آیه 69 سوره واقعه

از دانشنامه‌ی اسلامی
پرش به ناوبری پرش به جستجو
مشاهده آیه در سوره

أَأَنْتُمْ أَنْزَلْتُمُوهُ مِنَ الْمُزْنِ أَمْ نَحْنُ الْمُنْزِلُونَ

مشاهده آیه در سوره


<<68 آیه 69 سوره واقعه 70>>
سوره : سوره واقعه (56)
جزء : 27
نزول : مکه

ترتیل

ترجمه (مکارم شیرازی)

ترجمه های فارسی

آیا شما آن آب را از ابر فرو ریختید یا ما نازل ساختیم؟

ترجمه های انگلیسی(English translations)

Is it you who bring it down from the rain cloud, or is it We who bring [it] down?

معانی کلمات آیه

  • مزن: ابر. راغب ابر روشن گفت، ابر سفيد، ابر آبدار نيز گفته‏‌اند.[۱]

تفسیر آیه

تفسیر نور (محسن قرائتی)


أَ فَرَأَيْتُمُ الْماءَ الَّذِي تَشْرَبُونَ «68» أَ أَنْتُمْ أَنْزَلْتُمُوهُ مِنَ الْمُزْنِ أَمْ نَحْنُ الْمُنْزِلُونَ «69» لَوْ نَشاءُ جَعَلْناهُ أُجاجاً فَلَوْ لا تَشْكُرُونَ «70»

آيا آبى را كه مى‌نوشيد ديده‌ايد؟ آيا شما آن را از ابر باران‌زا فرو آورديد يا ما فرو فرستنده‌ايم؟ اگر بخواهيم آن را شوروتلخ مى‌گردانيم، پس چرا سپاسگزارى نمى‌كنيد؟

كته‌ها:

«مزن» به ابر سفيد باران‌زا گفته مى‌شود، «اجاج» آب شور همراه با تلخى است.

در حديث مى‌خوانيم: هرگاه رسول خدا صلى الله عليه و آله آب مى‌نوشيد، مى‌فرمود: «الحمد لله الذى سقانى عذبا فراتا برحمته و لم يجعله ملحا اجاجا بذنوبى» «1»، خدا را شكر كه به واسطه رحمتش به ما آب گوارا نوشاند و به خاطر گناهانِ ما، آن را شور قرار نداد.

توجّه به نقش آب در رفع تشنگى‌ «تَشْرَبُونَ»، چگونگى پيدايش آب‌ «مِنَ الْمُزْنِ»، فروآمدن باران‌ «نَحْنُ الْمُنْزِلُونَ»، و مزه و طعم آن‌ «لَوْ نَشاءُ جَعَلْناهُ أُجاجاً»، انسان را به شكرگذارى وامى‌دارد. «فَلَوْ لا تَشْكُرُونَ»

الطاف دائمى خداوند، نشانه عجز او از تغيير و تحوّل نيست. جمله‌ «لَوْ نَشاءُ» به معناى آن است كه ما آب را شور نمى‌كنيم ولى مى‌توانيم اين كار را انجام دهيم.

توجّه به نعمت‌ها، هم اعتقاد توحيدى انسان را بالا مى‌برد، نَحْنُ الزَّارِعُونَ‌ ... نَحْنُ الْمُنْزِلُونَ‌ هم روحيه تشكر را در انسان زنده مى‌كند و هم استبعاد زنده شدن دوباره و معاد را برطرف مى‌كند.

پیام ها

1- استدلال‌هاى قرآن، فراگير، ساده و در عين حال عميق است. نگاهى به آب، براى توجّه انسان به مبدأ و معاد كافى است. «أَ فَرَأَيْتُمُ الْماءَ الَّذِي تَشْرَبُونَ»

2- نزول آب قابل نوشيدن، نشانه حكمت وقدرت الهى است. «الْماءَ الَّذِي تَشْرَبُونَ»

«1». وسائل، ج 25، ص 257.

جلد 9 - صفحه 438

3- نزول باران از آسمان، از قدرت انسان خارج است و اين براى خداشناسى كافى است. «أَ أَنْتُمْ أَنْزَلْتُمُوهُ مِنَ الْمُزْنِ أَمْ نَحْنُ الْمُنْزِلُونَ» (هيچ عملى بدون اراده الهى تحقق پيدا نمى‌كند.)

4- آفرينش، كلاس تدبّر، أَ فَرَأَيْتُمُ‌ ... تذكّر، «أَ فَلا تَذَكَّرُونَ»* و زمينه‌ساز تشكّر است. «فَلَوْ لا تَشْكُرُونَ»

پانویس

  1. پرش به بالا تفسير احسن الحديث، سید علی اکبر قرشی، ج10، ص529

منابع