مقاله مورد سنجش قرار گرفته است

تفسیر منسوب به امام حسن عسکری علیه السلام (کتاب): تفاوت بین نسخه‌ها

از دانشنامه‌ی اسلامی
پرش به ناوبری پرش به جستجو
 
(۷ نسخه‌ٔ میانی ویرایش شده توسط ۳ کاربر نشان داده نشده)
سطر ۱: سطر ۱:
 +
{{خوب}}
 +
 
{{مشخصات کتاب
 
{{مشخصات کتاب
  
سطر ۵: سطر ۷:
 
|تصویر= [[پرونده:تفسیر الامام العسكرى.jpg|240px|وسط]]
 
|تصویر= [[پرونده:تفسیر الامام العسكرى.jpg|240px|وسط]]
  
|نویسنده= الامام الحسن بن علي العسكري
+
|نویسنده= امام حسن عسکری علیه السلام
  
 
|موضوع= تفاسیر شیعه
 
|موضوع= تفاسیر شیعه
سطر ۱۱: سطر ۱۳:
 
|زبان= عربی  
 
|زبان= عربی  
  
|تعداد جلد= 1
+
|تعداد جلد= ۱
  
 
|عنوان افزوده1= مصحح
 
|عنوان افزوده1= مصحح
  
|افزوده1= محمد بن قاسم استرآبادى
+
|افزوده1= سید محمدباقر ابطحى
  
 
|عنوان افزوده2=
 
|عنوان افزوده2=
سطر ۲۳: سطر ۲۵:
 
|لینک= [http://lib.ahlolbait.com/parvan/resource/37472/التفسير-المنسوب-إلي-الامام-أبي-محمد-الحسن-بن-علي-العسكري-عليهم-السلام تفسیر الامام العسكرى]
 
|لینک= [http://lib.ahlolbait.com/parvan/resource/37472/التفسير-المنسوب-إلي-الامام-أبي-محمد-الحسن-بن-علي-العسكري-عليهم-السلام تفسیر الامام العسكرى]
 
}}
 
}}
{{بخشی از یک کتاب}}
 
 
==مؤلف==
 
 
محمد بن قاسم استرآبادى (م 260 ق).
 
  
==زندگینامه و اظهارنظرها==
+
'''«تفسیر منسوب به امام حسن عسکرى علیه السلام»''' از [[تفسیر روایی|تفاسیر مأثور]] متقدم شمرده مى شود که از نظر روش، جنبه توضیح معنا، [[تأویل]] و تطبیق، به مانند اکثر تفاسیر روایى [[شیعه]] است. در انتساب این [[تفسیر قرآن|تفسیر]] به [[امام حسن عسکری علیه السلام|امام حسن عسکرى]] علیه السلام تردید وجود دارد.
  
مرحوم [[شیخ صدوق]] این تفسیر را از محمد بن قاسم جرجانى معروف به [[مفسر استرآبادى]] و او از ابویعقوب یوسف بن محمد بن زیاد و ابوالحسن على بن محمد بن سیار و آنان از [[امام حسن عسکری]] علیه السلام روایت كرده اند.
+
==اعتبار کتاب==
 +
در مقدمه این کتاب آمده است که این تفسیر را [[امام حسن عسکری علیه السلام|امام حسن عسکرى]] علیه السلام بر ابویعقوب یوسف بن محمد بن زیاد و ابوالحسن على بن محمد بن یسار (سیار)، املا کرده است. و مطابق با [[سند حدیث|سند]] ذکر شده در مقدمه کتاب، این تفسیر را [[شیخ صدوق]] از محمد بن قاسم استرآبادى و او از آن دو روایت کرده است.<ref>تفسیر منسوب به امام حسن عسکری، ۱۴۰۹ق، ص۱۰.</ref>
  
