التفسیر الحدیث (کتاب): تفاوت بین نسخه‌ها

از دانشنامه‌ی اسلامی
پرش به ناوبری پرش به جستجو
 
(۴ نسخه‌ٔ میانی ویرایش شده توسط ۴ کاربر نشان داده نشده)
سطر ۱: سطر ۱:
« التفسير الحديث» اثر محمد عزة دروزة تفسيرى است كامل از همه آيات و سوره‌هاى قرآن كريم، كه ويژگى اصلى‌اش ترتيب سوره‌ها بر اساس تاريخ نزول است. چنانكه تفسير را از سوره حمد و پس از آن علق شروع كرده و ساير سوره‌ها را بر اساس ترتيب نزول پى گرفته و تلاش بسيار نموده كه اين ترتيب را مستدل سازد.
+
{{مشخصات کتاب
فكر اين تفسير حاصل دوران زندان وى است كه مقدمات آن را پس از آزادى در سال 1941- 1945 م كه در تركيه مى‌زيست، پى نهاد، پس از بازگشت به سوريه، نوشته‌هاى خود را بازبينى و تكميل نموده، اقدام به چاپ آن كرد.
 
  
==انگيزه==
+
|عنوان=
  
محمد عزت دروزه به قدسيت ترتيب مصحف شريف اذعان دارد و بيان مى‌كند از آن روى كه سيره نبوى با اين روش آسان فهم‌تر است به چنين اقدامى دست زده و از آن روى كه تفسير، مصحفى مستقل براى مطالعه عبادى به شمار نمى‌آيد اشكالى در اين كار نمى‌بيند. با اين وصف استفتاى دو تن از علماى سوريه مبنى بر عدم منع اينگونه تفسير را همراه خود مى‌كند. علاوه بر آن وجود رواياتى مبنى بر تفسير برخى سور بدون ترتيب مصحف و وجود تفسيرى از على( ع) بر اساس ترتيب نزول، او را بر اين امر مصمم مى‌دارد، خصوصا كه انگيزه خود را خدمت به قرآن مى‌داند.
+
|تصویر= [[پرونده:التفسیر الحدیث.jpg|240px|وسط]]
  
وى در بيان انگيزه خود مى‌نويسد:« از خداوند خواستم مرا توفيق دهد تفسيرى بنويسم كه شامل تمام قرآن گردد( در كنار كتب قبلى ايشان كه هر كدام تفسير بخشى از قرآن محسوب مى‌شوند) و بيان كننده حكمت تنزيل، با بررسى معانى و مبادى قرآن و مطالب عام آن به شيوه جديدى باشد كه نياز امروز عصر ما را برآورده سازد.
+
|نویسنده= محمد عزت دروزه
  
التفسير الحديث شيوه‌اى عقلى، اجتهادى با رويكرد اجتماعى دارد و سعى نموده تعصب مذهبى را نمايان نكند، از اين روى در رديف تفاسيرى كه در صدد تقريب بين المذاهب باشند، قرار مى‌گيرد.
+
|موضوع= تفسیر اهل سنت
  
==روش تفسير==
+
|زبان= عربی
  
شيوه كار در الحديث را با استفاده از مقدمه آن در موارد زير مى‌توان بيان كرد:
+
|تعداد جلد= ۱۰
  
1- تقسيم دسته آيات به جمله‌هاى تام و گويا كه بتوان از جهت معنا و نظم و سياق به آنها پرداخت، گاهى اين جمله تام، يك آيه، چند آيه يا سلسله‌اى از آيات مى‌باشد.
+
|عنوان افزوده1=
  
2- شرح مختصر كلمات و تعابير غريب و غير معروف، بدون تعمّق لغوى، نحوى و بلاغى مگر در موارد ضرورى.
+
|افزوده1=
  
3- شرح اجمالى مولوى جمله با بيانى واضح. و ارزيابى موضوعات مختلف آن و پرداختن به موضوعات مهم.
+
|عنوان افزوده2=
  
4- اشاره مختصر به نزول آيات يا رواياتى كه در صدد اين معنا هستند و بيان روايات و اقوال.
+
|افزوده2=
  
5- روشن نمودن احكام، مبادى، اهداف، توجيهات، احكام شرعى، اخلاقى، اجتماعى و توجه به مقتضيات پيشرفت تمدنها و مفاهيم بشرى كه نكته‌اى اساسى در تفسير الحديث محسوب مى‌گردد.
+
|لینک=
  
6- روشن نمودن بخشهايى از سيره نبوى و تاريخ و جو نزول قرآن كه در تبيين مقاصد قرآن و فهم آن كمك شايانى دارد.
+
}}
 +
'''«التفسیر الحدیث»''' اثر محمد عزّت دَروَزة (م، ۱۴۰۴ ق)، از [[تفسیر اجتهادی|تفاسیر اجتهادى]] با رویکرد اجتماعى و شامل همه آیات و سور [[قرآن|قرآن کریم]] است. تنظیم این [[تفسیر قرآن|تفسیر]]، بر اساس [[ترتیب نزول سوره ها|ترتیب نزول سوره‌ها]] انجام گرفته، زیرا مفسر معتقد است این روش، با فهم و درک بهتر قرآن سازگارى بیشترى دارد.
  
7- تنبيه بر قصص، مشاهد حيات اخروى، جن، ملائكه، تكوين، مشاهد طبيعى، وعد و وعيد و مثلها و... كه در تبيين مبادى قرآنى و محكمات آن نقش دارد.
+
==معرفی تفسیر==
  
8- اهتمام به بيان ارتباط آيات و فصول سوره‌ها و عطف جمله‌هاى قرآنى بر همديگر از جهت موضوع و سياق براى واضح نمودن دلالتها، نشان دادن نظم قرآنى و ارتباط موضوعى آنها در برابر ديدگاهى كه قائل به ارتباط و انسجام آيات، سوره‌ها و فصول آنها نمى‌باشد.
+
محمد عزت دروزه به قدسیت ترتیب مصحف شریف اذعان دارد و بیان مى‌کند از آن روى که سیره نبوى با این روش آسان‌فهم‌تر است به چنین اقدامى دست زده و از آن روى که [[تفسیر قرآن|تفسیر]]، مصحفى مستقل براى مطالعه عبادى به شمار نمى‌آید، اشکالى در این کار نمى‌بیند. با این وصف استفتاى دو تن از علماى [[سوریه|سوریه]] مبنى بر عدم منع اینگونه تفسیر را همراه خود مى‌کند. علاوه بر آن، وجود روایاتى مبنى بر تفسیر برخى سور بدون ترتیب مصحف و وجود تفسیرى از [[حضرت على]] (ع) بر اساس [[ترتیب نزول سوره ها|ترتیب نزول]]، او را بر این امر مصمم مى‌دارد، خصوصا که انگیزه خود را خدمت به [[قرآن]] مى‌داند. وى در بیان انگیزه خود مى‌نویسد: «از خداوند خواستم مرا توفیق دهد تفسیرى بنویسم که شامل تمام قرآن گردد (در کنار کتب قبلى ایشان که هر کدام تفسیر بخشى از قرآن محسوب مى‌شوند) و بیان کننده حکمت تنزیل، با بررسى معانى و مبادى قرآن و مطالب عام آن به شیوه جدیدى باشد که نیاز امروز عصر ما را برآورده سازد.
  
9- كمك از الفاظ، تركيبها و جمل قرآن در جهت تفسير، شرح، بيان سياق، تأويل، بيان دلالتها، بيان اهداف و... زيرا آيات قرآن داراى مطلق و مفيد، مجمل و مبين و عام و خاص مى‌باشند، در مرحله بعد براى اين منظور از روايات و اقوال مفسرين استفاده مى‌نمايد.
+
فکر این تفسیر حاصل دوران زندان عزت دروزه است که مقدمات آن را پس از آزادى در سال ۱۹۴۱-۱۹۴۵ م. که در [[ترکیه|ترکیه]] مى‌زیست، پى نهاد. پس از بازگشت به سوریه، نوشته‌هاى خود را بازبینى و تکمیل نموده، اقدام به چاپ آن کرد.
  
10- ارجاع برخى مطالب به كتاب« القرآن المجيد» از بحثهاى علوم قرآنى مفسر، براى جلوگيرى از تكرار و تطويل.
+
مفسر از منابع متعدد متنوعى در تفسیر، [[احادیث]]، لغت، مباحث تاریخى و... استفاده نموده است. برخى مصادر تفسیرى وی از این قرارند: [[تفسیر طبری (کتاب)|تفسیر طبرى]]، [[تفسیر القرآن العظیم (ابن کثیر) (کتاب)|تفسیر ابن کثیر]]، [[مجمع البیان]]، [[الکشاف عن حقائق غوامض التنزیل (کتاب)|الکشاف]]، [[روح المعانی فی تفسیر القرآن العظیم (کتاب)|تفسیر آلوسى]] و [[تفسیر المنار (کتاب)|المنار]].
  
