناه|گناهان]] و [[حرام|محرمات]] الهی: امام على علیه السلام: گفتم اى پیامبر خدا! برترینِ کارها در این ماه چیست؟ فرمود: «اى ابو الحسن! برترینِ کارها در این ماه، پرهیز از [[حرام]] هاى خداست».<ref> امالی شیخ صدوق، ص۹۵.</ref>
 +
*انجام کارهای نیک: [[پیامبر اسلام|پیامبر خدا]] صلى الله علیه و آله: کسى که در ماه رمضان یکى از کارهاى نیک را انجام دهد، همچون کسى است که هفتاد واجب از واجبات خدا را انجام داده است و هر کس در این ماه، واجبى از واجبات خدا را انجام دهد، همچون کسى است که هفتاد واجب از واجبات خداى متعال را در ماه هاى دیگر انجام داده است.<ref> امالی شیخ صدوق، ص۴۱. </ref>
  
<I>نخست: اعمالى است كه در هر شب و روز این ماه به جا آورده مى‌شود:</I>
+
'''اعمال مشترک ماه مبارک رمضان:'''
  
[[سید بن طاووس]] از حضرت [[امام صادق|امام جعفرصادق]] و [[امام کاظم|امام موسى‌كاظم]] علیهماالسلام روایت کرده كه فرمودند: پس از هر نماز در ماه رمضان دعای ذیل را بخوانید:
+
بخش اول: اعمالی که مستحب است در هر شب و هر روز این ماه بجا آورده شود. [[سید ابن طاووس]] از [[امام صادق]] علیه السّلام روایت کرده که فرمود: در ماه رمضان از اوّل آن تا آخر آن پس از هر فریضه بخوان: «اللَّهُمَّ ارْزُقْنِی حَجَّ بَیْتِکَ الْحَرَامِ، فِی عَامِی هَذَا وَ فِی کُلِّ عَامٍ، مَا أَبْقَیْتَنِی فِی یُسْرٍ مِنْکَ وَ عَافِیَةٍ وَ سَعَةِ رِزْقٍ، وَ لا تُخْلِنِی مِنْ تِلْکَ الْمَوَاقِفِ الْکَرِیمَةِ، وَ الْمَشَاهِدِ الشَّرِیفَةِ، وَ زِیَارَةِ قَبْرِ نَبِیِّکَ، صَلَوَاتُکَ عَلَیْهِ وَ آلِهِ، وَ فِی جَمِیعِ حَوَائِجِ الدُّنْیَا وَ الْآخِرَةِ فَکُنْ لِی، اللَّهُمَّ إِنِّی أَسْأَلُکَ فِیمَا تَقْضِی وَ تُقَدِّرُ، مِنَ الْأَمْرِ الْمَحْتُومِ فِی لَیْلَةِ الْقَدْرِ، مِنَ الْقَضَاءِ الَّذِی لا یُرَدُّ وَ لا یُبَدَّلُ، أَنْ تَکْتُبَنِی مِنْ حُجَّاجِ بَیْتِکَ الْحَرَامِ، الْمَبْرُورِ حَجُّهُمْ، الْمَشْکُورِ سَعْیُهُمْ، الْمَغْفُورِ ذُنُوبُهُمْ، الْمُکَفَّرِ عَنْهُمْ سَیِّئَاتُهُمْ، وَ اجْعَلْ فِیمَا تَقْضِی وَ تُقَدِّرُ، أَنْ تُطِیلَ عُمُرِی، وَ تُوَسِّعَ عَلَیَّ رِزْقِی، وَ تُؤَدِّیَ عَنِّی أَمَانَتِی وَ دَیْنِی، آمِینَ َبَّ الْعَالَمِینَ».
  
«اَللّـهُمَّ ارْزُقْنی حَجَّ بَیْتِكَ الْحَرامِ فِی عامی هذا و َفی كُلِّ عامٍ ما اَبْقَیْتَنی فی یُسْرٍ مِنْكَ و َعافِیَةٍ، وَسَعَةِ رِزْقٍ، وَلا تُخْلِنی مِنْ تِلْكَ الْمواقِفِ الْكَریمَةِ، وَالْمَشاهِدِ الشَّریفَةِ، و َزِیارَةِ قَبْرِ نَبِیِّكَ صَلَواتُكَ عَلَیْهِ و َآلِهِ، و َفی جَمیعِ حَوائِجِ الدُّنْیا وَالاَْخِرَةِ فَكُنْ لی، اَللّـهُمَّ اِنّی اَساَلُكَ فیـما تَقْضی و َتُقَدِّرُ مِنَ الاََمْرِ الَْمحْتُومِ فی لَیْلَةِ الْقَدْرِ، مِنَ الْقَضاءِ الَّذی لا یُرَدُّ و َلا یُبَدَّلُ، اَنْ تَكْتُبَنی مِنْ حُجّاجِ بَیْتِكَ الْحَرامِ، الْمَبْرُورِ حَجُّهُمْ، الْمَشْكُورِ سَعْیُهُمْ، الْمَغْفُورِ ذُنُوبُهُمْ، الْمُكَفَّرِ عَنْهُمْ سَیِّئاتُهُمْ، واجْعَلْ فیـما تَقْضی و َتُقَدِّرُ، اَنْ تُطیلَ عُمْری، و َتُوَسِّعَ عَلَیَّ رِزْقی، و َتُؤدِّی عَنّی اَمانَتی و َدَیْنی آمینَ رَبَّ الْعالَمین؛ خدایا! در این سال و هر سال تا زمانى كه عمرم باقى است و در آسایش و گشایش روزى به سر مى‌برم، زیارت خانه‌ات - [[بیت الحرام]] - را نصیبم گردان. و مرا از درك موقف‌هاى گرامى و دیدن مكان‌هاى شریف و زیارت قبر پیغمبرت - كه درودت بر او و آلش باد - محروم مكن و در بر آوردن جمیع احتیاجات دنیا و آخرتم یارى‌ام كن.  
+
و پس از نمازهای واجب بخوان: «یَا عَلِیُّ یَا عَظِیمُ، یَا غَفُورُ یَا رَحِیمُ، أَنْتَ الرَّبُّ الْعَظِیمُ، الَّذِی لَیْسَ کَمِثْلِهِ شَیْءٌ، وَ هُوَ السَّمِیعُ الْبَصِیرُ. وَ هَذَا شَهْرٌ عَظَّمْتَهُ وَ کَرَّمْتَهُ، وَ شَرَّفْتَهُ وَ فَضَّلْتَهُ عَلَی الشُّهُورِ، وَ هُوَ الشَّهْرُ الَّذِی فَرَضْتَ صِیَامَهُ عَلَیَّ وَ هُوَ شَهْرُ رَمَضَانَ، الَّذِی أَنْزَلْتَ فِیهِ الْقُرْآنَ، هُدًی لِلنَّاسِف وَ بَیِّنَاتٍ مِنَ الْهُدَی وَ الْفُرْقَانِ، وَ جَعَلْتَ فِیهِ لَیْلَةَ الْقَدْرِ، وَ جَعَلْتَهَا خَیْرا مِنْ أَلْفِ شَهْرٍ ؛ فَیَا ذَا الْمَنِّ وَ لا یُمَنُّ عَلَیْکَ، مُنَّ عَلَیَّ بِفَکَاکِ رَقَبَتِی مِنَ النَّارِ، فِیمَنْ تَمُنُّ عَلَیْهِ وَ أَدْخِلْنِی الْجَنَّةَ بِرَحْمَتِکَ یَا أَرْحَمَ الرَّاحِمِینَ».
  
