سوره قلم: تفاوت بین نسخه‌ها
| سطر ۱۲: | سطر ۱۲: | ||
==نزول== | ==نزول== | ||
| − | حسن و عكرمه و عطاء گويند كه اين سوره [[مکی]] است. ابن عباس و قتاده گفته اند از اولش تا آيه «سَنَسِمُهُ عَلَى الْخُرْطُوم »ِ مكّى است و ما بعدش تا آيه «لَوْ كانُوا يَعْلَمُونَ» [[مدنی]] است، و ما بعدش تا آيه (يكتبون) مكّى و ما بعدش تا آخر سوره مدنى است. | + | حسن و عكرمه و عطاء گويند كه اين سوره [[مکی]] است. ابن عباس و قتاده گفته اند از اولش تا آيه {{متن قرآن|«سَنَسِمُهُ عَلَى الْخُرْطُوم »ِ}} مكّى است و ما بعدش تا آيه {{متن قرآن|«لَوْ كانُوا يَعْلَمُونَ»}} [[مدنی]] است، و ما بعدش تا آيه (يكتبون) مكّى و ما بعدش تا آخر سوره مدنى است. |
این سوره در ترتیب مصحف شصت و هشتمین سوره و در ترتیب نزول دومین سوره قرآن کریم است که پیش از آن [[سوره علق]] و پس از آن [[سوره مزمل]] نازل شده است | این سوره در ترتیب مصحف شصت و هشتمین سوره و در ترتیب نزول دومین سوره قرآن کریم است که پیش از آن [[سوره علق]] و پس از آن [[سوره مزمل]] نازل شده است | ||
نسخهٔ ۳۱ دسامبر ۲۰۱۹، ساعت ۱۰:۱۹
| <<ملک | قلم | حاقه>> | ||||||||||||||||||||||||
| ||||||||||||||||||||||||||
سوره قلم شصت و هشتمین سوره از قرآن است و دارای 52 آیه است.
نزول
حسن و عكرمه و عطاء گويند كه اين سوره مکی است. ابن عباس و قتاده گفته اند از اولش تا آيه «سَنَسِمُهُ عَلَى الْخُرْطُوم »ِ مكّى است و ما بعدش تا آيه «لَوْ كانُوا يَعْلَمُونَ» مدنی است، و ما بعدش تا آيه (يكتبون) مكّى و ما بعدش تا آخر سوره مدنى است.
این سوره در ترتیب مصحف شصت و هشتمین سوره و در ترتیب نزول دومین سوره قرآن کریم است که پیش از آن سوره علق و پس از آن سوره مزمل نازل شده است
تعداد آیات
سوره قلم به اتفاق مفسّرين و قاريان پنجاه و دو آيه است.
نام دیگر سوره
سوره قلم سوره « نون» نيز ناميده مي شود.
فضيلت سوره
ابى بن كعب گويد: پیامبر صلی الله علیه و آله فرمود: هر كس سوره نون والقلم را قرائت كند خدا ثواب مردم خوش اخلاق را به او عطا فرمايد. على بن ميمون از حضرت ابى عبد اللَّه علیه السلام روايت كرده كه فرمود: هر كه سوره نون والقلم را در نماز واجب يا نافله بخواند خداوند او را در زندگانيش از فقر و نادارى امان دهد و هرگاه مرد از فشار قبر انشاءاللَّه پناهش دهد.
محتوای سوره
اين سوره رسول خدا (ص) را به دنبال تهمت‌هاى ناروايى كه مشركين به وى زده و او را ديوانه خوانده بودند، تسليت و دلدارى می‌دهد، و به وعده‌هاى جميل و پاسدارى از خلق عظيمش دلخوش مى‌سازد، و آن جناب را به شديدترين وجهى از اطاعت مشركين و مداهنه با آنان نهى نموده، امر اكيد میكند كه در برابر حكم پروردگارش صبر كند[۱]
پانویس
- ↑ ترجمه الميزان، ج19، ص: 616
منابع
- فضل بن حسن طبرسی، ترجمه مجمع البيان في تفسير القرآن، ج25، ص202.
- محمد حسین طباطبایی، ترجمه تفسیر المیزان،ج19، ص: 616، قم 1374.
- ترتیب نزول سوره ها، در همین دانشنامه
پیوست
