عید غدیر

از دانشنامه‌ی اسلامی
نسخهٔ تاریخ ‏۱۹ اوت ۲۰۱۹، ساعت ۰۸:۰۶ توسط Zamani (بحث | مشارکت‌ها) (خطبه غدیر)
پرش به ناوبری پرش به جستجو

هيجدهم ذي الحجه روز عید غدیر است در این روز در سال دهم هجرت، پیامبر اکرم به دستور خدا امام علی علیه السلام را به مقام خلافت و امامت منصوب کرد. در روایتی از پیامبر اسلام این روز برترین عید امت اسلامی شمرده شده است.

واقعه غدیر

در هجدهم ذی‌الحجه‌ی سال دهم هجری[۱] پیامبر اسلام(صلی الله علیه و آله و سلم) که قبلا با نزول آیه تبلیغ از طرف خداوند مامور شده بود، علی(علیه السلام) را به دستور الهی به سمت جانشینی خود منصوب نمودند. این انتصاب در راه بازگشت از سفر حجةالوداع (آخرین حج پیامبر) و در مکانی به نام «غدیر خم» انجام پذیرفت.[۲] پس از آن آیه اکمال (آیه 3 سوره مائده) نازل شد[۳] که حاکی از اهمیت بالای این روز است:

«...الْيَوْمَ يَئِسَ الَّذِينَ كَفَرُوا مِنْ دِينِكُمْ فَلَا تَخْشَوْهُمْ وَاخْشَوْنِ الْيَوْمَ أَكْمَلْتُ لَكُمْ دِينَكُمْ وَأَتْمَمْتُ عَلَيْكُمْ نِعْمَتِي وَرَضِيتُ لَكُمُ الْإِسْلَامَ دِينًا...»

امروز، كافران از (زوال) آیین شما، مأیوس شدند بنابراین از آن‌ها نترسید! و از (مخالفت) من بترسید! امروز، دین شما را كامل كردم و نعمت خود را بر شما تمام نمودم و اسلام را به عنوان دین شما پذیرفتم.

خطبه غدیر

پیامبر در غدیر خم خطبه طولانی ایراد نمود که مطابق با متنی که از این خطبه در منابع آمده است[۴] به نظر می رسد حداقل ایراد آن حدود 1 ساعت به طول انجامیده است. بنابر روایات، رسول خدا(ص)، در اثنای این خطبه دست علی(ع) را بلند نمود تا همگان او را ببینند و فرمود: «ای مردم، آیا من از خود شما، بر شما بیشتر ولایت ندارم؟» مردم پاسخ دادند: «آری،‌ای رسول خدا.» حضرت فرمود: «خداوند ولیّ من است و من ولیّ مؤمنین‌ هستم و نسبت به آنان از خود آنان بیشتر ولایت دارم. پس هر کس که من مولای اویم، علی مولای اوست.» رسول خدا(ص) سه‏ بار این جمله را تکرار کرد و فرمود:

«خداوندا، دوست بدار و سرپرستی کن، هر کسی که علی را دوست و سرپرست خود بداند و دشمن بدار هر کسی که او را دشمن می‌دارد و یاری نما هر کسی که او را یاری می‌نماید و به حال خود رها کن، هر کس که او را وا می‌‏گذارد.»

سپس خطاب به مردم فرمود: «حاضران این پیام را به غایبان برسانند.»[۵]

عید غدیر در احادیث

در کتب اهل سنت روایت شده که هر کس روز هیجدهم ذی الحجه را روزه بگیرد، خداوند ثواب روزه شش ماه را برای او می‌نویسد و این روز، همان روز عید غدیر خم است.[۶]

رسول خدا(ص) فرمود:

«روز غدیرخم برترین عیدهای امت من است و آن روزی است که خداوند بزرگ دستور داد، برادرم علی بن ابی طالب را به عنوان پرچمدار امتم منصوب کنم، تا بعد از من مردم توسط او هدایت شوند، و آن روزی است که خداوند در آن روز دین را تکمیل و نعمت را بر امت من تمام کرد و اسلام را به عنوان دین برای آنان پسندید.»[۷]

همچنین امام صادق(ع) می‌فرماید:

«روز غدیرخم عید بزرگ خداست، خدا پیامبری مبعوث نکرده، مگر اینکه این روز را عید گرفته و عظمت آن را شناخته و نام این روز در آسمان، روز عهد و پیمان در زمین، روز پیمان محکم و حضور همگانی است.»[۸]

امام رضا(ع) فرمود:

«روز غدیر در میان اهل آسمان مشهورتر است تا میان اهل زمین... اگر مردم ارزش این روز را می‌دانستند، بی‌تردید فرشتگان در هر روز ده بار با آنان مصافحه می‌‏کردند.»[۹]

حسن بن راشد مي گويد از امام صادق عليه السلام پرسيدم: غير از عيد فطر و قربان براي مسلمانان عيد ديگري هم هست؟ فرمودند: بلي و اين عيد از آن دو عيد ديگر با فضيلت تر است. گفتم: كدام روز است؟ فرمود: روز هيجدهم ماه ذی الحجه عيد غديرخم. عرض كردم: قربانت شوم در آن روز چه اعمالي انجام دهيم؟

فرمودند: روزه بگيريد بر محمد و آلش صلوات بفرستيد... يقين بدانيد انبياء عليهم السلام روزي كه وصي خود را نصب مي كردند امر مي كردند كه آن روز را جشن بگيرند.

وقتي به سيره ائمه و پيامبر اكرم مراجعه مي شود در مي يابيم كه پيامبر و اميرمؤمنان و ساير ائمه با روز غدير به عنوان يك عيد برخورد كرده و مسلمانان را به تبريك و تهنيت گفتن به هم دعوت کرده اند. امام حسن عليه السلام روز عيد غدير در كوفه مهماني بزرگي برپا مي داشتند.

امام علي با فرزندان و گروهي از پيروانش بعد از نماز براي شركت در مجلس به منزل امام حسن عليه السلام مي رفتند. و پس از اتمام مهماني امام حسن عليه السلام هدايايي به مردم اعطا مي فرمود. لذا اين حركت امام حسن عليه السلام موجب شد مردم به روز عيد غدير عادت كنند.

اعمال عید غدیر

  • روزه گرفتن
  • غسل کردن
  • خواندن زیارت امین الله
  • خواندن دعای ندبه
  • گفتن این تهنیت در هنگام ملاقات مؤمنین: "اَلحمدُ لِلهِ الّذی جَعَلَنا مِنَ المُتَمَسّکینَ بِولایةِ اَمیرِالمؤمنینَ و الائمةِ المَعصومینَ علیهم السلام"
  • پوشیدن لباسهای نیکو
  • زینت کردن
  • استعمال بوی خوش
  • صله رحم
  • اطعام مومنین[۱۰]
  • خواندن زیارت غدیریه
  • خواندن نماز عید غدیر. وقت خواندن این نماز هنگام ظهر است. این نماز دو رکعت است و در هر رکعت سوره حمد و بعد از آن، ده مر تبه سوره اخلاص، ده مرتبه آیه الکرسی و ده مرتبه سوره قدر خوانده می‌شود و برای این نماز ثواب بسیاری ذکر شده است.[۱۱]

پیوندها

پانویس

  1. یعقوبی، تاریخ‌یعقوبی، دار صادر، ج2، ص112 و ابن کثیر دمشقی، تفسیر القرآن‌العظیم، 1419ق، ج3، ص25.
  2. بلاذری، انساب‌الأشراف، 1959م، ج2، ص110 و یعقوبی، تاریخ‌ یعقوبی، ج2، ص112 و کلینی، الکافی، 1365، ج1، ص292.
  3. محمدباقر محقق،‌ نمونه بینات در شأن نزول آیات از نظر شیخ طوسی و سایر مفسرین خاصه و عامه، ص 266.
  4. برای متن خطبه رجوع کنید به خطبه غدیر
  5. ابن اثیر، أُسدالغابة، ۱۴۰۹ق، ج‌۳، ص۶۰۵؛ کلینی، کافی،۱۴۰۷ق، ج۱، ص۲۹۵؛ بلاذری،انساب الاشراف، ۱۴۱۷ق، ج۲، ص۱۱۰-۱۱۱؛ ابن کثیر، البدایة و النهایة، ۱۴۰۷ق، ج۷، ص۳۴۹.
  6. خطیب بغدادی، تاریخ بغداد، ج۸، ص۲۸۴
  7. شیخ صدوق، امالی، ۱۳۷۶ش، ص۱۲۵
  8. حرعاملی، وسائل الشیعه، ۱۴۱۶ق، ج۸، ص۸۹
  9. طوسی، تهذیب الاحکام، ج۶، ص۲۴
  10. قمی، مفاتیح الجنان، ذیل اعمال روز ۱۸ ذی الحجه
  11. طوسی، تهذیب الاحکام، ج۳، ص۱۴۳.


منابع

  • ابن اثیر، علي بن محمد، أسد الغابة في معرفة الصحابة، بیروت، دارالفکر، ۱۴۰۹ق.
  • ابن‌ کثیر دمشقی، تفسیر القرآن‌العظیم، مصحح محمدحسین شمس‌الدین، بیروت، دارالکتب‌العلمیة، 1419ق.
  • بَلاذُری، احمد بن یحیی، انساب الاشراف، تحقیق سهیل زکار و ریاض الزرکلی، بیروت، دارالفکر، ۱۴۱۷ق.
  • حر عاملی، محمد بن حسن، وسائل الشیعة، موسسة آل البیت لإحیاء التراث، قم، ۱۴۱۶ق.
  • خطیب بغدادی، تاریخ بغداد، تحقیق مصطفی عبدالقادر عطا، دارالکتب العلمیة، بیروت.
  • شیخ صدوق، محمد بن علی، امالی، ترجمه محمدباقر کوه کمره ای، تهران، کتابچی، ۱۳۷۶ش.
  • طوسی، محمد بن الحسن، تهذیب الاحکام، سید حسن موسوی خرسان، دارالکتب الاسلامیة، تهران.
  • شیخ عباس قمی، مفاتیح الجنان.
  • کلینی، محمد بن یعقوب، کافی، تصحیح علی اکبر غفاری، دار الکتب الاسلامیة، تهران، ۱۴۰۷ق.
  • مجلسی، محمد باقر، بحار الانوار، موسسة الوفاء، بیروت.
  • محقق، محمدباقر، نمونه بینات در شأن نزول آیات از نظر شیخ طوسی و سایر مفسرین خاصه و عامه.
  • یعقوبی، احمد بن أبی یعقوب، تاریخ الیعقوبی، بیروت،‌ دار صادر.