آیه لیلة المبیت: تفاوت بین نسخه‌ها
مهدی موسوی (بحث | مشارکتها) جز (مهدی موسوی صفحهٔ آيه ليلة المبيت را به آیه لیلة المبیت منتقل کرد) |
مهدی موسوی (بحث | مشارکتها) |
||
| سطر ۱: | سطر ۱: | ||
| − | آیه 207 [[سوره بقره]] را كه در «[[لیلة المبیت]]» نازل شده، | + | آیه 207 [[سوره بقره]] را كه در «[[لیلة المبیت|لیلة المَبیت]]» و در فضیلت [[امام على]] علیه‌السلام نازل شده، «آیه لیلة المَبیت»<ref> الصحیح من سیرة النبى الاعظم، ج 7، ص 224.</ref> یا «آیه شِراء» نامیده‌اند: |
| − | {{قرآن در قاب|«وَمِنَ النَّاسِ مَن يَشْرِي نَفْسَهُ ابْتِغَاء مَرْضَاتِ اللّهِ وَاللّهُ رَؤُوفٌ بِالْعِبَادِ»|سوره=2|آیه=207|ترجمه= | + | {{قرآن در قاب|«وَمِنَ النَّاسِ مَن يَشْرِي نَفْسَهُ ابْتِغَاء مَرْضَاتِ اللّهِ وَاللّهُ رَؤُوفٌ بِالْعِبَادِ»|سوره=2|آیه=207|ترجمه=و از مردم کسی است که جانش را برای خشنودی خدا می فروشد [مانند امیرالمؤمنین (علیه السلام)] و خدا به بندگان مهربان است.}} |
| − | بر اساس روایات و نقل‌هاى تاریخى، هنگامى كه قبایل گوناگون [[قریش]] پس از وفات [[ابوطالب]] علیه‌السلام تصمیم گرفتند شب هنگام به خانه [[پیامبر]] صلى الله علیه | + | بر اساس روایات [[شأن نزول]] و نقل‌هاى تاریخى، هنگامى كه قبایل گوناگون [[قریش]] پس از وفات [[ابوطالب]] علیه‌السلام تصمیم گرفتند شب هنگام به خانه [[پیامبر]] صلى الله علیه وآله حمله برند و آن حضرت را به قتل رسانند، پیامبر با نزول آیه 30 [[سوره انفال]] (وَإِذْ يَمْكُرُ بِكَ الَّذِينَ كَفَرُوا لِيُثْبِتُوكَ أَوْ يَقْتُلُوكَ أَوْ يُخْرِجُوكَ ۚ وَيَمْكُرُونَ وَيَمْكُرُ اللَّهُ ۖ وَاللَّهُ خَيْرُ الْمَاكِرِينَ) از این توطئه آگاه شد. [[امام على]] علیه‌السلام اعلام آمادگى كرد كه آن شب (لیلة المبیت) را در بستر [[رسول خدا]] صلى الله علیه وآله بخوابد تا جان پیامبر رهایى یابد و به سلامت از [[مكه]] خارج شود؛ آنگاه این [[آیه]] در فضیلت على علیه‌السلام نازل شد.<ref> تفسیر فرات كوفى، ص 45؛ كشف الاسرار، ج 1، ص 554.</ref> |
| − | |||
| − | [[امام على]] علیه‌السلام اعلام آمادگى كرد كه آن شب (لیلة المبیت) را در بستر [[رسول خدا]] صلى الله علیه | ||
| + | [[شیخ طوسی|شيخ طوسی]] نيز در کتاب مجالس خود با پنج واسطه از سالم بن ابى‌الجعد كه او سند [[حديث]] را به [[ابوذر]] مي‌رساند نقل نمايد كه على علیه السلام در [[شورای شش نفره خلافت|شورای خلافت]] به حاضران گفت: ميل دارم از من موضوعى را كه مطرح مي‌كنم بشنويد، اگر حق بود قبول نمائيد و اگر باطل بود رد كنيد، گفتند: بگو! على علیه السلام پس از ذكر حقايق فضائل خويش كه مورد قبول آنان واقع شده بود، فرمود: آيا در ميان شما كسى هست كه اين آيه درباره او نازل شده باشد؟ سپس آيه «و مِن النّاس» را [[تلاوت قرآن|تلاوت]] نمود. آنان گفتند: همه ما اعتراف داريم كه تو هنگامى كه به جاى پيامبر در بستر او خوابيدى این آيه براى تو نازل گرديد. | ||
| + | [[ابن ابی الحدید|ابن‌ابى‌الحديد]] كه از علماى قرن هفتم [[اهل سنت|اهل‌سنّت]] است، در [[شرح نهج البلاغه ابن ابی الحدید (کتاب)|شرح نهج‌البلاغه]] خود آورده است: تمام مفسّران گفته‌اند اين آيه درباره على‌بن‌ابى‌طالب عليه السلام نازل شده است كه در ليلةالمبيت در بستر رسول خدا صلى الله عليه وآله خوابيد؛ و اين موضوع در حدى از [[تواتر]] است كه جز كافر يا ديوانه آنرا انكار نمى‌كند.<ref>شرح نهج‌البلاغه، ج 13، ص 262.</ref> | ||
==پانویس== | ==پانویس== | ||
| − | <references/> | + | <references /> |
==منابع== | ==منابع== | ||
| − | * علی خراسانی، | + | |
| + | *[[دائرة المعارف قرآن کریم]]، علی خراسانی، ج1، ص397. | ||
| + | *[[نمونه بينات در شأن نزول آيات]]، محمدباقر محقق، ص70. | ||
| + | *[[تفسیر نور]]، محسن قرائتی، ج1، ص321. | ||
{{قرآن}} | {{قرآن}} | ||
نسخهٔ کنونی تا ۲۴ سپتامبر ۲۰۲۴، ساعت ۰۵:۲۵
آیه 207 سوره بقره را كه در «لیلة المَبیت» و در فضیلت امام على علیه‌السلام نازل شده، «آیه لیلة المَبیت»[۱] یا «آیه شِراء» نامیده‌اند:
بر اساس روایات شأن نزول و نقل‌هاى تاریخى، هنگامى كه قبایل گوناگون قریش پس از وفات ابوطالب علیه‌السلام تصمیم گرفتند شب هنگام به خانه پیامبر صلى الله علیه وآله حمله برند و آن حضرت را به قتل رسانند، پیامبر با نزول آیه 30 سوره انفال (وَإِذْ يَمْكُرُ بِكَ الَّذِينَ كَفَرُوا لِيُثْبِتُوكَ أَوْ يَقْتُلُوكَ أَوْ يُخْرِجُوكَ ۚ وَيَمْكُرُونَ وَيَمْكُرُ اللَّهُ ۖ وَاللَّهُ خَيْرُ الْمَاكِرِينَ) از این توطئه آگاه شد. امام على علیه‌السلام اعلام آمادگى كرد كه آن شب (لیلة المبیت) را در بستر رسول خدا صلى الله علیه وآله بخوابد تا جان پیامبر رهایى یابد و به سلامت از مكه خارج شود؛ آنگاه این آیه در فضیلت على علیه‌السلام نازل شد.[۲]
شيخ طوسی نيز در کتاب مجالس خود با پنج واسطه از سالم بن ابى‌الجعد كه او سند حديث را به ابوذر مي‌رساند نقل نمايد كه على علیه السلام در شورای خلافت به حاضران گفت: ميل دارم از من موضوعى را كه مطرح مي‌كنم بشنويد، اگر حق بود قبول نمائيد و اگر باطل بود رد كنيد، گفتند: بگو! على علیه السلام پس از ذكر حقايق فضائل خويش كه مورد قبول آنان واقع شده بود، فرمود: آيا در ميان شما كسى هست كه اين آيه درباره او نازل شده باشد؟ سپس آيه «و مِن النّاس» را تلاوت نمود. آنان گفتند: همه ما اعتراف داريم كه تو هنگامى كه به جاى پيامبر در بستر او خوابيدى این آيه براى تو نازل گرديد.
ابن‌ابى‌الحديد كه از علماى قرن هفتم اهل‌سنّت است، در شرح نهج‌البلاغه خود آورده است: تمام مفسّران گفته‌اند اين آيه درباره على‌بن‌ابى‌طالب عليه السلام نازل شده است كه در ليلةالمبيت در بستر رسول خدا صلى الله عليه وآله خوابيد؛ و اين موضوع در حدى از تواتر است كه جز كافر يا ديوانه آنرا انكار نمى‌كند.[۳]
پانویس
منابع
- دائرة المعارف قرآن کریم، علی خراسانی، ج1، ص397.
- نمونه بينات در شأن نزول آيات، محمدباقر محقق، ص70.
- تفسیر نور، محسن قرائتی، ج1، ص321.
