صالح المؤمنین: تفاوت بین نسخه‌ها
پرش به ناوبری
پرش به جستجو
| سطر ۱: | سطر ۱: | ||
{{مدخل دائرة المعارف|[[فرهنگ قرآن]]}} | {{مدخل دائرة المعارف|[[فرهنگ قرآن]]}} | ||
| − | + | {{شناختنامه امام علی (ع)}} | |
| + | {{خوب}} | ||
بر اساس روايات عامّه<ref>الدّرّالمنثور، ج8، ص224.</ref> و خاصّه <ref>تفسير قمى، ج2، ص393؛ تفسير نورالثقلين، ج5، ص370، ح10 و 11 و 14.</ref> مقصود از «صالح المؤمنين» در [[سوره تحريم]](66) آيه 4، [[امام على]] عليه السلام مى باشد. گفتنى است مفسران اماميه <ref>التّبيان، ج10، ص48.</ref> و اهل سنت <ref>روح المعانى، ج 15، جزء 27، ص 228. </ref> نيز «صالح المؤمنين» را [[امام على]] عليه السلام دانسته اند. بنابراين مى توان گفت: اين لقب ويژه حضرت على عليه السلام است كه با اين نام شناخته مى شده است.<ref> مجمع البيان، ج9-10، ص474-475.</ref> | بر اساس روايات عامّه<ref>الدّرّالمنثور، ج8، ص224.</ref> و خاصّه <ref>تفسير قمى، ج2، ص393؛ تفسير نورالثقلين، ج5، ص370، ح10 و 11 و 14.</ref> مقصود از «صالح المؤمنين» در [[سوره تحريم]](66) آيه 4، [[امام على]] عليه السلام مى باشد. گفتنى است مفسران اماميه <ref>التّبيان، ج10، ص48.</ref> و اهل سنت <ref>روح المعانى، ج 15، جزء 27، ص 228. </ref> نيز «صالح المؤمنين» را [[امام على]] عليه السلام دانسته اند. بنابراين مى توان گفت: اين لقب ويژه حضرت على عليه السلام است كه با اين نام شناخته مى شده است.<ref> مجمع البيان، ج9-10، ص474-475.</ref> | ||
نسخهٔ ۱۸ فوریهٔ ۲۰۱۸، ساعت ۰۸:۳۴
بر اساس روايات عامّه[۱] و خاصّه [۲] مقصود از «صالح المؤمنين» در سوره تحريم(66) آيه 4، امام على عليه السلام مى باشد. گفتنى است مفسران اماميه [۳] و اهل سنت [۴] نيز «صالح المؤمنين» را امام على عليه السلام دانسته اند. بنابراين مى توان گفت: اين لقب ويژه حضرت على عليه السلام است كه با اين نام شناخته مى شده است.[۵]
امدادهاى صالح المؤمنين
- حمايت و پشتيبانى «صالح المؤمنين» از رسول خدا صلى الله عليه و آله در برابر توطئه برخى از همسرانش: «واِذ اَسَرَّ النَّبىُّ اِلى بَعضِ اَزوجِهِ حَديثـًا فَلَمّا نَبَّاَت بِهِ... × اِن تَتوبا اِلَى اللّهِ فَقَد صَغَت قُلوبُكُما واِن تَظهَرا عَلَيهِ فَاِنَّ اللّهَ هُوَ مَولهُ وجِبريلُ وصلِحُ المُؤمِنينَ والمَلئِكَةُ بَعدَ ذلِكَ ظَهير». (سوره تحريم(66)/3و4)
فضيلت صالح المؤمنين
همچنین از این آیه، دو نکته ی ذیل نیز بدست می آید: {{«اِن تَتوبا اِلَى اللّهِ فَقَد صَغَت قُلوبُكُما واِن تَظهَرا عَلَيهِ فَاِنَّ اللّهَ هُوَ مَولهُ و جِبريلُ و صلِحُ المُؤمِنينَ والمَلئِكَةُ بَعدَ ذلِكَ ظَهير»}}. (سوره تحريم(66)/4)
- همسويى «صالح المؤمنين» با خداوند، جبرئيل و فرشتگان در امداد و يارى پيامبر اسلام صلى الله عليه و آله.
- تعيين امام على عليه السلام در جايگاه «صالح المؤمنين» و بهترين بنده برگزيده خدا از جانب رسول خدا صلى الله عليه و آله[۶]
پانویس
- ↑ الدّرّالمنثور، ج8، ص224.
- ↑ تفسير قمى، ج2، ص393؛ تفسير نورالثقلين، ج5، ص370، ح10 و 11 و 14.
- ↑ التّبيان، ج10، ص48.
- ↑ روح المعانى، ج 15، جزء 27، ص 228.
- ↑ مجمع البيان، ج9-10، ص474-475.
- ↑ بنابر اين كه مقصود از «صالح المؤمنين» بهترين بنده مؤمن باشد. گفتنى است اين لقبى بوده كه پيامبر صلى الله عليه و آله، امام على عليه السلام را بدان معرفى نموده است. (مجمع البيان، ج9-10، ص474-475).
منابع
فرهنگ قرآن، جلد 18، صفحه 229.
