خاتم الأنبیاء: تفاوت بین نسخهها
مهدی موسوی (بحث | مشارکتها) (ویرایش) |
|||
سطر ۱: | سطر ۱: | ||
{{متوسط}} | {{متوسط}} | ||
− | + | '''«خاتم الأنبیاء»''' به معنای پایان بخش [[پیامبران]] و مُهر ختام پیامبران، از اوصاف [[پیامبر اسلام]] (صلی الله علیه و آله) و به این معنی است که پس از ایشان پیامبر دیگری از جانب خداوند مبعوث نخواهد شد. این وصف برای آن حضرت در [[آیه 40 سوره احزاب|آیه ۴۰ سوره احزاب]] آمده است. | |
− | ==خاتم | + | ==خاتم در لغت عرب== |
− | + | کتب لغت، اعم از لغت نگاران اسلامى و یا غیراسلامى مانند لویس معلوف مسیحى صاحب «[[المنجد (کتاب)|المنجد]]» و غیره، «خاتم» به کسر تاء و فتح آن را به معنى پایان بخش معنى کرده اند. مهر نامه را بدین جهت خاتم گویند که پایان بخش نامه است و انگشتر را خاتم خوانند که در گذشته نام صاحب آن در آن منقوش بوده و از آن براى مهر ختام نامه استفاده مى شده است. | |
− | + | ==خاتم النبیین در قرآن== | |
− | + | در [[قرآن کریم]] وصف [[پیامبر اسلام|رسول اکرم]] (صلی الله علیه و آله) به «[[خاتمیت]]» در [[آیه]] شریفه زیر آمده است: | |
− | + | {{متن قرآن|«مَا کانَ مُحَمَّدٌ أَبَا أَحَدٍ مِنْ رِجَالِکمْ وَلَٰکنْ رَسُولَ اللَّهِ وَخَاتَمَ النَّبِیینَ وَکانَ اللَّهُ بِکلِّ شَیءٍ عَلِیمًا»}}؛ محمد (صلی الله علیه و آله) پدر هیچ یک از مردان شما نبوده (اشاره به داستان [[زید بن حارثه|زید بن حارثه]] که در آیات پیش سخن از آن به میان آمده) بلکه فرستاده خدا و پایان بخش پیامبران است.<ref>[[سوره احزاب]]: ۴۰.</ref> | |
+ | |||
+ | خاتمیت [[پیامبر اسلام]] از عقاید مسلّمه مسلمانان بوده و از [[قرآن]] و [[حدیث|حدیث]]، شواهد بسیار بر آن است، از جمله آیه مذکور. | ||
− | + | ==پیامبر خاتم در روایات== | |
− | + | [[جابر بن عبدالله انصاری|جابر بن عبدالله]] از [[پیامبر اسلام|حضرت رسول]] (صلی الله علیه و آله) روایت کند که فرمود: «موضع من در میان پیامبران بدین مى ماند که کسى خانه اى بنا کرده و آن را بسى زیبا و کامل ساخته جز اینکه یک خشت آن که جاى بارزى دارد ننهاده باشد آنچنان که هر که وارد آن شود، بگوید: چه نیکو خانه اى است اگر این جاى خالى خشت نمى بود. سپس فرمود: من اینک جاى آن خشت را پر کرده ام».<ref>مجمع البیان.</ref> | |
− | + | نیز از آن حضرت رسیده که فرمود: «اى مردم پس از من پیغمبرى نباشد، پس هر که بعد از من دعوى [[نبوت]] کند دعوى و بدعتش در آتش خواهد بود و هر که چنین ادعائى کند او را بکشید و کسى که از او پیروى نماید، اهل [[دوزخ]] است».<ref>بحارالانوار: ۷۹/۲۲۲.</ref> | |
− | + | [[خطبه]] آن حضرت در [[حجة الوداع]] که بدین مضمون و با تفاصیل گسترده اى آمده معروف است. | |
==پانویس== | ==پانویس== | ||
− | <references/> | + | <references /> |
==منابع== | ==منابع== | ||
− | |||
+ | *سید مصطفی حسینی دشتی، [[فرهنگ معارف و معاریف (کتاب)|فرهنگ معارف و معاریف]]. | ||
+ | |||
+ | == مطالب مرتبط == | ||
+ | |||
+ | * [[خاتمیت]] | ||
{{شناختنامه رسول خدا (ص)}} | {{شناختنامه رسول خدا (ص)}} | ||
نسخهٔ کنونی تا ۲۸ ژوئیهٔ ۲۰۲۱، ساعت ۰۶:۰۶
«خاتم الأنبیاء» به معنای پایان بخش پیامبران و مُهر ختام پیامبران، از اوصاف پیامبر اسلام (صلی الله علیه و آله) و به این معنی است که پس از ایشان پیامبر دیگری از جانب خداوند مبعوث نخواهد شد. این وصف برای آن حضرت در آیه ۴۰ سوره احزاب آمده است.
محتویات
خاتم در لغت عرب
کتب لغت، اعم از لغت نگاران اسلامى و یا غیراسلامى مانند لویس معلوف مسیحى صاحب «المنجد» و غیره، «خاتم» به کسر تاء و فتح آن را به معنى پایان بخش معنى کرده اند. مهر نامه را بدین جهت خاتم گویند که پایان بخش نامه است و انگشتر را خاتم خوانند که در گذشته نام صاحب آن در آن منقوش بوده و از آن براى مهر ختام نامه استفاده مى شده است.
خاتم النبیین در قرآن
در قرآن کریم وصف رسول اکرم (صلی الله علیه و آله) به «خاتمیت» در آیه شریفه زیر آمده است:
«مَا کانَ مُحَمَّدٌ أَبَا أَحَدٍ مِنْ رِجَالِکمْ وَلَٰکنْ رَسُولَ اللَّهِ وَخَاتَمَ النَّبِیینَ وَکانَ اللَّهُ بِکلِّ شَیءٍ عَلِیمًا»؛ محمد (صلی الله علیه و آله) پدر هیچ یک از مردان شما نبوده (اشاره به داستان زید بن حارثه که در آیات پیش سخن از آن به میان آمده) بلکه فرستاده خدا و پایان بخش پیامبران است.[۱]
خاتمیت پیامبر اسلام از عقاید مسلّمه مسلمانان بوده و از قرآن و حدیث، شواهد بسیار بر آن است، از جمله آیه مذکور.
پیامبر خاتم در روایات
جابر بن عبدالله از حضرت رسول (صلی الله علیه و آله) روایت کند که فرمود: «موضع من در میان پیامبران بدین مى ماند که کسى خانه اى بنا کرده و آن را بسى زیبا و کامل ساخته جز اینکه یک خشت آن که جاى بارزى دارد ننهاده باشد آنچنان که هر که وارد آن شود، بگوید: چه نیکو خانه اى است اگر این جاى خالى خشت نمى بود. سپس فرمود: من اینک جاى آن خشت را پر کرده ام».[۲]
نیز از آن حضرت رسیده که فرمود: «اى مردم پس از من پیغمبرى نباشد، پس هر که بعد از من دعوى نبوت کند دعوى و بدعتش در آتش خواهد بود و هر که چنین ادعائى کند او را بکشید و کسى که از او پیروى نماید، اهل دوزخ است».[۳]
خطبه آن حضرت در حجة الوداع که بدین مضمون و با تفاصیل گسترده اى آمده معروف است.
پانویس
- ↑ سوره احزاب: ۴۰.
- ↑ مجمع البیان.
- ↑ بحارالانوار: ۷۹/۲۲۲.
منابع
- سید مصطفی حسینی دشتی، فرهنگ معارف و معاریف.
مطالب مرتبط