التفسیر القیم (کتاب): تفاوت بین نسخه‌ها
مهدی موسوی (بحث | مشارکتها) |
|||
| سطر ۲۵: | سطر ۲۵: | ||
}} | }} | ||
| − | «تفسير القرآن الكريم» معروف به «تفسير ابن | + | «تفسير القرآن الكريم» معروف به «تفسير ابن قيّم» مجموعه‌اى از آثار قرآنى [[ابن قیم جوزی]] (م، 751 ق) است. |
| − | ==چگونگی تدوین تفسیر | + | ==چگونگی تدوین تفسیر== |
| − | ابن قيم خود تفسير كامل و مستقل ننوشته بلكه بر چند سوره قرآن و بسيارى از آيات تفسيرهاى كوتاه و بلندى نوشته است، از جمله بر سوره | + | ابن قيم خود تفسير كامل و مستقل ننوشته بلكه بر چند سوره [[قرآن]] و بسيارى از آيات آن [[تفسیر قرآن|تفسيرهاى]] كوتاه و بلندى نوشته است، از جمله بر «[[سوره حمد|سوره فاتحه]]» كه آن را در آغاز «مدارج السالكين» گنجانده است، «[[سوره کافرون|سوره كافرون]]» را نيز تفسير نموده و بر «[[معوذتین|معوذتين]]» نيز تفسيرهايى نوشته است كه گويا ضبط صفدى به صورت «الرسالة الشافية فى اسرار المعوذتين» اشاره به همين تفسير او دارد. |
| − | با وجود عدم تأليف | + | با وجود عدم تأليف تفسير مستقل، آراى تفسيرى فراوانى از ابن قیم در بسيارى از كتابهايش بر جاى مانده است. چنانكه برخى دانشمندان با عنايت به كتابهايش چون «امثال القرآن» و «اقسام القرآن»، او را از نخستين كسانى دانسته‌اند كه به [[تفسیر موضوعی|تفسير موضوعى]] عنايت داشته است. كمتر كتابى از او بر جاى مانده است كه مباحثى را با عنايت به آيات قرآن و [[احاديث]] نبوى شرح نكرده باشد. آراى تفسيرى ابن قيّم نخستين بار توسط محمد اويس ندوى هندى، از سلفيان شبه قاره، به طور ناقص جمع آورى گرديد كه به «تفسير القيّم» نامبردار شد. تا اينكه يسرى السيد محمد، به طور جامع به گردآورى نظريات تفسيرى ابن قيم پرداخت. |
| − | به اين ترتيب، بديهى است كه نظريات تفسيرى ابن قيم همه سوره‌هاى قرآن كريم را به طور كامل در بر نمى‌گيرد | + | به اين ترتيب، بديهى است كه نظريات تفسيرى ابن قيم همه آيه‌ها و سوره‌هاى قرآن كريم را به طور كامل در بر نمى‌گيرد. چنانكه مجموعه سيد محمد 109 [[سوره]] را در خود جاى داده و درباره سوره‌هاى مباركه [[سوره قدر|قدر]]، [[سوره قارعه|قارعه]]، [[سوره فیل|فيل]]، [[سوره قریش|قريش]] و [[سوره کوثر|كوثر]] چيزى در آن نيامده است. |
| − | == | + | ==ویژگی‌های تفسیر ابن قیم== |
| − | شيوه ابن قيم در تفسير آيات، تشريحى، تحليلى، ساده و قابل فهم است. وى آيات قرآن و سنت نبوى را دو منبع اساسى در تفسير كلام الهى مى‌داند و چون ديگر سلفيان سخت به اين باور پايبند است. | + | شيوه ابن قيم در [[تفسیر قرآن|تفسير]] آيات، تشريحى، تحليلى، ساده و قابل فهم است. وى آيات [[قرآن]] و [[سنت]] نبوى را دو منبع اساسى در تفسير كلام الهى مى‌داند و چون ديگر سلفيان سخت به اين باور پايبند است. |
