نماز حضرت رسول صلی الله علیه و آله: تفاوت بین نسخهها
مهدی موسوی (بحث | مشارکتها) |
|||
سطر ۲: | سطر ۲: | ||
{{بخشی از یک کتاب}} | {{بخشی از یک کتاب}} | ||
− | [[سيد بن طاووس]] به سند معتبر از حضرت [[امام رضا]] عليه السلام روايت كرده است كه از آن حضرت سؤال كردند | + | [[سيد بن طاووس]] به سند معتبر از حضرت [[امام رضا]] عليه السلام روايت كرده است كه از آن حضرت سؤال كردند از [[نماز]] حضرت [[جعفر طيار]]؛ حضرت فرمود كه: چرا غافلى از نماز [[پیامبر اسلام|حضرت رسول]] صلی الله علیه و آله شايد حضرت رسول صلی الله علیه و آله [[نماز جعفر طيار|نماز جعفر]] را نكرده باشد و شايد جعفر نماز آن حضرت را كرده باشد. |
− | راوى عرض كرد: پس تعليم كن آن نماز را به من. حضرت فرمود كه: دو ركعت نماز مى كنى. در هر ركعت [[سوره حمد]] يك مرتبه و [[سوره قدر]] پانزده مرتبه مى خوانى. پس در [[ركوع]] و بعد از سر برداشتن و در [[سجده]] اول و بعد از سر برداشتن و در سجده دوم و بعد از سربرداشتن. در هر يك سوره | + | راوى عرض كرد: پس تعليم كن آن نماز را به من. حضرت فرمود كه: دو [[رکعت|ركعت]] نماز مى كنى. در هر ركعت [[سوره حمد]] يك مرتبه و [[سوره قدر]] پانزده مرتبه مى خوانى. پس در [[ركوع]] و بعد از سر برداشتن و در [[سجده]] اول و بعد از سر برداشتن و در سجده دوم و بعد از سربرداشتن. در هر يك سوره قدر پانزده مرتبه را مى خوانى. پس [[تشهد]] مى خوانى و سلام مى گوئى. و چون فارغ شوى ميان تو و خدا گناهى نمى ماند مگر آن كه آمرزيده شده است و هر حاجت كه بطلبى. رواست و بعد از آن اين [[دعا]] را مى خوانى: |
---- | ---- | ||
<I>لا اِلهَ اِلا اللّهُ رَبُّنا وَ رَبُّ آباَّئِنَا الاَوَّلينَ</I> | <I>لا اِلهَ اِلا اللّهُ رَبُّنا وَ رَبُّ آباَّئِنَا الاَوَّلينَ</I> | ||
سطر ۱۰: | سطر ۱۰: | ||
معبودى نيست جز خدا پروردگار ما و پروردگار پدران پيشين ما | معبودى نيست جز خدا پروردگار ما و پروردگار پدران پيشين ما | ||
− | <I>لا اِلهَ اِلا اللّهُ اِلهاً واحِداً وَ نَحْنُ لَهُ مُسْلِمُونَ | + | <I>لا اِلهَ اِلا اللّهُ اِلهاً واحِداً وَ نَحْنُ لَهُ مُسْلِمُونَ</I> |
− | معبودى نيست جز خدا معبود يگانه و ما تسليم اوئيم | + | معبودى نيست جز خدا معبود يگانه و ما تسليم اوئيم |
− | <I> اِلاّ اِيّاهُ مُخْلِصينَ لَهُ الدِّينَ وَ لَوْ كَرِهَ الْمُشْرِكُونَ | + | <I>لا اِلهَ اِلا اللّهُ لا نَعْبُدُ اِلاّ اِيّاهُ مُخْلِصينَ لَهُ الدِّينَ وَ لَوْ كَرِهَ الْمُشْرِكُونَ</I> |
− | جز او را و دينمان خالص براى او است اگر چه ناخوش دارند مشركان | + | معبودى نيست جز خدا و نپرستيم جز او را و دينمان خالص براى او است اگر چه ناخوش دارند مشركان |
− | <I> وَحْدَهُ وَحْدَهُ اَنْجَزَ وَعْدَهُ وَ نَصَرَ عَبْدَهُ وَ اَعَزَّ جُنْدَهُ وَ هَزَمَ الاَحْزابَ</I> | + | <I>لا اِلهَ اِلا اللّهُ وَحْدَهُ وَحْدَهُ وَحْدَهُ اَنْجَزَ وَعْدَهُ وَ نَصَرَ عَبْدَهُ وَ اَعَزَّ جُنْدَهُ وَ هَزَمَ الاَحْزابَ</I> <I>وَحْدَهُ</I> |
− | يكتاى يكتا كه به وعده اش وفا كرد و بنده اش را يارى نمود و سپاه خويش را عزيز گردانيد و احزاب (دشمن) را به تنهايى | + | معبودى نيست جز خداى يگانه يكتاى يكتا كه به وعده اش وفا كرد و بنده اش را يارى نمود و سپاه خويش را عزيز گردانيد و احزاب (دشمن) را به تنهايى نابود ساخت |
− | <I> | + | <I> فَلَهُ الْمُلْكُ وَ لَهُ الْحَمْدُ وَ هُوَ عَلى كُلِّ شَىءٍ قَديرٌ</I> |
− | + | پس سلطنت خاص او است و ستايش از آن اوست و او است بر هر كارى توانا | |
− | <I> نُورُ السَّمواتِ وَ الاَرْضِ وَ مَنْ فيهِنَّ فَلَكَ الْحَمْدُ | + | <I>اَللّهُمَّ اَنْتَ</I> <I>نُورُ السَّمواتِ وَ الاَرْضِ وَ مَنْ فيهِنَّ فَلَكَ الْحَمْدُ</I> |
− | روشنى بخش آسمان ها و زمين و آن چه در آن ها است پس ستايش خاص تو است | + | خدايا تويى روشنى بخش آسمان ها و زمين و آن چه در آن ها است پس ستايش خاص تو است |
− | <I>السَّمواتِ وَ الاَرْضِ وَ مَنْ فيهِنَّ فَلَكَ الْحَمْدُ | + | <I>وَ اَنْتَ قَيّامُ</I> <I>السَّمواتِ وَ الاَرْضِ وَ مَنْ فيهِنَّ فَلَكَ الْحَمْدُ</I> |
− | آسمان ها و زمين و آن چه در آن ها است پس (باز هم) ستايش خاص تو است | + | و تويى برپا دارنده آسمان ها و زمين و آن چه در آن ها است پس (باز هم) ستايش خاص تو است |
− | <I>الْحَقُّ وَ قَوْلُكَ حَقُّ وَ اِنْجازُكَ حَقُّ وَ الْجَنَّةُ حَقُّ وَ النّارُ حَقُّ | + | <I>وَ اَنْتَ الْحَقُّ وَ وَعْدُكَ</I> <I>الْحَقُّ وَ قَوْلُكَ حَقُّ وَ اِنْجازُكَ حَقُّ وَ الْجَنَّةُ حَقُّ وَ النّارُ حَقُّ </I> |
− | حق است و گفتارت حق است و وفاى تو حق است و [[بهشت]] حق است و [[دوزخ]] حق است | + | و تو خود حقى و وعده ات حق است و گفتارت حق است و وفاى تو حق است و [[بهشت]] حق است و [[دوزخ]] حق است |
