مقتل: تفاوت بین نسخه‌ها

از دانشنامه‌ی اسلامی
پرش به ناوبری پرش به جستجو
(صفحه‌ای جدید حاوی '{{بخشی از یک کتاب}} هم به معناى محل قتل است، هم كتابى كه درباره شرح قتل حسين بن عل...' ایجاد کرد)
 
 
(۸ نسخه‌ٔ میانی ویرایش شده توسط ۴ کاربر نشان داده نشده)
سطر ۱: سطر ۱:
{{بخشی از یک کتاب}}
+
{{مدخل دائرة المعارف|کتاب [[فرهنگ عاشورا(کتاب)|فرهنگ عاشورا]]}}
  
هم به معناى محل قتل است، هم كتابى كه درباره شرح قتل حسين بن على‌ علیه السلام و واقعه‌ [[كربلا]] نوشته شده باشد. به نقل دهخدا: جايى و زمينى كه كسى در آنجا كشته شده باشد. البته به معناى جايى و عضوى از بدن نيز گفته كه اگر تير يا تيغى بر آنجا وارد آيد، سبب قتل شخص مى‌شود.
+
«مقتل» در لغت به معناى محل قتل است. یعنی جایى و زمینى که کسى در آنجا کشته شده باشد. همچنین به عضوى از بدن نیز گفته می شود که اگر تیر یا تیغى بر آنجا وارد آید، سبب قتل شخص مى‌ شود.<ref>لغت‌نامه دهخدا.</ref> 
  
(لغت‌نامه دهخدا) به انگيزه زنده نگهداشتن ياد حادثه عاشورا و شهداى كربلا، از صدر اسلام تاكنون، همواره كتاب هايى به عنوان ‌«مقتل‌» نوشته شده و مى‌شود. شيخ آقا بزرگ‌ تهرانى بيش از هفتاد كتاب را با همين عنوان نام مى‌برد كه به حادثه [[كربلا]] مربوط مى‌شود <ref>الذريعه، ج 22، ص 21 به بعد. همچنين در كتاب‌ «نگرشى به مرثيه‌سرايى در ايران‌» عبدالرضا افسرى كرمانى، ص 137، بيش از شصت كتاب شعر و به نثر عنوان‌ «مقتل‌» را با نام گردآورندگان آنها آورده است.</ref> و «مقتل‌» اصبغ بن نباته (از ياران على عليه السلام) را اولين مقتلى مى‌داند كه نگاشته شده‌ است.<ref>همان، ص 23، شماره 5838.</ref>
+
«مقتل» در اصطلاح به کتابهایی گفته می شود که به شرح ماجرای [[کربلا]] و مصیبت قتل [[امام حسین علیه السلام|امام حسین]] علیه‌السلام می پردازد.  
  
نام برخى از مقتلهاى معروف از اين قرار است (البته آنها كه عنوان‌ «مقتل‌» دارد): «مقاتل الطالبيين‌»: نوشته ابوالفرج اصفهانى (م 356) كه در شرح حال و ذكر اسامى‌ شهداى فرزندان [[ابوطالب]] است. اين كتاب به فارسى نيز ترجمه شده است: «سرگذشت‌ كشته‌شدگان از فرزندان ابوطالب‌» سيد هاشم رسولى محلاتى‌ «مقتل ابى مخنف‌»: نوشته لوط بن يحيى بن سعيد بن مخنف، معروف به ابومخنف كه ‌درباره حوادث عاشوراست. اين كتاب نيز به فارسى ترجمه شده است. اخيرا با نام‌ «مقتل‌الحسين و مصرع اهل بيته و اصحابه فى كربلا» در 230 صفحه توسط مؤسسة الوفاء چاپ‌ شده است.
+
از صدر [[اسلام]] تاکنون، به انگیزه زنده نگهداشتن یاد حادثه [[روز عاشورا|عاشورا]] و [[شهدای کربلا|شهداى کربلا]]، همواره کتاب هایى به عنوان ‌«مقتل‌» نوشته شده و مى ‌شود. [[شیخ آقا بزرگ تهرانی|شیخ آقا بزرگ‌ تهرانى]] بیش از هفتاد کتاب را با همین عنوان نام مى‌برد که به حادثه کربلا مربوط مى‌شود<ref>الذریعه الی تصانیف الشیعه، ج ۲۲، ص ۲۱ به بعد.</ref> و «مقتل‌» [[اصبغ بن نباته]] (از یاران [[امام علی علیه السلام|امام على]] علیه‌السلام) را اولین مقتلى مى‌ داند که نگاشته شده‌ است.<ref>همان، ص ۲۳، شماره ۵۸۳۸.</ref> همچنین در کتاب‌ «نگرشى به مرثیه‌سرایى در ایران‌» عبدالرضا افسرى کرمانى، بیش از شصت کتاب [[شعر]] و نثر به عنوان‌ «مقتل‌» را با نام گردآورندگان آنها آورده است.
  