11- بيان مطالب با روشى آسان و روان و اجتناب از بكار بردن الفاظ غريب و دشوار.
+
التفسیر الحدیث شیوه‌اى عقلى، [[تفسیر اجتهادی|اجتهادى]] با رویکرد اجتماعى دارد و سعى نموده [[تعصب]] مذهبى را نمایان نکند، از این روى در ردیف تفاسیرى که در صدد تقریب بین المذاهب باشند، قرار مى‌گیرد.
  
12- سعى شده، كلمات، مدلولها و موضوعات مهمى كه تكرار شده، در اولين محل مطرح شدن، توضيح داده شود و بقيه موارد را به آنجا ارجاع داده شود.
+
==روش تفسیر==
  
13- بيان مقدمه و معرفى مختصر از سوره‌ها قبل از آغاز تفسير، كه شامل وصف سوره، محتويات، مهمترين مطالبى كه در آن مطرح شده و آن را از بقيه ممتاز مى‌نمايد، بيان مطالبى كه جايگاه ترتيب نزولى و ترتيب مصحفى( قرآنى) آن را اثبات نمايد، مشخص نمودن آيات مكى در سوره‌هاى مدنى و آيات مدنى در سوره‌هاى مكى، طبق روايات موجود و عنوان‌بندى موضوعات و مطالب مهم كه در تفسير آمده است.
+
شیوه کار در «التفسیر الحدیث» را با استفاده از مقدمه آن در موارد زیر مى‌توان بیان کرد:
  