| − | از خصوصيات ديگر روش ابن | + | از خصوصيات ديگر روش ابن قيم، نقل و نقد اقوال مفسرين از [[صحابه]] و [[تابعين]] و غير آنهاست. [[ابن مسعود]]، [[ابن عباس]]، [[ابی بن کعب|ابى بن كعب]]، مجاهد، محمد بن اسحاق، عكرمه، [[حسن بصری|حسن بصرى]]، سُدى، سعيد بن جبير، ضحاك، كلبى، ربيع بن انس، قتاده و [[مقاتل بن سلیمان|مقاتل بن سليمان]] از جمله مفسرانى هستند كه از آنها نقل مى‌نمايد. اقوال [[جارالله زمخشری|زمخشرى]] را نيز مورد توجه دارد و گاه نقد مى‌نمايد. |
| − | + | تشريح مطالب از ديگر نكات تفسير ابن قيم است، از اين جهت بحثهاى موضوعى را مطرح مى‌كنند و وجوه و شقوق مختلف آنها را بيان مى‌دارد، مانند بحث هدايت، توحيد و عبوديت و... كه با تعبير «فصل» متعرض آنها مى‌گردد. | |
| − | اقوال ابن | + | ايشان از آيات قرآن جهت مطرح نمودن مباحث [[علم کلام|كلامى]]، بهره‌گيرى فراوانى دارد به عنوان نمونه در تفسير [[سوره حمد]] بحث [[نبوت]]، و [[توحيد]] را در وجوه مختلف و مواضع گوناگون بيان مى‌كند. |
| − | بيان حكم و اسرار آيات را نيز توجه | + | |
| + | اشاره به عقايد فرقه‌هاى اسلامى از ديگر وجوه تفسير ابن قيم است، بعنوان نمونه در تفسير سوره حمد، از آيات براى رد بر [[جبریه]]، [[رافضى|رافضه]]، قائلين به قدم عالم، منكران نبوت و... بهره مى‌گيرد. عقايد [[معتزله]]، [[اشاعره]]، جهميه، [[قدریه|قدريه]]، و افرادى مانند [[ابن سينا]]، [[خواجه نصیرالدین طوسی|خواجه نصير]] و... را مطرح و نقد مى‌نمايد، مانند صفحه 190. | ||
| + | |||
| + | اقوال [[ابن تیمیه]] براى او مهم و قابل توجه است و هر از گاهى در صدد بيان آن بر مى‌آيد، مانند ص 22. | ||
| + | بيان حكم و اسرار آيات را نيز توجه دارد، مانند ص 147. | ||
==جایگاه مباحث لغوی== | ==جایگاه مباحث لغوی== | ||
| − | مباحث لغوى و زبانى نيز در آراى تفسيرى ابن قيم جايگاهى ويژه دارد. چنانكه معتقد است هيچ لفظى در قرآن كريم مهمل گذاشته نشده است و بايد | + | مباحث لغوى و زبانى نيز در آراى تفسيرى ابن قيم جايگاهى ويژه دارد. چنانكه معتقد است هيچ لفظى در قرآن كريم مهمل گذاشته نشده است و بايد [[ادبیات عرب|ادبيات]]، [[علم نحو|نحو]] و [[علم لغت|لغت]] در تبيين مفردات قرآن كريم به خدمت گرفته شود. معانى لغوى را از زهرى، ابن انبارى، زجاج و ديگران نقل مى‌كند و از [[شعر]] عربى براى استشهاد بر معناى لغوى استفاده مى‌نمايد و البته در روش استفاده از آيات ديگر قرآن براى تفسير فرازها و آيات حتى در بخش لغت، تلاش فراوانى دارد. |
| − | در بحثهاى نحوى از سيبويه | + | در بحثهاى نحوى از [[سیبویه|سيبويه]]، بصريون و كوفيون نقل و استفاده مى‌نمايد. |
| − | با وجود بحثهاى تحليلى و گسترده از اختلاف قرائت | + | با وجود بحثهاى تحليلى و گسترده از اختلاف قرائت و بيان وجوه آن و ذكر [[شأن نزول]] ( البته در موارد اندك) غفلت نورزيده و به آن اهميت مى‌دهد. |
| − | ابن قيم به سبب تأليف جداگانه در امثال قرآن، در اين تفسير نيز به طور تشريحى به حكم و امثال مى‌پردازد و در جهت تبيين جهت‌هاى مختلف آن تلاش دارد | + | ابن قيم به سبب تأليف جداگانه در امثال قرآن، در اين تفسير نيز به طور تشريحى به حكم و امثال مى‌پردازد و در جهت تبيين جهت‌هاى مختلف آن تلاش دارد. |
| − | و در نهايت متذكر مى‌شوم كه ابن قيم چون استاد خويش ابن | + | و در نهايت متذكر مى‌شوم كه ابن قيم چون استاد خويش ابن تيميه، در پذيرش [[احاديث]] بسيار سختگير است و از [[اسرائیلیات|اسرائيليات]] و [[حدیث جعلی|احاديث موضوع]] در [[تفسير قرآن]] به شدت پرهيز كرده است. |
| − | == | + | ==وضعیت نشر== |
| − | اين اثر با مراجعه و تحقيق دفتر دراسات و بحوت عربى و اسلامى به اشراف شيخ ابراهيم رمضان، به انجام رسيده است. محقق محترم در سه محور اين امر را پى‌گيرى كرده است | + | اين اثر با مراجعه و تحقيق دفتر دراسات و بحوت عربى و اسلامى به اشراف شيخ ابراهيم رمضان، به انجام رسيده است. محقق محترم در سه محور اين امر را پى‌گيرى كرده است: |
1- تصحيح متن تفسير با استفاده از نسخ چاپى. | 1- تصحيح متن تفسير با استفاده از نسخ چاپى. | ||
| سطر ۶۵: | سطر ۶۹: | ||
2- مقارنه احاديث نبوى با كتب صحاح | 2- مقارنه احاديث نبوى با كتب صحاح | ||
| − | 3- مقابله آيات قرآن در تفسير با مصحف مدينه منوره چاپ عربستان سعودى. | + | 3- مقابله آيات قرآن در تفسير با مصحف مدينه منوره چاپ [[عربستان|عربستان سعودى]]. |
پاورقى‌هاى اين اثر مربوط به محقق است كه بيشتر در سه مورد مى‌باشد: 1- بيان آدرس احاديث و آيات بكار برده شده در متن تفسير. 2- شرح حال افراد و رجال مطرح شده در متن 3- بيان‌برخى معانى لغوى. | پاورقى‌هاى اين اثر مربوط به محقق است كه بيشتر در سه مورد مى‌باشد: 1- بيان آدرس احاديث و آيات بكار برده شده در متن تفسير. 2- شرح حال افراد و رجال مطرح شده در متن 3- بيان‌برخى معانى لغوى. | ||
| − | |||
| − | |||
تفسير الميثم در مصر، قاهره، چاپخانه السنة المحمدية، به سال 1368 ق در 631 صفحه و«بدايع التفسير»، تحت عنوان كامل«بدايع التفسير الجامع لتفسير الامام ابن قيم جوزية» در عربستان سعودى، الامام، دار ابن الجوزى، به سال 1414 ق در پنج مجلد به طبع رسيده است. | تفسير الميثم در مصر، قاهره، چاپخانه السنة المحمدية، به سال 1368 ق در 631 صفحه و«بدايع التفسير»، تحت عنوان كامل«بدايع التفسير الجامع لتفسير الامام ابن قيم جوزية» در عربستان سعودى، الامام، دار ابن الجوزى، به سال 1414 ق در پنج مجلد به طبع رسيده است. | ||
نسخهٔ ۱۷ اوت ۲۰۲۲، ساعت ۰۸:۳۲
 | |
| نویسنده | ابن قیم الجوزیه |
| موضوع | تفسیر اهل سنت |
| زبان | عربی |
| تعداد جلد | 1 |
|
| |
«تفسير القرآن الكريم» معروف به «تفسير ابن قيّم» مجموعه‌اى از آثار قرآنى ابن قیم جوزی (م، 751 ق) است.
چگونگی تدوین تفسیر
ابن قيم خود تفسير كامل و مستقل ننوشته بلكه بر چند سوره قرآن و بسيارى از آيات آن تفسيرهاى كوتاه و بلندى نوشته است، از جمله بر «سوره فاتحه» كه آن را در آغاز «مدارج السالكين» گنجانده است، «سوره كافرون» را نيز تفسير نموده و بر «معوذتين» نيز تفسيرهايى نوشته است كه گويا ضبط صفدى به صورت «الرسالة الشافية فى اسرار المعوذتين» اشاره به همين تفسير او دارد.
