آیه جَلد: تفاوت بین نسخه‌ها
(تعیین رده) |
مهدی موسوی (بحث | مشارکتها) |
||
| (۵ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۵ کاربر نشان داده نشده) | |||
| سطر ۱: | سطر ۱: | ||
| − | + | آیه 2 [[سوره نور]] که [[حدود|حدّ]] هر یک از زن و مرد زناكار را صد تازیانه دانسته، به آن «آیه جَلد» (تازیانه زدن) گفته‌اند.<ref> الناسخ والمنسوخ، النحّاس، ص 120؛ البیان، ص 312.</ref> برخى نیز آن را «آیه زنا»<ref>تفسیر قمى، ج 2، ص 96؛ الاتقان، ج 2، ص 36.</ref> نامیده‌اند: | |
| − | + | {{قرآن در قاب|«الزَّانِيَةُ وَالزَّانِي فَاجْلِدُوا كُلَّ وَاحِدٍ مِنْهُمَا مِائَةَ جَلْدَةٍ ۖ وَلَا تَأْخُذْكُمْ بِهِمَا رَأْفَةٌ فِي دِينِ اللَّهِ إِنْ كُنْتُمْ تُؤْمِنُونَ بِاللَّهِ وَالْيَوْمِ الْآخِرِ ۖ وَلْيَشْهَدْ عَذَابَهُمَا طَائِفَةٌ مِنَ الْمُؤْمِنِينَ»|سوره=24|آیه=2|ترجمه=به زن زناکار و مرد زناکار صد تازیانه بزنید، و اگر به خدا و روز قیامت ایمان دارید، نباید شما را در [اجرای] دین خدا درباره آن دو نفر دلسوزی و مهربانی بگیرد، و باید گروهی از مؤمنان، شاهد مجازات آن دو نفر باشند.}} | |
| − | + | [[احكام]] زنا بر اساس شرايط افراد متفاوت مى‌شود؛ در [[آيه]] مزبور فقط به يک صورت اشاره شده كه اگر مرد يا زن مجردى زنا كند، صد تازيانه مى‌خورد؛ ولى اگر كسى با داشتن همسر و دسترسى به او، مرتكب زنا شود، رجم و سنگسار مى‌گردد.<ref>تفسیر نور، ج6، ص144.</ref> | |
| − | + | برخی گفته‌اند كه این آیه، [[نسخ|ناسخ]] آیه 15 [[سوره نساء]] {{متن قرآن|«وَاللَّاتِي يَأْتِينَ الْفَاحِشَةَ مِنْ نِسَائِكُمْ...»}} معروف به «[[آیه جزای فحشا]]» است.<ref> تفسیر قمى، ج 2، ص 96.</ref> اما به تعبیر عالمان دیگر، آیه 15 نساء به قرینه جمله {{متن قرآن|«أَو يجعَلَ اللّهُ لَهُنَّ سَبِيلا»}} در آن، قانونی موقت بود که سپس قانون دائم رجم، برای زنای محصنه از ناحیه [[شرع]] مقدس تشریع شد. بنابراین، «آیه جَلد» و قانون رجم، ناسخ «آیه جزای فحشا» نیست؛ بلکه [[مجمل و مبین|مبیّن]] آن است. | |
| − | + | ==پانویس== | |
| + | <references/> | ||
| − | |||
| − | |||
==منابع== | ==منابع== | ||
| + | * [[دائرة المعارف قرآن کریم]]، علی خراسانی، ج1، ص380. | ||
| + | *[[تفسیر نور]]، محسن قرائتی، ج6، ص144. | ||
| + | {{قرآن}} | ||
| − | |||
[[رده:آیه‌های با عناوین خاص]] | [[رده:آیه‌های با عناوین خاص]] | ||
| + | [[رده: آیات سوره نساء]] | ||
| + | [[رده:آیات الاحکام]] | ||
نسخهٔ کنونی تا ۱۱ سپتامبر ۲۰۲۴، ساعت ۰۸:۱۴
آیه 2 سوره نور که حدّ هر یک از زن و مرد زناكار را صد تازیانه دانسته، به آن «آیه جَلد» (تازیانه زدن) گفته‌اند.[۱] برخى نیز آن را «آیه زنا»[۲] نامیده‌اند:
احكام زنا بر اساس شرايط افراد متفاوت مى‌شود؛ در آيه مزبور فقط به يک صورت اشاره شده كه اگر مرد يا زن مجردى زنا كند، صد تازيانه مى‌خورد؛ ولى اگر كسى با داشتن همسر و دسترسى به او، مرتكب زنا شود، رجم و سنگسار مى‌گردد.[۳]
برخی گفته‌اند كه این آیه، ناسخ آیه 15 سوره نساء «وَاللَّاتِي يَأْتِينَ الْفَاحِشَةَ مِنْ نِسَائِكُمْ...» معروف به «آیه جزای فحشا» است.[۴] اما به تعبیر عالمان دیگر، آیه 15 نساء به قرینه جمله «أَو يجعَلَ اللّهُ لَهُنَّ سَبِيلا» در آن، قانونی موقت بود که سپس قانون دائم رجم، برای زنای محصنه از ناحیه شرع مقدس تشریع شد. بنابراین، «آیه جَلد» و قانون رجم، ناسخ «آیه جزای فحشا» نیست؛ بلکه مبیّن آن است.
پانویس
منابع
- دائرة المعارف قرآن کریم، علی خراسانی، ج1، ص380.
- تفسیر نور، محسن قرائتی، ج6، ص144.
