سوره حجر/متن و ترجمه: تفاوت بین نسخه‌ها

از دانشنامه‌ی اسلامی
پرش به ناوبری پرش به جستجو
(ترتیل)
 
(۶ نسخه‌ٔ میانی ویرایش شده توسط ۲ کاربر نشان داده نشده)
سطر ۲: سطر ۲:
 
__بی‌بخش__
 
__بی‌بخش__
 
{{متن و ترجمه سوره|نام=حجر|شماره=15|کد صوت=<AudioTag url="https://wiki.ahlolbait.com/audios/full/015.mp3"></AudioTag>  
 
{{متن و ترجمه سوره|نام=حجر|شماره=15|کد صوت=<AudioTag url="https://wiki.ahlolbait.com/audios/full/015.mp3"></AudioTag>  
|توصیف= پخش و دانلود ترتیل سوره (پرهیزگار)}}
+
|توصیف= پخش و دانلود ترتیل سوره (پرهیزگار)
 +
|لینک پی دی اف = http://cdn.ahlolbait.com/files/696/download/quran-hajar-15.pdf
 +
|لینک پاورپوینت = http://cdn.ahlolbait.com/files/696/download/quran-hajar-15.rar
 +
 
 +
}}
  
 
<center>'''سورة الحجر'''</center>   
 
<center>'''سورة الحجر'''</center>   
  
<center>(ترجمه آیتی)</center>  
+
<center>(ترجمه حسین انصاریان)</center>  
  
 
{{کلیک آیه}}
 
{{کلیک آیه}}
 
==1==
 
==1==
{{متن قرآن|بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِيمِ}}
+
<span style="font-family:me_quran,Scheherazade,mry_KacstQurn,Tahoma; font-size:11pt; color: #2039C7; word-spacing:4px">بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَٰنِ الرَّحِيمِ</span><p></P>
 
+
<span style="font-family:me_quran,Scheherazade,mry_KacstQurn,Tahoma; font-size:11pt; color: #2039C7; word-spacing:4px">
به نام خدای بخشاینده مهربان
+
[[آیه 1 سوره حجر|الر ۚ تِلْكَ آيَاتُ الْكِتَابِ وَقُرْآنٍ مُبِينٍ]]<span font-size:14pt>﴿١﴾</span></span>
 
+
<p></P>
 
+
به نام خدا که رحمتش بی‌اندازه است و مهربانی‌اش همیشگی
[[آیه 1 سوره حجر|
+
الف، لام، راء. این [آیات بلندمرتبه] آیات کتاب الهی و آیات قرآنِ روشنگر [با عظمت] است. (۱)<p></P>
{{متن قرآن|الَرَ تِلْكَ آيَاتُ الْكِتَابِ وَقُرْآنٍ مُّبِينٍ }}]]
 
 
 
الف ، لام ، را این است آیات کتاب و، قرآن روشنگر
 
 
==2==
 
==2==
[[آیه 2 سوره حجر|
+
{{متن قرآن/در سوره|حجر|15|2|﴿٢﴾}}<p></P>
{{متن قرآن|رُّبَمَا يَوَدُّ الَّذِينَ كَفَرُواْ لَوْ كَانُواْ مُسْلِمِينَ }}]]
+
کافران [هنگام روبرو شدن با عذاب] چه بسا آرزو می کنند که کاش تسلیم [فرمان های خدا] بودند. (۲)<p></P>
 
 
بسا که کافران آرزو کنند که ای کاش مسلمان می بودند
 
 
==3==
 
==3==
[[آیه 3 سوره حجر|
+
{{متن قرآن/در سوره|حجر|15|3|﴿٣﴾}}<p></P>
{{متن قرآن|ذَرْهُمْ يَأْكُلُواْ وَيَتَمَتَّعُواْ وَيُلْهِهِمُ الأَمَلُ فَسَوْفَ يَعْلَمُونَ }}]]
+
بگذارشان تا بخورند و [با لذایذ مادی و زودگذر] کامرانی کنند، و آرزوها، سرگرمشان نماید؛ سپس [حقّانیّت اسلام و فرجام شوم خود را] خواهند فهمید. (۳)<p></P>
 
 
واگذارشان تا بخورند و بهره ور شوند و آرزو به خود مشغولشان دارد، زودا که خواهند دانست
 
 
==4==
 
==4==
[[آیه 4 سوره حجر|
+
{{متن قرآن/در سوره|حجر|15|4|﴿٤﴾}}<p></P>
{{متن قرآن|وَمَا أَهْلَكْنَا مِن قَرْيَةٍ إِلاَّ وَلَهَا كِتَابٌ مَّعْلُومٌ }}]]
+
و هیچ شهری را [به خاطر فساد فراگیرش] نابود نکردیم مگر اینکه برای آن سرنوشتی معین [و روزگار و دوره‌ای تغییرناپذیر] بود. (۴)<p></P>
 
 
هیچ قریه ای را هلاک نکردیم ، مگر آنکه زمانی معلوم داشت
 
 
==5==
 
==5==
[[آیه 5 سوره حجر|
+
{{متن قرآن/در سوره|حجر|15|5|﴿٥﴾}}<p></P>
{{متن قرآن|مَّا تَسْبِقُ مِنْ أُمَّةٍ أَجَلَهَا وَمَا يَسْتَأْخِرُونَ }}]]
+
هیچ ملتی از اجل معین خود نه پیش می افتد و نه پس می ماند. (۵)<p></P>
 
 
هیچ امتی از، اجل خویش نه پیش می افتد و نه پس می ماند
 
 
==6==
 
==6==
[[آیه 6 سوره حجر|
+
{{متن قرآن/در سوره|حجر|15|6|﴿٦﴾}}<p></P>
{{متن قرآن|وَقَالُواْ يَا أَيُّهَا الَّذِي نُزِّلَ عَلَيْهِ الذِّكْرُ إِنَّكَ لَمَجْنُونٌ }}]]
+
و گفتند: ای کسی که قرآن بر او نازل شده! قطعاً تو دیوانه ای! (۶)<p></P>
 
 
و گفتند: ای مردی که قرآن بر تو نازل شده ، حقا که تو دیوانه ای
 
 
==7==
 
==7==
[[آیه 7 سوره حجر|
+
{{متن قرآن/در سوره|حجر|15|7|﴿٧﴾}}<p></P>
{{متن قرآن|لَّوْ مَا تَأْتِينَا بِالْمَلائِكَةِ إِن كُنتَ مِنَ الصَّادِقِينَ }}]]
+
اگر [درباره پیامبری ات] راست می گویی، چرا فرشتگان را نزد ما نمی آوری؟! (۷)<p></P>
 
 
اگر راست می گویی ، چرا فرشتگان را برای ما نمی آوری ?
 
 
==8==
 
==8==
[[آیه 8 سوره حجر|
+
{{متن قرآن/در سوره|حجر|15|8|﴿٨﴾}}<p></P>
{{متن قرآن|مَا نُنَزِّلُ الْمَلائِكَةَ إِلاَّ بِالحَقِّ وَمَا كَانُواْ إِذًا مُّنظَرِينَ }}]]
+
[اینان بدانند که] ما فرشتگان را جز به درستی و راستی نازل نمی‌کنیم، و در آن هنگام [که نازل شوند، این منکران لجوج از دچار شدن به عذاب] مهلت نمی یابند. (۸)<p></P>
 
 
ما فرشتگان را جز به حق نازل نمی کنیم و در آن هنگام دیگر مهلتشان ندهند
 
 
==9==
 
==9==
[[آیه 9 سوره حجر|
+
{{متن قرآن/در سوره|حجر|15|9|﴿٩﴾}}<p></P>
{{متن قرآن|إِنَّا نَحْنُ نَزَّلْنَا الذِّكْرَ وَإِنَّا لَهُ لَحَافِظُونَ }}]]
+
همانا ما قرآن را نازل کردیم، و یقیناً ما نگهبان آن [از تحریف و زوال] هستیم. (۹)<p></P>
 
 
ما قرآن را خود نازل کرده ایم و خود نگهبانش هستیم
 
 
==10==
 
==10==
[[آیه 10 سوره حجر|
+
{{متن قرآن/در سوره|حجر|15|10|﴿١٠﴾}}<p></P>
{{متن قرآن|وَلَقَدْ أَرْسَلْنَا مِن قَبْلِكَ فِي شِيَعِ الأَوَّلِينَ }}]]
+
و بی تردید ما پیش از تو هم پیامبرانی را در امت های پیشین فرستادیم. (۱۰)<p></P>
 
 
و ما رسولان خود را پیش از تو به میان اقوام پیشین فرستاده ایم
 
 
==11==
 
==11==
[[آیه 11 سوره حجر|
+
{{متن قرآن/در سوره|حجر|15|11|﴿١١﴾}}<p></P>
{{متن قرآن|وَمَا يَأْتِيهِم مِّن رَّسُولٍ إِلاَّ كَانُواْ بِهِ يَسْتَهْزِؤُونَ }}]]
+
و هیچ پیامبری به سوی آنان نمی آمد مگر آنکه او را مسخره می‌کردند. (۱۱)<p></P>
 
 
هیچ، پیامبری بر آنها مبعوث نشد، جز آنکه مسخره اش کردند
 
 
==12==
 
==12==
[[آیه 12 سوره حجر|
+
{{متن قرآن/در سوره|حجر|15|12|﴿١٢﴾}}<p></P>
{{متن قرآن|كَذَلِكَ نَسْلُكُهُ فِي قُلُوبِ الْمُجْرِمِينَ }}]]
+
ما این گونه [که قابل فهمیدن باشد] قرآن را وارد قلوب بدکاران می کنیم. (۱۲)<p></P>
 
 
راهش را در دل مجرمان اینچنین می گشاییم
 
 
==13==
 
==13==
[[آیه 13 سوره حجر|
+
{{متن قرآن/در سوره|حجر|15|13|﴿١٣﴾}}<p></P>
{{متن قرآن|لاَ يُؤْمِنُونَ بِهِ وَقَدْ خَلَتْ سُنَّةُ الأَوَّلِينَ }}]]
+
[با این همه] به آن ایمان نمی آورند، و البته روش پیشینیان هم [در مسخره کردن آیات خدا و استهزای پیامبران] به همین صورت بوده است. (۱۳)<p></P>
 
 
به آن ایمان نمی آورند و سنت پیشینیان چنین بوده است
 
 
==14==
 
==14==
[[آیه 14 سوره حجر|
+
{{متن قرآن/در سوره|حجر|15|14|﴿١٤﴾}}<p></P>
{{متن قرآن|وَلَوْ فَتَحْنَا عَلَيْهِم بَابًا مِّنَ السَّمَاء فَظَلُّواْ فِيهِ يَعْرُجُونَ }}]]
+
و اگر [برای دریافت حقایق و معارف] دری از آسمان به روی آنان بگشاییم، که همواره از آن بالا روند. (۱۴)<p></P>
 
 
اگر برایشان از آسمان دری بگشاییم که از آن بالا روند،
 
 
==15==
 
==15==
[[آیه 15 سوره حجر|
+
{{متن قرآن/در سوره|حجر|15|15|﴿١٥﴾}}<p></P>
{{متن قرآن|لَقَالُواْ إِنَّمَا سُكِّرَتْ أَبْصَارُنَا بَلْ نَحْنُ قَوْمٌ مَّسْحُورُونَ }}]]
+
باز خواهند گفت: یقیناً ما چشم بندی شده ایم، بلکه گروهی جادو شده هستیم. (۱۵)<p></P>
 
 
گویند: چشمان ما را جادو کرده اند، بلکه ما مردمی جادو زده هستیم
 
 
==16==
 
==16==
[[آیه 16 سوره حجر|
+
{{متن قرآن/در سوره|حجر|15|16|﴿١٦﴾}}<p></P>
{{متن قرآن|وَلَقَدْ جَعَلْنَا فِي السَّمَاء بُرُوجًا وَزَيَّنَّاهَا لِلنَّاظِرِينَ }}]]
+
به راستی که ما در آسمان، برج هایی قرار دادیم و آن را برای بینندگان [به شکل صورت های فلکی] آراستیم. (۱۶)<p></P>
 
