سوره صافات: تفاوت بین نسخه‌ها
(←پیوست) |
|||
| سطر ۳۵: | سطر ۳۵: | ||
*[http://wiki.ahlolbait.com/index.php/%D8%AA%D8%B1%D8%AA%DB%8C%D8%A8_%D9%86%D8%B2%D9%88%D9%84_%D8%B3%D9%88%D8%B1%D9%87_%D9%87%D8%A7 ترتیب نزول سوره ها]، در همین دانشنامه | *[http://wiki.ahlolbait.com/index.php/%D8%AA%D8%B1%D8%AA%DB%8C%D8%A8_%D9%86%D8%B2%D9%88%D9%84_%D8%B3%D9%88%D8%B1%D9%87_%D9%87%D8%A7 ترتیب نزول سوره ها]، در همین دانشنامه | ||
==پیوست== | ==پیوست== | ||
| − | [[سوره صافات/متن و ترجمه | + | [[سوره صافات/متن و ترجمه]] |
{{قرآن}} | {{قرآن}} | ||
[[رده:سوره های قرآن]] | [[رده:سوره های قرآن]] | ||
نسخهٔ ۳۱ اکتبر ۲۰۱۶، ساعت ۱۲:۰۴
| <<یس | صافات | ص>> | ||||||||||||||||||||||||
| ||||||||||||||||||||||||||
سوره صافات سی و هفتمین سوره قرآن است و دارای 182 آیه است.
نزول
سوره «الصافّات» مکی است.
این سوره در ترتیب مصحف سی و هفتمین سوره و در ترتیب نزول پنجاه و ششمین سوره قرآن کریم است که پیش از آن سوره انعام و پس از آنسوره لقمان نازل شده است.
عدد آيات
يكصد و هشتاد و يك آيه بصرى و هشتاد و دو آیه در نظر ديگران. اختلاف آن در دو آيه، «وَ ما كانُوا يَعْبُدُونَ» غيربصرى و تمام قاريان «وَ إِنْ كانُوا لَيَقُولُونَ» را مي شمرند غير ابى جعفر.
فضيلت سوره
ابى بن كعب گويد: رسول خدا صلی الله علیه و آله فرمود: كسى كه سوره «والصافات» را بخواند خدا به او ده حسنه عطا فرمايد به عدد هر جن و شيطان هاى دور و از شرك برى شود و دو فرشته حافظ او برايش در روز قيامت شهادت دهند كه او مؤمن به پيامبران بوده.
حسين بن ابى العلاء از امام صادق عليه السلام روايت كرده كه فرمود: هر كس سوره والصافات را در هر جمعه بخواند هميشه از هر آفت و بلائى محفوظ خواهد بود و هر بليّه از او در زندگانى دنيا رفع خواهد شد و در دنيا به وسيع‌ترين روزي ها روزى داده خواهد شد و خداوند نمي رساند در مال و فرزند و بدنش هيچ بدى از شيطان پليد رانده شده و نه از ستمكار لجوجى به او صدمه خواهد رسيد و اگر در روز و يا شب آن بميرد خداوند او را شهيد مبعوث فرمايد و شهيد بميراند و با شهيدان داخل بهشت كند.
محتوا و غرض سوره
در اين سوره بر مساله توحيد احتجاج شده، و مشركين مخالف توحيد را تهديد نموده و مؤمنين خالص را بشارت می‌دهد و سرانجام كار هر يك از دو طايفه را بيان میكند. سپس نام عده‌اى از بندگان مؤمن خود را كه بر آنان منت نهاده و وعده داده كه بر دشمنانشان غالب و پيروز كند، ذكر میكند و در خاتمه سوره بيانى ايراد میفرمايد كه به منزله خلاصه‌گيرى از غرض سوره است، يعنى تنزيه خدا[۱]
پانویس
- ↑ ترجمه الميزان، ج17، ص: 180
منابع
- فضل بن حسن طبرسی، ترجمه مجمع البيان في تفسير القرآن، ج20، ص447.
- محمد حسین طباطبایی، ترجمه تفسیر المیزان، ج17، ص: 180 16، قم 1374
- ترتیب نزول سوره ها، در همین دانشنامه
پیوست