استرآبادى، كه شیخ صدوق از او روایت كرده، شخصیت جنجال برانگیزى است؛ برخى زبان به مدح او گشوده و به او اعتماد ورزیده اند و گروهى هم او را تكذیب كرده و جاعل دانسته اند و در نتیجه، تفسیر او را تفسیر جعلى و بى اساس دانسته اند.
+
این سند از سوی برخی از عالمان مورد نقد قرار گرفته است. به عنوان نمونه [[ابن غضائرى]]، از دانشمندان نیمه نخست قرن پنجم هجری، در مورد استرآبادی و این تفسیر مى نویسد: «محمد بن قاسم استرآبادى، که ابوجعفر ابن بابویه از او روایت کرده است، ضعیف و دروغگو است. [[شیخ صدوق|ابن بابویه]] تفسیرى را از او روایت کرده است که او از دو شخص مجهول روایت کرده است: یکى از آن دو به نام یوسف بن محمد بن زیاد و دیگرى به نام محمد بن یسار شناخته مى شوند. آن دو مرد تفسیر را از پدرانشان، از ابوالحسن ثالث روایت کرده اند و تفسیر از سهل دیباجى، از پدرش با آن مضامین ناپسندى که دارد جعل شده است».<ref>ابن غضائری، رجال ابن غضائری، ۱۳۸۰ش، ص۹۸</ref>
  
[[آیت الله خوئى]] مى نویسد: «محمد بن قاسم استرآبادى از مشایخ صدوق بوده است و صدوق خود این مطلب را در كتاب مشیخه باب تلبیه ذكر كرده و در كتاب فقیه جزء 2، ح 967 نیز یاد كرده است و نیز در عیون، جزء 1، باب 19 از او نام برده و براى او رضاى الهى را خواسته است».
+
[[میرداماد|میر داماد]] نیز استرآبادی را ضعیف الحدیث دانسته و دو نفری را که او از آنها کتاب را نقل نموده مجهول الحال خوانده است و کتاب را دربردارنده [[حدیث|احادیث]] غیر قابل پذیرش و دروغ دانسته است.<ref>حسن زاده آملی، هزار و یک کلمه، ۱۳۷۵ش، ج۲، ص۱۲۴</ref>
  
شیخ صدوق در كتاب هاى گوناگون روایى خود از وى به عناوین مختلف از جمله مفسر، خطیب و...، كه هر یك بر بزرگداشت او دلالت مى كنند، یاد كرده و در بسیارى موارد تعبیر «رضى الله عنه» و «رحمه الله» را در مورد وى بكار برده است.
+
[[محمدتقی شوشتری|علامه شوشتری]] به نقد محتوایی این تفسیر پرداخته و مشکلات تعداد زیادی از احادیث آن را مشخص نموده است. بخش زیادی از اشکالات وارد شده ایشان به این تفسیر مربوط به اشتباهات تاریخی آن است.<ref> نفیسی، شادی، تفسیر منسوب به امام حسن عسکری علیه السلام در بررسی علامه شوشتری، تحقیقات علوم قرآن و حدیث، ش۶، پاییز و زمستان ۱۳۸۵، ص ۹۱ تا ۱۱۴</ref>
  
[[ابن غضائرى]]، از دانشمندان نیمه نخست قرن پنجم، در این باره مى نویسد: «محمد بن قاسم استرآبادى، كه ابوجعفر ابن بابویه از او روایت كرده است، ضعیف و دروغگو است. ابن بابویه تفسیرى را از او روایت كرده است كه او از دو شخص مجهول روایت كرده است:
+
==محتوای کتاب==
 +
متن این کتاب مشتمل بر تفسیر [[استعاذه]]، [[آیه تسمیه|بسم الله]]، [[سوره حمد]] و [[سوره بقره]]، آن هم به طور ناتمام (تا آیه ۲۸۲) است. البته [[محدث نورى]] در [[مستدرک الوسائل]] اصل کتاب را بیشتر از کتاب فعلى مى داند.
  