با وجود عدم تأليف تفسير مستقل، آراى تفسيرى فراوانى از ابن قیم در بسيارى از كتابهايش بر جاى مانده است. چنانكه برخى دانشمندان با عنايت به كتابهايش چون «امثال القرآن» و «اقسام القرآن»، او را از نخستين كسانى دانسته‌اند كه به تفسير موضوعى عنايت داشته است. كمتر كتابى از او بر جاى مانده است كه مباحثى را با عنايت به آيات قرآن و احاديث نبوى شرح نكرده باشد. آراى تفسيرى ابن قيّم نخستين بار توسط محمد اويس ندوى هندى، از سلفيان شبه قاره، به طور ناقص جمع آورى گرديد كه به «تفسير القيّم» نامبردار شد. تا اينكه يسرى السيد محمد، به طور جامع به گردآورى نظريات تفسيرى ابن قيم پرداخت.
به اين ترتيب، بديهى است كه نظريات تفسيرى ابن قيم همه آيه‌ها و سوره‌هاى قرآن كريم را به طور كامل در بر نمى‌گيرد. چنانكه مجموعه سيد محمد 109 سوره را در خود جاى داده و درباره سوره‌هاى مباركه قدر، قارعه، فيل، قريش و كوثر چيزى در آن نيامده است.
ویژگی‌های تفسیر ابن قیم
شيوه ابن قيم در تفسير آيات، تشريحى، تحليلى، ساده و قابل فهم است. وى آيات قرآن و سنت نبوى را دو منبع اساسى در تفسير كلام الهى مى‌داند و چون ديگر سلفيان سخت به اين باور پايبند است.
از خصوصيات ديگر روش ابن قيم، نقل و نقد اقوال مفسرين از صحابه و تابعين و غير آنهاست. ابن مسعود، ابن عباس، ابى بن كعب، مجاهد، محمد بن اسحاق، عكرمه، حسن بصرى، سُدى، سعيد بن جبير، ضحاك، كلبى، ربيع بن انس، قتاده و مقاتل بن سليمان از جمله مفسرانى هستند كه از آنها نقل مى‌نمايد. اقوال زمخشرى را نيز مورد توجه دارد و گاه نقد مى‌نمايد.
تشريح مطالب از ديگر نكات تفسير ابن قيم است، از اين جهت بحثهاى موضوعى را مطرح مى‌كنند و وجوه و شقوق مختلف آنها را بيان مى‌دارد، مانند بحث هدايت، توحيد و عبوديت و... كه با تعبير «فصل» متعرض آنها مى‌گردد.
ايشان از آيات قرآن جهت مطرح نمودن مباحث كلامى، بهره‌گيرى فراوانى دارد به عنوان نمونه در تفسير سوره حمد بحث نبوت، و توحيد را در وجوه مختلف و مواضع گوناگون بيان مى‌كند.
اشاره به عقايد فرقه‌هاى اسلامى از ديگر وجوه تفسير ابن قيم است، بعنوان نمونه در تفسير سوره حمد، از آيات براى رد بر جبریه، رافضه، قائلين به قدم عالم، منكران نبوت و... بهره مى‌گيرد. عقايد معتزله، اشاعره، جهميه، قدريه، و افرادى مانند ابن سينا، خواجه نصير و... را مطرح و نقد مى‌نمايد، مانند صفحه 190.
اقوال ابن تیمیه براى او مهم و قابل توجه است و هر از گاهى در صدد بيان آن بر مى‌آيد، مانند ص 22. بيان حكم و اسرار آيات را نيز توجه دارد، مانند ص 147.