اى خدا! از تو درخواست مى‌كنم هر آن چه از قضا و قَدَرت را كه در [[شب قدر]] حتمى قرار دادى و دیگر برگشت و تغییرى نمى‌پذیرد، مرا از حجاج بیت الحرامت قرار دهى. حاجیانى كه حج‌شان پسندیده، سعی شان پذیرفته، گناهانشان آمرزیده و اعمال بدشان بخشیده شده است و عمر طولانى در راه بندگى‌ات و روزى‌ام را فراوان قرار ده و امانت‌ها و قرضم را ادا فرما.
+
شیخ کفعمی در «مصباح» و «بلد الامین» و شیخ شهید در مجموعه خود از حضرت رسول صلّی اللّه و علیه و آله و سلّم روایت کرده اند که آن حضرت فرمود: هرکه این دعا را در ماه رمضان، پس از هر نماز واجب بخواند، حق تعالی گناهان او را تا روز قیامت بیامرزد. و آن دعا این است: «اللَّهُمَّ أَدْخِلْ عَلَی أَهْلِ الْقُبُورِ السُّرُورَ. اللَّهُمَّ أَغْنِ کُلَّ فَقِیرٍ. اللَّهُمَّ أَشْبِعْ کُلَّ جَائِعٍ اللَّهُمَّ اکْسُ کُلَّ عُرْیَانٍ. اللَّهُمَّ اقْضِ دَیْنَ کُلِّ مَدِینٍ. اللَّهُمَّ فَرِّجْ عَنْ کُلِّ مَکْرُوبٍ. اللَّهُمَّ رُدَّ کُلَّ غَرِیبٍ. اللَّهُمَّ فُکَّ کُلَّ أَسِیرٍ. اللَّهُمَّ أَصْلِحْ کُلَّ فَاسِدٍ مِنْ أُمُورِ الْمُسْلِمِینَ. اللَّهُمَّ اشْفِ کُلَّ مَرِیضٍ. اللَّهُمَّ سُدَّ فَقْرَنَا بِغِنَاکَ. اللَّهُمَّ غَیِّرْ سُوءَ حَالِنَا بِحُسْنِ حَالِکَ. اللَّهُمَّ اقْضِ عَنَّا الدَّیْنَ، وَ أَغْنِنَا مِنَ الْفَقْرِ إِنَّکَ عَلَی کُلِّ شَیْءٍ قَدِیرٌ».
  
همچنین بعد از نمازها این [[دعا]] خوانده شود: «یا عَلِیُّ یا عَظیمُ، یا غَفُورُ یا رَحیمُ، اَنْتَ الرَّبُّ الْعَظیمُ الَّذی لَیْسَ كَمِثْلِهِ شَیءٌ و َهُوَ السَّمیعُ الْبَصیرُ، و َهذا شَهْرٌ عَظَّمْتَهُ و َكَرَّمْتَهْ، و َشَرَّفْتَهُ و َفَضَّلْتَهُ عَلَى الشُّهُورِ، و َهُوَ الشَّهْرُ الَّذی فَرَضْتَ صِیامَهُ عَلَیَّ، و َهُوَ شَهْرُ رَمَضانَ، الَّذی اَنْزَلْتَ فیهِ الْقُرْآنَ، هُدىً لِلنّاسِ و َبَیِّناتٍ مِنَ الْهُدى و َالْفُرْقانَ، و َجَعَلْتَ فیهِ لَیْلَةَ الْقَدْرِ، و َجَعَلْتَها خَیْراً مِنْ اَلْفِ شَهْرٍ، فَیا ذَا الْمَنِّ وَلا یُمَنُّ عَلَیْكَ، مُنَّ عَلَیَّ بِفَكاكِ رَقَبَتی مِنَ النّارِ فیمَنْ تَمُنَّ عَلَیْهِ، وَاَدْخِلْنِی الْجَنَّةَ بِرَحْمَتِكَ یا اَرْحَمَ الرّاحِمینَ؛ اى خداى بلند مقام، اى بزرگوار، اى آمرزنده، اى مهربان! تویى خداى بزرگ كه هیچ مانندى ندارد و به گفتار و كردار خلق شنوا و بینا است و این ماهى كه مقامش را بلند گردانیدى و بر دیگر ماه‌ها كرامت و شرافت بخشیدى و [[روزه]]‌اش را بر من [[واجب]] گردانیدى، ماه رمضان است. ماهى كه در آن [[قرآن]] را براى راهنمایى مردم و نشان دادن راه هدایت و جدانمودن [[حق]] از باطل فروفرستادى و [[شب قدر]] را در این ماه مقرر داشتى و نیز آن شب را بر هزار ماه برترى دادى؛ پس اى خداى صاحب منت كه هیچ كس بر تو منت ندارد، در میان آن همه بندگانت كه منت گزارده‌اى بر من منت‌گزار و از آتش [[دوزخ]] نجات‌بخش و به [[بهشت]] همیشگى داخل گردان! به حق رحمت بى‌پایانت اى مهربان‌ترین مهربانان».
+
بخش دوم: اعمالی است که باید در شبهای رمضان بجا آورد، و آن چند عمل است: اوّل: افطار نمودن و مستحبّ است پس از نماز شام افطار کند مگر آنکه ضعف بر او چیره شده باشد، یا جمعی جهت افطار منتظر او باشند، دوّم: با غذایی پاکیزه از حرام و شبهه افطار کند، و بهتر است با خرمای حلال روزه خود را بگشاید، تا ثواب نمازش چهار صد برابر گردد، و به خرما، آب، رطب شیر، حلوا، نبات، آب گرم، به هر کدام که افطار کند خوب است. سوم: در وقت افطار دعاهای ویژه آن را بخواند، از جمله بگوید: اَللَّهُمَّ لَکَ صُمْتُ، وَ عَلَی رِزْقِکَ أَفْطَرْتُ، وَ عَلَیْکَ تَوَکَّلْتُ. تا خدا ثواب هرکسی را که در این روز روزه داشته به او عطا کند و اگر دعای «اللَّهُمّ ربَّ النّور العظیمِ» را که سیّد و کفعمی روایت کرده اند بخواند فضیلت بسیار یابد.
  