«مقتل خوارزمى‌»: متن تاريخى مربوط به حوادث كربلاست، در دو جزء كه توسط موفق بن احمد مكى خوارزمى (م 568) تاليف شده و اغلب مطالبش را از تاريخ‌ ابن اعثم (م 314) نقل كرده است.
+
نام برخى از مقتلهاى معروف از این قرار است:
  
«مقتل الحسين‌»: عبدالرزاق المقرم (م 1391 ق در [[نجف]]) كه درباره نهضت‌ حسينى‌ است و وقايع كربلا از خروج [[امام حسين‌]] علیه السلام از مدينه تا حوادث پس از عاشورا را دربردارد. كتاب هاى مقتل ديگرى هم معروف است، همچون: نفس المهموم، لهوف، منهاج الدموع، العيون العبرى، مثير الاحزان، روضة الشهدا، اسرار الشهادة، منتهى الآمال، بحارالانوار، ج 45 و...
+
*«[[مقاتل الطالبیین (کتاب)|مقاتل الطالبیین]]»: نوشته [[ابوالفرج اصفهانی|ابوالفرج اصفهانى]] (م، ۳۵۶) که در شرح حال و ذکر اسامى‌ شهداى فرزندان [[ابوطالب]] است. این کتاب به فارسى نیز با عنوان «سرگذشت‌ کشته ‌شدگان از فرزندان ابوطالب‌» ترجمه شده است.
 +
 
 +
*«[[مقتل ابومخنف (کتاب)|مقتل ابى مخنف‌]]»: نوشته لوط بن یحیى بن سعید بن مخنف معروف به [[ابومخنف]]، که ‌درباره حوادث عاشوراست و با نام‌ «مقتل‌ الحسین و مصرع اهل بیته و اصحابه فى کربلا» در ۲۳۰ صفحه توسط مؤسسة الوفاء چاپ‌ شده است. این کتاب به فارسى نیز ترجمه شده است.
 +
 
 +
*«[[مقتل الحسين عليه‌السلام (خوارزمی) (کتاب)|مقتل خوارزمى‌]]»: متن تاریخى مربوط به حوادث کربلا در دو جزء است، که توسط موفق بن احمد مکى خوارزمى (م، ۵۶۸) تألیف شده و اغلب مطالبش را از تاریخ‌ «[[الفتوح (کتاب)|الفتوح]]» [[ابن اعثم کوفی|ابن اعثم]] (م، ۳۱۴) نقل کرده است.
 +
 
 +
*«[[اللهوف علی قتلی الطفوف‌ (کتاب)|اللهوف علی قتلی الطفوف‌]]»، از تألیفات مشهور [[سید بن طاووس]] (۵۸۹-۶۶۴ ق)، کتابى است تاریخى و روائى پیرامون زندگینامه امام حسین (علیه‌السلام) و به ویژه واقعه کربلا و شهادت امام و رخدادهاى بعد از آن.
 +
 
 +
*«[[مثیر الأحزان (کتاب)|مُثیر الأحزان]]» نام کتاب مقتل معروفى از [[جعفر بن محمد بن نما حلی]] (م، ۶۸۰ ق)، در بررسی زندگی سیاسی امام حسین (علیه السلام) و سیر تاریخی حادثه [[عاشورا]] است.
 +
 
 +
*«[[مقتل الحسين(عليه السلام) (مقرم) (کتاب)|مقتل الحسین‌]]»: سید عبدالرزاق المقرم (م، ۱۳۹۱ ق در [[نجف]]) که درباره نهضت‌ حسینى‌ است و وقایع کربلا از خروج [[امام حسین علیه السلام|امام حسین‌]] علیه السلام از [[مدینه|مدینه]] تا حوادث پس از عاشورا را دربردارد.  
 +
 
 +
کتاب هاى معروف دیگرى هم به «مقتل» و ماجرای [[کربلا]] پرداخته‌اند، از جمله: «[[روضة الشهدا (کتاب)|روضة الشهداء]]» از [[ملاحسین واعظ کاشفی]]، «[[اسرار الشهاده (کتاب)|اسرار الشهادة]]» از [[فاضل دربندی]]، «[[نفس المهموم (کتاب)|نفس المهموم]]» از [[شیخ عباس قمی]]، «[[منتهى الآمال (کتاب)|منتهى الآمال]]» از شیخ عباس قمی و «منهاج الدموع» از على قرنى گلپايگانى.
  