− | <I>لَكَ اَسْلَمْتُ وَ بِكَ آمَنْتُ وَ عَلَيْكَ تَوَكَّلْتُ وَ بِكَ خاصَمْتُ وَ اِلَيْكَ </I> | + | <I>اَللّهُمَّ لَكَ اَسْلَمْتُ وَ بِكَ آمَنْتُ وَ عَلَيْكَ تَوَكَّلْتُ وَ بِكَ خاصَمْتُ وَ اِلَيْكَ حاكَمْتُ</I> |
− | در برابرت تسليمم و به تو [[ايمان]] دارم و بر تو توكل كنم و به اميد تو با خصم روبرو | + | خدايا در برابرت تسليمم و به تو [[ايمان]] دارم و بر تو توكل كنم و به اميد تو با خصم روبرو شوم و به سوى تو قضاوت را آورم |
− | <I> | + | <I>يا رَبِّ يا رَبِّ يا ربِّ اِغْفِرْلى ما قَدَّمْتُ وَ اَخَّرْتُ وَ اَسْرَرْتُ وَ اَعْلَنْتُ</I> |
− | + | پروردگارا پروردگارا پروردگارا بيامرز برايم گناهانى كه از پيش كردم و از اين پس كنم و آن چه آشكار كردم و آن چه در پنهان كردم | |
− | <I> | + | <I> اَنْتَ اِلهى لا اِلهَ اِلاّ اَنْتَ صَلِّ عَلى مُحَمَّدٍ وَ آلِ</I> <I>مُحَمَّدٍ</I> |
− | + | معبودا خدايى جز تو نيست درود فرست بر محمد و آلش | |
− | <I> | + | <I>وَ اغْفِرْلى وَ ارْحَمْنى وَ تُبْ عَلَىَّ اِنَّكَ اَنْتَ التَّوابُ الرَّحيمُ</I> |
− | و بيامرز مرا و به من رحم كن و [[توبه]] ام بپذير كه براستى تويى توبه پذير مهربان | + | و بيامرز مرا و به من رحم كن و [[توبه]] ام بپذير كه براستى تويى توبه پذير مهربان. |
---- | ---- | ||
− | [[علامه مجلسى]] | + | [[علامه مجلسى]] رَحمهُ اللّه گفته كه اين نماز از نمازهاى مشهوره است. [[اهل سنت|عامه]] و [[شیعه|خاصه]] در كتب خود روايت كرده اند و بعضى اين را از نمازهاى روز [[جمعه|جمعه]] شمرده اند و از روايت اختصاصى معلوم نمى شود و ظاهرا در ساير ايام هم توان كرد. |
==منابع== | ==منابع== | ||
− | شیخ عباس | + | [[حاج شیخ عباس قمی|شیخ عباس قمی]]، [[مفاتیح الجنان|مفاتيح الجنان]]، انتشارات اسوه، قم، ص38. |
{{شناختنامه رسول خدا (ص)}} | {{شناختنامه رسول خدا (ص)}} |
نسخهٔ کنونی تا ۶ آوریل ۲۰۱۹، ساعت ۰۶:۰۴
سيد بن طاووس به سند معتبر از حضرت امام رضا عليه السلام روايت كرده است كه از آن حضرت سؤال كردند از نماز حضرت جعفر طيار؛ حضرت فرمود كه: چرا غافلى از نماز حضرت رسول صلی الله علیه و آله شايد حضرت رسول صلی الله علیه و آله نماز جعفر را نكرده باشد و شايد جعفر نماز آن حضرت را كرده باشد.