 
و هر آینه در آسمان برجهایی آفریدیم و برای بینندگانشان بیاراستیم
 
 
==17==
 
==17==
[[آیه 17 سوره حجر|
+
{{متن قرآن/در سوره|حجر|15|17|﴿١٧﴾}}<p></P>
{{متن قرآن|وَحَفِظْنَاهَا مِن كُلِّ شَيْطَانٍ رَّجِيمٍ }}]]
+
و آن را از هر شیطان رانده شده ای حفظ کردیم. (۱۷)<p></P>
 
 
، و از هر شیطان رجیمی حفظشان کردیم
 
 
==18==
 
==18==
[[آیه 18 سوره حجر|
+
{{متن قرآن/در سوره|حجر|15|18|﴿١٨﴾}}<p></P>
{{متن قرآن|إِلاَّ مَنِ اسْتَرَقَ السَّمْعَ فَأَتْبَعَهُ شِهَابٌ مُّبِينٌ }}]]
+
مگر آنکه دزدانه [خبرهای عالم بالا را] بشنود، که شهابی روشن او را دنبال می کند. (۱۸)<p></P>
 
 
مگر آنکه دزدانه گوش می داد و شهابی روشن تعقیبش کرد
 
 
==19==
 
==19==
[[آیه 19 سوره حجر|
+
{{متن قرآن/در سوره|حجر|15|19|﴿١٩﴾}}<p></P>
{{متن قرآن|وَالأَرْضَ مَدَدْنَاهَا وَأَلْقَيْنَا فِيهَا رَوَاسِيَ وَأَنبَتْنَا فِيهَا مِن كُلِّ شَيْءٍ مَّوْزُونٍ }}]]
+
و زمین را گستراندیم و در آن کوه های استوار افکندیم، و از هر گیاه موزون و سنجیده ای در آن رویاندیم. (۱۹)<p></P>
 
 
و زمین را گستردیم و در آن کوههای عظیم افکندیم و از هر چیز به شیوه ای سنجیده در آن رویانیدیم
 
 
==20==
 
==20==
[[آیه 20 سوره حجر|
+
{{متن قرآن/در سوره|حجر|15|20|﴿٢٠﴾}}<p></P>
{{متن قرآن|وَجَعَلْنَا لَكُمْ فِيهَا مَعَايِشَ وَمَن لَّسْتُمْ لَهُ بِرَازِقِينَ }}]]
+
و در آن برای شما و کسانی که روزی دهنده آنان نیستید، انواع وسایل و ابزار معیشت قرار دادیم. (۲۰)<p></P>
 
 
و معیشت شما و کسانی را که شما روزی دهشان نیستید، در آنجا قرار دادیم
 
 
==21==
 
==21==
[[آیه 21 سوره حجر|
+
{{متن قرآن/در سوره|حجر|15|21|﴿٢١﴾}}<p></P>
{{متن قرآن|وَإِن مِّن شَيْءٍ إِلاَّ عِندَنَا خَزَائِنُهُ وَمَا نُنَزِّلُهُ إِلاَّ بِقَدَرٍ مَّعْلُومٍ }}]]
+
و هیچ چیزی نیست مگر آنکه خزانه هایش نزد ماست، و آن را جز به اندازه معین نازل نمی کنیم. (۲۱)<p></P>
 
 
هر چه هست خزاین آن نزد ماست و ما جز به اندازه ای معین فرو نمی فرستیم،
 
 
==22==
 
==22==
[[آیه 22 سوره حجر|
+
{{متن قرآن/در سوره|حجر|15|22|﴿٢٢﴾}}<p></P>
{{متن قرآن|وَأَرْسَلْنَا الرِّيَاحَ لَوَاقِحَ فَأَنزَلْنَا مِنَ السَّمَاء مَاء فَأَسْقَيْنَاكُمُوهُ وَمَا أَنتُمْ لَهُ بِخَازِنِينَ }}]]
+
و بادها را باردار کننده فرستادیم، و از آسمان آبی نازل کردیم و شما را با آن سیراب ساختیم و شما ذخیره کننده آن نیستید. (۲۲)<p></P>
 
 
و بادهای آبستن کننده را فرستادیم ، و از آسمان آبی نازل کردیم و شما رابدان سیراب ساختیم و شما را نرسد که خازنان آن باشید
 
 
==23==
 
==23==
[[آیه 23 سوره حجر|
+
{{متن قرآن/در سوره|حجر|15|23|﴿٢٣﴾}}<p></P>
{{متن قرآن|وَإنَّا لَنَحْنُ نُحْيِي وَنُمِيتُ وَنَحْنُ الْوَارِثُونَ }}]]
+
و یقیناً ماییم که حیات می دهیم، و می میرانیم و ما وارث [جهان و جهانیان] هستیم. (۲۳)<p></P>
 
 
هر آینه ما هستیم که زنده می کنیم و می میرانیم و بعد از همه باقی می مانیم
 
 
==24==
 
==24==
[[آیه 24 سوره حجر|
+
{{متن قرآن/در سوره|حجر|15|24|﴿٢٤﴾}}<p></P>
{{متن قرآن|وَلَقَدْ عَلِمْنَا الْمُسْتَقْدِمِينَ مِنكُمْ وَلَقَدْ عَلِمْنَا الْمُسْتَأْخِرِينَ }}]]
+
و بی تردید [حالات، اعمال و شمار] پیشینیانِ شما و آیندگانتان را می دانیم. (۲۴)<p></P>
 
 
و می دانیم چه کسانی از شما از این پیش رفته اند و چه کسانی واپس مانده اند
 
 
==25==
 
==25==
[[آیه 25 سوره حجر|
+
{{متن قرآن/در سوره|حجر|15|25|﴿٢٥﴾}}<p></P>
{{متن قرآن|وَإِنَّ رَبَّكَ هُوَ يَحْشُرُهُمْ إِنَّهُ حَكِيمٌ عَلِيمٌ }}]]
+
و مسلماً پروردگار توست که محشورشان می کند؛ زیرا او حکیم و داناست. (۲۵)<p></P>
 
 
و پروردگار تو همه را محشور می گرداند، زیرا اوست که حکیم و داناست
 
 
==26==
 
==26==
[[آیه 26 سوره حجر|
+
{{متن قرآن/در سوره|حجر|15|26|﴿٢٦﴾}}<p></P>
{{متن قرآن|وَلَقَدْ خَلَقْنَا الإِنسَانَ مِن صَلْصَالٍ مِّنْ حَمَإٍ مَّسْنُونٍ }}]]
+
و ما انسان را از گِلی خشک که برگرفته از لجنی متعفّن و تیره رنگ است، آفریدیم. (۲۶)<p></P>
 
 
ما آدمی را از گل خشک ، از لجن بویناک آفریدیم
 
 
==27==
 
==27==
[[آیه 27 سوره حجر|
+
{{متن قرآن/در سوره|حجر|15|27|﴿٢٧﴾}}<p></P>
{{متن قرآن|وَالْجَآنَّ خَلَقْنَاهُ مِن قَبْلُ مِن نَّارِ السَّمُومِ }}]]
+
و جن را پیش از آن از آتشی سوزان و بی دود پدید آوردیم. (۲۷)<p></P>
 
 
و جن را پیش از آن، از آتش سوزنده بی دود آفریده بودیم
 
 
==28==
 
==28==
[[آیه 28 سوره حجر|
+
{{متن قرآن/در سوره|حجر|15|28|﴿٢٨﴾}}<p></P>
{{متن قرآن|وَإِذْ قَالَ رَبُّكَ لِلْمَلاَئِكَةِ إِنِّي خَالِقٌ بَشَرًا مِّن صَلْصَالٍ مِّنْ حَمَإٍ مَّسْنُونٍ }}]]
+
و [یاد کن] هنگامی را که پروردگارت به فرشتگان گفت: من بشری از گِل خشک که برگرفته از لجنی متعفّن و تیره رنگ است، می آفرینم. (۲۸)<p></P>
 
 
و پروردگارت به فرشتگان گفت : می خواهم بشری از گل خشک ، از لجن بویناک بیافرینم
 
 
==29==
 
==29==
[[آیه 29 سوره حجر|
+
{{متن قرآن/در سوره|حجر|15|29|﴿٢٩﴾}}<p></P>
{{متن قرآن|فَإِذَا سَوَّيْتُهُ وَنَفَخْتُ فِيهِ مِن رُّوحِي فَقَعُواْ لَهُ سَاجِدِينَ }}]]
+
پس چون او را درست و نیکو گردانم و از روح خود در او بدمم، برای او سجده کنان بیفتید. (۲۹)<p></P>
 
 
چون آفرینشش را به پایان بردم و از روح خود در آن دمیدم ، در برابر اوبه سجده بیفتید
 
 
==30==
 
==30==
[[آیه 30 سوره حجر|
+
{{متن قرآن/در سوره|حجر|15|30|﴿٣٠﴾}}<p></P>
{{متن قرآن|فَسَجَدَ الْمَلآئِكَةُ كُلُّهُمْ أَجْمَعُونَ }}]]
+
پس همه فرشتگان بدون استثناء سجده کردند. (۳۰)<p></P>
 
 
فرشتگان همگی سجده کردند،
 
 
==31==
 
==31==
[[آیه 31 سوره حجر|
+
{{متن قرآن/در سوره|حجر|15|31|﴿٣١﴾}}<p></P>
{{متن قرآن|إِلاَّ إِبْلِيسَ أَبَى أَن يَكُونَ مَعَ السَّاجِدِينَ }}]]
+
مگر ابلیس که از اینکه با سجده کنان باشد، امتناع کرد. (۳۱)<p></P>
 
 
مگر ابلیس که سر باز زد که با سجده کنندگان باشد
 
 
==32==
 
==32==
[[آیه 32 سوره حجر|
+
{{متن قرآن/در سوره|حجر|15|32|﴿٣٢﴾}}<p></P>
{{متن قرآن|قَالَ يَا إِبْلِيسُ مَا لَكَ أَلاَّ تَكُونَ مَعَ السَّاجِدِينَ }}]]
+
[خدا] گفت: ای ابلیس! تو را چه شده که با سجده کنان نیستی؟ (۳۲)<p></P>
 
 
گفت : ای ابلیس ، چرا تو از سجده کنندگان نبودی ?
 