[[شیخ كفعمى]] در مصباح و بلدالامین و [[شیخ شهید]] در مجموعه از حضرت رسول صلی الله علیه و آله نقل كرده‌اند كه آن حضرت فرمود: هر كه این [[دعا]] را در ماه رمضان بعد از هر نماز واجبى بخواند، حق تعالى گناهان او را تا [[روز قیامت]] بیامرزد و دعا این است: «اَللّـهُمَّ اَدْخِلْ عَلى اَهْلِ الْقُبُورِ السُّرُورَ اَللّـهُمَّ اَغْنِ كُلَّ فَقیرٍ، اَللّـهُمَّ اَشْبِعْ كُلَّ جائِعٍ، اَللّـهُمَّ اكْسُ كُلَّ عُرْیانٍ، اَللّـهُمَّ اقْضِ دَیْنَ كُلِّ مَدینٍ، اَللّـهُمَّ فَرِّجْ عَنْ كُلِّ مَكْرُوبٍ، اَللّـهُمَّ رُدَّ كُلَّ غَریبٍ، اَللّـهُمَّ فُكَّ كُلَّ اَسیرٍ، اَللّـهُمَّ اَصْلِحْ كُلَّ فاسِدٍ مِنْ اُمُورِ الْمُسْلِمینَ، اَللّـهُمَّ اشْفِ كُلَّ مَریضٍ، اللّهُمَّ سُدَّ فَقْرَنا بِغِناكَ، اَللّـهُمَّ غَیِّر سُوءَ حالِنا بِحُسْنِ حالِكَ، اَللّـهُمَّ اقْضِ عَنَّا الدَّیْنَ وَاَغْنِنا مِنَ الْفَقْرِ، اِنَّكَ عَلى كُلِّ شَیءٍ قَدیرٌ؛ اى خدا تو بر اهل قبرها نشاط و شادمانى عطا كن؛ فقیران را بى‌نیاز گردان؛ خدایا گرسنگان را سیر گردان؛ برهنگان را لباس بپوشان؛ خدا بدهى بدهكاران را ادا فرما؛ سوگواران را دلشاد ساز؛ خدایا هر غریبى را به وطن بازرسان؛ هر اسیرى را آزادى‌بخش؛ خدایا فسادگران در كار مسلمانان را اصلاح فرما؛ بیماران را شفا عنایت كن؛ اى خدا به غناى خود جلو فقر ما را ببند؛ بدى‌هاى ما را به خوبى صفات خودت تغییر ده؛ خدایا دیَن ما را ادا فرما و نادارى ما را به دارایى و بى‌نیازى بدل گردان كه تو بر هر چیز توانایى.
+
بخش سوّم: اعمال سحرهای ماه مبارک رمضان و آن چند عمل است: اوّل: سحری خوردن، و آن را ترک نکند گرچه به خوردن یک خرمای خشک، یا نوشیدن شربتی از آب باشد، و بهترین سحریها سویق یعنی قاووت و خرماست، و در خبر وارد شده: که خدا و فرشتگان صلوات می فرستند بر آنهایی که در سحرها استغفار می کنند، و سحری می خورند. دوم: هنگام خوردن سحری سوره «انِّا اَنزَلناهُ» را بخواند. سوم: [[دعای سحر]]؛ دعای عظیم الشأنی را که از [[امام رضا]] علیه السّلام روایت شده بخواند، آن حضرت فرموده است: این دعا دعایی است که [[امام باقر]] علیه السّلام در سحرهای ماه رمضان می خواندند: «اَللّٰهُمَّ إِنِّى أَسْأَلُكَ مِنْ بَهائِكَ بِأَبْهاهُ، وَ كُلُّ بَهائِكَ بَهِيٌّ، اَللّٰهُمَّ إِنِّي أَسْأَلُكَ بِبَهائِكَ كُلِّهِ.... آنگاه هر حاجت که داری از خدا بخواه، که به یقین براورده خواهد شد. چهارم: [[دعای ابوحمزه ثمالی]]؛ در کتاب «[[مصباح المتهجد (کتاب)|مصباح]]» [[شیخ طوسی]] به نقل از [[ابوحمزه ثمالی]] آمده است که [[امام زین العابدین]] علیه السّلام در ماه رمضان بیشتر شب را به نماز می ایستاد و چون سحر می رسید این دعا را می خواند: «إِلٰهِى لَاتُؤَدِّبْنِى بِعُقُوبَتِكَ، وَ لَا تَمْكُرْ بِى فِى حِيلَتِكَ... ».
  
<I>دوم: كارهایى كه در شب‌هاى ماه رمضان باید به جا آورد؛ و آن چند چیز است:</I>
+
'''اعمال شبهای قدر:'''
  
# [[افطار]] كه [[مستحب]] است بعد از [[نماز]]، صورت گیرد؛ مگر آن كه ضعف بر او غلبه كرده باشد یا جمعى منتظر باشند.
+
اعمال شبهای قَدر بر دو نوع است: یکی از آن دو نوع اعمالی که در هر سه شب باید انجام داد، و دیگر اعمالی که مخصوص به هر یک از شبهای قَدر است. اعمالی است که در هر سه شب باید انجام داد، و آن چند عمل است:
# با چیز پاكیزه و [[حلال]] و به دور از شبهات افطار نماید و بهتر آن است كه با خرماى حلال افطار كند تا ثواب نمازش چهارصد برابر گردد. اگر با خرما، آب، رطب، شیر، حلوا، نبات و با آب گرم و یا هر كدام از این‌ها افطار كند، نیز خوب است.
 
# هنگام افطار دعاهاى وارده در این باره را بخواند؛ از جمله آن كه بگوید: «اللهم لك صمت و على رزقك افطرت و علیك توكلت؛ خدایا براى تو روزه گرفتم و با روزى تو افطار مى‌كنم و بر تو توكل دارم». تا خدا ثواب هر كسى را كه در این روز [[روزه]] داشته است به او عطا كند و اگر دعاى اللهم رب النور العظیم را كه سید و كفعمى روایت كرده‌اند بخواند، فضیلت بسیار یابد و روایت شده كه حضرت [[امیرالمومنین]] على علیه‌السلام هرگاه مى‌خواست افطار كند مى‌گفت: بسم الله؛ اللهم لك صمنا و على رزقك افطرنا، فتقبل منا انك السمیع العلیم؛ به نام خدا. خدایا براى تو روزه گرفتیم و به روزى تو افطار كردیم؛ پس از ما قبول كن زیرا كه تو شنواى دانایى.
 
# هنگام لقمه اول بگوید: بسم الله الرحمن الرحیم؛ یا واسع المغفرة اغفرلى؛ به نام خداوند بخشاینده مهربان؛ اى كه آمرزش به او گسترده است، بیامرز مرا. تا خدا او را بیامرزد و در روایت آمده است كه در آخر هر روز از روزهاى ماه رمضان، خدا هزار هزار كس را از آتش [[جهنم]] آزاد مى‌كند؛ پس از حق تعالى بخواه كه تو را یكى از آن‌ها قرار دهد.
 
# در وقت افطار [[سوره قدر]] بخواند.
 
# در وقت افطار [[صدقه]] بدهد و سپس روزه داران را افطار دهد؛ اگر چه به چند دانه خرما یا شربتى آب باشد و از حضرت رسول صلی الله علیه و آله روایت شده كسى كه روزه‌دارى را افطار دهد، مثل اجر آن روزه‌دار براى وى خواهد بود؛ بدون آن كه چیزى از آن كم شود و نیز از آنِ او خواهد بود ثواب كار نیكویى كه به جا آورد آن افطار كرده كه فرمود: مومنى كه لقمه‌اى را در ماه رمضان به مومنى بدهد، حق تعالى براى او اجر كسى را مى‌نویسد كه سى بنده ی مومن آزاد كرده باشد و نیز از آن او است نزد حق تعالى یك دعاى پذیرفته شده.
 
