منابع و پی نوشتهای متوسط
جامعیت مقاله متوسط
مقاله مورد سنجش قرار گرفته است

اسرائیل: تفاوت بین نسخه‌ها

از دانشنامه‌ی اسلامی
پرش به ناوبری پرش به جستجو
 
(۵ نسخه‌ٔ میانی ویرایش شده توسط ۳ کاربر نشان داده نشده)
سطر ۱: سطر ۱:
اصلاً عبری است مرکب از اسر به معنی قدرت و ایل به معنی خدا. لقب [[حضرت یعقوب]] علیه السلام است.
+
{{متوسط}}
 +
'''«اسرائیل»''' لقب [[حضرت یعقوب]] علیه‌السلام است، از این رو به فرزندان آن حضرت «[[بنی اسرائیل|بنی‌اسرائیل]]» گفته می‌شود که مراد از آن قوم [[یهود]] می‌باشد. این کلمه در اصل واژه‌ای عبری است، مرکب از «اِسر» به معنی قدرت و «ایل» به معنی خدا.
  
==واژه اسرائیل در قرآن==
+
کلمه «اسرائیل»، در [[قرآن]] غالبا با لفظ بنی یا بنو استعمال شده است (بنی اسرائیل)، ولی در دو جا بدون کلمه بنی، بر خود حضرت یعقوب اطلاق گردیده است؛ یکی در آیه: {{متن قرآن|«كُلُّ الطَّعَامِ كَانَ حِـلاًّ لِّبَنِي إِسْرَائِيلَ إِلاَّ مَا حَرَّمَ إِسْرَائِيلُ عَلَى نَفْسِهِ»}} ([[سوره آل عمران]]/۹۳) و دیگری در آیه: {{متن قرآن|«أُوْلَئِكَ الَّذِينَ أَنْعَمَ اللَّهُ عَلَيْهِم مِّنَ النَّبِيِّينَ مِن ذُرِّيَّةِ آدَمَ وَمِمَّنْ حَمَلْنَا مَعَ نُوحٍ وَمِن ذُرِّيَّةِ إِبْرَاهِيمَ وَإِسْرَائِيلَ وَمِمَّنْ هَدَيْنَا وَاجْتَبَيْنَا إِذَا تُتْلَى عَلَيْهِمْ آيَاتُ الرَّحْمَن خَرُّوا سُجَّدًا وَبُكِيًّا»}} ([[سوره مریم]]/۵۸). 
  
این کلمه، همیشه با بنی و بنو استعمال شده است یعنی فرزندان یعقوب و در دو جا بی کلمه بنو بر خود آن حضرت اطلاق گردیده است. یکی در آیه {{متن قرآن|«كُلُّ الطَّعَامِ كَانَ حِـلاًّ لِّبَنِي إِسْرَائِيلَ إِلاَّ مَا حَرَّمَ إِسْرَائِيلُ عَلَى نَفْسِهِ»}}؛ ([[سوره آل عمران]]/آیه 93) هر خوراکی بر بنی اسرائیل مباح بود مگر آن که بنی اسرائیل خود پیش از نزول [[تورات]] بر خود [[حرام]] کرد و قصه آن در سفر تکوین فصل 32 مذکور است.  
+
در زمان کنونی، «اسرائیل» نامی است که رژیم صهیونیستی پس از اشغال اراضی کشور [[فلسطین]] و با حمایت قدرت‌های غربی بر روی بخشی از مناطق جنوب غرب آسیا و در منطقه [[خاورمیانه]] گذاشت.
  
و دیگری در آیه: {{متن قرآن|«أُوْلَئِكَ الَّذِينَ أَنْعَمَ اللَّهُ عَلَيْهِم مِّنَ النَّبِيِّينَ مِن ذُرِّيَّةِ آدَمَ وَمِمَّنْ حَمَلْنَا مَعَ نُوحٍ وَمِن ذُرِّيَّةِ إِبْرَاهِيمَ وَإِسْرَائِيلَ وَمِمَّنْ هَدَيْنَا وَاجْتَبَيْنَا إِذَا تُتْلَى عَلَيْهِمْ آيَاتُ الرَّحْمَن خَرُّوا سُجَّدًا وَبُكِيًّا»}}. ([[سوره مریم]]/58)
+
در ۲۹ نوامبر ۱۹۴۷ میلادی، سازمان ملل متحد، طرح تقسیم فلسطین به دو کشور اسرائیل و فلسطین و اداره شهر اورشلیم ([[بیت المقدس]])، به صورت بین المللی را تصویب کرد. این طرح موافقت سران اسرائیلی را در پی داشت، اما فلسطینیان و دولت‌های عرب منطقه، بیدرنگ آن را رد کردند. برخی از کشور‌ها مثل [[ایران]] اسرائیل را به رسمیت نشناخته و سراسر اسرائیل را فلسطین اشغالی (فلسطین المُحْتَلّة) می نامند.
  