 
==پانویس==
 
==پانویس==
<references/>
+
<references />
  
 
==منابع==
 
==منابع==
جواد محدثی، فرهنگ عاشورا، نشر معروف.
+
 
 +
* [[فرهنگ عاشورا (کتاب)|فرهنگ عاشورا]]، جواد محدثی، نشر معروف.
 +
 
 +
[[رده:منابع تاریخ زندگی امام حسین(ع)]]
 +
[[رده:واقعه عاشورا]]
 +
{{الگو:واقعه عاشورا}}

نسخهٔ کنونی تا ‏۱۷ مارس ۲۰۲۵، ساعت ۱۲:۰۸

Icon-encycolopedia.jpg

این صفحه مدخلی از کتاب فرهنگ عاشورا است

(احتمالا تصرف اندکی صورت گرفته است)


«مقتل» در لغت به معناى محل قتل است. یعنی جایى و زمینى که کسى در آنجا کشته شده باشد. همچنین به عضوى از بدن نیز گفته می شود که اگر تیر یا تیغى بر آنجا وارد آید، سبب قتل شخص مى‌ شود.[۱]

«مقتل» در اصطلاح به کتابهایی گفته می شود که به شرح ماجرای کربلا و مصیبت قتل امام حسین علیه‌السلام می پردازد.

از صدر اسلام تاکنون، به انگیزه زنده نگهداشتن یاد حادثه عاشورا و شهداى کربلا، همواره کتاب هایى به عنوان ‌«مقتل‌» نوشته شده و مى ‌شود. شیخ آقا بزرگ‌ تهرانى بیش از هفتاد کتاب را با همین عنوان نام مى‌برد که به حادثه کربلا مربوط مى‌شود[۲] و «مقتل‌» اصبغ بن نباته (از یاران امام على علیه‌السلام) را اولین مقتلى مى‌ داند که نگاشته شده‌ است.[۳] همچنین در کتاب‌ «نگرشى به مرثیه‌سرایى در ایران‌» عبدالرضا افسرى کرمانى، بیش از شصت کتاب شعر و نثر به عنوان‌ «مقتل‌» را با نام گردآورندگان آنها آورده است.

نام برخى از مقتلهاى معروف از این قرار است:

  • «مقتل ابى مخنف‌»: نوشته لوط بن یحیى بن سعید بن مخنف معروف به ابومخنف، که ‌درباره حوادث عاشوراست و با نام‌ «مقتل‌ الحسین و مصرع اهل بیته و اصحابه فى کربلا» در ۲۳۰ صفحه توسط مؤسسة الوفاء چاپ‌ شده است. این کتاب به فارسى نیز ترجمه شده است.
  • «مقتل خوارزمى‌»: متن تاریخى مربوط به حوادث کربلا در دو جزء است، که توسط موفق بن احمد مکى خوارزمى (م، ۵۶۸) تألیف شده و اغلب مطالبش را از تاریخ‌ «الفتوح» ابن اعثم (م، ۳۱۴) نقل کرده است.
  • «اللهوف علی قتلی الطفوف‌»، از تألیفات مشهور سید بن طاووس (۵۸۹-۶۶۴ ق)، کتابى است تاریخى و روائى پیرامون زندگینامه امام حسین (علیه‌السلام) و به ویژه واقعه کربلا و شهادت امام و رخدادهاى بعد از آن.
  • «مقتل الحسین‌»: سید عبدالرزاق المقرم (م، ۱۳۹۱ ق در نجف) که درباره نهضت‌ حسینى‌ است و وقایع کربلا از خروج امام حسین‌ علیه السلام از مدینه تا حوادث پس از عاشورا را دربردارد.

کتاب هاى معروف دیگرى هم به «مقتل» و ماجرای کربلا پرداخته‌اند، از جمله: «روضة الشهداء» از ملاحسین واعظ کاشفی، «اسرار الشهادة» از فاضل دربندی، «نفس المهموم» از شیخ عباس قمی، «منتهى الآمال» از شیخ عباس قمی و «منهاج الدموع» از على قرنى گلپايگانى.

پانویس

  1. لغت‌نامه دهخدا.
  2. الذریعه الی تصانیف الشیعه، ج ۲۲، ص ۲۱ به بعد.
  3. همان، ص ۲۳، شماره ۵۸۳۸.

منابع

11.jpg
واقعه عاشورا
قبل از واقعه
شرح واقعه
پس از واقعه
بازتاب واقعه
وابسته ها
مسابقه از خطبه ۱۱۱ نهج البلاغه