# در هر شب خواندن هزار مرتبه انا انزلناه آمده است.
 
# اگر ممكن باشد در هر شب صد مرتبه حم دخان را بخواند.
 
# در هر شب از ماه رمضان [[دعاى افتتاح]] بخواند.
 
# در روایت آمده كه هر كس در هر شب از ماه رمضان سوره انا فتحنا را در نماز مستحبى بخواند آن سال حفاظت مى‌گردد.
 
# دور کعت نماز به کیفیتی که در کتاب [[مفاتیح الجنان]] از قول شیخ کفعمی آمده است.
 
# هزار رکعت نماز به کیفیتی که در کتاب مفاتیح الجنان ذکر شده است.
 
  
<I>سوم: كارهاى مربوط به سحرهاى ماه مبارك رمضان است و آن چند كار است:</I>
+
اوّل: [[غسل]] کردن. [[علامه مجلسی]] فرموده بهتر است غسل این شبها در هنگام غروب آفتاب انجام گیرد، که نماز شام را با غسل بخواند.
  
# سحرى خوردن و سحرى را ترك نكند، اگر چه با یك دانه خرماى یا یك لیوان آب باشد و بهترین سحرها سویق یعنى قاووت و خرما است و در خبر آمده كه حق تعالى و ملائكه [[صلوات]] مى‌فرستند بر كسانى كه در سحرها [[استغفار]] مى‌كنند و سحرى مى‌خورند.
+
دوم: دو رکعت [[نماز]] که در هر رکعت پس از [[سوره حمد]]، هفت مرتبه [[سوره توحید]] خوانده، و پس از فراغت از نماز هفتاد مرتبه بگوید: أَسْتَغْفِرُ اللّه وَ أَتوبُ الَیْهِ.
# سوره انا انزلناه در وقت سحرها بخواند كه هر كس این سوره را در وقت افطار كردن و سحر بخواند گویى ثواب كسى را دارد كه در راه خدا در خون خود بغلتد.
 
# بخواند دعاى شریفى را كه از حضرت [[امام رضا]] علیه‌السلام نقل شده كه فرموده‌اند: این دعایى است كه حضرت [[امام باقر|امام محمدباقر]] علیه‌السلام در سحرهاى ماه رمضان (دعاى سحر) مى‌خواندند.
 
  
==پیوندها==
+
سوم: قرآن مجید را باز کند و در برابر خود گرفته و بگوید: اَللَّهُمَّ إِنِّی أَسْأَلُکَ بِکِتَابِکَ الْمُنْزَلِ وَ مَا فِیهِ، وَ فِیهِ اسْمُکَ الْأَکْبَرُ، وَ أَسْمَاؤُکَ الْحُسْنَی، وَ مَا یُخَافُ وَ یُرْجَی، أَنْ تَجْعَلَنِی مِنْ عُتَقَائِکَ مِنَ النَّارِ. سپس هر حاجت که دارد بخواهد.
 +
 
 +
چهارم: قرآن مجید را روی سر بگذارد و بگوید: اَللَّهُمَّ بِحَقِّ هَذَا الْقُرْآنِ، وَ بِحَقِّ مَنْ أَرْسَلْتَهُ بِهِ، وَ بِحَقِّ کُلِّ مُؤْمِنٍ مَدَحْتَهُ فِیهِ، وَ بِحَقِّکَ عَلَیْهِمْ، فَلا أَحَدَ أَعْرَفُ بِحَقِّکَ مِنْکَ. سپس ده مرتبه: بگوید: بِکَ یَا اللَّهُ و ده مرتبه: بِمُحَمَّدٍ و ده مرتبه: بِعَلِیٍّ وده مرتبه: بِفَاطِمَةَ و ده مرتبه: بِالْحَسَنِ و ده مرتبه: بِالْحُسَیْنِ و ده مرتبه: بِعَلِیِّ بْنِ الْحُسَیْنِ و ده مرتبه: بِمُحَمَّدِ بْنِ عَلِیٍّ و ده مرتبه: بِجَعْفَرِ بْنِ مُحَمَّدٍ و ده مرتبه:بِمُوسَی بْنِ جَعْفَرٍ و ده مرتبه: بِعَلِیِّ بْنِ مُوسَی و ده مرتبه: بِمُحَمَّدِ بْنِ عَلِیٍّ و ده مرتبه: بِعَلِیِّ بْنِ مُحَمَّدٍ و ده مرتبه: بِالْحَسَنِ بْنِ عَلِیٍّ و ده مرتبه: بِالْحُجَّةِ. پس هر حاجتی که داری از خدا بخواه.
 +
 
 +
پنجم: [[زیارت امام حسین علیه السلام در شب قدر|زیارت امام حسین]] علیه السّلام را کند. ششم: این شبها را احیا بدارد، روایت شده هرکه شب قَدر را احیا بدارد، گناهانش آمرزیده می شود. هفتم: صد رکعت نماز بجا آورد، که فضلیت بسیار دارد و بهتر آن است که در هر رکعت پس از سوره حمد، ده مرتبه توحید بخواند.
 +
 
 +
امّا اعمال شب نوزدهم چند چیز است: اوّل: گفتن صد مرتبه: أَسْتَغْفِرُ اللَّهَ رَبِّی وَ أَتُوبُ إِلَیْهِ. دوم: گفتن صد مرتبه: اَللَّهُمَّ الْعَنْ قَتَلَةَ أَمِیرِ الْمُؤْمِنِینَ. سوم: دعای «یا ذَا الذَّی کانَ...» را که در قسم چهارم گذشت بخواند.
 +
 
 +
شب بیست ویکم: فضیلت این شب نورانی از شب نوزدهم بیشتر است و باید اعمال این شب را، از غسل و احیا و زیارت و نماز هفت سوره «توحید» و قرآن بر سر گرفتن و صد رکعت نماز و دعای جوشن کبیر و غیر آنها را انجام دهد و در غسل و احیا و سعی در عبادت، در این شب و شب بیست وسوم اصرار ورزد. [[شیخ مفید]] فرموده: در این شب [[صلوات]] بسیار فرست و در نفرین بر ستم کنندگان به آل محمّد علیهم السّلام و [[لعن]] فرستادن بر قاتل [[امیرالمؤمنین]] علیه السّلام سعی و کوشش کن. و خواندن زیارت آن جناب در روز بیست ویکم مناسب است.
 +
 
 +
اعمال شب بیست وسوم: این شب از دو شب قَدر گذشته افضل است، و برای این شب غیر از اعمالی که با دو شب قَدر گذشته مشترک است چند عمل دیگر است: اوّل: خواندن [[سوره عنکبوت]] و [[سوره روم]] که [[امام صادق]] علیه السّلام سوگند یاد کردند که خواننده این دو سوره در این شب از اهل [[بهشت]] خواهد بود. دوم: خواندن [[سوره دخان]] سوم: هزار مرتبه خواندن [[سوره قدر]]. [[شیخ طوسی]] در کتاب «[[تهذیب الأحکام (کتاب)|تهذیب]]» از ابوبصیر از [[امام صادق]] علیه السّلام روایت کرده که آن حضرت فرمود: در شبی که امید می رود شب قدر باشد، صد رکعت نماز بخوان در هر رکعت پس از سوره «حَمد» ده مرتبه: سوره «توحید» را قرائت کن.
  
[[:رده:اعمال ماه رمضان|اعمال ماه رمضان]]
+
شب آخر ماه: شب بسیار مبارکی است، و برای این شب چند عمل وارد است: اوّل: غسل. دوم: زیارت امام حسین علیه السّلام. سوم: خواندن سوره های «[[سوره انعام|انعام]]» و «[[سوره کهف|کهف]]» و «[[سوره یس (یاسین)|یس]]» و گفتن صد مرتبه: أَسْتَغْفِرُ اللَّهَ وَ أَتُوبُ إِلَیْهِ.
  
 
==پانویس==
 
==پانویس==
<references/>
+
<references />
 +
==منابع==
  
==منابع برای مطالعه بیشتر==
+
*[[قاموس قرآن قرشی|قاموس قرآن‌]]، على اکبر قرشى بنایى، تهران‌، دار الکتب الاسلامیة، چاپ ششم، ‌۱۴۱۲ ق‌.
 +
*[[ثواب الأعمال|ثواب الأعمال و عقاب الأعمال‌]]، شیخ صدوق، قم، دار الشریف الرضی للنشر، چاپ دوم‌، ۱۴۰۶ ق‌.
 +
*[[الکافی|الکافی]]، شیخ کلینى، قم‌، دار الحدیث‌، چاپ اول‌، ۱۴۲۹ ق.
 +
*[[بحارالأنوار|بحار الأنوار]]، علامه مجلسى، بیروت، دار إحیاء التراث العربی،‌ چاپ دوم‌، ۱۴۰۳ ق‌.
 +
*[[الأمالی شیخ صدوق|امالی]]، شیخ صدوق، ‌تهران‌، کتابچى، ‌چاپ ششم، ‌۱۳۷۶ ش.
 +
*[[تهذیب الأحکام|تهذیب الأحکام]]، شیخ طوسى، ‌تهران‌، دار الکتب الإسلامیه، ‌چاپ چهارم،‌ ۱۴۰۷ ق.
 +
*[[من لایحضره الفقیه|من لا یحضره الفقیه‌]]، شیخ صدوق، دفتر انتشارات اسلامى وابسته به جامعه مدرسین حوزه علمیه قم،‌ چاپ دوم، ‌‌۱۴۱۳ ق‌.
 +
*[[مفاتیح الجنان]]، شیخ عباس قمی، ص ۴۳۹-۵۸۲.
  
[http://lib.ahlolbait.ir/parvan/resource/31855/%D9%81%D9%8A%D8%B6-%D8%A7%D9%84%D8%B9%D9%84%D8%A7%D9%85-%D9%81%D9%8A-%D8%B9%D9%85%D9%84-%D8%A7%D9%84%D8%B4%D9%87%D9%88%D8%B1-%D9%88-%D9%88%D9%82%D8%A7%D9%8A%D8%B9-%D8%A7%D9%84%D8%A7%D9%8A%D8%A7%D9%85/preview/31084/%D9%85%D8%AD%D8%AA%D9%88%D8%A7%D9%8A-%D8%AF%D9%8A%D8%AC%D9%8A%D8%AA%D8%A7%D9%84%D9%8A/&sa=false&#!page=7 وقایع الایام شیخ عباس قمی، ماه رمضان].
+
==پیوندها==
  
==منابع==
+
*[http://ahlolbait.com/%D9%88%DB%8C%DA%98%D9%87-%D9%86%D8%A7%D9%85%D9%87-%D9%87%D8%A7/%D9%88%DB%8C%DA%98%D9%87-%D9%86%D8%A7%D9%85%D9%87-%D9%87%D8%A7%DB%8C-%D9%85%D9%86%D8%A7%D8%B3%D8%A8%D8%AA%DB%8C/%D9%85%D8%A7%D9%87-%D8%B1%D9%85%D8%B6%D8%A7%D9%86 ویژه نامه ماه مبارک رمضان]
قاموس قرآن‌, قرشى بنايى، على اكبر, تهران‌,دار الكتب الاسلامية, چاپ ششم, ‌1412 ق‌
+
*[[فهرست وقایع ماه رمضان]]
 +
*[[اعمال ماه رمضان]]
 +
*[[شب قدر]]
 +
*[[روزه]]
  
 
[[رده:ماه های قمری]]
 
[[رده:ماه های قمری]]
 
[[رده:ماه رمضان]]
 
[[رده:ماه رمضان]]
 +
[[رده: مقاله های مهم]]
 +
 +
{{سنجش کیفی
 +
|سنجش=شده
 +
|شناسه= خوب
 +
|عنوان بندی مناسب= خوب
 +
|کفایت منابع و پی نوشت ها= خوب
 +
|رعایت سطح مخاطب عام= خوب
 +
|رعایت ادبیات دانشنامه ای= خوب
 +
|جامعیت= متوسط
 +
|رعایت اختصار= خوب
 +
|سیر منطقی= خوب
 +
|کیفیت پژوهش= خوب
 +
|رده= دارد
 +
}}

نسخهٔ کنونی تا ‏۳۱ دسامبر ۲۰۲۳، ساعت ۱۰:۴۲

رمضان ۱۴۴۵ در تقویم ایران
شنبه ۵ ۱۲ ۱۹ ۲۶
یک‌شنبه ۶ ۱۳ ۲۰ ۲۷
دوشنبه ۷ ۱۴ ۲۱ ۲۸
سه‌شنبه ۱ ۸ ۱۵ ۲۲ ۲۹
چهارشنبه ۲ ۹ ۱۶ ۲۳ ۱+
پنج‌شنبه ۳ ۱۰ ۱۷ ۲۴
جمعه ۴ ۱۱ ۱۸ ۲۵
دانشنامه تقویم


«ماه مبارک رمضان» نهمین ماه از ماه‌های قمری، ماه رحمت، مغفرت و اجابت دعا است که از فضیلت خاصی برخوردار بوده و قرآن کریم در این ماه بر رسول خدا (صلی الله علیه و آله) نازل شده است. در شریعت اسلام، روزه در این ماه بر کسانی که توانایی بر آن دارند واجب است و همچنین در روایات، اعمال و عبادت‌های فراوانی برای این ماه ذکر شده است.

رمضان در لغت

واژه «رمضان» از ریشه «رمض» و به معنای شدت تابش آفتاب بر خاک است. گفته می شود علت این تسمیه آن است که عرب ماه‌ها را با زمانى که در آن واقع شوند نامگذارى کرده‌ اند و در زمان نامگذاری ماه رمضان، گرما شدت داشته است.[۱] در برخی روایات رمضان یکی از اسمهای خداوند دانسته شده است.[۲]

فضیلت ماه رمضان

ماه رمضان تنها ماهی است که نام آن در قرآن آمده و در بین ماههای قمری برای مسلمانان از اهمیت بیشتری بر خوردار است. ماه رمضان در روایات اسلامی برترین ماه[۳] و ماه خدا[۴] و ماه میهمانی خدا[۵] دانسته شده است. شب قدر که برترین شب سال است در این ماه قرار دارد[۶] و قرآن کریم در این ماه به صورت دفعی بر رسول خدا صلی الله علیه و آله نازل شده است: «شَهْرُ رَمَضَانَ الَّذِی أُنْزِلَ فِیهِ الْقُرْآنُ...».[۷] همچنین در این ماه «روزه» بر مسلمانان واجب شده است.[۸]

شیخ صدوق به سند معتبر، از حضرت رضا علیه السّلام از پدران بزرگوارش، از حضرت امیرالمؤمنین علیه السّلام روایت کرده که: روزی رسول خدا صلّی اللّه و علیه وآله برای ما خطبه ای خواند و در آن خطبه فرمود: ای مردم ماه خدا با برکت و رحمت و آمرزش به سوی شما روی آورده، ماهی که نزد خدا بهترین ماه ها، و روزهایش بهترین روزها، و شبهایش بهترین شبها و ساعاتش بهترین ساعت هاست، و آن ماهی است که شما را در آن به سوی میهمانی خدا خوانده اند، و در آن از اهل کرامت خدا شده اید، نفس های شما در آن ماه پاداش تسبیح، و خواب شما ثواب عبادت، و اعمال شما پذیرفته، و دعاهای شما مستجاب است. از پروردگار خویش با نیّت های صادقانه و دل های پاکیزه از گناهان و صفات ناپسند درخواست کنید که به شما برای روزه داشتن در آن و تلاوت قرآن توفیق دهد، همانا بدبخت و بدعاقبت کسی است که در این ماه بزرگ از آمرزش خدا محروم شود.... و بدانید حق تعالی به عزّت و جلال خود سوگند یاد کرده، که نمازگزاران و سجده کنندگان در این ماه را عذاب ننماید، و آنان را در قیامت به آتش دوزخ نترساند. ای مردم هرکه از شما روزه دار مؤمنی را در این ماه افطار دهد، برای او نزد خدا ثواب آزاد کردن بنده و آمرزش گناهان پیشین خواهد بود... ای مردم هرکه اخلاق خود را در این ماه نیکو کند، آسان و راحت بر صراط بگذرد روزی که قدم ها بر ان بلغزد، و هرکه در این ماه بر به کار گرفتن غلام و کنیز خویش آسان گیرد، خدا در قیامت حساب او را آسان کند، و هرکه در این ماه شرّ خود را از مردم بازدارد، حق تعالی خشم خویش را در قیامت از او بازدارد و هرکه در این ماه یتیم بی پدری را نوازش کند، خدا در قیامت او را گرامی دارد و هرکه در این ماه به خویشان خود صله و احسان کند، خدا در قیامت او را به مهر خود پیوند دهد، و هرکه از خویشان خود احسان را قطع کند، خدا در قیامت رحمت خود را از او بردارد، و هرکه در این ماه نماز مستحب بجا آورد، خدا برای او برات بیزاری از آتش دوزخ ثبت کند....

از جابر بن یزید از امام باقر علیه السّلام روایت شده که حضرت رسول صلّی اللّه و علیه وآله به جابر بن عبداللّه فرمود: ای جابر این ماه ماه رمضان است، هرکه روزه بدارد روزش را، و به عبادت بایستد بخشی از شبش را، و شکم و شهوت خویش را از حرام باز دارد، و زبانش را حفظ کند، از گناهانش بیرون رود همچون بیرون رفتن از ماه رمضان. جابر گوید: گفتم: یا رسول اللّه چه نیکوست این حدیثی که فرمودی! حضرت فرمود: ای جابر چه دشوار است این شرط هایی که گفتم.

وقایع ماه رمضان

برخی از حوادث و رویدادهای مهم این ماه عبارتند از:

اعمال ماه رمضان

به طور کلی آداب و اعمالی در ماه مبارک رمضان واجب یا مستحب شمرده شده است، از جمله:

  • واجب شدن روزه بر کسانی که توانایی بر آن دارند: امام سجاد علیه السلام: خداوند پنج چیز را واجب کرده است -و جز نیکو و زیبا، واجب نکرده است-: نماز، زکات، حج، روزه و ولایت ما اهل بیت.[۱۰]
  • تلاوت قرآن: رسول خدا می فرمایند: پاداش خواندن یک آیه از قرآن در این ماه به اندازه ختم قرآن در ماههای دیگر است.[۱۱]
  • انفاق: امام صادق علیه السلام: هر کس در ماه رمضان صدقه اى بدهد، خداوند هفتاد نوع بلا را از او بر مى گرداند.[۱۲]
  • اعتکاف: پیامبر خدا صلى الله علیه و آله: اعتکاف ده روز ماه رمضان، برابر دو حج و دو عمره است.[۱۳]
  • افطاری دادن به روزه داران: امام کاظم علیه السلام: افطاری دادن به برادر روزه دارت از روزه گرفتن برای تو بهتر است.[۱۴]
  • نماز: امام صادق علیه السلام: چون ماه رمضان مى آمد، پیامبر خدا بر نمازش مى افزود. من نیز مى افزایم؛ پس شما هم بیفزایید.[۱۵]
  • دعا، توبه، استغفار: امام على علیه السلام: در ماه رمضان، زیاد دعا و استغفار کنید؛ امّا دعا، که به سبب آن بلا از شما دور مى شود، و امّا استغفار، که گناهانتان را محو مى کند.[۱۶]
  • اجتناب از گناهان و محرمات الهی: امام على علیه السلام: گفتم اى پیامبر خدا! برترینِ کارها در این ماه چیست؟ فرمود: «اى ابو الحسن! برترینِ کارها در این ماه، پرهیز از حرام هاى خداست».[۱۷]
  • انجام کارهای نیک: پیامبر خدا صلى الله علیه و آله: کسى که در ماه رمضان یکى از کارهاى نیک را انجام دهد، همچون کسى است که هفتاد واجب از واجبات خدا را انجام داده است و هر کس در این ماه، واجبى از واجبات خدا را انجام دهد، همچون کسى است که هفتاد واجب از واجبات خداى متعال را در ماه هاى دیگر انجام داده است.[۱۸]

اعمال مشترک ماه مبارک رمضان:

بخش اول: اعمالی که مستحب است در هر شب و هر روز این ماه بجا آورده شود. سید ابن طاووس از امام صادق علیه السّلام روایت کرده که فرمود: در ماه رمضان از اوّل آن تا آخر آن پس از هر فریضه بخوان: «اللَّهُمَّ ارْزُقْنِی حَجَّ بَیْتِکَ الْحَرَامِ، فِی عَامِی هَذَا وَ فِی کُلِّ عَامٍ، مَا أَبْقَیْتَنِی فِی یُسْرٍ مِنْکَ وَ عَافِیَةٍ وَ سَعَةِ رِزْقٍ، وَ لا تُخْلِنِی مِنْ تِلْکَ الْمَوَاقِفِ الْکَرِیمَةِ، وَ الْمَشَاهِدِ الشَّرِیفَةِ، وَ زِیَارَةِ قَبْرِ نَبِیِّکَ، صَلَوَاتُکَ عَلَیْهِ وَ آلِهِ، وَ فِی جَمِیعِ حَوَائِجِ الدُّنْیَا وَ الْآخِرَةِ فَکُنْ لِی، اللَّهُمَّ إِنِّی أَسْأَلُکَ فِیمَا تَقْضِی وَ تُقَدِّرُ، مِنَ الْأَمْرِ الْمَحْتُومِ فِی لَیْلَةِ الْقَدْرِ، مِنَ الْقَضَاءِ الَّذِی لا یُرَدُّ وَ لا یُبَدَّلُ، أَنْ تَکْتُبَنِی مِنْ حُجَّاجِ بَیْتِکَ الْحَرَامِ، الْمَبْرُورِ حَجُّهُمْ، الْمَشْکُورِ سَعْیُهُمْ، الْمَغْفُورِ ذُنُوبُهُمْ، الْمُکَفَّرِ عَنْهُمْ سَیِّئَاتُهُمْ، وَ اجْعَلْ فِیمَا تَقْضِی وَ تُقَدِّرُ، أَنْ تُطِیلَ عُمُرِی، وَ تُوَسِّعَ عَلَیَّ رِزْقِی، وَ تُؤَدِّیَ عَنِّی أَمَانَتِی وَ دَیْنِی، آمِینَ َبَّ الْعَالَمِینَ».

