آیه 22 سوره حجر

از دانشنامه‌ی اسلامی
پرش به ناوبری پرش به جستجو
مشاهده آیه در سوره

وَأَرْسَلْنَا الرِّيَاحَ لَوَاقِحَ فَأَنْزَلْنَا مِنَ السَّمَاءِ مَاءً فَأَسْقَيْنَاكُمُوهُ وَمَا أَنْتُمْ لَهُ بِخَازِنِينَ


و بادها را باردار کننده فرستادیم، و از آسمان آبی نازل کردیم و شما را با آن سیراب ساختیم و شما ذخیره کننده آن نیستید.

مشاهده آیه در سوره


<<21 آیه 22 سوره حجر 23>>
سوره : سوره حجر (15)
جزء : 14
نزول : مکه

ترتیل

ترجمه (مکارم شیرازی)

ترجمه های فارسی

و ما بادهای باردار کننده (رحم طبیعت) را فرستادیم، آن‌گاه باران را از آسمان فرود آوردیم تا به آن آب، شما را سیراب گردانیدیم و گر نه شما نمی‌توانستید آبهایی (برای وقت حاجت خود در هر جای زمین از کوه و دره و بیابان و صحرا) منبع ساخته و جاری سازید.

ترجمه های انگلیسی(English translations)

And We send the fertilizing winds and send down water from the sky providing it for you to drink and you are not maintainers of its resources.

معانی کلمات آیه

رياح: ريح: باد. رياح: بادها.

لواقح: لقح: باردار كردن. «لقح النخلة»: خرما را باردار كرد، گرد خرماى نر را به خرماى ماده پاشيد. لواقح، جمع لاقحه، به معنى آبستن كننده هاست.[۱]

تفسیر آیه

تفسیر نور (محسن قرائتی)


وَ أَرْسَلْنَا الرِّياحَ لَواقِحَ فَأَنْزَلْنا مِنَ السَّماءِ ماءً فَأَسْقَيْناكُمُوهُ وَ ما أَنْتُمْ لَهُ بِخازِنِينَ «22»

وبادها را براى بارور ساختن (ابرها و گياهان) فرستاديم و از آسمان آبى نازل كرديم، پس شما را بدان سيراب نموديم در حالى كه شما نه خزينه‌دار بارانيد و نه مى‌توانيد آن را براى خود (در ابرها يا در زمين) ذخيره كنيد.

نکته ها

«لَواقِحَ» از «لقاح» به معناى بارور كردن ابرها، از طريق پيوند ابرهاى مثبت و منفى است ويا به معناى بارور كردن گياهان، از طريق انتقال گرده‌هاى گياهان است.

در آيه 41 سوره ذاريات مى‌خوانيم كه گاهى باد عقيم و بى‌فايده است و گاهى سرچشمه بركات مى‌شود. همان گونه كه در آيه 43 سوره نور مى‌خوانيم: «أَ لَمْ تَرَ أَنَّ اللَّهَ يُزْجِي سَحاباً ثُمَّ يُؤَلِّفُ بَيْنَهُ ثُمَّ يَجْعَلُهُ رُكاماً فَتَرَى الْوَدْقَ يَخْرُجُ مِنْ خِلالِهِ» آيا نمى‌بينى كه خداوند ابرهاى‌پراكنده را سوق مى‌دهد، سپس به يكديگر متّصل مى‌كند، سپس آنها را متراكم مى‌كند، پس مى‌بينى كه باران از ميان آنها بيرون مى‌آيد.

جلد 4 - صفحه 453

انسان براى مدّت طولانى نه مى‌تواند آب را در ابرها نگاه دارد و نه روى زمين، چون فرو مى‌رود و نه در درّه‌هاى سنگى، چون بخار مى‌شود.

پیام ها

1- كارگردان و مدبّر هستى اوست. «أَرْسَلْنَا، فَأَنْزَلْنا، اسقينا»

2- انسان از نگهدارى ضرورى‌ترين نيازها نيز عاجز است. «وَ ما أَنْتُمْ لَهُ بِخازِنِينَ»

3- نعمت آب غير از نعمت سيراب شدن است. «فَأَسْقَيْناكُمُوهُ»

(اينكه انسان آب بنوشد و سيراب شود، خود نعمتى علاوه بر نعمت آب است، زيرا مى‌شد كه انسان تشنه آب بنوشد ولى سيراب نشود.)

پانویس

  1. پرش به بالا تفسیر احسن الحدیث، سید علی اکبر قرشی

منابع