یكى از آن دو به نام یوسف بن محمد بن زیاد و دیگرى به نام محمد بن یسار شناخته مى شوند. آن دو مرد تفسیر را از پدرانشان، از ابوالحسن ثالث روایت كرده اند و تفسیر از سهل دیباجى، از پدرش با آن مضامین ناپسندى كه دارد جعل شده است».
+
این تفسیر با بیان روایاتى راجع به فضائل [[قرآن]] و [[تأویل|تأویل]] و [[آداب قرائت قرآن]] آغاز شده و با ذکر [[حدیث|احادیثى]] مشتمل بر فضائل [[اهل البیت|اهل بیت]] علیهم السلام (براى نمونه: [[حدیث سد الابواب|حدیث سد الابواب]]، ص ۱۷) و [[مثالب]] دشمنان اهل بیت (ص ۴۷) ادامه یافته است. بحثهاى متعددى نیز درباره سیره نبوى، بخصوص راجع به مناسبات [[پیامبر اسلام|پیامبر]] و [[یهود|یهودیان]]، مطرح شده است (ص ۱۶۱- ۱۶۳، ۱۹۰- ۱۹۲، ۴۰۶- ۴۰۷).  
  
==معرفى اجمالى كتاب==
+
در مجموع، در این تفسیر ۳۷۹ [[حدیث]] آمده است. بیشتر روایات طولانى و مفصّل است، به طورى که گاه یک روایت چندین صفحه را در بر مى‌گیرد (ص ۶۵۶- ۶۷۲) و به همین جهت، در برخى موارد ساختار روایى از بین رفته است. در برخى روایات نیز آشفتگى وجود دارد.
  
این كتاب، تفسیرى است روایى كه بنابر نقل محمد بن قاسم استرآبادى، ابویعقوب یوسف بن محمد بن زیاد و ابوالحسن على بن محمد بن یسار، از شاگردان حضرت امام حسن عسكرى علیه السلام، به دستور آن حضرت املا كرده اند و استرآبادى نیز آن را نقل كرده است. در مقدمه این كتاب آمده است كه حضرت [[امام حسن عسکری]] علیه السلام این تفسیر را در مدت هفت سال بر نویسندگان آن املا فرموده است. این تفسیر به صورت نقل گردآورى شده و تفسیرِ تمام [[قرآن]] نیست و مشتمل بر تفسیر استعاذه، بسم الله، [[سوره حمد]] و [[سوره بقره]]، آن هم به طور ناتمام و ناقص است. البته [[محدث نورى]] در [[مستدرك الوسائل]] اصل كتاب را بیشتر از كتاب فعلى مى داند.
+
در این تفسیر برخى آیات تأویل شده و بیشتر تأویلها درباره [[معجزه|معجزات]] پیامبر و [[ائمه اطهار|امامان]] علیهم السلام است (ص ۴۲۹- ۴۴۱، ۴۹۷- ۵۰۰).
  
درباره این تفسیر بحث هاى فراوانى است. مرحوم [[شیخ صدوق]] در كتاب هاى [[من لایحضره الفقیه]]، [[توحید]] و [[عیون اخبارالرضا]]، [[ابن شهر آشوب]] در [[مناقب]]، [[شهید ثانى]] در [[منیه المرید]] و [[شیخ حر عاملى]] در [[وسائل الشیعه]] و حاجى نورى در مستدرك نسبت این كتاب را به امام یازدهم تأیید كرده اند. به همین دلیل بسیارى از محدثان به این كتاب اعتماد كرده اند. این تفسیر از تفاسیر مأثور شمرده مى شود كه از نظر روش، جنبه توضیح معنا، تأویل و تطبیق به مانند اكثر تفاسیر روایى [[شیعه]] دارد.
+
==نسخه‌ها و ترجمه تفسیر==
 +
[[نسخه خطی|نسخه‌هاى خطى]] متعددى از این تفسیر موجود است؛<ref>بکائى، ج ۵، ص ۱۹۰۴- ۱۹۰۵؛ سزگین، ج ۱، جزء ۱، ص ۹۵- ۹۶.</ref> همچنین متن تفسیر به فارسى ترجمه شده است.<ref>آقا بزرگ طهرانى، ج ۴، ص ۸۹- ۹۰. </ref> قدیمترین ترجمه فارسى موجود آن، «آثار الاخیار» نام دارد که ترجمه ابو الحسن [[علی بن حسن زواره ای|على بن حسن زواره‌ ای]] (متوفى ۹۸۴) و ترجمه تمام متن موجود است.<ref>بکائى، ج ۱، ص ۲.</ref> 
  
==وضعیت نشر==
+
قدرت اللّه حسینى شاهمرادى نیز [[سوره فاتحه]] این تفسیر را با عنوان «تفسیر فاتحة الکتاب» از [[امام حسن عسکری علیه السلام|امام حسن عسکرى]] سلام اللّه علیه و پژوهشى پیرامون آن با مقدمه‌اى مبسوط در اثبات وثاقت تفسیر، ترجمه و منتشر کرده است. 
  
این كتاب در یک جلد به زبان عربی به همت مؤسسه [[امام مهدی]] عجل الله تعالی فرجه شریف، به تحقیق سید محمدباقر ابطحى اصفهانى، در سال 1409 ق چاپ شده است.
+
سید حسین بهریلوى (بریلوى، متوفى ۱۳۶۱) نیز این تفسیر را به زبان اردو ترجمه کرده و با عنوان آثار حیدرى به چاپ رساند.<ref>بکائى، ج ۱، ص ۳.</ref>
  
 +
این کتاب در یک جلد به زبان عربی به همت مؤسسه امام مهدی عجل الله تعالی فرجه، به تحقیق سید محمدباقر ابطحى اصفهانى، در سال ۱۴۰۹ ق چاپ شده است.<ref>رحمتی، محمدکاظم، تفسیر امام حسن عسکری، در دانشنامه جهان اسلام، ج۷.</ref>
 +
==پانویس==
 +
{{پانویس}}
 
==منابع==
 
==منابع==
محمدرضا ضميري، کتاب شناسي تفصيلي مذاهب اسلامي، ص 492-494.
+
*التفسیر المنسوب الی الامام ابی محمد الحسن بن علی العسکری، تحقیق محمدباقر ابطحی، قم، ‌۱۴۰۹ق.
 
+
*حسن زاده آملی، هزار و یک کلمه، قم، بوستان کتاب، ۱۳۷۵ش.
==متن کتاب تفسیر الامام العسكرى==
+
*محمدکاظم رحمتی، تفسیر امام حسن عسکری، در دانشنامه جهان اسلام، ج ۷.
[http://lib.ahlolbait.com/parvan/resource/37472/التفسير-المنسوب-إلي-الامام-أبي-محمد-الحسن-بن-علي-العسكري-عليهم-السلام تفسیر الامام العسكرى]
+
*محمدرضا ضمیری، کتاب شناسی تفصیلی مذاهب اسلامی، ص ۴۹۲-۴۹۴.
 
+
*[[نرم افزار جامع تفاسیر نور|نرم افزار جامع التفاسیر]]، بخش کتابشناسی.
[http://lib.ahlolbait.com/parvan/resource/79225/تفسير-الإمام-العسكري-عليه-السلام تفسیر الامام العسكرى]
+
*شادی نفیسی، تفسیر منسوب به امام حسن عسکری علیه السلام در بررسی علامه شوشتری، تحقیقات علوم قرآن و حدیث، ش۶، پاییز و زمستان ۱۳۸۵، ص ۹۱-۱۱۴.
 
 
 
[[رده:منابع حدیثی]]
 
[[رده:منابع حدیثی]]
 
[[رده:تفاسیر]]
 
[[رده:تفاسیر]]
 +
[[رده: مقاله های مهم]]
 
{{تفسیر قرآن}}
 
{{تفسیر قرآن}}
 +
{{سنجش کیفی
 +
|سنجش=شده
 +
|شناسه= خوب
 +
|عنوان بندی مناسب= خوب
 +
|کفایت منابع و پی نوشت ها= خوب
 +
|رعایت سطح مخاطب عام= خوب
 +
|رعایت ادبیات دانشنامه ای= خوب
 +
|جامعیت= خوب
 +
|رعایت اختصار= خوب
 +
|سیر منطقی= خوب
 +
|کیفیت پژوهش= خوب
 +
|رده= دارد
 +
}}

نسخهٔ کنونی تا ‏۲۲ سپتامبر ۲۰۲۲، ساعت ۰۸:۲۵


تفسیر الامام العسكرى.jpg
نویسنده امام حسن عسکری علیه السلام
موضوع تفاسیر شیعه
زبان عربی
تعداد جلد ۱
مصحح سید محمدباقر ابطحى

تفسیر الامام العسكرى

«تفسیر منسوب به امام حسن عسکرى علیه السلام» از تفاسیر مأثور متقدم شمرده مى شود که از نظر روش، جنبه توضیح معنا، تأویل و تطبیق، به مانند اکثر تفاسیر روایى شیعه است. در انتساب این تفسیر به امام حسن عسکرى علیه السلام تردید وجود دارد.

اعتبار کتاب

در مقدمه این کتاب آمده است که این تفسیر را امام حسن عسکرى علیه السلام بر ابویعقوب یوسف بن محمد بن زیاد و ابوالحسن على بن محمد بن یسار (سیار)، املا کرده است. و مطابق با سند ذکر شده در مقدمه کتاب، این تفسیر را شیخ صدوق از محمد بن قاسم استرآبادى و او از آن دو روایت کرده است.[۱]

این سند از سوی برخی از عالمان مورد نقد قرار گرفته است. به عنوان نمونه ابن غضائرى، از دانشمندان نیمه نخست قرن پنجم هجری، در مورد استرآبادی و این تفسیر مى نویسد: «محمد بن قاسم استرآبادى، که ابوجعفر ابن بابویه از او روایت کرده است، ضعیف و دروغگو است. ابن بابویه تفسیرى را از او روایت کرده است که او از دو شخص مجهول روایت کرده است: یکى از آن دو به نام یوسف بن محمد بن زیاد و دیگرى به نام محمد بن یسار شناخته مى شوند. آن دو مرد تفسیر را از پدرانشان، از ابوالحسن ثالث روایت کرده اند و تفسیر از سهل دیباجى، از پدرش با آن مضامین ناپسندى که دارد جعل شده است».[۲]

میر داماد نیز استرآبادی را ضعیف الحدیث دانسته و دو نفری را که او از آنها کتاب را نقل نموده مجهول الحال خوانده است و کتاب را دربردارنده احادیث غیر قابل پذیرش و دروغ دانسته است.[۳]

علامه شوشتری به نقد محتوایی این تفسیر پرداخته و مشکلات تعداد زیادی از احادیث آن را مشخص نموده است. بخش زیادی از اشکالات وارد شده ایشان به این تفسیر مربوط به اشتباهات تاریخی آن است.[۴]

محتوای کتاب

متن این کتاب مشتمل بر تفسیر استعاذه، بسم الله، سوره حمد و سوره بقره، آن هم به طور ناتمام (تا آیه ۲۸۲) است. البته محدث نورى در مستدرک الوسائل اصل کتاب را بیشتر از کتاب فعلى مى داند.

این تفسیر با بیان روایاتى راجع به فضائل قرآن و تأویل و آداب قرائت قرآن آغاز شده و با ذکر احادیثى مشتمل بر فضائل اهل بیت علیهم السلام (براى نمونه: حدیث سد الابواب، ص ۱۷) و مثالب دشمنان اهل بیت (ص ۴۷) ادامه یافته است. بحثهاى متعددى نیز درباره سیره نبوى، بخصوص راجع به مناسبات پیامبر و یهودیان، مطرح شده است (ص ۱۶۱- ۱۶۳، ۱۹۰- ۱۹۲، ۴۰۶- ۴۰۷).

در مجموع، در این تفسیر ۳۷۹ حدیث آمده است. بیشتر روایات طولانى و مفصّل است، به طورى که گاه یک روایت چندین صفحه را در بر مى‌گیرد (ص ۶۵۶- ۶۷۲) و به همین جهت، در برخى موارد ساختار روایى از بین رفته است. در برخى روایات نیز آشفتگى وجود دارد.

در این تفسیر برخى آیات تأویل شده و بیشتر تأویلها درباره معجزات پیامبر و امامان علیهم السلام است (ص ۴۲۹- ۴۴۱، ۴۹۷- ۵۰۰).

نسخه‌ها و ترجمه تفسیر

نسخه‌هاى خطى متعددى از این تفسیر موجود است؛[۵] همچنین متن تفسیر به فارسى ترجمه شده است.[۶] قدیمترین ترجمه فارسى موجود آن، «آثار الاخیار» نام دارد که ترجمه ابو الحسن على بن حسن زواره‌ ای (متوفى ۹۸۴) و ترجمه تمام متن موجود است.[۷]

قدرت اللّه حسینى شاهمرادى نیز سوره فاتحه این تفسیر را با عنوان «تفسیر فاتحة الکتاب» از امام حسن عسکرى سلام اللّه علیه و پژوهشى پیرامون آن با مقدمه‌اى مبسوط در اثبات وثاقت تفسیر، ترجمه و منتشر کرده است.

سید حسین بهریلوى (بریلوى، متوفى ۱۳۶۱) نیز این تفسیر را به زبان اردو ترجمه کرده و با عنوان آثار حیدرى به چاپ رساند.[۸]

این کتاب در یک جلد به زبان عربی به همت مؤسسه امام مهدی عجل الله تعالی فرجه، به تحقیق سید محمدباقر ابطحى اصفهانى، در سال ۱۴۰۹ ق چاپ شده است.[۹]

پانویس

  1. تفسیر منسوب به امام حسن عسکری، ۱۴۰۹ق، ص۱۰.
  2. ابن غضائری، رجال ابن غضائری، ۱۳۸۰ش، ص۹۸
  3. حسن زاده آملی، هزار و یک کلمه، ۱۳۷۵ش، ج۲، ص۱۲۴
  4. نفیسی، شادی، تفسیر منسوب به امام حسن عسکری علیه السلام در بررسی علامه شوشتری، تحقیقات علوم قرآن و حدیث، ش۶، پاییز و زمستان ۱۳۸۵، ص ۹۱ تا ۱۱۴
  5. بکائى، ج ۵، ص ۱۹۰۴- ۱۹۰۵؛ سزگین، ج ۱، جزء ۱، ص ۹۵- ۹۶.
  6. آقا بزرگ طهرانى، ج ۴، ص ۸۹- ۹۰.
  7. بکائى، ج ۱، ص ۲.
  8. بکائى، ج ۱، ص ۳.
  9. رحمتی، محمدکاظم، تفسیر امام حسن عسکری، در دانشنامه جهان اسلام، ج۷.

منابع

  • التفسیر المنسوب الی الامام ابی محمد الحسن بن علی العسکری، تحقیق محمدباقر ابطحی، قم، ‌۱۴۰۹ق.
  • حسن زاده آملی، هزار و یک کلمه، قم، بوستان کتاب، ۱۳۷۵ش.
  • محمدکاظم رحمتی، تفسیر امام حسن عسکری، در دانشنامه جهان اسلام، ج ۷.
  • محمدرضا ضمیری، کتاب شناسی تفصیلی مذاهب اسلامی، ص ۴۹۲-۴۹۴.
  • نرم افزار جامع التفاسیر، بخش کتابشناسی.
  • شادی نفیسی، تفسیر منسوب به امام حسن عسکری علیه السلام در بررسی علامه شوشتری، تحقیقات علوم قرآن و حدیث، ش۶، پاییز و زمستان ۱۳۸۵، ص ۹۱-۱۱۴.
***
تفسیر قرآن
درباره تفسیر قرآن: تفسیر قرآن -تاریخ تفسیر - روشهای تفسیری قرآن
اصطلاحات: اسباب نزول -اسرائیلیات -سیاق آیات
شاخه های تفسیر قرآن:

تفسیر روایی (تفاسیر روایی) • تفسیر اجتهادی (تفاسیر اجتهادی) • تفسیر فقهی ( تفاسیر فقهی) • تفسیر ادبی ( تفاسیر ادبی) • تفسیر تربیتی ( تفاسیر تربیتی) • تفسیر كلامی ( تفاسیر كلامی) • تفسیر فلسفی ( تفاسیر فلسفی ) • تفسیر عرفانی (تفاسیر عرفانی ) • تفسیر علمی (تفاسیر علمی)

روشهای تفسیری قرآن:
تفاسیر به تفکیک مذهب مولف: