سوره نازعات: تفاوت بین نسخه‌ها
| سطر ۱۵: | سطر ۱۵: | ||
==تعداد آیات== | ==تعداد آیات== | ||
| − | این سوره شامل چهل و شش آيه است از نظر اهل كوفه و چهل و پنج آيه است از ديد ديگران.اختلاف آن در دو آيه است: | + | این سوره شامل چهل و شش آيه است از نظر اهل كوفه و چهل و پنج آيه است از ديد ديگران.اختلاف آن در دو آيه است:{{متن قرآن|«وَ لِأَنْعامِكُمْ»}} حجازى و كوفى «طغى» عراقى و شامى است. |
==فضيلت آن== | ==فضيلت آن== | ||
| − | ابى بن كعب از [[پیامبر]] صلّى اللَّه عليه و آله روايت نموده كه فرمود هر كه سوره | + | ابى بن كعب از [[پیامبر]] صلّى اللَّه عليه و آله روايت نموده كه فرمود هر كه سوره{{متن قرآن|« وَالنَّازِعَاتِ»}} را قرائت كند نباشد توقّفش و حسابش در روز قيامت مگر باندازه وقت نماز واجب تا اينكه داخل بهشت گردد. |
و[[امام صادق]] عليه السّلام فرمود: هر كه اين سوره را قرائت كند از دنيا نرود مگر سيراب و روز قيامت هم انگيخته نشود مگر سيراب و داخل بهشت هم نگردد مگر سيراب.<ref> ترجمه مجمع البيان في تفسير القرآن، ج26، ص259. | و[[امام صادق]] عليه السّلام فرمود: هر كه اين سوره را قرائت كند از دنيا نرود مگر سيراب و روز قيامت هم انگيخته نشود مگر سيراب و داخل بهشت هم نگردد مگر سيراب.<ref> ترجمه مجمع البيان في تفسير القرآن، ج26، ص259. | ||
نسخهٔ ۳۱ دسامبر ۲۰۱۹، ساعت ۱۱:۰۶
| <<نبأ | نازعات | عبس>> | ||||||||||||||||||||||||
| ||||||||||||||||||||||||||
سوره نازعات هفتاد و نهمین سوره از قرآن است و دارای 46 آیه است.
نزول
سوره نازعات در مکه نازل شده است. این سوره در ترتیب مصحف هفتاد و نهمین سوره و در ترتیب نزول هشتادو یکمین سوره قرآن کریم است که پیش از آن سوره نبا و پس از آن سوره انفطار نازل شده است.
تعداد آیات
این سوره شامل چهل و شش آيه است از نظر اهل كوفه و چهل و پنج آيه است از ديد ديگران.اختلاف آن در دو آيه است:«وَ لِأَنْعامِكُمْ» حجازى و كوفى «طغى» عراقى و شامى است.
فضيلت آن
ابى بن كعب از پیامبر صلّى اللَّه عليه و آله روايت نموده كه فرمود هر كه سوره« وَالنَّازِعَاتِ» را قرائت كند نباشد توقّفش و حسابش در روز قيامت مگر باندازه وقت نماز واجب تا اينكه داخل بهشت گردد.
وامام صادق عليه السّلام فرمود: هر كه اين سوره را قرائت كند از دنيا نرود مگر سيراب و روز قيامت هم انگيخته نشود مگر سيراب و داخل بهشت هم نگردد مگر سيراب.[۱]
محتوای سوره
در اين سوره خبرهاى مؤكدى از وقوع قيامت آمده، و از طريق تدبير ربوبى كه نتيجه اش تقسيم شدن مردم به دو طايفه بهشتى و دوزخى است، بر وقوع آن استدلال كرده، و در آخر با اشاره به اينكه از رسول خدا (ص) می‌پرسيدند كه قيامت چه وقت است؟ و با پاسخ به اين سؤال سوره را ختم می‌كند[۲]
پانویس
منابع
- فضل بن حسن طبرسی، ترجمه مجمع البيان في تفسير القرآن، ج26، ص259.
- محمد حسین طباطبایی، ترجمه تفسیر المیزان،ج20، ص: 290، قم 1374
- ترتیب نزول سوره ها، در همین دانشنامه
پیوست