راوى عرض كرد: پس تعليم كن آن نماز را به من. حضرت فرمود كه: دو ركعت نماز مى كنى. در هر ركعت سوره حمد يك مرتبه و سوره قدر پانزده مرتبه مى خوانى. پس در ركوع و بعد از سر برداشتن و در سجده اول و بعد از سر برداشتن و در سجده دوم و بعد از سربرداشتن. در هر يك سوره قدر پانزده مرتبه را مى خوانى. پس تشهد مى خوانى و سلام مى گوئى. و چون فارغ شوى ميان تو و خدا گناهى نمى ماند مگر آن كه آمرزيده شده است و هر حاجت كه بطلبى. رواست و بعد از آن اين دعا را مى خوانى:
لا اِلهَ اِلا اللّهُ رَبُّنا وَ رَبُّ آباَّئِنَا الاَوَّلينَ
معبودى نيست جز خدا پروردگار ما و پروردگار پدران پيشين ما
لا اِلهَ اِلا اللّهُ اِلهاً واحِداً وَ نَحْنُ لَهُ مُسْلِمُونَ
معبودى نيست جز خدا معبود يگانه و ما تسليم اوئيم
لا اِلهَ اِلا اللّهُ لا نَعْبُدُ اِلاّ اِيّاهُ مُخْلِصينَ لَهُ الدِّينَ وَ لَوْ كَرِهَ الْمُشْرِكُونَ
معبودى نيست جز خدا و نپرستيم جز او را و دينمان خالص براى او است اگر چه ناخوش دارند مشركان
لا اِلهَ اِلا اللّهُ وَحْدَهُ وَحْدَهُ وَحْدَهُ اَنْجَزَ وَعْدَهُ وَ نَصَرَ عَبْدَهُ وَ اَعَزَّ جُنْدَهُ وَ هَزَمَ الاَحْزابَ وَحْدَهُ
معبودى نيست جز خداى يگانه يكتاى يكتا كه به وعده اش وفا كرد و بنده اش را يارى نمود و سپاه خويش را عزيز گردانيد و احزاب (دشمن) را به تنهايى نابود ساخت
فَلَهُ الْمُلْكُ وَ لَهُ الْحَمْدُ وَ هُوَ عَلى كُلِّ شَىءٍ قَديرٌ
پس سلطنت خاص او است و ستايش از آن اوست و او است بر هر كارى توانا
اَللّهُمَّ اَنْتَ نُورُ السَّمواتِ وَ الاَرْضِ وَ مَنْ فيهِنَّ فَلَكَ الْحَمْدُ
خدايا تويى روشنى بخش آسمان ها و زمين و آن چه در آن ها است پس ستايش خاص تو است
وَ اَنْتَ قَيّامُ السَّمواتِ وَ الاَرْضِ وَ مَنْ فيهِنَّ فَلَكَ الْحَمْدُ
و تويى برپا دارنده آسمان ها و زمين و آن چه در آن ها است پس (باز هم) ستايش خاص تو است
وَ اَنْتَ الْحَقُّ وَ وَعْدُكَ الْحَقُّ وَ قَوْلُكَ حَقُّ وَ اِنْجازُكَ حَقُّ وَ الْجَنَّةُ حَقُّ وَ النّارُ حَقُّ
و تو خود حقى و وعده ات حق است و گفتارت حق است و وفاى تو حق است و بهشت حق است و دوزخ حق است
اَللّهُمَّ لَكَ اَسْلَمْتُ وَ بِكَ آمَنْتُ وَ عَلَيْكَ تَوَكَّلْتُ وَ بِكَ خاصَمْتُ وَ اِلَيْكَ حاكَمْتُ
خدايا در برابرت تسليمم و به تو ايمان دارم و بر تو توكل كنم و به اميد تو با خصم روبرو شوم و به سوى تو قضاوت را آورم
يا رَبِّ يا رَبِّ يا ربِّ اِغْفِرْلى ما قَدَّمْتُ وَ اَخَّرْتُ وَ اَسْرَرْتُ وَ اَعْلَنْتُ
پروردگارا پروردگارا پروردگارا بيامرز برايم گناهانى كه از پيش كردم و از اين پس كنم و آن چه آشكار كردم و آن چه در پنهان كردم
اَنْتَ اِلهى لا اِلهَ اِلاّ اَنْتَ صَلِّ عَلى مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّدٍ
معبودا خدايى جز تو نيست درود فرست بر محمد و آلش
وَ اغْفِرْلى وَ ارْحَمْنى وَ تُبْ عَلَىَّ اِنَّكَ اَنْتَ التَّوابُ الرَّحيمُ
و بيامرز مرا و به من رحم كن و توبه ام بپذير كه براستى تويى توبه پذير مهربان.
علامه مجلسى رَحمهُ اللّه گفته كه اين نماز از نمازهاى مشهوره است. عامه و خاصه در كتب خود روايت كرده اند و بعضى اين را از نمازهاى روز جمعه شمرده اند و از روايت اختصاصى معلوم نمى شود و ظاهرا در ساير ايام هم توان كرد.
منابع
شیخ عباس قمی، مفاتيح الجنان، انتشارات اسوه، قم، ص38.