سوره واقعه/متن و ترجمه

درباره سوره واقعه (56)

آیات سوره واقعه

فهرست قرآن

سورة الواقعة (ترجمه آیتی)

برای مشاهده ترجمه ها و تفسیرهای هر آیه روی آن کلیک کنید.

1

بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِيمِ

به نام خدای بخشاینده مهربان

إِذَا وَقَعَتِ الْوَاقِعَةُ

چون قیامت واقع شود،

2

لَيْسَ لِوَقْعَتِهَا كَاذِبَةٌ

که در واقع، شدنش هیچ دروغ نیست ،

3

خَافِضَةٌ رَّافِعَةٌ

گروهی را خوار کننده است و گروهی را برافرازنده

4

إِذَا رُجَّتِ الْأَرْضُ رَجًّا

آنگاه که زمین به سختی بلرزد،

5

وَبُسَّتِ الْجِبَالُ بَسًّا

و کوهها به تمامی متلاشی شوند،

6

فَكَانَتْ هَبَاء مُّنبَثًّا

و چون غباری پراکنده گردند،

7

وَكُنتُمْ أَزْوَاجًا ثَلَاثَةً

شما سه گروه باشید:

8

فَأَصْحَابُ الْمَيْمَنَةِ مَا أَصْحَابُ الْمَيْمَنَةِ

یکی اهل سعادت، اهل سعادت چه حال دارند ?

9

وَأَصْحَابُ الْمَشْأَمَةِ مَا أَصْحَابُ الْمَشْأَمَةِ

دیگر، اهل شقاوت اهل شقاوت چه حال دارند ?

10

وَالسَّابِقُونَ السَّابِقُونَ

سه دیگر، آنها که سبقت جسته بودند و اینک پیش افتاده اند

11

أُوْلَئِكَ الْمُقَرَّبُونَ

اینان مقربانند،

12

فِي جَنَّاتِ النَّعِيمِ

در بهشتهای پر نعمت

13

ثُلَّةٌ مِّنَ الْأَوَّلِينَ

گروهی از پیشینیان ،

14

وَقَلِيلٌ مِّنَ الْآخِرِينَ

و اندکی از آنها که از پی آمده اند،

15

عَلَى سُرُرٍ مَّوْضُونَةٍ

بر تختهایی مرصع ،

16

مُتَّكِئِينَ عَلَيْهَا مُتَقَابِلِينَ

رو به روی هم بر آنها تکیه زده اند

17

يَطُوفُ عَلَيْهِمْ وِلْدَانٌ مُّخَلَّدُونَ

پسرانی همواره جوان گردشان می چرخند،

18

بِأَكْوَابٍ وَأَبَارِيقَ وَكَأْسٍ مِّن مَّعِينٍ

با قدحها و ابریقها و، جامهایی از شرابی که در جویها جاری است

19

لَا يُصَدَّعُونَ عَنْهَا وَلَا يُنزِفُونَ

از نوشیدنش نه سر درد گیرند و نه بیهوش شوند

20

وَفَاكِهَةٍ مِّمَّا يَتَخَيَّرُونَ

و میوه هایی که خود بر می گزینند

21

وَلَحْمِ طَيْرٍ مِّمَّا يَشْتَهُونَ

و گوشت پرنده هر چه بخواهند

22

وَحُورٌ عِينٌ

و حوران درشت چشم ،

23

كَأَمْثَالِ اللُّؤْلُؤِ الْمَكْنُونِ

همانند مرواریدهایی در صدف

24

جَزَاء بِمَا كَانُوا يَعْمَلُونَ

همه به پاداش کارهایی که می کرده اند

25

لَا يَسْمَعُونَ فِيهَا لَغْوًا وَلَا تَأْثِيمًا

در آنجا نه سخن لغو شنوند و نه گناه آلود

26

إِلَّا قِيلًا سَلَامًا سَلَامًا

جز یک سخن : سلام ، سلام

27

وَأَصْحَابُ الْيَمِينِ مَا أَصْحَابُ الْيَمِينِ

اما اصحاب سعادت ، اصحاب سعادت چه حال دارند ?

28

فِي سِدْرٍ مَّخْضُودٍ

در زیر درخت سدر بی، خار،

29

وَطَلْحٍ مَّنضُودٍ

و درخت موزی که میوه اش بر یکدیگر چیده شده ،

30

وَظِلٍّ مَّمْدُودٍ

و سایه ای دایم ،

31

وَمَاء مَّسْكُوبٍ

و آبی همواره جاری ،

32

وَفَاكِهَةٍ كَثِيرَةٍ

و میوه ای بسیار،

33

لَّا مَقْطُوعَةٍ وَلَا مَمْنُوعَةٍ

که نه منقطع می گردد و نه کس را از آن بازدارند

34

وَفُرُشٍ مَّرْفُوعَةٍ

و زنانی ارجمند

35

إِنَّا أَنشَأْنَاهُنَّ إِنشَاء

آن زنان را ما بیافریدیم ، آفریدنی

36

فَجَعَلْنَاهُنَّ أَبْكَارًا

و دوشیزگان ساختیم

37

عُرُبًا أَتْرَابًا

معشوق همسران خویشند،

38

لِّأَصْحَابِ الْيَمِينِ

برای اصحاب سعادت

39

ثُلَّةٌ مِّنَ الْأَوَّلِينَ

گروهی از پیشینیان ،

40

وَثُلَّةٌ مِّنَ الْآخِرِينَ

و گروهی که از پی آمده اند

41

وَأَصْحَابُ الشِّمَالِ مَا أَصْحَابُ الشِّمَالِ

اما اصحاب شقاوت ، اصحاب شقاوت چه حال دارند ?

42

فِي سَمُومٍ وَحَمِيمٍ

در باد سموم و آب، جوشانند

43

وَظِلٍّ مِّن يَحْمُومٍ

در سایه ای از دود سیاه ،

44

لَّا بَارِدٍ وَلَا كَرِيمٍ

نه سرد و نه خوش

45

إِنَّهُمْ كَانُوا قَبْلَ ذَلِكَ مُتْرَفِينَ

اینان پیش از این در ناز و نعمت بودند

46

وَكَانُوا يُصِرُّونَ عَلَى الْحِنثِ الْعَظِيمِ

و بر گناهان بزرگ اصرار می ورزیدند

47

وَكَانُوا يَقُولُونَ أَئِذَا مِتْنَا وَكُنَّا تُرَابًا وَعِظَامًا أَئِنَّا لَمَبْعُوثُونَ

و می گفتند: آیا زمانی که ما مردیم و خاک و استخوان شدیم باز هم ما رازنده می کنند،

48

أَوَ آبَاؤُنَا الْأَوَّلُونَ

یا نیاکان ما را ?

49

قُلْ إِنَّ الْأَوَّلِينَ وَالْآخِرِينَ

بگو: همه را، آنان که از پیش بوده اند و آنها که از پی شان آمده بودند،

50

لَمَجْمُوعُونَ إِلَى مِيقَاتِ يَوْمٍ مَّعْلُومٍ

همه در وعده گاه آن روز معین خواهند بود

51

ثُمَّ إِنَّكُمْ أَيُّهَا الضَّالُّونَ الْمُكَذِّبُونَ

آنگاه شما ای گمراهان تکذیب کننده ،

52

لَآكِلُونَ مِن شَجَرٍ مِّن زَقُّومٍ

از درختان زقوم خواهید خورد،

53

فَمَالِؤُونَ مِنْهَا الْبُطُونَ

و شکمهای خود را پر خواهید کرد

54

فَشَارِبُونَ عَلَيْهِ مِنَ الْحَمِيمِ

و بر سر آن آب جوشان خواهید نوشید

55

فَشَارِبُونَ شُرْبَ الْهِيمِ

چنان می نوشید که شتر تشنه آب می نوشد

56

هَذَا نُزُلُهُمْ يَوْمَ الدِّينِ

این است غذایشان در روز جزا

57

نَحْنُ خَلَقْنَاكُمْ فَلَوْلَا تُصَدِّقُونَ

ما شما را آفریده ایم ، پس چرا تصدیق نمی کنید ?

58

أَفَرَأَيْتُم مَّا تُمْنُونَ

آیا آن منی را که بیرون می ریزید دیده اید ?

59

أَأَنتُمْ تَخْلُقُونَهُ أَمْ نَحْنُ الْخَالِقُونَ

آیا شما او را می آفرینید یا ما آفریننده ایم ?

60

نَحْنُ قَدَّرْنَا بَيْنَكُمُ الْمَوْتَ وَمَا نَحْنُ بِمَسْبُوقِينَ

ما مرگ را بر شما مقدر ساختیم و ناتوان از آن نیستیم که

61

عَلَى أَن نُّبَدِّلَ أَمْثَالَكُمْ وَنُنشِئَكُمْ فِي مَا لَا تَعْلَمُونَ

به جای شما قومی همانند شما بیاوریم و شما را به صورتی که از آن بی، خبرید از نو بیافرینیم

62

وَلَقَدْ عَلِمْتُمُ النَّشْأَةَ الْأُولَى فَلَوْلَا تَذكَّرُونَ

شما از آفرینش نخست آگاهید، چرا به یادش نیاورید ?

63

أَفَرَأَيْتُم مَّا تَحْرُثُونَ

آیا چیزی را که می کارید دیده اید ?

64

أَأَنتُمْ تَزْرَعُونَهُ أَمْ نَحْنُ الزَّارِعُونَ

آیا شما می رویانیدش یا ما رویاننده ایم ?

65

لَوْ نَشَاء لَجَعَلْنَاهُ حُطَامًا فَظَلَلْتُمْ تَفَكَّهُونَ

اگر می خواستیم خاشاکش می ساختیم تا در شگفت بمانید

66

إِنَّا لَمُغْرَمُونَ

گویند: ما ثروت بر باد دادگانیم ،

67

بَلْ نَحْنُ مَحْرُومُونَ

ما بی نصیب ماندگانیم

68

أَفَرَأَيْتُمُ الْمَاء الَّذِي تَشْرَبُونَ

آیا آبی را که می نوشید دیده اید ?

69

أَأَنتُمْ أَنزَلْتُمُوهُ مِنَ الْمُزْنِ أَمْ نَحْنُ الْمُنزِلُونَ

آیا شما آن را از ابر فرو می فرستید یا ما فرو فرستنده ایم ?

70

لَوْ نَشَاء جَعَلْنَاهُ أُجَاجًا فَلَوْلَا تَشْكُرُونَ

اگر، می خواستیم آن را تلخ می گردانیدیم پس چرا سپاس نمی گویید ?

71

أَفَرَأَيْتُمُ النَّارَ الَّتِي تُورُونَ

آیا آن آتشی را که می افروزید دیده اید ?

72

أَأَنتُمْ أَنشَأْتُمْ شَجَرَتَهَا أَمْ نَحْنُ الْمُنشِؤُونَ

آیا درختش را شما آفریده اید یا ما آفریننده ایم ?

73

نَحْنُ جَعَلْنَاهَا تَذْكِرَةً وَمَتَاعًا لِّلْمُقْوِينَ

ما آن را هشداری و برای مسافران رهنورد، متاعی ساختیم

74

فَسَبِّحْ بِاسْمِ رَبِّكَ الْعَظِيمِ

به نام پروردگار بزرگ خود تسبیح گوی

75

فَلَا أُقْسِمُ بِمَوَاقِعِ النُّجُومِ

پس سوگند به غروبگاه ستارگان

76

وَإِنَّهُ لَقَسَمٌ لَّوْ تَعْلَمُونَ عَظِيمٌ

و این سوگندی است اگر بدانید بزرگ

77

إِنَّهُ لَقُرْآنٌ كَرِيمٌ

هر آینه ، این قرآنی است گرامی قدر،

78

فِي كِتَابٍ مَّكْنُونٍ

در کتابی مکنون

79

لَّا يَمَسُّهُ إِلَّا الْمُطَهَّرُونَ

که جز، پاکان دست بر آن نزنند

80

تَنزِيلٌ مِّن رَّبِّ الْعَالَمِينَ

نازل شده از جانب پروردگار جهانیان است

81

أَفَبِهَذَا الْحَدِيثِ أَنتُم مُّدْهِنُونَ

آیا این سخن را دروغ می انگارید ?

82

وَتَجْعَلُونَ رِزْقَكُمْ أَنَّكُمْ تُكَذِّبُونَ

و نصیب خود را در دروغ انگاشتن آن قرار می دهید ?

83

فَلَوْلَا إِذَا بَلَغَتِ الْحُلْقُومَ

پس چرا آنگاه که جان به گلوگاه رسد،

84

وَأَنتُمْ حِينَئِذٍ تَنظُرُونَ

و شما در این هنگام می نگرید، تکذیب نمی کنید ?

85

وَنَحْنُ أَقْرَبُ إِلَيْهِ مِنكُمْ وَلَكِن لَّا تُبْصِرُونَ

ما از شما به او نزدیک تریم ولی شما نمی بینید

86

فَلَوْلَا إِن كُنتُمْ غَيْرَ مَدِينِينَ

اگر قیامت را باور ندارید،

87

تَرْجِعُونَهَا إِن كُنتُمْ صَادِقِينَ

اگر راست می گویید، بازش گردانید

88

فَأَمَّا إِن كَانَ مِنَ الْمُقَرَّبِينَ

، اما اگر از مقربان باشد،

89

فَرَوْحٌ وَرَيْحَانٌ وَجَنَّةُ نَعِيمٍ

برای اوست آسایش و روزی و بهشت پر نعمت

90

وَأَمَّا إِن كَانَ مِنَ أَصْحَابِ الْيَمِينِ

و اما اگر از اصحاب سعادت باشد:

91

فَسَلَامٌ لَّكَ مِنْ أَصْحَابِ الْيَمِينِ

پس تو را از اصحاب سعادت سلام است

92

وَأَمَّا إِن كَانَ مِنَ الْمُكَذِّبِينَ الضَّالِّينَ

و اما اگر از تکذیب کنندگان گمراه باشد،

93

فَنُزُلٌ مِّنْ حَمِيمٍ

به آب جوشان مهمانش کنند،

94

وَتَصْلِيَةُ جَحِيمٍ

و به دوزخش در آورند

95

إِنَّ هَذَا لَهُوَ حَقُّ الْيَقِينِ

این سخن سخنی راست و یقین است

96

فَسَبِّحْ بِاسْمِ رَبِّكَ الْعَظِيمِ

پس به نام پروردگار بزرگت تسبیح گوی