14- تنظيم اين تفسير، بر اساس ترتيب نزول انجام گرفته زيرا مفسر معتقد است با اهداف اوليه كه فهم و درك بهتر قرآن است، سازگارى بيشترى دارد و پى‌گيرى سيره پيامبر اكرم« ص» را قدم به قدم ممكن مى‌سازد و نيز كيفيت مراحل تنزيل و تطور انديشه قرآنى را واضح‌تر بيان مى‌دارد و خواننده را با جوّ نزول قرآن و شرايط مختلف پيرامون آن و مناسبتهاى گوناگون آشنا نموده او را به حكمت تنزيل نزديكتر مى‌نمايد.
+
* تقسیم دسته آیات به جمله‌هاى تام و گویا که بتوان از جهت معنا و نظم و [[سیاق آیات|سیاق]] به آنها پرداخت. گاهى این جمله تام، یک یا چند [[آیه|آیه]] مى‌باشد.
 +
* شرح مختصر کلمات و تعابیر غریب و غیر معروف، بدون تعمّق لغوى و [[نحو|نحوى]] و [[بلاغت|بلاغى]]، مگر در موارد ضرورى.
 +
* شرح اجمالى جمله با بیانى واضح. و ارزیابى موضوعات مختلف آن و پرداختن به موضوعات مهم.
 +
* اشاره مختصر به نزول آیات یا روایاتى که در صدد این معنا هستند و بیان روایات و اقوال.
 +
* روشن نمودن مبادى، اهداف، توجیهات، [[احکام شرعی|احکام شرعى]]، [[اخلاق|اخلاقى]]، اجتماعى و توجه به مقتضیات پیشرفت تمدنها و مفاهیم بشرى که نکته‌اى اساسى در تفسیر الحدیث محسوب مى‌گردد.
 +
* روشن نمودن بخشهایى از سیره نبوى و تاریخ و جوّ [[نزول قرآن]] که در تبیین مقاصد [[قرآن]] و فهم آن کمک شایانى دارد.
 +
* تنبیه بر [[قصه‌ های قرآن|قصص]]، مشاهد حیات اخروى، [[جنّ]]، [[ملائکه]]، تکوین، مشاهد طبیعى، وعد و وعید و مَثلها و... که در تبیین مبادى قرآنى و محکمات آن نقش دارد.
 +
* اهتمام به بیان [[تناسب آیات و سور|ارتباط آیات و سوره‌ها]] و عطف جمله‌هاى قرآنى بر همدیگر از جهت موضوع و سیاق براى واضح نمودن دلالتها، نشان دادن نظم قرآنى و ارتباط موضوعى آنها در برابر دیدگاهى که قائل به ارتباط و انسجام آیات، سوره‌ها و فصول آنها نمى‌باشد.
 +
* کمک از الفاظ، ترکیبها و جمله های قرآن در جهت [[تفسیر]]، شرح، بیان سیاق، [[تأویل|تأویل]]، بیان دلالتها، بیان اهداف و... زیرا آیات قرآن داراى [[مطلق و مقید]]، [[مجمل و مبین|مجمل و مبین]] و [[عام و خاص]] مى‌باشند. در مرحله بعد براى این منظور از روایات و اقوال مفسرین استفاده مى‌نماید.
 +
* ارجاع برخى مطالب به کتاب «القرآن المجید» از بحثهاى [[علوم قرآن|علوم قرآنى]] مفسر، براى جلوگیرى از تکرار و تطویل.
 +
* بیان مطالب با روشى آسان و روان و اجتناب از بکار بردن الفاظ غریب و دشوار.
 +
* سعى شده، کلمات، مدلولها و موضوعات مهمى که تکرار شده، در اولین محل مطرح شدن، توضیح داده شود و بقیه موارد را به آنجا ارجاع داده شود.
 +
* بیان مقدمه و معرفى مختصر از [[سوره‌|سوره‌ها]] قبل از آغاز تفسیر، که شامل وصف سوره، محتویات، مهمترین مطالبى که در آن مطرح شده و آن را از بقیه ممتاز مى‌نماید، بیان مطالبى که جایگاه [[ترتیب نزول سوره ها|ترتیب نزولى]] و ترتیب مصحفى (قرآنى) آن را اثبات نماید، مشخص نمودن آیات مکى در [[سوره های مکی و مدنی|سوره‌هاى مدنى]] و آیات مدنى در سوره‌هاى مکى، طبق روایات موجود و عنوان‌بندى موضوعات و مطالب مهم که در تفسیر آمده است.
 +
* تنظیم این تفسیر، بر اساس ترتیب نزول انجام گرفته زیرا مفسر معتقد است با اهداف اولیه که فهم و درک بهتر قرآن است، سازگارى بیشترى دارد و پى‌گیرى سیره [[پیامبر اکرم]] را قدم به قدم ممکن مى‌سازد و نیز کیفیت مراحل تنزیل و تطور اندیشه قرآنى را واضح‌تر بیان مى‌دارد و خواننده را با جوّ نزول قرآن و شرایط مختلف پیرامون آن و مناسبتهاى گوناگون آشنا نموده او را به حکمت تنزیل نزدیکتر مى‌نماید.
 +
* مفسر از آن جهت که بر ترتیب نزول، آیات را مورد بررسى قرار مى‌دهد، بسیار اتفاق مى‌افتد که تفسیر، شکل و رسم موضوعى به خود مى‌گیرد، در نتیجه بیان تاریخ نزول آیات نیز اهمیت ویژه‌اى پیدا مى‌کند.
 +
* ایشان با [[تفسیر علمی - تجربی|تفسیر علمى]] آیات قرآن سخت مخالف است، و معتقد است که شأن و مرتبت و اهداف قرآن بالاتر از این است که بخواهیم آیات آن را با فرضیه‌هاى علمى منطبق گردانیم.
 +
* وى از [[اسرائیلیات|اسرائیلیات]] در تفسیر پرهیز مى‌کند و ضعف آنها را یادآورى نموده و بر مفسرانى که این گونه روایات را نقل مى‌کنند، خرده مى‌گیرد.
 +
* مسائل [[فقه|فقهى]] به تفصیل در تفسیر محمد عزت دروزة آمده و ایشان دلایل فقیهان را همراه با بیان اسرار [[احکام شرعی|احکام]] و شواهدى از روایات فقهى و آراى مذاهب مى‌آورد.
 +
* در ترتیب سوره‌ها، ملاک مفسر ترتیبى است که در مصحف خطاط قدروغلى رعایت شده است. (البته با مقدارى تغییر که با مستندات در محل خود بیان شده است) به جهت اینکه زیر نظر گروهى از متخصصین فن بوده است، در مقدمه آن مصحف آمده است که بر اساس [[قرائت حفص از عاصم|روایت حفص از عاصم]] مى‌باشد و هجاء آن نیز بر اساس [[رسم الخط قرآن|رسم الخط]] مصاحف عثمانى است. مفسر در اختلاف مصاحف به روایت مروى توسط شیخ ابوعمرو دانى و ابوسلیمان بن نجاح تکیه نموده است. ایشان در این باره از کتب «مور الظمان» از استاد محمد بن محمد اموى الشریشی و کتاب «الطرز على ضبط الخراز» تنیسى و کتاب «ناظمة الزهر» شاطبى و شرح آن از ابوعبید رضوان مخللاتى و کتاب ابوالقاسم عمر بن محمد بن عبد الکافى و «تحقیق البیان» شیخ محمد متولى و کتب [[قراءات قرآن|قرائات]] و تفسیر استفاده نموده است.
  