 
==33==
 
==33==
[[آیه 33 سوره حجر|
+
{{متن قرآن/در سوره|حجر|15|33|﴿٣٣﴾}}<p></P>
{{متن قرآن|قَالَ لَمْ أَكُن لِّأَسْجُدَ لِبَشَرٍ خَلَقْتَهُ مِن صَلْصَالٍ مِّنْ حَمَإٍ مَّسْنُونٍ }}]]
+
گفت: من آن نیستم که برای بشری که او را از گلی خشک و برگرفته از لجنی متعفّن و تیره رنگ آفریدی، سجده کنم!! (۳۳)<p></P>
 
 
گفت : من برای، بشری که از گل خشک ، از لجن بویناک آفریده ای سجده نمی کنم
 
 
==34==
 
==34==
[[آیه 34 سوره حجر|
+
{{متن قرآن/در سوره|حجر|15|34|﴿٣٤﴾}}<p></P>
{{متن قرآن|قَالَ فَاخْرُجْ مِنْهَا فَإِنَّكَ رَجِيمٌ }}]]
+
[خدا] گفت: از این [جایگاه والا که مقام مقربان است] بیرون رو که رانده شده ای، (۳۴)<p></P>
 
 
گفت : از آنجا بیرون شو که مطرود هستی
 
 
==35==
 
==35==
[[آیه 35 سوره حجر|
+
{{متن قرآن/در سوره|حجر|15|35|﴿٣٥﴾}}<p></P>
{{متن قرآن|وَإِنَّ عَلَيْكَ اللَّعْنَةَ إِلَى يَوْمِ الدِّينِ }}]]
+
و بی تردید تا روز قیامت لعنت بر تو خواهد بود. (۳۵)<p></P>
 
 
تا روز قیامت بر تو لعنت است
 
 
==36==
 
==36==
[[آیه 36 سوره حجر|
+
{{متن قرآن/در سوره|حجر|15|36|﴿٣٦﴾}}<p></P>
{{متن قرآن|قَالَ رَبِّ فَأَنظِرْنِي إِلَى يَوْمِ يُبْعَثُونَ }}]]
+
گفت: پروردگارا! پس مرا تا روزی که [همگان] برانگیخته می شوند، مهلت ده. (۳۶)<p></P>
 
 
گفت : ای پروردگار من ، مرا تا روزی که دوباره زنده می شوند مهلت ده
 
 
==37==
 
==37==
[[آیه 37 سوره حجر|
+
{{متن قرآن/در سوره|حجر|15|37|﴿٣٧﴾}}<p></P>
{{متن قرآن|قَالَ فَإِنَّكَ مِنَ الْمُنظَرِينَ }}]]
+
[خدا] گفت: تو از مهلت یافتگانی، (۳۷)<p></P>
 
 
گفت : تو در شمار مهلت یافتگانی
 
 
==38==
 
==38==
[[آیه 38 سوره حجر|
+
{{متن قرآن/در سوره|حجر|15|38|﴿٣٨﴾}}<p></P>
{{متن قرآن|إِلَى يَومِ الْوَقْتِ الْمَعْلُومِ }}]]
+
تا روز [آن] وقت معین. (۳۸)<p></P>
 
 
تا آن روزی که وقتش معلوم است
 
 
==39==
 
==39==
[[آیه 39 سوره حجر|
+
{{متن قرآن/در سوره|حجر|15|39|﴿٣٩﴾}}<p></P>
{{متن قرآن|قَالَ رَبِّ بِمَآ أَغْوَيْتَنِي لأُزَيِّنَنَّ لَهُمْ فِي الأَرْضِ وَلأُغْوِيَنَّهُمْ أَجْمَعِينَ }}]]
+
گفت: پروردگارا! به سبب اینکه مرا گمراه نمودی، من هم یقیناً [همه کارهای زشت را] در زمین برای آنان می آرایم [تا ارتکاب زشتی ها برای آنان آسان شود] و مسلماً همه را گمراه می کنم. (۳۹)<p></P>
 
 
گفت : ای پروردگار من ، چون مرا نومید کردی ، در روی زمین بدیها را، درنظرشان بیارایم و همگان را گمراه کنم ،
 
 
==40==
 
==40==
[[آیه 40 سوره حجر|
+
{{متن قرآن/در سوره|حجر|15|40|﴿٤٠﴾}}<p></P>
{{متن قرآن|إِلاَّ عِبَادَكَ مِنْهُمُ الْمُخْلَصِينَ }}]]
+
مگر [آن] بندگانت را که خالص شدگانِ [از هر نوع آلودگی ظاهری و باطنی] اند. (۴۰)<p></P>
 
 
مگر آنها که بندگان با اخلاص تو باشند
 
 
==41==
 
==41==
[[آیه 41 سوره حجر|
+
{{متن قرآن/در سوره|حجر|15|41|﴿٤١﴾}}<p></P>
{{متن قرآن|قَالَ هَذَا صِرَاطٌ عَلَيَّ مُسْتَقِيمٌ }}]]
+
خدا فرمود: این [پیراسته شدن از هر ناخالصی] راهی است مستقیم [که تحقّقش در وجود بندگان مخلصم] برعهده من [است.] (۴۱)<p></P>
 
 
گفت : راه اخلاص راه راستی است که به من می رسد
 
 
==42==
 
==42==
[[آیه 42 سوره حجر|
+
{{متن قرآن/در سوره|حجر|15|42|﴿٤٢﴾}}<p></P>
{{متن قرآن|إِنَّ عِبَادِي لَيْسَ لَكَ عَلَيْهِمْ سُلْطَانٌ إِلاَّ مَنِ اتَّبَعَكَ مِنَ الْغَاوِينَ }}]]
+
قطعاً تو را بر بندگانم تسلّطی نیست، مگر بر گمراهانی که از تو پیروی می کنند. (۴۲)<p></P>
 
 
تو را بر بندگان من تسلطی نیست ، مگر بر آن گمراهانی که تو را پیروی کنند
 
 
==43==
 
==43==
[[آیه 43 سوره حجر|
+
{{متن قرآن/در سوره|حجر|15|43|﴿٤٣﴾}}<p></P>
{{متن قرآن|وَإِنَّ جَهَنَّمَ لَمَوْعِدُهُمْ أَجْمَعِينَ }}]]
+
و مسلماً دوزخ، وعده گاه همگی آنان است. (۴۳)<p></P>
 
 
و جهنم میعادگاه همه است
 
 
==44==
 
==44==
[[آیه 44 سوره حجر|
+
{{متن قرآن/در سوره|حجر|15|44|﴿٤٤﴾}}<p></P>
{{متن قرآن|لَهَا سَبْعَةُ أَبْوَابٍ لِّكُلِّ بَابٍ مِّنْهُمْ جُزْءٌ مَّقْسُومٌ }}]]
+
برای آن هفت در است، برای هر دری گروهی از پیروان شیطان تقسیم شده اند. (۴۴)<p></P>
 
 
هفت در دارد و برای هر در گروهی از آنان معین شده اند
 
 
==45==
 
==45==
[[آیه 45 سوره حجر|
+
{{متن قرآن/در سوره|حجر|15|45|﴿٤٥﴾}}<p></P>
{{متن قرآن|إِنَّ الْمُتَّقِينَ فِي جَنَّاتٍ وَعُيُونٍ }}]]
+
به یقین، پرهیزکاران در بهشت ها و چشمه سارها هستند. (۴۵)<p></P>
 
 
پرهیزگاران در بهشتها، کنار چشمه سارانند
 
 
==46==
 
==46==
[[آیه 46 سوره حجر|
+
{{متن قرآن/در سوره|حجر|15|46|﴿٤٦﴾}}<p></P>
{{متن قرآن|ادْخُلُوهَا بِسَلاَمٍ آمِنِينَ }}]]
+
[به آنان گویند:] با سلامت و امنیت وارد آنجا شوید. (۴۶)<p></P>
 
 
به سلامت و ایمنی داخل، شوید
 
 
==47==
 
==47==
[[آیه 47 سوره حجر|
+
{{متن قرآن/در سوره|حجر|15|47|﴿٤٧﴾}}<p></P>
{{متن قرآن|وَنَزَعْنَا مَا فِي صُدُورِهِم مِّنْ غِلٍّ إِخْوَانًا عَلَى سُرُرٍ مُّتَقَابِلِينَ }}]]
+
و آنچه از دشمنی و کینه در سینه هایشان بوده برکنده ایم که برادروار بر تخت هایی روبروی یکدیگرند. (۴۷)<p></P>
 
 
هر کینه ای را از دلشان برکنده ایم ، همه برادرند، بر تختها روبه روی همند
 
 
==48==
 
==48==
[[آیه 48 سوره حجر|
+
{{متن قرآن/در سوره|حجر|15|48|﴿٤٨﴾}}<p></P>
{{متن قرآن|لاَ يَمَسُّهُمْ فِيهَا نَصَبٌ وَمَا هُم مِّنْهَا بِمُخْرَجِينَ }}]]
+
در آنجا خستگی و رنجی به آنان نمی رسد و هیچ گاه از آنجا اخراج نمی شوند. (۴۸)<p></P>
 
 
هیچ رنجی به آنها نمی رسد و کسی از آنجا بیرونشان نراند
 
 
==49==
 
==49==
[[آیه 49 سوره حجر|
+
{{متن قرآن/در سوره|حجر|15|49|﴿٤٩﴾}}<p></P>
{{متن قرآن|نَبِّىءْ عِبَادِي أَنِّي أَنَا الْغَفُورُ الرَّحِيمُ }}]]
+
به بندگانم خبر ده که یقیناً من [نسبت به مؤمنان] بسیار آمرزنده و مهربانم. (۴۹)<p></P>
 
 
به بندگانم خبر ده که من آمرزنده و مهربانم ،
 
 
==50==
 
==50==
[[آیه 50 سوره حجر|
+
{{متن قرآن/در سوره|حجر|15|50|﴿٥٠﴾}}<p></P>
{{متن قرآن|وَ أَنَّ عَذَابِي هُوَ الْعَذَابُ الأَلِيمَ }}]]
+
و اینکه عذابم [برای مجرمان] همان عذاب دردناک است. (۵۰)<p></P>
 
 
و عذاب من عذابی دردآور است
 
 
==51==
 
==51==
[[آیه 51 سوره حجر|
+
{{متن قرآن/در سوره|حجر|15|51|﴿٥١﴾}}<p></P>
{{متن قرآن|وَنَبِّئْهُمْ عَن ضَيْفِ إِ بْراَهِيمَ }}]]
+
و نیز آنان را از مهمانان ابراهیم خبر ده. (۵۱)<p></P>
 
 
و از مهمانان ابراهیم خبردارشان کن
 
 
==52==
 
==52==
[[آیه 52 سوره حجر|
+
{{متن قرآن/در سوره|حجر|15|52|﴿٥٢﴾}}<p></P>
{{متن قرآن|إِذْ دَخَلُواْ عَلَيْهِ فَقَالُواْ سَلامًا قَالَ إِنَّا مِنكُمْ وَجِلُونَ }}]]
+
هنگامی که بر او وارد شدند، پس سلام گفتند. [ابراهیم] گفت: ما از شما ترسانیم. (۵۲)<p></P>
 
 
آنگاه که بر او داخل شدند و گفتند: سلام ابراهیم گفت : ما از شما، می ترسیم
 
 
==53==
 
==53==
[[آیه 53 سوره حجر|
+
{{متن قرآن/در سوره|حجر|15|53|﴿٥٣﴾}}<p></P>
{{متن قرآن|قَالُواْ لاَ تَوْجَلْ إِنَّا نُبَشِّرُكَ بِغُلامٍ عَلِيمٍ }}]]
+
گفتند: نترس که ما تو را به پسری دانا مژده می دهیم. (۵۳)<p></P>
 
 
گفتند: مترس ، ما تو را به پسری دانا بشارت می دهیم
 
 
==54==
 
==54==
[[آیه 54 سوره حجر|
+
{{متن قرآن/در سوره|حجر|15|54|﴿٥٤﴾}}<p></P>
{{متن قرآن|قَالَ أَبَشَّرْتُمُونِي عَلَى أَن مَّسَّنِيَ الْكِبَرُ فَبِمَ تُبَشِّرُونَ }}]]
+
گفت: آیا با آنکه پیری به من رسید، مژده ام می دهید؟ به چه مژده می دهید؟ (۵۴)<p></P>
 
 
گفت : آیا مرا بشارت می دهید با آنکه پیر شده ام ? به چه چیز بشارتم می دهید ?
 
 
==55==
 
==55==
[[آیه 55 سوره حجر|
+
{{متن قرآن/در سوره|حجر|15|55|﴿٥٥﴾}}<p></P>
{{متن قرآن|قَالُواْ بَشَّرْنَاكَ بِالْحَقِّ فَلاَ تَكُن مِّنَ الْقَانِطِينَ }}]]
+
گفتند: تو را به بشارتی درست و به حق [که واقع شدنی است] مژده دادیم؛ بنابراین از ناامیدان مباش. (۵۵)<p></P>
 
 
گفتند: به حق بشارتت دادیم ، از نومیدان مباش
 
 
==56==
 
==56==
[[آیه 56 سوره حجر|
+
{{متن قرآن/در سوره|حجر|15|56|﴿٥٦﴾}}<p></P>
{{متن قرآن|قَالَ وَمَن يَقْنَطُ مِن رَّحْمَةِ رَبِّهِ إِلاَّ الضَّآلُّونَ }}]]
+
گفت: چه کسی جز گمراهان از رحمت پروردگارش ناامید می شود؟! (۵۶)<p></P>
 
 
گفت : جز گمراهان چه کسی از رحمت پروردگارش نومید می شود ?
 
 
==57==
 
==57==
[[آیه 57 سوره حجر|
+
{{متن قرآن/در سوره|حجر|15|57|﴿٥٧﴾}}<p></P>
{{متن قرآن|قَالَ فَمَا خَطْبُكُمْ أَيُّهَا الْمُرْسَلُونَ }}]]
+
[سپس] گفت: ای فرستادگان! کار مهم شما چیست؟ (۵۷)<p></P>
 
 
گفت : ای رسولان ، کار شما چیست ?
 
 
==58==
 
==58==
[[آیه 58 سوره حجر|
+
{{متن قرآن/در سوره|حجر|15|58|﴿٥٨﴾}}<p></P>
{{متن قرآن|قَالُواْ إِنَّا أُرْسِلْنَا إِلَى قَوْمٍ مُّجْرِمِينَ }}]]
+
گفتند: ما به سوی قومی گنهکار فرستاده شده ایم [تا نابودشان کنیم.] (۵۸)<p></P>
 
 
گفتند: ما را بر سر مردمی گنهکار، فرستاده اند
 
 
==59==
 
==59==
[[آیه 59 سوره حجر|
+
{{متن قرآن/در سوره|حجر|15|59|﴿٥٩﴾}}<p></P>
{{متن قرآن|إِلاَّ آلَ لُوطٍ إِنَّا لَمُنَجُّوهُمْ أَجْمَعِينَ }}]]
+
مگر خاندان لوط را که قطعاً همه آنان را نجات می دهیم، (۵۹)<p></P>
 
 
مگر خاندان لوط، که همه را نجات می دهیم ،
 
 
==60==
 
==60==
[[آیه 60 سوره حجر|
+
{{متن قرآن/در سوره|حجر|15|60|﴿٦٠﴾}}<p></P>
{{متن قرآن|إِلاَّ امْرَأَتَهُ قَدَّرْنَا إِنَّهَا لَمِنَ الْغَابِرِينَ }}]]
+
مگر همسرش را که [به سبب روی گردانی اش از حق] مقدّر کرده ایم از بازماندگان [در شهر و نابودشوندگان] باشد. (۶۰)<p></P>
 
 
جز زنش را که مقرر کرده ایم که از باقی ماندگان باشد
 
 
==61==
 
==61==
[[آیه 61 سوره حجر|
+
{{متن قرآن/در سوره|حجر|15|61|﴿٦١﴾}}<p></P>
{{متن قرآن|فَلَمَّا جَاء آلَ لُوطٍ الْمُرْسَلُونَ }}]]
+
پس هنگامی که فرستادگان خدا نزد خاندان لوط آمدند، (۶۱)<p></P>
 
 
چون رسولان نزد خاندان لوط آمدند،
 
 
==62==
 
==62==
[[آیه 62 سوره حجر|
+
{{متن قرآن/در سوره|حجر|15|62|﴿٦٢﴾}}<p></P>
{{متن قرآن|قَالَ إِنَّكُمْ قَوْمٌ مُّنكَرُونَ }}]]
+
لوط گفت: بی تردید شما گروهی ناشناخته اید. (۶۲)<p></P>
 
 
لوط گفت : شما بیگانه اید
 
 
==63==
 
==63==
[[آیه 63 سوره حجر|
+
{{متن قرآن/در سوره|حجر|15|63|﴿٦٣﴾}}<p></P>
{{متن قرآن|قَالُواْ بَلْ جِئْنَاكَ بِمَا كَانُواْ فِيهِ يَمْتَرُونَ }}]]
+
گفتند: [نه، ما آشنا هستیم] با چیزی نزد تو آمده ایم که قومت همواره در آن تردید داشتند. (۶۳)<p></P>
 
 
گفتند: نه ، چیزی را که در آن شک می کردند آورده ایم
 
 
==64==
 
==64==
[[آیه 64 سوره حجر|
+
{{متن قرآن/در سوره|حجر|15|64|﴿٦٤﴾}}<p></P>
{{متن قرآن|وَأَتَيْنَاكَ بَالْحَقِّ وَإِنَّا لَصَادِقُونَ }}]]
+
و ما واقعیتی قطعی و مسلّم را [که همان عذاب الهی است، جهت نابودی مردم] برای تو آورده ایم و یقیناً راستگوییم. (۶۴)<p></P>
 
 
ما تو را خبر راست آورده ایم و ما راستگویانیم
 
 
==65==
 
==65==
[[آیه 65 سوره حجر|
+
{{متن قرآن/در سوره|حجر|15|65|﴿٦٥﴾}}<p></P>
{{متن قرآن|فَأَسْرِ بِأَهْلِكَ بِقِطْعٍ مِّنَ اللَّيْلِ وَاتَّبِعْ أَدْبَارَهُمْ وَلاَ يَلْتَفِتْ مِنكُمْ أَحَدٌ وَامْضُواْ حَيْثُ تُؤْمَرُونَ }}]]
+
پس [چون] پاره ای از شب [گذشت] خاندانت را کوچ ده و خودت دنبال آنان برو و هیچ یک از شما [به شهر] باز نگردد، و آنجا که مأمور هستید، بروید. (۶۵)<p></P>
 
 
چون پاسی از شب بگذرد، خاندان خود را بیرون ببر و خود از پی آنها رو، و نباید هیچ یک از شما به عقب بنگرد به هر جا که فرمانتان داده اند بروید
 
 
==66==
 
==66==
[[آیه 66 سوره حجر|
+
{{متن قرآن/در سوره|حجر|15|66|﴿٦٦﴾}}<p></P>
{{متن قرآن|وَقَضَيْنَا إِلَيْهِ ذَلِكَ الأَمْرَ أَنَّ دَابِرَ هَؤُلاء مَقْطُوعٌ مُّصْبِحِينَ }}]]
+
ما [کیفیت] این حادثه [بزرگ] را به او وحی کردیم که هنگامی که مجرمان وارد صبح شوند، بنیادشان برکنده خواهد شد. (۶۶)<p></P>
 
 
و برای او حادثه را حکایت کردیم که چون صبح فرا رسد ریشه آنها برکنده شود
 
 
==67==
 
==67==
[[آیه 67 سوره حجر|
+
{{متن قرآن/در سوره|حجر|15|67|﴿٦٧﴾}}<p></P>
{{متن قرآن|وَجَاء أَهْلُ الْمَدِينَةِ يَسْتَبْشِرُونَ }}]]
+
و اهل شهر [با آگاه شدن از مهمانان لوط] شادی کنان [به خانه لوط] آمدند. (۶۷)<p></P>
 
 
اهل شهر شادی کنان آمدند
 
 
==68==
 
==68==
[[آیه 68 سوره حجر|
+
{{متن قرآن/در سوره|حجر|15|68|﴿٦٨﴾}}<p></P>
{{متن قرآن|قَالَ إِنَّ هَؤُلاء ضَيْفِي فَلاَ تَفْضَحُونِ }}]]
+
لوط گفت: اینان مهمانان منند، آبروی مرا نبرید. (۶۸)<p></P>
 
 
گفت : اینان مهمانان منند، مرا رسوا مکنید
 
 
==69==
 
==69==
[[آیه 69 سوره حجر|
+
{{متن قرآن/در سوره|حجر|15|69|﴿٦٩﴾}}<p></P>
{{متن قرآن|وَاتَّقُوا اللّهَ وَلاَ تُخْزُونِ }}]]
+
از خدا پروا کنید و مرا [نزد مهمانانم] خوار و بی مقدار نسازید. (۶۹)<p></P>
 
 
از خداوند بترسید و مرا شرمسار مسازید
 
 
==70==
 
==70==
[[آیه 70 سوره حجر|
+
{{متن قرآن/در سوره|حجر|15|70|﴿٧٠﴾}}<p></P>
{{متن قرآن|قَالُوا أَوَلَمْ نَنْهَكَ عَنِ الْعَالَمِينَ }}]]
+
گفتند: مگر ما تو را [از مهمان کردن] مردمان نهی نکردیم؟ (۷۰)<p></P>
 
 
گفتند: مگر تو را از مردم منع نکرده بودیم ?
 
 
==71==
 
==71==
[[آیه 71 سوره حجر|
+
{{متن قرآن/در سوره|حجر|15|71|﴿٧١﴾}}<p></P>
{{متن قرآن|قَالَ هَؤُلاء بَنَاتِي إِن كُنتُمْ فَاعِلِينَ }}]]
+
[لوط] گفت: اگر می خواهید [کار درست و معقولی] انجام دهید، اینان دختران منند [که برای ازدواج مناسبند.] (۷۱)<p></P>
 
 
گفت : اگر قصدی دارید، اینک دختران من هستند
 
 
==72==
 
==72==
[[آیه 72 سوره حجر|
+
{{متن قرآن/در سوره|حجر|15|72|﴿٧٢﴾}}<p></P>
{{متن قرآن|لَعَمْرُكَ إِنَّهُمْ لَفِي سَكْرَتِهِمْ يَعْمَهُونَ }}]]
+
[ای پیامبر!] به جان تو سوگند، آنان در مستی خود فرو رفته و سرگردان بودند. (۷۲)<p></P>
 
 
به جان تو سوگند که، آنها در مستی خویش سرگشته بودند
 
 
==73==
 
==73==
[[آیه 73 سوره حجر|
+
{{متن قرآن/در سوره|حجر|15|73|﴿٧٣﴾}}<p></P>
{{متن قرآن|فَأَخَذَتْهُمُ الصَّيْحَةُ مُشْرِقِينَ }}]]
+
پس به هنگام طلوع آفتاب، صدایی [مرگبار و وحشتناک و غرّشی سهمگین] آنان را فرا گرفت. (۷۳)<p></P>
 
 
چون صبح طالع شد آنان را صیحه فرو گرفت
 
 
==74==
 
==74==
[[آیه 74 سوره حجر|
+
{{متن قرآن/در سوره|حجر|15|74|﴿٧٤﴾}}<p></P>
{{متن قرآن|فَجَعَلْنَا عَالِيَهَا سَافِلَهَا وَأَمْطَرْنَا عَلَيْهِمْ حِجَارَةً مِّن سِجِّيلٍ }}]]
+
در نتیجه آن شهر را زیر و رو کردیم و بر آنان سنگ هایی از جنس سنگِ گل باراندیم. (۷۴)<p></P>
 
 
شهر را زیر و زبر کردیم و بارانی از سجیل بر آنان بارانیدیم
 
 
==75==
 
==75==
[[آیه 75 سوره حجر|
+
{{متن قرآن/در سوره|حجر|15|75|﴿٧٥﴾}}<p></P>
{{متن قرآن|إِنَّ فِي ذَلِكَ لآيَاتٍ لِّلْمُتَوَسِّمِينَ }}]]
+
قطعاً در این [سرگذشت اَسفبار و حادثه عبرت آموز] نشانه هایی [از قدرت خدا و خواری و رسوایی مجرمان] برای هوشمندان [که جستجوگر علل حوادث اند] وجود دارد. (۷۵)<p></P>
 
 
در این عبرتهاست برای پژوهندگان
 
 
==76==
 
==76==
[[آیه 76 سوره حجر|
+
{{متن قرآن/در سوره|حجر|15|76|﴿٧٦﴾}}<p></P>
{{متن قرآن|وَإِنَّهَا لَبِسَبِيلٍ مُّقيمٍ }}]]
+
و آن [آثار و بقایای شهر ویران شده قوم لوط] بر سر راهی است که پا برجاست. (۷۶)<p></P>
 
 
و آن شهر اکنون بر سر راه کاروانیان است
 
 
==77==
 
==77==
[[آیه 77 سوره حجر|
+
{{متن قرآن/در سوره|حجر|15|77|﴿٧٧﴾}}<p></P>
{{متن قرآن|إِنَّ فِي ذَلِكَ لآيَةً لِّلْمُؤمِنِينَ }}]]
+
مسلماً در این [شهر ویران شده] برای مؤمنان نشانه ای [پندآموز] است. (۷۷)<p></P>
 
 
و مؤمنان را در آن عبرتی است
 
 
==78==
 
==78==
[[آیه 78 سوره حجر|
+
{{متن قرآن/در سوره|حجر|15|78|﴿٧٨﴾}}<p></P>
{{متن قرآن|وَإِن كَانَ أَصْحَابُ الأَيْكَةِ لَظَالِمِينَ }}]]
+
و بی تردید اهل ایکه [قوم شعیب] ستمکار بودند. (۷۸)<p></P>
 
 
مردم ایکه نیز ستمکار بودند
 
 
==79==
 
==79==
[[آیه 79 سوره حجر|
+
{{متن قرآن/در سوره|حجر|15|79|﴿٧٩﴾}}<p></P>
{{متن قرآن|فَانتَقَمْنَا مِنْهُمْ وَإِنَّهُمَا لَبِإِمَامٍ مُّبِينٍ }}]]
+
در نتیجه از آنان انتقام گرفتیم، و [آثار] دو شهر نابود شده [قوم لوط و شعیب] بر سر جاده ای آشکار قرار دارد. (۷۹)<p></P>
 
 
از آنان انتقام گرفتیم و شهرهای آن دو قوم آشکارا بر سر راهند
 
 
==80==
 
==80==
[[آیه 80 سوره حجر|
+
{{متن قرآن/در سوره|حجر|15|80|﴿٨٠﴾}}<p></P>
{{متن قرآن|وَلَقَدْ كَذَّبَ أَصْحَابُ الحِجْرِ الْمُرْسَلِينَ }}]]
+
و به راستی اهل [دیار] حجر [که سرزمینی میان مدینه و شام است] پیامبران را تکذیب کردند. (۸۰)<p></P>
 
 
مردم، حجر نیز پیامبران را به دروغ نسبت دادند
 
 
==81==
 
==81==
[[آیه 81 سوره حجر|
+
{{متن قرآن/در سوره|حجر|15|81|﴿٨١﴾}}<p></P>
{{متن قرآن|وَآتَيْنَاهُمْ آيَاتِنَا فَكَانُواْ عَنْهَا مُعْرِضِينَ }}]]
+
و ما آیات و نشانه های خود را به آنان نشان دادیم، ولی از آنان روی گردان شدند. (۸۱)<p></P>
 
 
آیات خویش را بر آنان رسانیدیم ولی از آن اعراض می کردند
 
 
==82==
 
==82==
[[آیه 82 سوره حجر|
+
{{متن قرآن/در سوره|حجر|15|82|﴿٨٢﴾}}<p></P>
{{متن قرآن|وَكَانُواْ يَنْحِتُونَ مِنَ الْجِبَالِ بُيُوتًا آمِنِينَ }}]]
+
و همواره از کوه ها خانه ها می تراشیدند در حالی که [به خیال خود به سبب استحکام آن خانه ها] ایمن [از حوادث] بودند. (۸۲)<p></P>
 
 
خانه های خود را تا ایمن باشند در کوهها می کندند
 
 
==83==
 
==83==
[[آیه 83 سوره حجر|
+
{{متن قرآن/در سوره|حجر|15|83|﴿٨٣﴾}}<p></P>
{{متن قرآن|فَأَخَذَتْهُمُ الصَّيْحَةُ مُصْبِحِينَ }}]]
+
پس هنگامی که به صبح درآمدند، صدایی [مرگبار و وحشتناک و غرّشی سهمگین] آنان را فرا گرفت. (۸۳)<p></P>
 
 
صبحگاهان آنان را صیحه فرو گرفت
 
 
==84==
 
==84==
[[آیه 84 سوره حجر|
+
{{متن قرآن/در سوره|حجر|15|84|﴿٨٤﴾}}<p></P>
{{متن قرآن|فَمَا أَغْنَى عَنْهُم مَّا كَانُواْ يَكْسِبُونَ }}]]
+
و آنچه [از بناهای محکم و استواری که] فراهم می آوردند، عذاب خدا را از آنان دفع نکرد. (۸۴)<p></P>
 
 
کردارشان از آنان دفع بلا نکرد
 
 
==85==
 
==85==
[[آیه 85 سوره حجر|
+
{{متن قرآن/در سوره|حجر|15|85|﴿٨٥﴾}}<p></P>
{{متن قرآن|وَمَا خَلَقْنَا السَّمَاوَاتِ وَالأَرْضَ وَمَا بَيْنَهُمَا إِلاَّ بِالْحَقِّ وَإِنَّ السَّاعَةَ لآتِيَةٌ فَاصْفَحِ الصَّفْحَ الْجَمِيلَ }}]]
+
و آسمان ها و زمین و آنچه را میان آن دوتاست، جز به حق نیافریدیم، و بی تردید قیامت آمدنی است؛ پس [در برابر ناهنجاری های مردم] گذشتی کریمانه داشته باش. (۸۵)<p></P>
 
 
آسمانها و زمین و آنچه را که میان آنهاست جز به حق نیافریده ایم و، بی تردید قیامت فرا می رسد پس گذشت کن ، گذشتی نیکو
 
 
==86==
 
==86==
[[آیه 86 سوره حجر|
+
{{متن قرآن/در سوره|حجر|15|86|﴿٨٦﴾}}<p></P>
{{متن قرآن|إِنَّ رَبَّكَ هُوَ الْخَلاَّقُ الْعَلِيمُ }}]]
+
یقیناً پروردگارت همان آفریننده داناست. (۸۶)<p></P>
 
 
هر آینه پروردگار تو آفریننده ای داناست
 
 
==87==
 
==87==
[[آیه 87 سوره حجر|
+
{{متن قرآن/در سوره|حجر|15|87|﴿٨٧﴾}}<p></P>
{{متن قرآن|وَلَقَدْ آتَيْنَاكَ سَبْعًا مِّنَ الْمَثَانِي وَالْقُرْآنَ الْعَظِيمَ }}]]
+
و به راستی که هفت آیه از مثانی [یعنی سوره حمد] و قرآن بزرگ را به تو عطا کردیم. (۸۷)<p></P>
 
 
ما سبع المثانی و قرآن بزرگ را به تو دادیم
 
 
==88==
 
==88==
[[آیه 88 سوره حجر|
+
{{متن قرآن/در سوره|حجر|15|88|﴿٨٨﴾}}<p></P>
{{متن قرآن|لاَ تَمُدَّنَّ عَيْنَيْكَ إِلَى مَا مَتَّعْنَا بِهِ أَزْوَاجًا مِّنْهُمْ وَلاَ تَحْزَنْ عَلَيْهِمْ وَاخْفِضْ جَنَاحَكَ لِلْمُؤْمِنِينَ }}]]
+
بنابراین به امکانات مادی [و ثروت و اولادی] که برخی از گروه های آنان را از آن برخوردار کردیم، چشم مدوز، و بر آنان [به سبب اینکه پذیرای حق نیستند] اندوه مخور، و پر و بال [لطف و مهربانیِ] خود را برای مؤمنان فرو گیر. (۸۸)<p></P>
 
 
اگر بعضی از مردان و زنانشان را به چیزی بهره ور ساخته ایم تو بدان نگاه مکن و غم آن را مخور و در برابر مؤمنان فروتن باش
 
 
==89==
 
==89==
[[آیه 89 سوره حجر|
+
{{متن قرآن/در سوره|حجر|15|89|﴿٨٩﴾}}<p></P>
{{متن قرآن|وَقُلْ إِنِّي أَنَا النَّذِيرُ الْمُبِينُ }}]]
+
و [به اخلال گران در امر دین] بگو: بی تردید من بیم دهنده آشکارم. (۸۹)<p></P>
 
 
و بگو: من بیم دهنده ای روشنگرم
 
 
==90==
 
==90==
[[آیه 90 سوره حجر|
+
{{متن قرآن/در سوره|حجر|15|90|﴿٩٠﴾}}<p></P>
{{متن قرآن|كَمَا أَنزَلْنَا عَلَى المُقْتَسِمِينَ }}]]
+
[عذابی به سوی شما می فرستیم] همان گونه که بر تفرقه افکنان [در دین] فرستادیم. (۹۰)<p></P>
 
 
همانند عذابی که بر تقسیم کنندگان نازل کردیم :
 
 
==91==
 
==91==
[[آیه 91 سوره حجر|
+
{{متن قرآن/در سوره|حجر|15|91|﴿٩١﴾}}<p></P>
{{متن قرآن|الَّذِينَ جَعَلُوا الْقُرْآنَ عِضِينَ }}]]
+
همانان که قرآن را بخش بخش کردند [بخشی را پذیرفتند و از پذیرفتن بخشی دیگر روی گرداندند.] (۹۱)<p></P>
 
 
آنان که قرآن را به اقسام تقسیم کرده بودند
 
 
==92==
 
==92==
[[آیه 92 سوره حجر|
+
{{متن قرآن/در سوره|حجر|15|92|﴿٩٢﴾}}<p></P>
{{متن قرآن|فَوَرَبِّكَ لَنَسْأَلَنَّهُمْ أَجْمَعِيْنَ }}]]
+
به پروردگارت سوگند، قطعاً از همه آنان بازخواست می کنیم. (۹۲)<p></P>
 
 
به پروردگارت سوگند که، همه را بازخواست کنیم ،
 
 
==93==
 
==93==
[[آیه 93 سوره حجر|
+
{{متن قرآن/در سوره|حجر|15|93|﴿٩٣﴾}}<p></P>
{{متن قرآن|عَمَّا كَانُوا يَعْمَلُونَ }}]]
+
از اعمالی که همواره انجام می داده اند. (۹۳)<p></P>
 
 
به خاطر کارهایی که می کرده اند
 
 
==94==
 
==94==
[[آیه 94 سوره حجر|
+
{{متن قرآن/در سوره|حجر|15|94|﴿٩٤﴾}}<p></P>
{{متن قرآن|فَاصْدَعْ بِمَا تُؤْمَرُ وَأَعْرِضْ عَنِ الْمُشْرِكِينَ }}]]
+
پس آنچه را به آن مأموری اظهار کن و از مشرکان روی بگردان. (۹۴)<p></P>
 
 
به هر چه مامور شده ای صریح و بلند بگو و از مشرکان رویگردان باش
 
 
==95==
 
==95==
[[آیه 95 سوره حجر|
+
{{متن قرآن/در سوره|حجر|15|95|﴿٩٥﴾}}<p></P>
{{متن قرآن|إِنَّا كَفَيْنَاكَ الْمُسْتَهْزِئِينَ }}]]
+
که ما [شرّ] استهزا کنندگان را از تو باز داشته‌ایم. (۹۵)<p></P>
 
 
ما مسخره کنندگان را از تو باز می داریم ،
 
 
==96==
 
==96==
[[آیه 96 سوره حجر|
+
{{متن قرآن/در سوره|حجر|15|96|﴿٩٦﴾}}<p></P>
{{متن قرآن|الَّذِينَ يَجْعَلُونَ مَعَ اللّهِ إِلـهًا آخَرَ فَسَوْفَ يَعْمَلُونَ }}]]
+
همانان که با خدا معبود دیگری قرار می دهند، پس خواهند دانست [که مرتکب چه خطای بزرگی شده اند و مستحقّ چه عذابی هستند.] (۹۶)<p></P>
 
 
آنان که با الله خدای دیگر قائل می شوند پس به زودی خواهند دانست
 
 
==97==
 
==97==
[[آیه 97 سوره حجر|
+
{{متن قرآن/در سوره|حجر|15|97|﴿٩٧﴾}}<p></P>
{{متن قرآن|وَلَقَدْ نَعْلَمُ أَنَّكَ يَضِيقُ صَدْرُكَ بِمَا يَقُولُونَ }}]]
+
ما می دانیم که تو از آنچه [مشرکان] می گویند، دلتنگ می شوی. (۹۷)<p></P>
 
 
و می دانیم که تو از گفتارشان دلتنگ می شوی
 
 
==98==
 
==98==
[[آیه 98 سوره حجر|
+
{{متن قرآن/در سوره|حجر|15|98|﴿٩٨﴾}}<p></P>
{{متن قرآن|فَسَبِّحْ بِحَمْدِ رَبِّكَ وَكُن مِّنَ السَّاجِدِينَ }}]]
+
پس [برای دفع دلتنگی] پروردگارت را همراه با سپاس و ستایش تسبیح گوی و از سجده کنان باش. (۹۸)<p></P>
 
 
به ستایش پروردگارت تسبیح کن و از سجده کنندگان باش
 
 
==99==
 
==99==
[[آیه 99 سوره حجر|
+
{{متن قرآن/در سوره|حجر|15|99|﴿٩٩﴾}}<p></P>
{{متن قرآن|وَاعْبُدْ رَبَّكَ حَتَّى يَأْتِيَكَ الْيَقِينُ }}]]
+
و پروردگارت را تا هنگامی که تو را مرگ بیاید، بندگی کن. (۹۹)<p></P>
 
+
{{فهرست متن سوره های قرآن
و پروردگارت را، بپرست ، تا لحظه یقین فرا رسد
+
|سوره=۱۵.[[سوره حجر/متن و ترجمه|الحجر]]
 
+
|قبلی=۱۴.[[سوره ابراهیم/متن و ترجمه|ابراهيم]]
 +
|بعدی=۱۶.[[سوره نحل/متن و ترجمه|النحل]]
 +
}}
 
[[رده:قرآن دانشنامه اسلامی]]
 
[[رده:قرآن دانشنامه اسلامی]]

نسخهٔ کنونی تا ‏۲۰ فوریهٔ ۲۰۲۱، ساعت ۰۶:۳۵


Quran1.jpg
درباره سوره حجر (15)
آیات سوره حجر
فهرست قرآن
پخش و دانلود ترتیل سوره (پرهیزگار)


دانلود پی دی اف


دانلود پاورپوینت

سورة الحجر
(ترجمه حسین انصاریان)

برای مشاهده ترجمه ها و تفسیرهای هر آیه روی آن کلیک کنید.

1

بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَٰنِ الرَّحِيمِ

الر ۚ تِلْكَ آيَاتُ الْكِتَابِ وَقُرْآنٍ مُبِينٍ﴿١﴾

به نام خدا که رحمتش بی‌اندازه است و مهربانی‌اش همیشگی

الف، لام، راء. این [آیات بلندمرتبه] آیات کتاب الهی و آیات قرآنِ روشنگر [با عظمت] است. (۱)

2

رُبَمَا يَوَدُّ الَّذِينَ كَفَرُوا لَوْ كَانُوا مُسْلِمِينَ ﴿٢﴾

کافران [هنگام روبرو شدن با عذاب] چه بسا آرزو می کنند که کاش تسلیم [فرمان های خدا] بودند. (۲)

3

ذَرْهُمْ يَأْكُلُوا وَيَتَمَتَّعُوا وَيُلْهِهِمُ الْأَمَلُ ۖ فَسَوْفَ يَعْلَمُونَ ﴿٣﴾

بگذارشان تا بخورند و [با لذایذ مادی و زودگذر] کامرانی کنند، و آرزوها، سرگرمشان نماید؛ سپس [حقّانیّت اسلام و فرجام شوم خود را] خواهند فهمید. (۳)

4

وَمَا أَهْلَكْنَا مِنْ قَرْيَةٍ إِلَّا وَلَهَا كِتَابٌ مَعْلُومٌ ﴿٤﴾

و هیچ شهری را [به خاطر فساد فراگیرش] نابود نکردیم مگر اینکه برای آن سرنوشتی معین [و روزگار و دوره‌ای تغییرناپذیر] بود. (۴)

5

مَا تَسْبِقُ مِنْ أُمَّةٍ أَجَلَهَا وَمَا يَسْتَأْخِرُونَ ﴿٥﴾

هیچ ملتی از اجل معین خود نه پیش می افتد و نه پس می ماند. (۵)

6

وَقَالُوا يَا أَيُّهَا الَّذِي نُزِّلَ عَلَيْهِ الذِّكْرُ إِنَّكَ لَمَجْنُونٌ ﴿٦﴾

و گفتند: ای کسی که قرآن بر او نازل شده! قطعاً تو دیوانه ای! (۶)

7

لَوْ مَا تَأْتِينَا بِالْمَلَائِكَةِ إِنْ كُنْتَ مِنَ الصَّادِقِينَ ﴿٧﴾

اگر [درباره پیامبری ات] راست می گویی، چرا فرشتگان را نزد ما نمی آوری؟! (۷)

8

مَا نُنَزِّلُ الْمَلَائِكَةَ إِلَّا بِالْحَقِّ وَمَا كَانُوا إِذًا مُنْظَرِينَ ﴿٨﴾

[اینان بدانند که] ما فرشتگان را جز به درستی و راستی نازل نمی‌کنیم، و در آن هنگام [که نازل شوند، این منکران لجوج از دچار شدن به عذاب] مهلت نمی یابند. (۸)

9

إِنَّا نَحْنُ نَزَّلْنَا الذِّكْرَ وَإِنَّا لَهُ لَحَافِظُونَ ﴿٩﴾

همانا ما قرآن را نازل کردیم، و یقیناً ما نگهبان آن [از تحریف و زوال] هستیم. (۹)

10

وَلَقَدْ أَرْسَلْنَا مِنْ قَبْلِكَ فِي شِيَعِ الْأَوَّلِينَ ﴿١٠﴾

و بی تردید ما پیش از تو هم پیامبرانی را در امت های پیشین فرستادیم. (۱۰)

11

وَمَا يَأْتِيهِمْ مِنْ رَسُولٍ إِلَّا كَانُوا بِهِ يَسْتَهْزِئُونَ ﴿١١﴾

و هیچ پیامبری به سوی آنان نمی آمد مگر آنکه او را مسخره می‌کردند. (۱۱)

12

كَذَٰلِكَ نَسْلُكُهُ فِي قُلُوبِ الْمُجْرِمِينَ ﴿١٢﴾

ما این گونه [که قابل فهمیدن باشد] قرآن را وارد قلوب بدکاران می کنیم. (۱۲)

13

لَا يُؤْمِنُونَ بِهِ ۖ وَقَدْ خَلَتْ سُنَّةُ الْأَوَّلِينَ ﴿١٣﴾

[با این همه] به آن ایمان نمی آورند، و البته روش پیشینیان هم [در مسخره کردن آیات خدا و استهزای پیامبران] به همین صورت بوده است. (۱۳)

14

وَلَوْ فَتَحْنَا عَلَيْهِمْ بَابًا مِنَ السَّمَاءِ فَظَلُّوا فِيهِ يَعْرُجُونَ ﴿١٤﴾

و اگر [برای دریافت حقایق و معارف] دری از آسمان به روی آنان بگشاییم، که همواره از آن بالا روند. (۱۴)

15

لَقَالُوا إِنَّمَا سُكِّرَتْ أَبْصَارُنَا بَلْ نَحْنُ قَوْمٌ مَسْحُورُونَ ﴿١٥﴾

باز خواهند گفت: یقیناً ما چشم بندی شده ایم، بلکه گروهی جادو شده هستیم. (۱۵)

16

وَلَقَدْ جَعَلْنَا فِي السَّمَاءِ بُرُوجًا وَزَيَّنَّاهَا لِلنَّاظِرِينَ ﴿١٦﴾

به راستی که ما در آسمان، برج هایی قرار دادیم و آن را برای بینندگان [به شکل صورت های فلکی] آراستیم. (۱۶)

17

وَحَفِظْنَاهَا مِنْ كُلِّ شَيْطَانٍ رَجِيمٍ ﴿١٧﴾

و آن را از هر شیطان رانده شده ای حفظ کردیم. (۱۷)

18

إِلَّا مَنِ اسْتَرَقَ السَّمْعَ فَأَتْبَعَهُ شِهَابٌ مُبِينٌ ﴿١٨﴾

مگر آنکه دزدانه [خبرهای عالم بالا را] بشنود، که شهابی روشن او را دنبال می کند. (۱۸)

19

وَالْأَرْضَ مَدَدْنَاهَا وَأَلْقَيْنَا فِيهَا رَوَاسِيَ وَأَنْبَتْنَا فِيهَا مِنْ كُلِّ شَيْءٍ مَوْزُونٍ ﴿١٩﴾

و زمین را گستراندیم و در آن کوه های استوار افکندیم، و از هر گیاه موزون و سنجیده ای در آن رویاندیم. (۱۹)

20

وَجَعَلْنَا لَكُمْ فِيهَا مَعَايِشَ وَمَنْ لَسْتُمْ لَهُ بِرَازِقِينَ ﴿٢٠﴾

و در آن برای شما و کسانی که روزی دهنده آنان نیستید، انواع وسایل و ابزار معیشت قرار دادیم. (۲۰)

21

وَإِنْ مِنْ شَيْءٍ إِلَّا عِنْدَنَا خَزَائِنُهُ وَمَا نُنَزِّلُهُ إِلَّا بِقَدَرٍ مَعْلُومٍ ﴿٢١﴾

و هیچ چیزی نیست مگر آنکه خزانه هایش نزد ماست، و آن را جز به اندازه معین نازل نمی کنیم. (۲۱)

22

وَأَرْسَلْنَا الرِّيَاحَ لَوَاقِحَ فَأَنْزَلْنَا مِنَ السَّمَاءِ مَاءً فَأَسْقَيْنَاكُمُوهُ وَمَا أَنْتُمْ لَهُ بِخَازِنِينَ ﴿٢٢﴾

و بادها را باردار کننده فرستادیم، و از آسمان آبی نازل کردیم و شما را با آن سیراب ساختیم و شما ذخیره کننده آن نیستید. (۲۲)

23

وَإِنَّا لَنَحْنُ نُحْيِي وَنُمِيتُ وَنَحْنُ الْوَارِثُونَ ﴿٢٣﴾

و یقیناً ماییم که حیات می دهیم، و می میرانیم و ما وارث [جهان و جهانیان] هستیم. (۲۳)

24

وَلَقَدْ عَلِمْنَا الْمُسْتَقْدِمِينَ مِنْكُمْ وَلَقَدْ عَلِمْنَا الْمُسْتَأْخِرِينَ ﴿٢٤﴾

و بی تردید [حالات، اعمال و شمار] پیشینیانِ شما و آیندگانتان را می دانیم. (۲۴)

25

وَإِنَّ رَبَّكَ هُوَ يَحْشُرُهُمْ ۚ إِنَّهُ حَكِيمٌ عَلِيمٌ ﴿٢٥﴾

و مسلماً پروردگار توست که محشورشان می کند؛ زیرا او حکیم و داناست. (۲۵)

26

وَلَقَدْ خَلَقْنَا الْإِنْسَانَ مِنْ صَلْصَالٍ مِنْ حَمَإٍ مَسْنُونٍ ﴿٢٦﴾

و ما انسان را از گِلی خشک که برگرفته از لجنی متعفّن و تیره رنگ است، آفریدیم. (۲۶)

27

وَالْجَانَّ خَلَقْنَاهُ مِنْ قَبْلُ مِنْ نَارِ السَّمُومِ ﴿٢٧﴾

و جن را پیش از آن از آتشی سوزان و بی دود پدید آوردیم. (۲۷)

28

وَإِذْ قَالَ رَبُّكَ لِلْمَلَائِكَةِ إِنِّي خَالِقٌ بَشَرًا مِنْ صَلْصَالٍ مِنْ حَمَإٍ مَسْنُونٍ ﴿٢٨﴾

و [یاد کن] هنگامی را که پروردگارت به فرشتگان گفت: من بشری از گِل خشک که برگرفته از لجنی متعفّن و تیره رنگ است، می آفرینم. (۲۸)

29

فَإِذَا سَوَّيْتُهُ وَنَفَخْتُ فِيهِ مِنْ رُوحِي فَقَعُوا لَهُ سَاجِدِينَ ﴿٢٩﴾

پس چون او را درست و نیکو گردانم و از روح خود در او بدمم، برای او سجده کنان بیفتید. (۲۹)

30

فَسَجَدَ الْمَلَائِكَةُ كُلُّهُمْ أَجْمَعُونَ ﴿٣٠﴾

پس همه فرشتگان بدون استثناء سجده کردند. (۳۰)

31

إِلَّا إِبْلِيسَ أَبَىٰ أَنْ يَكُونَ مَعَ السَّاجِدِينَ ﴿٣١﴾

مگر ابلیس که از اینکه با سجده کنان باشد، امتناع کرد. (۳۱)

32

قَالَ يَا إِبْلِيسُ مَا لَكَ أَلَّا تَكُونَ مَعَ السَّاجِدِينَ ﴿٣٢﴾

[خدا] گفت: ای ابلیس! تو را چه شده که با سجده کنان نیستی؟ (۳۲)

33

قَالَ لَمْ أَكُنْ لِأَسْجُدَ لِبَشَرٍ خَلَقْتَهُ مِنْ صَلْصَالٍ مِنْ حَمَإٍ مَسْنُونٍ ﴿٣٣﴾

گفت: من آن نیستم که برای بشری که او را از گلی خشک و برگرفته از لجنی متعفّن و تیره رنگ آفریدی، سجده کنم!! (۳۳)

34

قَالَ فَاخْرُجْ مِنْهَا فَإِنَّكَ رَجِيمٌ ﴿٣٤﴾

[خدا] گفت: از این [جایگاه والا که مقام مقربان است] بیرون رو که رانده شده ای، (۳۴)

35

وَإِنَّ عَلَيْكَ اللَّعْنَةَ إِلَىٰ يَوْمِ الدِّينِ ﴿٣٥﴾

و بی تردید تا روز قیامت لعنت بر تو خواهد بود. (۳۵)

36

قَالَ رَبِّ فَأَنْظِرْنِي إِلَىٰ يَوْمِ يُبْعَثُونَ ﴿٣٦﴾

گفت: پروردگارا! پس مرا تا روزی که [همگان] برانگیخته می شوند، مهلت ده. (۳۶)

37

قَالَ فَإِنَّكَ مِنَ الْمُنْظَرِينَ ﴿٣٧﴾

[خدا] گفت: تو از مهلت یافتگانی، (۳۷)

38

إِلَىٰ يَوْمِ الْوَقْتِ الْمَعْلُومِ ﴿٣٨﴾

تا روز [آن] وقت معین. (۳۸)

39

قَالَ رَبِّ بِمَا أَغْوَيْتَنِي لَأُزَيِّنَنَّ لَهُمْ فِي الْأَرْضِ وَلَأُغْوِيَنَّهُمْ أَجْمَعِينَ ﴿٣٩﴾

گفت: پروردگارا! به سبب اینکه مرا گمراه نمودی، من هم یقیناً [همه کارهای زشت را] در زمین برای آنان می آرایم [تا ارتکاب زشتی ها برای آنان آسان شود] و مسلماً همه را گمراه می کنم. (۳۹)

40

إِلَّا عِبَادَكَ مِنْهُمُ الْمُخْلَصِينَ ﴿٤٠﴾

مگر [آن] بندگانت را که خالص شدگانِ [از هر نوع آلودگی ظاهری و باطنی] اند. (۴۰)

41

قَالَ هَٰذَا صِرَاطٌ عَلَيَّ مُسْتَقِيمٌ ﴿٤١﴾

خدا فرمود: این [پیراسته شدن از هر ناخالصی] راهی است مستقیم [که تحقّقش در وجود بندگان مخلصم] برعهده من [است.] (۴۱)

42

إِنَّ عِبَادِي لَيْسَ لَكَ عَلَيْهِمْ سُلْطَانٌ إِلَّا مَنِ اتَّبَعَكَ مِنَ الْغَاوِينَ ﴿٤٢﴾

قطعاً تو را بر بندگانم تسلّطی نیست، مگر بر گمراهانی که از تو پیروی می کنند. (۴۲)

43

وَإِنَّ جَهَنَّمَ لَمَوْعِدُهُمْ أَجْمَعِينَ ﴿٤٣﴾

و مسلماً دوزخ، وعده گاه همگی آنان است. (۴۳)

44

لَهَا سَبْعَةُ أَبْوَابٍ لِكُلِّ بَابٍ مِنْهُمْ جُزْءٌ مَقْسُومٌ ﴿٤٤﴾

برای آن هفت در است، برای هر دری گروهی از پیروان شیطان تقسیم شده اند. (۴۴)

45

إِنَّ الْمُتَّقِينَ فِي جَنَّاتٍ وَعُيُونٍ ﴿٤٥﴾

به یقین، پرهیزکاران در بهشت ها و چشمه سارها هستند. (۴۵)

46

ادْخُلُوهَا بِسَلَامٍ آمِنِينَ ﴿٤٦﴾

[به آنان گویند:] با سلامت و امنیت وارد آنجا شوید. (۴۶)

47

وَنَزَعْنَا مَا فِي صُدُورِهِمْ مِنْ غِلٍّ إِخْوَانًا عَلَىٰ سُرُرٍ مُتَقَابِلِينَ ﴿٤٧﴾

و آنچه از دشمنی و کینه در سینه هایشان بوده برکنده ایم که برادروار بر تخت هایی روبروی یکدیگرند. (۴۷)

48

لَا يَمَسُّهُمْ فِيهَا نَصَبٌ وَمَا هُمْ مِنْهَا بِمُخْرَجِينَ ﴿٤٨﴾

در آنجا خستگی و رنجی به آنان نمی رسد و هیچ گاه از آنجا اخراج نمی شوند. (۴۸)

49

نَبِّئْ عِبَادِي أَنِّي أَنَا الْغَفُورُ الرَّحِيمُ ﴿٤٩﴾

به بندگانم خبر ده که یقیناً من [نسبت به مؤمنان] بسیار آمرزنده و مهربانم. (۴۹)

50

وَأَنَّ عَذَابِي هُوَ الْعَذَابُ الْأَلِيمُ ﴿٥٠﴾

و اینکه عذابم [برای مجرمان] همان عذاب دردناک است. (۵۰)

51

وَنَبِّئْهُمْ عَنْ ضَيْفِ إِبْرَاهِيمَ ﴿٥١﴾

و نیز آنان را از مهمانان ابراهیم خبر ده. (۵۱)

52

إِذْ دَخَلُوا عَلَيْهِ فَقَالُوا سَلَامًا قَالَ إِنَّا مِنْكُمْ وَجِلُونَ ﴿٥٢﴾

هنگامی که بر او وارد شدند، پس سلام گفتند. [ابراهیم] گفت: ما از شما ترسانیم. (۵۲)

53

قَالُوا لَا تَوْجَلْ إِنَّا نُبَشِّرُكَ بِغُلَامٍ عَلِيمٍ ﴿٥٣﴾

گفتند: نترس که ما تو را به پسری دانا مژده می دهیم. (۵۳)

54

قَالَ أَبَشَّرْتُمُونِي عَلَىٰ أَنْ مَسَّنِيَ الْكِبَرُ فَبِمَ تُبَشِّرُونَ ﴿٥٤﴾

گفت: آیا با آنکه پیری به من رسید، مژده ام می دهید؟ به چه مژده می دهید؟ (۵۴)

55

قَالُوا بَشَّرْنَاكَ بِالْحَقِّ فَلَا تَكُنْ مِنَ الْقَانِطِينَ ﴿٥٥﴾

گفتند: تو را به بشارتی درست و به حق [که واقع شدنی است] مژده دادیم؛ بنابراین از ناامیدان مباش. (۵۵)

56

قَالَ وَمَنْ يَقْنَطُ مِنْ رَحْمَةِ رَبِّهِ إِلَّا الضَّالُّونَ ﴿٥٦﴾

گفت: چه کسی جز گمراهان از رحمت پروردگارش ناامید می شود؟! (۵۶)

57

قَالَ فَمَا خَطْبُكُمْ أَيُّهَا الْمُرْسَلُونَ ﴿٥٧﴾

[سپس] گفت: ای فرستادگان! کار مهم شما چیست؟ (۵۷)

58

قَالُوا إِنَّا أُرْسِلْنَا إِلَىٰ قَوْمٍ مُجْرِمِينَ ﴿٥٨﴾

گفتند: ما به سوی قومی گنهکار فرستاده شده ایم [تا نابودشان کنیم.] (۵۸)

59

إِلَّا آلَ لُوطٍ إِنَّا لَمُنَجُّوهُمْ أَجْمَعِينَ ﴿٥٩﴾

مگر خاندان لوط را که قطعاً همه آنان را نجات می دهیم، (۵۹)

60

إِلَّا امْرَأَتَهُ قَدَّرْنَا ۙ إِنَّهَا لَمِنَ الْغَابِرِينَ ﴿٦٠﴾

مگر همسرش را که [به سبب روی گردانی اش از حق] مقدّر کرده ایم از بازماندگان [در شهر و نابودشوندگان] باشد. (۶۰)

61

فَلَمَّا جَاءَ آلَ لُوطٍ الْمُرْسَلُونَ ﴿٦١﴾

پس هنگامی که فرستادگان خدا نزد خاندان لوط آمدند، (۶۱)

62

قَالَ إِنَّكُمْ قَوْمٌ مُنْكَرُونَ ﴿٦٢﴾

لوط گفت: بی تردید شما گروهی ناشناخته اید. (۶۲)

63

قَالُوا بَلْ جِئْنَاكَ بِمَا كَانُوا فِيهِ يَمْتَرُونَ ﴿٦٣﴾

گفتند: [نه، ما آشنا هستیم] با چیزی نزد تو آمده ایم که قومت همواره در آن تردید داشتند. (۶۳)

64

وَأَتَيْنَاكَ بِالْحَقِّ وَإِنَّا لَصَادِقُونَ ﴿٦٤﴾

و ما واقعیتی قطعی و مسلّم را [که همان عذاب الهی است، جهت نابودی مردم] برای تو آورده ایم و یقیناً راستگوییم. (۶۴)

65

فَأَسْرِ بِأَهْلِكَ بِقِطْعٍ مِنَ اللَّيْلِ وَاتَّبِعْ أَدْبَارَهُمْ وَلَا يَلْتَفِتْ مِنْكُمْ أَحَدٌ وَامْضُوا حَيْثُ تُؤْمَرُونَ ﴿٦٥﴾

پس [چون] پاره ای از شب [گذشت] خاندانت را کوچ ده و خودت دنبال آنان برو و هیچ یک از شما [به شهر] باز نگردد، و آنجا که مأمور هستید، بروید. (۶۵)

66

وَقَضَيْنَا إِلَيْهِ ذَٰلِكَ الْأَمْرَ أَنَّ دَابِرَ هَٰؤُلَاءِ مَقْطُوعٌ مُصْبِحِينَ ﴿٦٦﴾

ما [کیفیت] این حادثه [بزرگ] را به او وحی کردیم که هنگامی که مجرمان وارد صبح شوند، بنیادشان برکنده خواهد شد. (۶۶)

67

وَجَاءَ أَهْلُ الْمَدِينَةِ يَسْتَبْشِرُونَ ﴿٦٧﴾

و اهل شهر [با آگاه شدن از مهمانان لوط] شادی کنان [به خانه لوط] آمدند. (۶۷)

68

قَالَ إِنَّ هَٰؤُلَاءِ ضَيْفِي فَلَا تَفْضَحُونِ ﴿٦٨﴾

لوط گفت: اینان مهمانان منند، آبروی مرا نبرید. (۶۸)

69

وَاتَّقُوا اللَّهَ وَلَا تُخْزُونِ ﴿٦٩﴾

از خدا پروا کنید و مرا [نزد مهمانانم] خوار و بی مقدار نسازید. (۶۹)

70

قَالُوا أَوَلَمْ نَنْهَكَ عَنِ الْعَالَمِينَ ﴿٧٠﴾

گفتند: مگر ما تو را [از مهمان کردن] مردمان نهی نکردیم؟ (۷۰)

71

قَالَ هَٰؤُلَاءِ بَنَاتِي إِنْ كُنْتُمْ فَاعِلِينَ ﴿٧١﴾

[لوط] گفت: اگر می خواهید [کار درست و معقولی] انجام دهید، اینان دختران منند [که برای ازدواج مناسبند.] (۷۱)

72

لَعَمْرُكَ إِنَّهُمْ لَفِي سَكْرَتِهِمْ يَعْمَهُونَ ﴿٧٢﴾

[ای پیامبر!] به جان تو سوگند، آنان در مستی خود فرو رفته و سرگردان بودند. (۷۲)

73

فَأَخَذَتْهُمُ الصَّيْحَةُ مُشْرِقِينَ ﴿٧٣﴾

پس به هنگام طلوع آفتاب، صدایی [مرگبار و وحشتناک و غرّشی سهمگین] آنان را فرا گرفت. (۷۳)

74

فَجَعَلْنَا عَالِيَهَا سَافِلَهَا وَأَمْطَرْنَا عَلَيْهِمْ حِجَارَةً مِنْ سِجِّيلٍ ﴿٧٤﴾

در نتیجه آن شهر را زیر و رو کردیم و بر آنان سنگ هایی از جنس سنگِ گل باراندیم. (۷۴)

75

إِنَّ فِي ذَٰلِكَ لَآيَاتٍ لِلْمُتَوَسِّمِينَ ﴿٧٥﴾

قطعاً در این [سرگذشت اَسفبار و حادثه عبرت آموز] نشانه هایی [از قدرت خدا و خواری و رسوایی مجرمان] برای هوشمندان [که جستجوگر علل حوادث اند] وجود دارد. (۷۵)

76

وَإِنَّهَا لَبِسَبِيلٍ مُقِيمٍ ﴿٧٦﴾

و آن [آثار و بقایای شهر ویران شده قوم لوط] بر سر راهی است که پا برجاست. (۷۶)

77

إِنَّ فِي ذَٰلِكَ لَآيَةً لِلْمُؤْمِنِينَ ﴿٧٧﴾

مسلماً در این [شهر ویران شده] برای مؤمنان نشانه ای [پندآموز] است. (۷۷)

78

وَإِنْ كَانَ أَصْحَابُ الْأَيْكَةِ لَظَالِمِينَ ﴿٧٨﴾

و بی تردید اهل ایکه [قوم شعیب] ستمکار بودند. (۷۸)

79

فَانْتَقَمْنَا مِنْهُمْ وَإِنَّهُمَا لَبِإِمَامٍ مُبِينٍ ﴿٧٩﴾

در نتیجه از آنان انتقام گرفتیم، و [آثار] دو شهر نابود شده [قوم لوط و شعیب] بر سر جاده ای آشکار قرار دارد. (۷۹)

80

وَلَقَدْ كَذَّبَ أَصْحَابُ الْحِجْرِ الْمُرْسَلِينَ ﴿٨٠﴾

و به راستی اهل [دیار] حجر [که سرزمینی میان مدینه و شام است] پیامبران را تکذیب کردند. (۸۰)

81

وَآتَيْنَاهُمْ آيَاتِنَا فَكَانُوا عَنْهَا مُعْرِضِينَ ﴿٨١﴾

و ما آیات و نشانه های خود را به آنان نشان دادیم، ولی از آنان روی گردان شدند. (۸۱)

82

وَكَانُوا يَنْحِتُونَ مِنَ الْجِبَالِ بُيُوتًا آمِنِينَ ﴿٨٢﴾

و همواره از کوه ها خانه ها می تراشیدند در حالی که [به خیال خود به سبب استحکام آن خانه ها] ایمن [از حوادث] بودند. (۸۲)

83

فَأَخَذَتْهُمُ الصَّيْحَةُ مُصْبِحِينَ ﴿٨٣﴾

پس هنگامی که به صبح درآمدند، صدایی [مرگبار و وحشتناک و غرّشی سهمگین] آنان را فرا گرفت. (۸۳)

84

فَمَا أَغْنَىٰ عَنْهُمْ مَا كَانُوا يَكْسِبُونَ ﴿٨٤﴾

و آنچه [از بناهای محکم و استواری که] فراهم می آوردند، عذاب خدا را از آنان دفع نکرد. (۸۴)

85

وَمَا خَلَقْنَا السَّمَاوَاتِ وَالْأَرْضَ وَمَا بَيْنَهُمَا إِلَّا بِالْحَقِّ ۗ وَإِنَّ السَّاعَةَ لَآتِيَةٌ ۖ فَاصْفَحِ الصَّفْحَ الْجَمِيلَ ﴿٨٥﴾

و آسمان ها و زمین و آنچه را میان آن دوتاست، جز به حق نیافریدیم، و بی تردید قیامت آمدنی است؛ پس [در برابر ناهنجاری های مردم] گذشتی کریمانه داشته باش. (۸۵)

86

إِنَّ رَبَّكَ هُوَ الْخَلَّاقُ الْعَلِيمُ ﴿٨٦﴾

یقیناً پروردگارت همان آفریننده داناست. (۸۶)

87

وَلَقَدْ آتَيْنَاكَ سَبْعًا مِنَ الْمَثَانِي وَالْقُرْآنَ الْعَظِيمَ ﴿٨٧﴾

و به راستی که هفت آیه از مثانی [یعنی سوره حمد] و قرآن بزرگ را به تو عطا کردیم. (۸۷)

88

لَا تَمُدَّنَّ عَيْنَيْكَ إِلَىٰ مَا مَتَّعْنَا بِهِ أَزْوَاجًا مِنْهُمْ وَلَا تَحْزَنْ عَلَيْهِمْ وَاخْفِضْ جَنَاحَكَ لِلْمُؤْمِنِينَ ﴿٨٨﴾

بنابراین به امکانات مادی [و ثروت و اولادی] که برخی از گروه های آنان را از آن برخوردار کردیم، چشم مدوز، و بر آنان [به سبب اینکه پذیرای حق نیستند] اندوه مخور، و پر و بال [لطف و مهربانیِ] خود را برای مؤمنان فرو گیر. (۸۸)

89

وَقُلْ إِنِّي أَنَا النَّذِيرُ الْمُبِينُ ﴿٨٩﴾

و [به اخلال گران در امر دین] بگو: بی تردید من بیم دهنده آشکارم. (۸۹)

90

كَمَا أَنْزَلْنَا عَلَى الْمُقْتَسِمِينَ ﴿٩٠﴾

[عذابی به سوی شما می فرستیم] همان گونه که بر تفرقه افکنان [در دین] فرستادیم. (۹۰)

91

الَّذِينَ جَعَلُوا الْقُرْآنَ عِضِينَ ﴿٩١﴾

همانان که قرآن را بخش بخش کردند [بخشی را پذیرفتند و از پذیرفتن بخشی دیگر روی گرداندند.] (۹۱)

92

فَوَرَبِّكَ لَنَسْأَلَنَّهُمْ أَجْمَعِينَ ﴿٩٢﴾

به پروردگارت سوگند، قطعاً از همه آنان بازخواست می کنیم. (۹۲)

93

عَمَّا كَانُوا يَعْمَلُونَ ﴿٩٣﴾

از اعمالی که همواره انجام می داده اند. (۹۳)

94

فَاصْدَعْ بِمَا تُؤْمَرُ وَأَعْرِضْ عَنِ الْمُشْرِكِينَ ﴿٩٤﴾

پس آنچه را به آن مأموری اظهار کن و از مشرکان روی بگردان. (۹۴)

95

إِنَّا كَفَيْنَاكَ الْمُسْتَهْزِئِينَ ﴿٩٥﴾

که ما [شرّ] استهزا کنندگان را از تو باز داشته‌ایم. (۹۵)

96

الَّذِينَ يَجْعَلُونَ مَعَ اللَّهِ إِلَٰهًا آخَرَ ۚ فَسَوْفَ يَعْلَمُونَ ﴿٩٦﴾

همانان که با خدا معبود دیگری قرار می دهند، پس خواهند دانست [که مرتکب چه خطای بزرگی شده اند و مستحقّ چه عذابی هستند.] (۹۶)

97

وَلَقَدْ نَعْلَمُ أَنَّكَ يَضِيقُ صَدْرُكَ بِمَا يَقُولُونَ ﴿٩٧﴾

ما می دانیم که تو از آنچه [مشرکان] می گویند، دلتنگ می شوی. (۹۷)

98

فَسَبِّـحْ بِحَمْدِ رَبِّكَ وَكُنْ مِنَ السَّاجِدِينَ ﴿٩٨﴾

پس [برای دفع دلتنگی] پروردگارت را همراه با سپاس و ستایش تسبیح گوی و از سجده کنان باش. (۹۸)

99

وَاعْبُدْ رَبَّكَ حَتَّىٰ يَأْتِيَكَ الْيَقِينُ ﴿٩٩﴾

و پروردگارت را تا هنگامی که تو را مرگ بیاید، بندگی کن. (۹۹)

سوره قبلی:

۱۴.ابراهيم

۱۵.الحجر سوره بعدی:

۱۶.النحل

۱.الفاتحة ۲.البقرة ۳.آل عمران ۴.النساء ۵.المائدة ۶.الأنعام ۷.الأعراف ۸.الأنفال ۹.التوبة ۱۰.يونس ۱۱.هود ۱۲.يوسف ۱۳.الرعد ۱۴.ابراهيم ۱۵.الحجر ۱۶.النحل ۱۷.الإسراء ۱۸.الكهف ۱۹.مريم ۲۰.طه ۲۱.الأنبياء ۲۲.الحج ۲۳.المؤمنون ۲۴.النور ۲۵.الفرقان ۲۶.الشعراء ۲۷.النمل ۲۸.القصص ۲۹.العنكبوت ۳۰.الروم ۳۱.لقمان ۳۲.السجدة ۳۳.الأحزاب ۳۴.سبإ ۳۵.الفاطر ۳۶.يس ۳۷.الصافات ۳۸.ص ۳۹.الزمر ۴۰.غافر ۴۱.فصلت ۴۲.الشورى ۴۳.الزخرف ۴۴.الدخان ۴۵.الجاثية ۴۶.الأحقاف ۴۷.محمد ۴۸.الفتح ۴۹.الحجرات ۵۰.ق ۵۱.الذاريات ۵۲.الطور ۵۳.النجم ۵۴.القمر ۵۵.الرحمن ۵۶.الواقعة ۵۷.الحديد ۵۸.المجادلة ۵۹.الحشر ۶۰.الممتحنة ۶۱.الصف ۶۲.الجمعة ۶۳.المنافقون ۶۴.التغابن ۶۵.الطلاق ۶۶.التحريم ۶۷.الملك ۶۸.القلم ۶۹.الحاقة ۷۰.المعارج ۷۱.نوح ۷۲.الجن ۷۳.المزمل ۷۴.المدثر ۷۵.القيامة ۷۶.الانسان ۷۷.المرسلات ۷۸.النبإ ۷۹.النازعات ۸۰.عبس ۸۱.التكوير ۸۲.الإنفطار ۸۳.المطففين ۸۴.الإنشقاق ۸۵.البروج ۸۶.الطارق ۸۷.الأعلى ۸۸.الغاشية ۸۹.الفجر ۹۰.البلد ۹۱.الشمس ۹۲.الليل ۹۳.الضحى ۹۴.الشرح ۹۵.التين ۹۶.العلق ۹۷.القدر ۹۸.البينة ۹۹.الزلزلة ۱۰۰.العاديات ۱۰۱.القارعة ۱۰۲.التكاثر ۱۰۳.العصر ۱۰۴.الهمزة ۱۰۵.الفيل ۱۰۶.قريش ۱۰۷.الماعون ۱۰۸.الكوثر ۱۰۹.الكافرون ۱۱۰.النصر ۱۱۱.المسد ۱۱۲.الإخلاص ۱۱۳.الفلق ۱۱۴.الناس