جایگاه مباحث لغوی
مباحث لغوى و زبانى نيز در آراى تفسيرى ابن قيم جايگاهى ويژه دارد. چنانكه معتقد است هيچ لفظى در قرآن كريم مهمل گذاشته نشده است و بايد ادبيات، نحو و لغت در تبيين مفردات قرآن كريم به خدمت گرفته شود. معانى لغوى را از زهرى، ابن انبارى، زجاج و ديگران نقل مى‌كند و از شعر عربى براى استشهاد بر معناى لغوى استفاده مى‌نمايد و البته در روش استفاده از آيات ديگر قرآن براى تفسير فرازها و آيات حتى در بخش لغت، تلاش فراوانى دارد.
در بحثهاى نحوى از سيبويه، بصريون و كوفيون نقل و استفاده مى‌نمايد.
با وجود بحثهاى تحليلى و گسترده از اختلاف قرائت و بيان وجوه آن و ذكر شأن نزول ( البته در موارد اندك) غفلت نورزيده و به آن اهميت مى‌دهد.
ابن قيم به سبب تأليف جداگانه در امثال قرآن، در اين تفسير نيز به طور تشريحى به حكم و امثال مى‌پردازد و در جهت تبيين جهت‌هاى مختلف آن تلاش دارد.
و در نهايت متذكر مى‌شوم كه ابن قيم چون استاد خويش ابن تيميه، در پذيرش احاديث بسيار سختگير است و از اسرائيليات و احاديث موضوع در تفسير قرآن به شدت پرهيز كرده است.
وضعیت نشر
اين اثر با مراجعه و تحقيق دفتر دراسات و بحوت عربى و اسلامى به اشراف شيخ ابراهيم رمضان، به انجام رسيده است. محقق محترم در سه محور اين امر را پى‌گيرى كرده است:
1- تصحيح متن تفسير با استفاده از نسخ چاپى.
2- مقارنه احاديث نبوى با كتب صحاح
3- مقابله آيات قرآن در تفسير با مصحف مدينه منوره چاپ عربستان سعودى.
پاورقى‌هاى اين اثر مربوط به محقق است كه بيشتر در سه مورد مى‌باشد: 1- بيان آدرس احاديث و آيات بكار برده شده در متن تفسير. 2- شرح حال افراد و رجال مطرح شده در متن 3- بيان‌برخى معانى لغوى.
تفسير الميثم در مصر، قاهره، چاپخانه السنة المحمدية، به سال 1368 ق در 631 صفحه و«بدايع التفسير»، تحت عنوان كامل«بدايع التفسير الجامع لتفسير الامام ابن قيم جوزية» در عربستان سعودى، الامام، دار ابن الجوزى، به سال 1414 ق در پنج مجلد به طبع رسيده است.
نسخه حاضر تفسير ابن قيم حاصل كار منشورات دار و مكتبة الهلال، بيروت، لبنان، در يك نسخه در قطع وزيرى با 696 صفحه، است كه به عنوان چاپ اول در سال 1990 ميلادى مطابق با 1410 هجرى با تحقيق ذكر شده از طرف مكتب الدراسات و البحوث العربية و الاسلامية، عرضه شده است. در پايان تفسير بحثى تحت عنوان «قاعدة نافعة» درباره احراز و ادعيه پناه بردن به خداوند از شر حسد و چشم زخم ارائه مى‌دهند و پايان بخش كتاب فهرست آن بر اساس سور قرآن مى‌باشد.
منبع
نرم افزار جامع التفاسیر ؛ بخش کتابشناسی
| تفسیر قرآن | |
| درباره تفسیر قرآن: | تفسیر قرآن -تاریخ تفسیر - روشهای تفسیری قرآن |
|---|---|
| اصطلاحات: | اسباب نزول -اسرائیلیات -سیاق آیات |
| شاخه های تفسیر قرآن: |
تفسیر روایی (تفاسیر روایی) • تفسیر اجتهادی (تفاسیر اجتهادی) • تفسیر فقهی ( تفاسیر فقهی) • تفسیر ادبی ( تفاسیر ادبی) • تفسیر تربیتی ( تفاسیر تربیتی) • تفسیر كلامی ( تفاسیر كلامی) • تفسیر فلسفی ( تفاسیر فلسفی ) • تفسیر عرفانی (تفاسیر عرفانی ) • تفسیر علمی (تفاسیر علمی) |
| روشهای تفسیری قرآن: |
|
| تفاسیر به تفکیک مذهب مولف: |
|