15- مفسر از آن جهت كه بر ترتيب نزول، آيات را مورد بررسى قرار مى‌دهد، بسيار اتفاق مى‌افتد كه تفسير، شكل و رسم موضوعى به خود مى‌گيرد، در نتيجه بيان تاريخ نزول آيات نيز اهميت ويژه‌اى پيدا مى‌كند.
+
==منابع==
 
 
16- ايشان با تفسير علمى آيات قرآن سخت مخالف است، و معتقد است كه شأن و مرتبت و اهداف قرآن بالاتر از اين است كه بخواهيم آيات آن را با فرضيه‌هاى علمى منطبق گردانيم.
 
 
 
17- وى از اسرائيليات در تفسير پرهيز مى‌كند و ضعف آنها را يادآورى نموده بر مفسرانى كه اينگونه روايات را نقل مى‌كنند، خرده مى‌گيرد.
 
 
 
18- مسائل فقهى به تفصيل در تفسير محمد عزت دروزة آمده و ايشان دلايل فقيهان را همراه با بيان اسرار احكام و شواهدى از روايات فقهى و آراى مذاهب مى‌آورد.
 
 
 
19- در ترتيب سوره‌ها ملاك مفسر ترتيبى است كه در مصحف خطاط قدروغلى رعايت شده است.( البته با مقدارى تغيير كه با مستندات در محل خود بيان شده است) به جهت اينكه زير نظر گروهى از متخصصين فن بوده است، در مقدمه آن مصحف آمده است كه بر اساس روايت حفص بن سليمان از عاصم مى‌باشد و هجاء آن نيز بر اساس رسم الخط مصاحف عثمانى است. مفسر در اختلاف مصاحف به روايت مروى توسط شيخ ابو عمرو دانى و ابو سليمان بن نجاح تكيه نموده است. ايشان در اين باره از كتب« مور الظمان» از استاد محمد بن محمد اموى الشريشى مشهور به خراز و شرح آن توسط شيخ بن الواحد بن عاشر انصارى اندلمى و كتاب« الطرز على ضبط الخراز» تنيسى و كتاب« ناظمة الزهر» شاطبى و شرح آن از ابو عبيد رضوان مخللاتى و كتاب ابو القاسم عمر بن محمد بن عبد الكافى و« تحقيق البيان» شيخ محمد متولى و كتب قراءات و تفسير استفاده نموده است.
 
 
 
==مقدمه تفسير==
 
 
 
مفسر در مقدمه‌اى بر تفسير خود شيوه آن و علت انتخاب ترتيب نزولى، ديدگاهها و نمودار ترتيب سوره‌ها را بيان داشته كه به تاريخ 1380 ق / 1960 م مى‌باشد. مقدمه ديگر مربوط به چاپ دوم تفسير است كه توضيحاتى درباره اضافات و استداراكات در چاپ دوم را بيان مى‌دارد و تاريخ آن 1386 ق / 1966 م مى‌باشد.
 
 
 
پس از پايان اين دو مقدمه، كتاب« القرآن المجيد» خود را كه حاوى مباحث مختلف است، مطرح مى‌نمايد.
 
« القرآن المجيد» مفسر با حدود 250 صفحه شامل مباحث مختلفى است كه در چهار فصل به شكل زير ارائه شده است.
 
 
 
فصل اول:
 
 
 
با عنوان قرآن، اسلوب، وحى و اثر آن شامل بحثهايى از قبيل، قرآن و مسلمانان، شخصيت پيامبر( ص) دعوت قرآن، وحى ربانى، وحى قرآنى، بلاغت قرآن، قرآن و عرب در عهد پيامبر( ص)
 
 
 
فصل دوم:
 
درباره جمع قرآن و تدوين آن، قراآت و رسم مصحفها- شامل بحثهايى درباره روايات، اقوال و ترجيح تدوين در عهد پيامبر( ص) اساء سور، رسم الخط قرآن، قراءات، عدد آيات، ترتيب نزول و...
 
 
 
فصل سوم:
 
 
 
روش فهم قرآن و تفسير آن، شامل بحثهايى درباره قرآن و سيره پيامبر( ص)، لغت قرآن، قصص قرآن، ملائكه، جن، مشاهد طبيعى، حيات اخروى، فهم قرآن از قرآن و...
 
