ماه های قمری
تقویم هجری قمری، تقویم دینی مسلمانان جهان است. مبدأ این تقویم، اول محرم سالی است که پیامبر اکرم صلی الله علیه و آله از مکه معظمه به مدینه منوره هجرت فرمودند.
یکسال در این تقویم شامل 12 ماه قمری است که به ترتیب عبارتند از: محرم، صفر، ربیع الاول، ربیع الثانی، جمادی الاول، جمادی الثانی، رجب، شعبان، رمضان، شوال، ذیقعده و ذیحجه.
تاریخ اول هر ماه با رؤیت هلال ماه نو در شامگاه روز بیست و نهم یا سی اُم ماه قبل ماه، به ثبوت می‌رسد. با این حساب، تعداد شبانه‌روزهای هر ماه قمری که برابر با مدت زمان بین دو رؤیت متوالی هلال ماه نو است، 29 یا 30 شبانه‌روز گرفته می‌شود.[۱]
اسامی ماه های قمری به ترتیب معهود در این دو بیت شعر آمده است :
ز محرم چو گذشتی بودت ماه صفر
دو ربیع و دو جمادی زپی همدیگر
رجب است از پی شعبان، رمضان و شوال
پس به ذیقعده و ذیحجه بکن نیک نظر
| محرم | صفر |
| ربیع الاول | ربيع الثانى |
| جمادی الاول | جمادى الثانى |
| رجب | شعبان |
| رمضان | شوال |
| ذی القعده | ذی الحجه |
پانویس
- ↑ تقویم هجری قمری، مرکز تقویم دانشگاه تهران(14 شهریور 1391)
پیوست
- غلامرضا فرج الله، وجه تسمیه ماه های قمری، کیهان فرهنگی، دي و بهمن 1384 - شماره 231و232 (14 شهریور 1391)
- مرکز تقویم دانشگاه تهران(14 شهریور 1391)