و پس از نمازهای واجب بخوان: «یَا عَلِیُّ یَا عَظِیمُ، یَا غَفُورُ یَا رَحِیمُ، أَنْتَ الرَّبُّ الْعَظِیمُ، الَّذِی لَیْسَ کَمِثْلِهِ شَیْءٌ، وَ هُوَ السَّمِیعُ الْبَصِیرُ. وَ هَذَا شَهْرٌ عَظَّمْتَهُ وَ کَرَّمْتَهُ، وَ شَرَّفْتَهُ وَ فَضَّلْتَهُ عَلَی الشُّهُورِ، وَ هُوَ الشَّهْرُ الَّذِی فَرَضْتَ صِیَامَهُ عَلَیَّ وَ هُوَ شَهْرُ رَمَضَانَ، الَّذِی أَنْزَلْتَ فِیهِ الْقُرْآنَ، هُدًی لِلنَّاسِف وَ بَیِّنَاتٍ مِنَ الْهُدَی وَ الْفُرْقَانِ، وَ جَعَلْتَ فِیهِ لَیْلَةَ الْقَدْرِ، وَ جَعَلْتَهَا خَیْرا مِنْ أَلْفِ شَهْرٍ ؛ فَیَا ذَا الْمَنِّ وَ لا یُمَنُّ عَلَیْکَ، مُنَّ عَلَیَّ بِفَکَاکِ رَقَبَتِی مِنَ النَّارِ، فِیمَنْ تَمُنُّ عَلَیْهِ وَ أَدْخِلْنِی الْجَنَّةَ بِرَحْمَتِکَ یَا أَرْحَمَ الرَّاحِمِینَ».

شیخ کفعمی در «مصباح» و «بلد الامین» و شیخ شهید در مجموعه خود از حضرت رسول صلّی اللّه و علیه و آله و سلّم روایت کرده اند که آن حضرت فرمود: هرکه این دعا را در ماه رمضان، پس از هر نماز واجب بخواند، حق تعالی گناهان او را تا روز قیامت بیامرزد. و آن دعا این است: «اللَّهُمَّ أَدْخِلْ عَلَی أَهْلِ الْقُبُورِ السُّرُورَ. اللَّهُمَّ أَغْنِ کُلَّ فَقِیرٍ. اللَّهُمَّ أَشْبِعْ کُلَّ جَائِعٍ اللَّهُمَّ اکْسُ کُلَّ عُرْیَانٍ. اللَّهُمَّ اقْضِ دَیْنَ کُلِّ مَدِینٍ. اللَّهُمَّ فَرِّجْ عَنْ کُلِّ مَکْرُوبٍ. اللَّهُمَّ رُدَّ کُلَّ غَرِیبٍ. اللَّهُمَّ فُکَّ کُلَّ أَسِیرٍ. اللَّهُمَّ أَصْلِحْ کُلَّ فَاسِدٍ مِنْ أُمُورِ الْمُسْلِمِینَ. اللَّهُمَّ اشْفِ کُلَّ مَرِیضٍ. اللَّهُمَّ سُدَّ فَقْرَنَا بِغِنَاکَ. اللَّهُمَّ غَیِّرْ سُوءَ حَالِنَا بِحُسْنِ حَالِکَ. اللَّهُمَّ اقْضِ عَنَّا الدَّیْنَ، وَ أَغْنِنَا مِنَ الْفَقْرِ إِنَّکَ عَلَی کُلِّ شَیْءٍ قَدِیرٌ».

بخش دوم: اعمالی است که باید در شبهای رمضان بجا آورد، و آن چند عمل است: اوّل: افطار نمودن و مستحبّ است پس از نماز شام افطار کند مگر آنکه ضعف بر او چیره شده باشد، یا جمعی جهت افطار منتظر او باشند، دوّم: با غذایی پاکیزه از حرام و شبهه افطار کند، و بهتر است با خرمای حلال روزه خود را بگشاید، تا ثواب نمازش چهار صد برابر گردد، و به خرما، آب، رطب شیر، حلوا، نبات، آب گرم، به هر کدام که افطار کند خوب است. سوم: در وقت افطار دعاهای ویژه آن را بخواند، از جمله بگوید: اَللَّهُمَّ لَکَ صُمْتُ، وَ عَلَی رِزْقِکَ أَفْطَرْتُ، وَ عَلَیْکَ تَوَکَّلْتُ. تا خدا ثواب هرکسی را که در این روز روزه داشته به او عطا کند و اگر دعای «اللَّهُمّ ربَّ النّور العظیمِ» را که سیّد و کفعمی روایت کرده اند بخواند فضیلت بسیار یابد.

بخش سوّم: اعمال سحرهای ماه مبارک رمضان و آن چند عمل است: اوّل: سحری خوردن، و آن را ترک نکند گرچه به خوردن یک خرمای خشک، یا نوشیدن شربتی از آب باشد، و بهترین سحریها سویق یعنی قاووت و خرماست، و در خبر وارد شده: که خدا و فرشتگان صلوات می فرستند بر آنهایی که در سحرها استغفار می کنند، و سحری می خورند. دوم: هنگام خوردن سحری سوره «انِّا اَنزَلناهُ» را بخواند. سوم: دعای سحر؛ دعای عظیم الشأنی را که از امام رضا علیه السّلام روایت شده بخواند، آن حضرت فرموده است: این دعا دعایی است که امام باقر علیه السّلام در سحرهای ماه رمضان می خواندند: «اَللّٰهُمَّ إِنِّى أَسْأَلُكَ مِنْ بَهائِكَ بِأَبْهاهُ، وَ كُلُّ بَهائِكَ بَهِيٌّ، اَللّٰهُمَّ إِنِّي أَسْأَلُكَ بِبَهائِكَ كُلِّهِ.... آنگاه هر حاجت که داری از خدا بخواه، که به یقین براورده خواهد شد. چهارم: دعای ابوحمزه ثمالی؛ در کتاب «مصباح» شیخ طوسی به نقل از ابوحمزه ثمالی آمده است که امام زین العابدین علیه السّلام در ماه رمضان بیشتر شب را به نماز می ایستاد و چون سحر می رسید این دعا را می خواند: «إِلٰهِى لَاتُؤَدِّبْنِى بِعُقُوبَتِكَ، وَ لَا تَمْكُرْ بِى فِى حِيلَتِكَ... ».

اعمال شبهای قدر:

اعمال شبهای قَدر بر دو نوع است: یکی از آن دو نوع اعمالی که در هر سه شب باید انجام داد، و دیگر اعمالی که مخصوص به هر یک از شبهای قَدر است. اعمالی است که در هر سه شب باید انجام داد، و آن چند عمل است:

اوّل: غسل کردن. علامه مجلسی فرموده بهتر است غسل این شبها در هنگام غروب آفتاب انجام گیرد، که نماز شام را با غسل بخواند.

دوم: دو رکعت نماز که در هر رکعت پس از سوره حمد، هفت مرتبه سوره توحید خوانده، و پس از فراغت از نماز هفتاد مرتبه بگوید: أَسْتَغْفِرُ اللّه وَ أَتوبُ الَیْهِ.