 
 
فصل چهارم:
 
 
 
نظرات و تعليقات بر كتب مفسران و روش آنها شامل بحثهايى از قبيل، روايات اسباب نزول، روايات تفسير، تعليقات مفسرين بر تعصبات مذهبى در تفسير، از جمله نقدى بر سخن فخر رازى درباره تهمت به شيعه در موضوع تحريف قرآن( صفحه 237 ج 1 الحديث)، نقد عقيده اسرارمندى و رمز آلودى و بطون دارى قرآن، نزول قرآن، تفسير به رأى و... و خاتمه‌اى درباره بهترين روشهاى تفسير قرآن
 
 
 
==مصادر تفسير==
 
 
 
محمد عزة دروزه از منابع متعدد متنوعى در تفسير، احاديث، لغت، مباحث تاريخى، لغت و... استفاده نموده است. برخى مصادر تفسيرى ايشان از اين قرارند: تفاسير طبرى، بغوى، ابن كثير، خازن، مجمع البيان، كشاف، قاسمى، نيشابورى، نسفى، آلوسى و المنار
 
 
 
==نسخه شناسى==
 
 
 
اين تفسير در 6 مجلد به سال 1381 ق / 1961 م در مصر، قاهره، توسط دار احياء الكتب العربية به طبع رسيده است. چاپ دوم اين نسخه با اضافات و ضميمه كردن« القرآن المجيد» در سال 1386 ق 1966 م انجام گرفته است. نسخه حاضر به تاريخ 1421 ق / 2000 م توسط دار الغرب الاسلامى به عنوان چاپ دوم در 10 مجلد به قطع وزيرى با پاورقى‌هاى مصنف در بيروت( مطابق نسخه اضافات) عرضه شده است.
 
كتاب« جهود محمد عزه دروزه فى تفسيره المسمى التفسير الحديث» حسن عبد الرحمن احمد به عنوان رساله دكترا در دانشكده آداب، دانشگاه عين الشمس قاهره به سال 1981 م، درباره اين تفسير به طور مفصل بحث نموده است.
 
 
 
==منابع مقاله==
 
 
 
1- مقدمات تفسير الحديث و ساير مجلدات آن
 
 
 
2- دانشنامه قرآن و قرآن پژوهى به كوشش بهاء الدين خرمشاهى ج 1 ص 696 و ص 1053
 
 
 
3- تفسير و مفسران آيت اللّه معرفت جلد 2 ص 519
 
 
 
4- المفسرون حياتهم و منهجهم سيد محمد على ايازى صفحه 45
 
 
 
==منبع==
 
 
 
نرم افزار جامع التفاسیر ؛ بخش کتابشناسی
 
  
 +
* [[دانشنامه قرآن و قرآن پژوهی (کتاب)|دانشنامه قرآن و قرآن پژوهى]]، به کوشش بهاءالدین خرمشاهى، ج ۱ ص ۶۹۶.
 +
* المفسرون حیاتهم و منهجهم، سید محمدعلى ایازى، ص ۴۵.
 +
* تفسیر و مفسران، محمدهادی معرفت، ج ۲ ص ۵۱۹.
 +
* [[نرم افزار جامع تفاسیر نور|نرم افزار جامع التفاسیر نور]]، مرکز تحقیقات کامپیوتری علوم اسلامی.
 
{{تفسیر قرآن}}
 
{{تفسیر قرآن}}
[[رده: تفاسیر]]
+
[[رده: تفاسیر]][[رده:تفاسیر اجتهادی]][[رده:تفسیرهای اهل سنت]]

نسخهٔ کنونی تا ‏۱ فوریهٔ ۲۰۲۴، ساعت ۰۶:۲۹

التفسیر الحدیث.jpg
نویسنده محمد عزت دروزه
موضوع تفسیر اهل سنت
زبان عربی
تعداد جلد ۱۰

«التفسیر الحدیث» اثر محمد عزّت دَروَزة (م، ۱۴۰۴ ق)، از تفاسیر اجتهادى با رویکرد اجتماعى و شامل همه آیات و سور قرآن کریم است. تنظیم این تفسیر، بر اساس ترتیب نزول سوره‌ها انجام گرفته، زیرا مفسر معتقد است این روش، با فهم و درک بهتر قرآن سازگارى بیشترى دارد.

معرفی تفسیر

محمد عزت دروزه به قدسیت ترتیب مصحف شریف اذعان دارد و بیان مى‌کند از آن روى که سیره نبوى با این روش آسان‌فهم‌تر است به چنین اقدامى دست زده و از آن روى که تفسیر، مصحفى مستقل براى مطالعه عبادى به شمار نمى‌آید، اشکالى در این کار نمى‌بیند. با این وصف استفتاى دو تن از علماى سوریه مبنى بر عدم منع اینگونه تفسیر را همراه خود مى‌کند. علاوه بر آن، وجود روایاتى مبنى بر تفسیر برخى سور بدون ترتیب مصحف و وجود تفسیرى از حضرت على (ع) بر اساس ترتیب نزول، او را بر این امر مصمم مى‌دارد، خصوصا که انگیزه خود را خدمت به قرآن مى‌داند. وى در بیان انگیزه خود مى‌نویسد: «از خداوند خواستم مرا توفیق دهد تفسیرى بنویسم که شامل تمام قرآن گردد (در کنار کتب قبلى ایشان که هر کدام تفسیر بخشى از قرآن محسوب مى‌شوند) و بیان کننده حکمت تنزیل، با بررسى معانى و مبادى قرآن و مطالب عام آن به شیوه جدیدى باشد که نیاز امروز عصر ما را برآورده سازد.

فکر این تفسیر حاصل دوران زندان عزت دروزه است که مقدمات آن را پس از آزادى در سال ۱۹۴۱-۱۹۴۵ م. که در ترکیه مى‌زیست، پى نهاد. پس از بازگشت به سوریه، نوشته‌هاى خود را بازبینى و تکمیل نموده، اقدام به چاپ آن کرد.

مفسر از منابع متعدد متنوعى در تفسیر، احادیث، لغت، مباحث تاریخى و... استفاده نموده است. برخى مصادر تفسیرى وی از این قرارند: تفسیر طبرى، تفسیر ابن کثیر، مجمع البیان، الکشاف، تفسیر آلوسى و المنار.

التفسیر الحدیث شیوه‌اى عقلى، اجتهادى با رویکرد اجتماعى دارد و سعى نموده تعصب مذهبى را نمایان نکند، از این روى در ردیف تفاسیرى که در صدد تقریب بین المذاهب باشند، قرار مى‌گیرد.

روش تفسیر

شیوه کار در «التفسیر الحدیث» را با استفاده از مقدمه آن در موارد زیر مى‌توان بیان کرد:

