آیه 15 سوره واقعه
<<14 | آیه 15 سوره واقعه | 16>> | ||||||||||||||
|
محتویات
ترجمه های فارسی
آنان بر سریرهای زربفت مرصّع به انواع جواهر تکیه زنند.
ترجمه های انگلیسی(English translations)
معانی کلمات آیه
- موضونة: وضن: بافتن زره. طبرسى بافتن متداخل گفته مثل زره كه حلقههايش متداخلند، على هذا منظور از موضونة چسبيده به هم است، اين كلمه فقط يك بار در كلام يافته است.[۱]
تفسیر آیه
تفسیر نور (محسن قرائتی)
وَ كُنْتُمْ أَزْواجاً ثَلاثَةً «7» فَأَصْحابُ الْمَيْمَنَةِ ما أَصْحابُ الْمَيْمَنَةِ «8» وَ أَصْحابُ الْمَشْئَمَةِ ما أَصْحابُ الْمَشْئَمَةِ «9»
و (در آن روز) شما سه گروه باشيد. پس (گروه اول) اصحاب يمين (گروه
«1». حاقّه، 1.
«2». تكوير، 1.
جلد 9 - صفحه 419
دست راستى) هستند، اصحاب يمين چه گروهى هستند! (گويى تجسّم سعادتند.) و (دسته دوم دسته سمت چپ) اصحاب شقاوتند، آن اصحاب شقاوت چه هستند؟ (گويى تبلور بدىهايند.)
وَ السَّابِقُونَ السَّابِقُونَ «10» أُولئِكَ الْمُقَرَّبُونَ «11» فِي جَنَّاتِ النَّعِيمِ «12» ثُلَّةٌ مِنَ الْأَوَّلِينَ «13» وَ قَلِيلٌ مِنَ الْآخِرِينَ «14»
(گروه سوم) پيشگامانى (در خيرات هستند كه در گرفتن پاداش نيز)، پيشگامند.
آنان مقرّبان درگاه خداوند هستند. در باغهاى پرنعمت خواهند بود. (آنان) گروه زيادى از پيشينيان (و امّتهاى قبل) خواهند بود و گروه كمى از متاخّرين.
عَلى سُرُرٍ مَوْضُونَةٍ «15» مُتَّكِئِينَ عَلَيْها مُتَقابِلِينَ «16»
بر تختهايى چيده شده و مرصّع، در حالى كه روبروى يكديگرند، تكيه دادهاند.
نکته ها
«ميمنة» از «يمن» به معناى بركت و سعادت و «مشئمة» از «شؤم» به معناى شقاوت است، بعضى گفتهاند: مراد از اين دو كلمه، سمت راست و چپ است. زيرا در قيامت، نامه خوبان به دست راست و نامه تبهكاران به دست چپشان داده مىشود. چنانكه دليل نامگذارى يَمَن و شام، آن است كه يمن، در سمت راست كعبه و شام، در سمت چپ كعبه واقع شده است.
«ثُلَّةٌ» به معناى گروه و جماعت است كه به قرينه آيه «وَ قَلِيلٌ مِنَ الْآخِرِينَ» مراد از آن، جماعتى بزرگ است. «سُرُرٍ» جمع «سرير» به تختى كه سرورآور باشد گفته مىشود.
«مَوْضُونَةٍ» به معناى چيده شده و جواهرنشان است. امام باقر عليه السلام فرمود: تختهاى بهشتيان، بافتههايى از درّ و ياقوت در ميان دارد. «1»
فرشتگان همه يكدست مؤمن و تسليم فرمانند، «يَفْعَلُونَ ما يُؤْمَرُونَ»* «2» جنّيان به دو دسته مؤمن و كافر تقسيم مىشوند، «وَ أَنَّا مِنَّا الْمُسْلِمُونَ وَ مِنَّا الْقاسِطُونَ» «3» ولى انسانها سرانجام به سه گروه تقسيم مىشوند. «كُنْتُمْ أَزْواجاً ثَلاثَةً» چنانكه در سوره فاطر نيز مردم سه دسته تقسم شدهاند. «فَمِنْهُمْ ظالِمٌ لِنَفْسِهِ وَ مِنْهُمْ مُقْتَصِدٌ وَ مِنْهُمْ سابِقٌ بِالْخَيْراتِ» «4» يك
«1». بحار، ج 8، ص 218.
«2». تحريم، 6.
«3». جن، 14.
«4». فاطر، 32.
جلد 9 - صفحه 420
گروه، افراد ظالم و گنهكار، يك گروه، افراد متوسط و ميانه، يك گروه، افراد عالى و ممتاز.
در قرآن كريم، براى سبقت و پيشى گرفتن از ديگران مصاديقى بيان شده است، از جمله:
سبقت در ايمان. «سَبَقُونا بِالْإِيمانِ» «1»
سبقت در انفاق و جهاد. «لا يَسْتَوِي مِنْكُمْ مَنْ أَنْفَقَ مِنْ قَبْلِ الْفَتْحِ وَ قاتَلَ أُولئِكَ أَعْظَمُ دَرَجَةً مِنَ الَّذِينَ أَنْفَقُوا مِنْ بَعْدُ وَ قاتَلُوا» «2»، «وَ فِي ذلِكَ فَلْيَتَنافَسِ الْمُتَنافِسُونَ» «3»
سبقت در كارهاى نيك. «فَاسْتَبِقُوا الْخَيْراتِ»* «4»
سبقت در نعمات موعود الهى در بهشت.
امام باقر عليه السلام، مصداق بارزِ «السَّابِقُونَ السَّابِقُونَ» را، انبيا «5» و حضرت على عليه السلام، يكى از مصاديق آن را، سبقت گيرندگان به سوى نمازهاى پنجگانه دانستهاند. «6»
منظور از قرب در آيه «أُولئِكَ الْمُقَرَّبُونَ»، قرب منزلت است نه منزل و مكان.
قرب به خداوند با ادّعا حاصل نمىشود، راه و روش و دليل دارد، يهوديان مىگفتند: ما مقرّبان درگاه خدا هستيم. «نَحْنُ أَبْناءُ اللَّهِ وَ أَحِبَّاؤُهُ» «7» ولى قرآن مىفرمايد: مقرّبان كسانى هستند كه در كمالات پيشقدم باشند. «وَ السَّابِقُونَ السَّابِقُونَ أُولئِكَ الْمُقَرَّبُونَ»
در تقسيم بندى سه گروه، نام سابقون متأخّر آمده، شايد به دليل آنكه تعدادشان كمتر است، ولى در تجليل، ابتدا از آنان تجليل شده است، سپس از اصحاب يمين و ديگران، چون مقامشان والاتر از ديگران است.
پیام ها
«1». حشر، 10.
«2». حديد، 10.
«3». مطففين، 26.
«4». بقره، 148.
«5». بصائرالدرجات، ص 448؛ تفسير راهنما.
«6». تفسير نورالثقلين.
«7». مائده، 18.
جلد 9 - صفحه 421
1- حضور در قيامت و كيفيّت محشور شدن، به قدرى حتمى است كه گويا در گذشته محقق شده است. «كُنْتُمْ أَزْواجاً ثَلاثَةً»
2- در شيوه تبليغ و آداب گفتگو، ابتدا بيانِ خلاصهى مطلب و سپس تفصيل آن، مطلوب است. «كُنْتُمْ أَزْواجاً ثَلاثَةً- فَأَصْحابُ- فَأَصْحابُ- وَ السَّابِقُونَ»
3- نيكبختى يا بدبختى، سعادت يا شقاوت، در قيامت دائمى است. فَأَصْحابُ الْمَيْمَنَةِ ... وَ أَصْحابُ الْمَشْئَمَةِ (كلمه «اصحاب» جمع «صاحب» به معناى مصاحب و ملازم و جدا نشدنى است)
4- سبقت در ايمان و عمل و خيرات ونيكىها ارزش است. «وَ السَّابِقُونَ السَّابِقُونَ»
5- كسانى كه در دنيا به سوى خيرات سبقت مىگيرند، در آخرت براى دريافت پاداش مقدّمترند. السَّابِقُونَ ... أُولئِكَ الْمُقَرَّبُونَ
6- پيشگامان در نيكىها، بايد در جامعه مقرّب باشند. «أُولئِكَ الْمُقَرَّبُونَ»
7- بهشت، محلّ كاميابىهاى مؤمن است. «جَنَّاتِ النَّعِيمِ»
8- مقام معنوى، بالاتر از كاميابى مادّى است. ابتدا فرمود: آنان مقرّب درگاه ما هستند، «أُولئِكَ الْمُقَرَّبُونَ» سپس فرمود: در باغهاى بهشتى قرار مىگيرند. «فِي جَنَّاتِ النَّعِيمِ»
9- پيشكسوتان و پيشينيانِ صالح فراموش نشوند. «ثُلَّةٌ مِنَ الْأَوَّلِينَ»
10- براى برانگيختن شوق و علاقه، بيان خصوصيات بهشت لازم است. (كيفيّت تختها «مَوْضُونَةٍ» چگونگى نشستن «مُتَقابِلِينَ»)
11- شيوه نشستن بهشتيان، نشستنِ گرداگرد است تا افراد روبروى يكديگر قرار گيرند و چهره به چهره شوند. «مُتَقابِلِينَ»
12- از آداب پذيرايى، فراهم نمودن جايى است كه مهمان در آن احساس راحتى كند. عَلى سُرُرٍ ... مُتَّكِئِينَ عَلَيْها
پانویس
- پرش به بالا ↑ تفسير احسن الحديث، سید علی اکبر قرشی، ج10، ص511
منابع
- تفسیر نور، محسن قرائتی، تهران:مركز فرهنگى درسهايى از قرآن، 1383 ش، چاپ يازدهم
- اطیب البیان فی تفسیر القرآن، سید عبدالحسین طیب، تهران:انتشارات اسلام، 1378 ش، چاپ دوم
- تفسیر اثنی عشری، حسین حسینی شاه عبدالعظیمی، تهران:انتشارات ميقات، 1363 ش، چاپ اول
- تفسیر روان جاوید، محمد ثقفی تهرانی، تهران:انتشارات برهان، 1398 ق، چاپ سوم
- برگزیده تفسیر نمونه، ناصر مکارم شیرازی و جمعي از فضلا، تنظیم احمد علی بابایی، تهران: دارالکتب اسلامیه، ۱۳۸۶ش
- تفسیر راهنما، علی اکبر هاشمی رفسنجانی، قم:بوستان كتاب(انتشارات دفتر تبليغات اسلامي حوزه علميه قم)، 1386 ش، چاپ پنجم