سوم: قرآن مجید را باز کند و در برابر خود گرفته و بگوید: اَللَّهُمَّ إِنِّی أَسْأَلُکَ بِکِتَابِکَ الْمُنْزَلِ وَ مَا فِیهِ، وَ فِیهِ اسْمُکَ الْأَکْبَرُ، وَ أَسْمَاؤُکَ الْحُسْنَی، وَ مَا یُخَافُ وَ یُرْجَی، أَنْ تَجْعَلَنِی مِنْ عُتَقَائِکَ مِنَ النَّارِ. سپس هر حاجت که دارد بخواهد.

چهارم: قرآن مجید را روی سر بگذارد و بگوید: اَللَّهُمَّ بِحَقِّ هَذَا الْقُرْآنِ، وَ بِحَقِّ مَنْ أَرْسَلْتَهُ بِهِ، وَ بِحَقِّ کُلِّ مُؤْمِنٍ مَدَحْتَهُ فِیهِ، وَ بِحَقِّکَ عَلَیْهِمْ، فَلا أَحَدَ أَعْرَفُ بِحَقِّکَ مِنْکَ. سپس ده مرتبه: بگوید: بِکَ یَا اللَّهُ و ده مرتبه: بِمُحَمَّدٍ و ده مرتبه: بِعَلِیٍّ وده مرتبه: بِفَاطِمَةَ و ده مرتبه: بِالْحَسَنِ و ده مرتبه: بِالْحُسَیْنِ و ده مرتبه: بِعَلِیِّ بْنِ الْحُسَیْنِ و ده مرتبه: بِمُحَمَّدِ بْنِ عَلِیٍّ و ده مرتبه: بِجَعْفَرِ بْنِ مُحَمَّدٍ و ده مرتبه:بِمُوسَی بْنِ جَعْفَرٍ و ده مرتبه: بِعَلِیِّ بْنِ مُوسَی و ده مرتبه: بِمُحَمَّدِ بْنِ عَلِیٍّ و ده مرتبه: بِعَلِیِّ بْنِ مُحَمَّدٍ و ده مرتبه: بِالْحَسَنِ بْنِ عَلِیٍّ و ده مرتبه: بِالْحُجَّةِ. پس هر حاجتی که داری از خدا بخواه.

پنجم: زیارت امام حسین علیه السّلام را کند. ششم: این شبها را احیا بدارد، روایت شده هرکه شب قَدر را احیا بدارد، گناهانش آمرزیده می شود. هفتم: صد رکعت نماز بجا آورد، که فضلیت بسیار دارد و بهتر آن است که در هر رکعت پس از سوره حمد، ده مرتبه توحید بخواند.

امّا اعمال شب نوزدهم چند چیز است: اوّل: گفتن صد مرتبه: أَسْتَغْفِرُ اللَّهَ رَبِّی وَ أَتُوبُ إِلَیْهِ. دوم: گفتن صد مرتبه: اَللَّهُمَّ الْعَنْ قَتَلَةَ أَمِیرِ الْمُؤْمِنِینَ. سوم: دعای «یا ذَا الذَّی کانَ...» را که در قسم چهارم گذشت بخواند.

شب بیست ویکم: فضیلت این شب نورانی از شب نوزدهم بیشتر است و باید اعمال این شب را، از غسل و احیا و زیارت و نماز هفت سوره «توحید» و قرآن بر سر گرفتن و صد رکعت نماز و دعای جوشن کبیر و غیر آنها را انجام دهد و در غسل و احیا و سعی در عبادت، در این شب و شب بیست وسوم اصرار ورزد. شیخ مفید فرموده: در این شب صلوات بسیار فرست و در نفرین بر ستم کنندگان به آل محمّد علیهم السّلام و لعن فرستادن بر قاتل امیرالمؤمنین علیه السّلام سعی و کوشش کن. و خواندن زیارت آن جناب در روز بیست ویکم مناسب است.

اعمال شب بیست وسوم: این شب از دو شب قَدر گذشته افضل است، و برای این شب غیر از اعمالی که با دو شب قَدر گذشته مشترک است چند عمل دیگر است: اوّل: خواندن سوره عنکبوت و سوره روم که امام صادق علیه السّلام سوگند یاد کردند که خواننده این دو سوره در این شب از اهل بهشت خواهد بود. دوم: خواندن سوره دخان سوم: هزار مرتبه خواندن سوره قدر. شیخ طوسی در کتاب «تهذیب» از ابوبصیر از امام صادق علیه السّلام روایت کرده که آن حضرت فرمود: در شبی که امید می رود شب قدر باشد، صد رکعت نماز بخوان در هر رکعت پس از سوره «حَمد» ده مرتبه: سوره «توحید» را قرائت کن.

شب آخر ماه: شب بسیار مبارکی است، و برای این شب چند عمل وارد است: اوّل: غسل. دوم: زیارت امام حسین علیه السّلام. سوم: خواندن سوره های «انعام» و «کهف» و «یس» و گفتن صد مرتبه: أَسْتَغْفِرُ اللَّهَ وَ أَتُوبُ إِلَیْهِ.

پانویس

  1. قاموس قرآن، ج۴، ص۱۲۳
  2. الکافی، ج‌۷، ص، ۳۹۰
  3. بحار الانوار، ج۹۳، ص۳۴۹
  4. الکافی، ج‌۷، ص۳۷۹
  5. امالی شیخ صدوق، ص۹۳
  6. سوره قدر، آیات: ۱ تا ۴
  7. سوره بقره، آیه ۱۸۵
  8. سوره بقره، آیه ۱۸۳
  9. بر گرفته از کتاب رمضان در تاریخ، لطف الله صافی.
  10. بحار الأنوار، ج‌۲۳، ص۱۰۵.
  11. امالی شیخ صدوق، ص۹۵.
  12. ثواب الأعمال و عقاب الأعمال، شیخ صدوق, ص:۱۴۲.
  13. من لا یحضره الفقیه، ج‌۲، ص: ۱۸۸.
  14. الکافی، ج‌۷، ص: ۳۸۷.
  15. تهذیب الأحکام، ج‌۳، ص: ۶۰.
  16. الکافی، ج‌۷، ص: ۴۴۰.
  17. امالی شیخ صدوق، ص۹۵.
  18. امالی شیخ صدوق، ص۴۱.

منابع

  • قاموس قرآن‌، على اکبر قرشى بنایى، تهران‌، دار الکتب الاسلامیة، چاپ ششم، ‌۱۴۱۲ ق‌.
  • ثواب الأعمال و عقاب الأعمال‌، شیخ صدوق، قم، دار الشریف الرضی للنشر، چاپ دوم‌، ۱۴۰۶ ق‌.
  • الکافی، شیخ کلینى، قم‌، دار الحدیث‌، چاپ اول‌، ۱۴۲۹ ق.
  • بحار الأنوار، علامه مجلسى، بیروت، دار إحیاء التراث العربی،‌ چاپ دوم‌، ۱۴۰۳ ق‌.
  • امالی، شیخ صدوق، ‌تهران‌، کتابچى، ‌چاپ ششم، ‌۱۳۷۶ ش.
  • تهذیب الأحکام، شیخ طوسى، ‌تهران‌، دار الکتب الإسلامیه، ‌چاپ چهارم،‌ ۱۴۰۷ ق.
  • من لا یحضره الفقیه‌، شیخ صدوق، دفتر انتشارات اسلامى وابسته به جامعه مدرسین حوزه علمیه قم،‌ چاپ دوم، ‌‌۱۴۱۳ ق‌.
  • مفاتیح الجنان، شیخ عباس قمی، ص ۴۳۹-۵۸۲.

پیوندها