آیه جَلد: تفاوت بین نسخه‌ها

از دانشنامه‌ی اسلامی
پرش به ناوبری پرش به جستجو
جز (صفحه‌ای جدید حاوی '- (تازيانه زدن) آيه 2 سوره نور/24 حد هر يك از زن و مرد زناكار را صد تازيانه دانسته...' ایجاد کرد)
 
 
(۷ نسخه‌ٔ میانی ویرایش شده توسط ۵ کاربر نشان داده نشده)
سطر ۱: سطر ۱:
-
+
آیه 2 [[سوره نور]] که [[حدود|حدّ]] هر یک از زن و مرد زناكار را صد تازیانه دانسته، به آن «آیه جَلد» (تازیانه زدن) گفته‌اند.<ref> الناسخ والمنسوخ، النحّاس، ص‌ 120؛ البیان، ص‌ 312.</ref> برخى نیز آن را «آیه ‌زنا»<ref>تفسیر قمى، ج‌ 2، ص‌ 96؛ الاتقان، ج‌ 2، ص‌ 36.</ref> نامیده‌اند:
  
(تازيانه زدن) آيه 2 [[سوره نور]]/24 حد هر يك از زن و مرد زناكار را صد تازيانه دانسته كه بدون هيچ ‌گونه رأفتى بايد بر آنان زده شود؛ از اين ‌رو به آن «آيه جلد» گويند.<ref> الناسخ والمنسوخ، النحّاس، ص‌ 120؛ البيان، ص‌ 312.</ref>
+
{{قرآن در قاب|«الزَّانِيَةُ وَالزَّانِي فَاجْلِدُوا كُلَّ وَاحِدٍ مِنْهُمَا مِائَةَ جَلْدَةٍ ۖ وَلَا تَأْخُذْكُمْ بِهِمَا رَأْفَةٌ فِي دِينِ اللَّهِ إِنْ كُنْتُمْ تُؤْمِنُونَ بِاللَّهِ وَالْيَوْمِ الْآخِرِ ۖ وَلْيَشْهَدْ عَذَابَهُمَا طَائِفَةٌ مِنَ الْمُؤْمِنِينَ»|سوره=24|آیه=2|ترجمه=به زن زناکار و مرد زناکار صد تازیانه بزنید، و اگر به خدا و روز قیامت ایمان دارید، نباید شما را در [اجرای] دین خدا درباره آن دو نفر دلسوزی و مهربانی بگیرد، و باید گروهی از مؤمنان، شاهد مجازات آن دو نفر باشند.}}
  
برخى به آن «آيه ‌زنا»<ref> قمى، ج‌ 2، ص‌ 96؛ الاتقان، ج‌ 2، ص‌ 36.</ref> نيز گفته‌اند:
+
[[احكام]] زنا بر اساس شرايط افراد متفاوت مى‌شود؛ در [[آيه]] مزبور فقط به يک صورت اشاره شده كه اگر مرد يا زن مجردى زنا كند، صد تازيانه مى‌خورد؛ ولى اگر كسى با داشتن همسر و دسترسى به او، مرتكب زنا شود، رجم و سنگسار مى‌گردد.<ref>تفسیر نور، ج6، ص144.</ref>
  
'''''«الزّانِيةُ والزَّانِى فَاجلِدوا كُلَّ وحِد مِنهُما مِائَةَ جَلدة و لاَتَأخُذكُم بِهمَا رَأفةٌ فِى دينِ اللّهِ إِن كُنتُم تُؤمِنونَ بِاللّهِ واليَومِ الأَخرِ وليَشهَد عَذابَهمَا طَائِفةٌ مِن المُؤمِنين».'''''
+
برخی گفته‌اند كه این آیه، [[نسخ|ناسخ]] آیه 15 [[سوره نساء]] {{متن قرآن|«وَاللَّاتِي يَأْتِينَ الْفَاحِشَةَ مِنْ نِسَائِكُمْ...»}} معروف به «[[آیه جزای فحشا]]» است.<ref> تفسیر قمى، ج‌ 2، ص‌ 96.</ref> اما به تعبیر عالمان دیگر، آیه 15 نساء به قرینه جمله {{متن قرآن|«أَو يجعَلَ اللّهُ لَهُنَّ سَبِيلا»}} در آن، قانونی موقت بود که سپس قانون دائم رجم، برای زنای محصنه از ناحیه [[شرع]] مقدس تشریع شد. بنابراین، «آیه جَلد» و قانون رجم، ناسخ «آیه جزای فحشا» نیست؛ بلکه [[مجمل و مبین|مبیّن]] آن است.  
  
گفته‌اند كه اين آيه، ناسخ آيه 15 [[سوره نساء]]/ 4 «وَالّتِى يَأتِينَ الفحِشةَ مِن نِسائِكُم...» است.<ref> قمى، ج‌ 2، ص‌ 96.</ref>
+
==پانویس==
 +
<references/>
  
==پانویس ==
+
==منابع==
<references />
+
* [[دائرة المعارف قرآن کریم]]، علی خراسانی، ج1، ص380.
===منابع===
+
*[[تفسیر نور]]، محسن قرائتی، ج6، ص144.
 +
{{قرآن}}
  
علی خراسانی، دائرة‌المعارف قرآن كريم، جلد  1، ص 380
+
[[رده:آیه‌های با عناوین خاص]]
 +
[[رده: آیات سوره نساء]]
 +
[[رده:آیات الاحکام]]

نسخهٔ کنونی تا ‏۱۱ سپتامبر ۲۰۲۴، ساعت ۰۸:۱۴

آیه 2 سوره نور که حدّ هر یک از زن و مرد زناكار را صد تازیانه دانسته، به آن «آیه جَلد» (تازیانه زدن) گفته‌اند.[۱] برخى نیز آن را «آیه ‌زنا»[۲] نامیده‌اند:

مشاهده آیه در سوره

«الزَّانِيَةُ وَالزَّانِي فَاجْلِدُوا كُلَّ وَاحِدٍ مِنْهُمَا مِائَةَ جَلْدَةٍ ۖ وَلَا تَأْخُذْكُمْ بِهِمَا رَأْفَةٌ فِي دِينِ اللَّهِ إِنْ كُنْتُمْ تُؤْمِنُونَ بِاللَّهِ وَالْيَوْمِ الْآخِرِ ۖ وَلْيَشْهَدْ عَذَابَهُمَا طَائِفَةٌ مِنَ الْمُؤْمِنِينَ»

به زن زناکار و مرد زناکار صد تازیانه بزنید، و اگر به خدا و روز قیامت ایمان دارید، نباید شما را در [اجرای] دین خدا درباره آن دو نفر دلسوزی و مهربانی بگیرد، و باید گروهی از مؤمنان، شاهد مجازات آن دو نفر باشند.

مشاهده آیه در سوره


احكام زنا بر اساس شرايط افراد متفاوت مى‌شود؛ در آيه مزبور فقط به يک صورت اشاره شده كه اگر مرد يا زن مجردى زنا كند، صد تازيانه مى‌خورد؛ ولى اگر كسى با داشتن همسر و دسترسى به او، مرتكب زنا شود، رجم و سنگسار مى‌گردد.[۳]

برخی گفته‌اند كه این آیه، ناسخ آیه 15 سوره نساء «وَاللَّاتِي يَأْتِينَ الْفَاحِشَةَ مِنْ نِسَائِكُمْ...» معروف به «آیه جزای فحشا» است.[۴] اما به تعبیر عالمان دیگر، آیه 15 نساء به قرینه جمله «أَو يجعَلَ اللّهُ لَهُنَّ سَبِيلا» در آن، قانونی موقت بود که سپس قانون دائم رجم، برای زنای محصنه از ناحیه شرع مقدس تشریع شد. بنابراین، «آیه جَلد» و قانون رجم، ناسخ «آیه جزای فحشا» نیست؛ بلکه مبیّن آن است.

پانویس

  1. الناسخ والمنسوخ، النحّاس، ص‌ 120؛ البیان، ص‌ 312.
  2. تفسیر قمى، ج‌ 2، ص‌ 96؛ الاتقان، ج‌ 2، ص‌ 36.
  3. تفسیر نور، ج6، ص144.
  4. تفسیر قمى، ج‌ 2، ص‌ 96.

منابع

قرآن
متن و ترجمه قرآن
اوصاف قرآن (اسامی و صفات قرآن، اعجاز قرآن، عدم تحریف در قرآن)
اجزاء قرآن آیه، سوره، جزء، حزب، حروف مقطعه
ترجمه و تفسیر قرآن تاریخ تفسیر، روشهای تفسیری قرآن، سیاق آیات، اسرائیلیات، تاویل، فهرست تفاسیر شیعه، فهرست تفاسیر اهل سنت، ترجمه های قرآن
علوم قرآنی تاریخ قرآن: نزول قرآن، جمع قرآن، شان نزول، کاتبان وحی، قراء سبعه
دلالت الفاظ قرآن: عام و خاص، مجمل و مبین، مطلق و مقید، محکم و متشابه، مفهوم و منطوق، نص و ظاهر، ناسخ و منسوخ
تلاوت قرآن تجوید، آداب قرائت قرآن، تدبر در قرآن
رده ها: سوره های قرآن * آیات قرآن * واژگان قرآنی * شخصیت های قرآنی * قصه های قرآنی * علوم قرآنی * معارف قرآن