اينان گروهى از [[پيامبران]] بودند كه خدا به آنان انعام كرده بود، از فرزندان آدم و فرزندان آنان كه با نوح در كشتى نشانديم و فرزندان ابراهيم و اسرائيل و آنها كه هدايتشان كرديم و برگزيديمشان و چون آيات خداى رحمان بر آنان تلاوت مى‌شد، گريان به [[سجده]] مى‌افتادند.
+
در مناطق اشغالی فلسطین که اکنون در اختیار اسرائیل است، عمدتاً یهودیانی زندگی می‌کنند که در طول دهه‌های اخیر از اقصی نقاط جهان به این منطقه کوچ کردند و در آنجا سکنی گزیدند.
  
 
==منابع==
 
==منابع==
* قرآن، ترجمه آیتی.
+
 
* نثر طوبی، علامه شعرانی، واژه اسرائیل.
+
*[[نثر طوبی (کتاب)|نثر طوبی]]، علامه شعرانی، واژه "اسرائیل".
 +
*[https://www.tabnak.ir/fa/tags/1906/1/%D8%A7%D8%B3%D8%B1%D8%A7%D8%A6%DB%8C%D9%84 "اسرائیل"، سایت تابناک].
 +
{{پیامبران}}
 +
{{سنجش کیفی
 +
|سنجش=شده
 +
|شناسه= خوب
 +
|عنوان بندی مناسب= خوب
 +
|کفایت منابع و پی نوشت ها= متوسط
 +
|رعایت سطح مخاطب عام= خوب
 +
|رعایت ادبیات دانشنامه ای= خوب
 +
|جامعیت= متوسط
 +
|رعایت اختصار= خوب
 +
|سیر منطقی= خوب
 +
|کیفیت پژوهش= خوب
 +
|رده= دارد
 +
}}
  
 
[[رده:پیامبران]]
 
[[رده:پیامبران]]
 
[[رده:واژگان قرآنی]]
 
[[رده:واژگان قرآنی]]
 +
[[رده: مقاله های مهم]]

نسخهٔ کنونی تا ‏۱۷ اکتبر ۲۰۲۳، ساعت ۱۰:۴۱

«اسرائیل» لقب حضرت یعقوب علیه‌السلام است، از این رو به فرزندان آن حضرت «بنی‌اسرائیل» گفته می‌شود که مراد از آن قوم یهود می‌باشد. این کلمه در اصل واژه‌ای عبری است، مرکب از «اِسر» به معنی قدرت و «ایل» به معنی خدا.

کلمه «اسرائیل»، در قرآن غالبا با لفظ بنی یا بنو استعمال شده است (بنی اسرائیل)، ولی در دو جا بدون کلمه بنی، بر خود حضرت یعقوب اطلاق گردیده است؛ یکی در آیه: «كُلُّ الطَّعَامِ كَانَ حِـلاًّ لِّبَنِي إِسْرَائِيلَ إِلاَّ مَا حَرَّمَ إِسْرَائِيلُ عَلَى نَفْسِهِ» (سوره آل عمران/۹۳) و دیگری در آیه: «أُوْلَئِكَ الَّذِينَ أَنْعَمَ اللَّهُ عَلَيْهِم مِّنَ النَّبِيِّينَ مِن ذُرِّيَّةِ آدَمَ وَمِمَّنْ حَمَلْنَا مَعَ نُوحٍ وَمِن ذُرِّيَّةِ إِبْرَاهِيمَ وَإِسْرَائِيلَ وَمِمَّنْ هَدَيْنَا وَاجْتَبَيْنَا إِذَا تُتْلَى عَلَيْهِمْ آيَاتُ الرَّحْمَن خَرُّوا سُجَّدًا وَبُكِيًّا» (سوره مریم/۵۸).

در زمان کنونی، «اسرائیل» نامی است که رژیم صهیونیستی پس از اشغال اراضی کشور فلسطین و با حمایت قدرت‌های غربی بر روی بخشی از مناطق جنوب غرب آسیا و در منطقه خاورمیانه گذاشت.

در ۲۹ نوامبر ۱۹۴۷ میلادی، سازمان ملل متحد، طرح تقسیم فلسطین به دو کشور اسرائیل و فلسطین و اداره شهر اورشلیم (بیت المقدس)، به صورت بین المللی را تصویب کرد. این طرح موافقت سران اسرائیلی را در پی داشت، اما فلسطینیان و دولت‌های عرب منطقه، بیدرنگ آن را رد کردند. برخی از کشور‌ها مثل ایران اسرائیل را به رسمیت نشناخته و سراسر اسرائیل را فلسطین اشغالی (فلسطین المُحْتَلّة) می نامند.

در مناطق اشغالی فلسطین که اکنون در اختیار اسرائیل است، عمدتاً یهودیانی زندگی می‌کنند که در طول دهه‌های اخیر از اقصی نقاط جهان به این منطقه کوچ کردند و در آنجا سکنی گزیدند.

منابع

پیامبران
پیامبران اولوالعزم
محمد (ص) * عیسی * موسی * نوح * ابراهیم
سایر پیامبران
آدم * ادریس * یعقوب * یوسف * یونس * اسحاق * اسماعیل * الیاس * ایوب * خضر * داوود * سلیمان * ذوالکفل * زکریا * شعیب * صالح * لوط * هارون * هود * یحیی * یسع * شعیا * اِرميا * جرجیس * حبقوق * يوشع بن نون