  • تقسیم دسته آیات به جمله‌هاى تام و گویا که بتوان از جهت معنا و نظم و سیاق به آنها پرداخت. گاهى این جمله تام، یک یا چند آیه مى‌باشد.
  • شرح مختصر کلمات و تعابیر غریب و غیر معروف، بدون تعمّق لغوى و نحوى و بلاغى، مگر در موارد ضرورى.
  • شرح اجمالى جمله با بیانى واضح. و ارزیابى موضوعات مختلف آن و پرداختن به موضوعات مهم.
  • اشاره مختصر به نزول آیات یا روایاتى که در صدد این معنا هستند و بیان روایات و اقوال.
  • روشن نمودن مبادى، اهداف، توجیهات، احکام شرعى، اخلاقى، اجتماعى و توجه به مقتضیات پیشرفت تمدنها و مفاهیم بشرى که نکته‌اى اساسى در تفسیر الحدیث محسوب مى‌گردد.
  • روشن نمودن بخشهایى از سیره نبوى و تاریخ و جوّ نزول قرآن که در تبیین مقاصد قرآن و فهم آن کمک شایانى دارد.
  • تنبیه بر قصص، مشاهد حیات اخروى، جنّ، ملائکه، تکوین، مشاهد طبیعى، وعد و وعید و مَثلها و... که در تبیین مبادى قرآنى و محکمات آن نقش دارد.
  • اهتمام به بیان ارتباط آیات و سوره‌ها و عطف جمله‌هاى قرآنى بر همدیگر از جهت موضوع و سیاق براى واضح نمودن دلالتها، نشان دادن نظم قرآنى و ارتباط موضوعى آنها در برابر دیدگاهى که قائل به ارتباط و انسجام آیات، سوره‌ها و فصول آنها نمى‌باشد.
  • کمک از الفاظ، ترکیبها و جمله های قرآن در جهت تفسیر، شرح، بیان سیاق، تأویل، بیان دلالتها، بیان اهداف و... زیرا آیات قرآن داراى مطلق و مقید، مجمل و مبین و عام و خاص مى‌باشند. در مرحله بعد براى این منظور از روایات و اقوال مفسرین استفاده مى‌نماید.
  • ارجاع برخى مطالب به کتاب «القرآن المجید» از بحثهاى علوم قرآنى مفسر، براى جلوگیرى از تکرار و تطویل.
  • بیان مطالب با روشى آسان و روان و اجتناب از بکار بردن الفاظ غریب و دشوار.
  • سعى شده، کلمات، مدلولها و موضوعات مهمى که تکرار شده، در اولین محل مطرح شدن، توضیح داده شود و بقیه موارد را به آنجا ارجاع داده شود.
  • بیان مقدمه و معرفى مختصر از سوره‌ها قبل از آغاز تفسیر، که شامل وصف سوره، محتویات، مهمترین مطالبى که در آن مطرح شده و آن را از بقیه ممتاز مى‌نماید، بیان مطالبى که جایگاه ترتیب نزولى و ترتیب مصحفى (قرآنى) آن را اثبات نماید، مشخص نمودن آیات مکى در سوره‌هاى مدنى و آیات مدنى در سوره‌هاى مکى، طبق روایات موجود و عنوان‌بندى موضوعات و مطالب مهم که در تفسیر آمده است.
  • تنظیم این تفسیر، بر اساس ترتیب نزول انجام گرفته زیرا مفسر معتقد است با اهداف اولیه که فهم و درک بهتر قرآن است، سازگارى بیشترى دارد و پى‌گیرى سیره پیامبر اکرم را قدم به قدم ممکن مى‌سازد و نیز کیفیت مراحل تنزیل و تطور اندیشه قرآنى را واضح‌تر بیان مى‌دارد و خواننده را با جوّ نزول قرآن و شرایط مختلف پیرامون آن و مناسبتهاى گوناگون آشنا نموده او را به حکمت تنزیل نزدیکتر مى‌نماید.
  • مفسر از آن جهت که بر ترتیب نزول، آیات را مورد بررسى قرار مى‌دهد، بسیار اتفاق مى‌افتد که تفسیر، شکل و رسم موضوعى به خود مى‌گیرد، در نتیجه بیان تاریخ نزول آیات نیز اهمیت ویژه‌اى پیدا مى‌کند.
  • ایشان با تفسیر علمى آیات قرآن سخت مخالف است، و معتقد است که شأن و مرتبت و اهداف قرآن بالاتر از این است که بخواهیم آیات آن را با فرضیه‌هاى علمى منطبق گردانیم.
  • وى از اسرائیلیات در تفسیر پرهیز مى‌کند و ضعف آنها را یادآورى نموده و بر مفسرانى که این گونه روایات را نقل مى‌کنند، خرده مى‌گیرد.
  • مسائل فقهى به تفصیل در تفسیر محمد عزت دروزة آمده و ایشان دلایل فقیهان را همراه با بیان اسرار احکام و شواهدى از روایات فقهى و آراى مذاهب مى‌آورد.
  • در ترتیب سوره‌ها، ملاک مفسر ترتیبى است که در مصحف خطاط قدروغلى رعایت شده است. (البته با مقدارى تغییر که با مستندات در محل خود بیان شده است) به جهت اینکه زیر نظر گروهى از متخصصین فن بوده است، در مقدمه آن مصحف آمده است که بر اساس روایت حفص از عاصم مى‌باشد و هجاء آن نیز بر اساس رسم الخط مصاحف عثمانى است. مفسر در اختلاف مصاحف به روایت مروى توسط شیخ ابوعمرو دانى و ابوسلیمان بن نجاح تکیه نموده است. ایشان در این باره از کتب «مور الظمان» از استاد محمد بن محمد اموى الشریشی و کتاب «الطرز على ضبط الخراز» تنیسى و کتاب «ناظمة الزهر» شاطبى و شرح آن از ابوعبید رضوان مخللاتى و کتاب ابوالقاسم عمر بن محمد بن عبد الکافى و «تحقیق البیان» شیخ محمد متولى و کتب قرائات و تفسیر استفاده نموده است.

منابع

***
تفسیر قرآن
درباره تفسیر قرآن: تفسیر قرآن -تاریخ تفسیر - روشهای تفسیری قرآن
اصطلاحات: اسباب نزول -اسرائیلیات -سیاق آیات
شاخه های تفسیر قرآن:

تفسیر روایی (تفاسیر روایی) • تفسیر اجتهادی (تفاسیر اجتهادی) • تفسیر فقهی ( تفاسیر فقهی) • تفسیر ادبی ( تفاسیر ادبی) • تفسیر تربیتی ( تفاسیر تربیتی) • تفسیر كلامی ( تفاسیر كلامی) • تفسیر فلسفی ( تفاسیر فلسفی ) • تفسیر عرفانی (تفاسیر عرفانی ) • تفسیر علمی (تفاسیر علمی)

روشهای تفسیری قرآن:
تفاسیر به تفکیک مذهب مولف: