ماه محرم

محرم ۱۴۴۶ در تقویم ایران
شنبه		۷	۱۴	۲۱	۲۸
یک‌شنبه	۱	۸	۱۵	۲۲	۲۹
دوشنبه	۲	۹	۱۶	۲۳	۳۰
سه‌شنبه	۳	۱۰	۱۷	۲۴
چهارشنبه	۴	۱۱	۱۸	۲۵
پنج‌شنبه	۵	۱۲	۱۹	۲۶
جمعه	۶	۱۳	۲۰	۲۷
دانشنامه تقویم

«ماه مُحرّم» نخستین ماه از ماه‌‌های قمری و یکی از ماه‌‌های حرام است و عرب جاهلی نیز جنگ در این ماه را حرام می‌‌دانست و ترک مخاصمه می‌‌کرد؛ لذا از آن زمان ماه محرم بدین اسم نامگذاری شد؛ و روز اول محرم را اول سال قمری قرار دادند.

محرم در مکتب شیعه

محرّم، ماه حزن و اندوه و عزاداری شیعیان در شهادت حضرت امام حسین علیه‌السلام است. این ماه یادآور دلاورمردی‌‌های یاران باوفای ابا عبدالله الحسین علیه‌السلام، و ماه پیروزی حق بر باطل است.

امام رضا علیه‌السلام در خصوص این ماه فرمود: در جاهلیت، حرمت این ماه نگاه داشته می‌‌شد و در آن نمی‌‌جنگیدند، ولی در این ماه، خون‌‌های ما را ریختند و حرمت ما را شکستند و فرزندان و زنان ما را اسیر کردند و خیمه‌‌ها را آتش زدند و غارت کردند و حرمت پیامبر را درباره ذریه‌اش رعایت نکردند. همچنین از آن امام همام نقل شده است: «وقتی محرم فرامی‌‌رسید، پدرم خندان دیده نمی‌‌شد، حزن و اندوه تا پایان دهه‌ اول بر او غالب بود و روز عاشورا، روز حزن و مصیبت و گریه ایشان بود».

آیت الله میرزا جواد ملکی تبریزی در «المراقبات» نوشته است: «کودکانم را می‌‌دیدم که در دهه نخست ماه محرم غذا نمی‌‌خوردند و به نان خالی اکتفا می‌‌کردند کسی هم به آنان نگفته بود ماه محرم شروع شده است گمان می‌‌کنم عشقی درونی آنان را برمی‌‌انگیخت».

به همین دلیل ماه محرم با حادثه عاشورا عجین شده است و فرا رسیدن آن دل‌ها را پر از غم می‌‌سازد و پیروان و شیفتگان امام حسین علیه‌السلام از اول محرم، محافل و مجالسی را سیاهپوش کرده به یاد آن امام شهید به عزاداری می‌‌پردازند.

وقایع ماه محرم

• ۶۱ ق. واقعه جانگداز روز عاشورا در كربلا و شهادت "امام حسین علیه السلام" و یارانش در کربلا: 10 محرم
• ۶۱ ق. روز تاسوعا، امتناع "حضرت عباس" و برادرانش از پذیرش امان نامه دشمن، فرمان حمله به خیام امام حسین از سوی عمر بن سعد، خطابه "امام حسین علیه السلام" براى اصحابش در شب عاشورا و سخنان حضرت زینب با امام حسین در شب عاشورا: 9 محرم
• ۶۱ ق. ملاقات "امام حسین علیه السلام" با "عمر بن سعد": 8 محرم
• ۶۱ ق. بستن آب بر سپاه "امام حسین علیه‌السلام" در کربلا: 7 محرم
• ۶۱ ق. تکمیل لشکر "عمر بن سعد" برای جنگ با "امام حسین علیه السلام"، اولین محاصره رود فرات در کربلا و دعوت "حبیب بن مظاهر" از بنی اسد برای یاری "امام حسین علیه السلام": 6 محرم
• ۶۱ ق. رسیدن سپاه "شبث بن ربعى" به کربلا و ممانعت سپاه "ابن زیاد" از حرکت مردم کوفه برای یاری "امام حسین علیه‌السلام": 5 محرم
• ۶۱ ق. شهادت "قیس بن مسهر صیداوی" فرستاده "امام حسین علیه السلام" به کوفه و تحریک مردم کوفه براى جنگ با "امام حسین علیه‌السلام" توسط "ابن زیاد": 4 محرم
• ۶۱ ق. خریداری قسمتی از زمین کربلا توسط "امام حسین علیه السلام" و ورود "عمر بن سعد" به کربلا جهت جنگ با "امام حسین علیه السلام": 3 محرم
• ۶۱ ق. ورود "امام حسین علیه السلام" به كربلا: 2 محرم

حوادث و وقایع فراوانی در ماه محرم رخ داده است که برخی از آن‌ها چنین است: غزوه ذات الرقاع، فتح خیبر، ازدواج حضرت علی و حضرت فاطمه علیهماالسلام به روایتی، حادثه خونین کربلا و شهادت امام حسین علیه‌السلام و اسارت خاندان امام به کوفه و شام.

عروج حضرت ادریس به آسمان، استجابت دعای حضرت زکریا علیه‌السلام، عبور حضرت موسی علیه‌السلام از دریا و غرق شدن فرعونیان در نیل و عذاب اصحاب فیل نیز در ماه محرم رخ داده است.

همچنین نقل است که به خلافت رسیدن عثمان، قتل امین برادر مأمون عباسی، قتل جعفر برمکی و انقراض آل برمک، واقعه قتل مستعصم توسط هولاکوی مغول و انقراض دولت بنی عباس در این ماه بوده است.

اعمال ماه محرم

شب و روز اول محرم به عنوان اول سال قمری دارای نماز و آداب خاصی است که در کتاب شریف مفاتیح الجنان بیان شده است.

شب اول ماه محرم: اول: نماز؛ این شب، چند نماز دارد که یکی از آن‌ها به شرح ذیل است: دو رکعت، که در هر رکعت بعد از سوره حمد یازده مرتبه سوره توحید خوانده شود. در فضیلت این نماز چنین آمده است: «خواندن این نماز و روزه داشتن روزش موجب امنیت است و کسی که این عمل را انجام دهد، گویا تمام سال بر کار نیک مداومت داشته است». دوم: احیای این شب. سوم: نیایش و دعا.

روز اول محرم: اول محرم هر سال، اولین روز سال قمری است و از امام محمدباقر علیه‌السلام روایت شده است: «آن کس که این روز را روزه بدارد، خداوند دعایش را اجابت می‌‌کند، همان گونه که دعای حضرت زکریا علیه‌السلام را اجابت کرد». در این روز، دو رکعت نماز خوانده شود و پس از آن سه بار دعای زیر قرائت گردد: «اللّهم انت الإله القدیم و هذه سنةٌ جدیدةٌ فاسئلک فیها العصمة من الشیطان والقوَّة علی هذه النّفس الامّارة بالسُّوء»

روز سوم محرم: از پیامبر اکرم صلی الله علیه و آله نقل شده است: «هر کس در این روز روزه بگیرد، خداوند دعایش را اجابت کند». روز هفتم محرم نیز روزه گرفتن مستحب است.

شب عاشورا: اول: چند نماز برای این شب در روایات آمده است که یکی از آن‌ها چنین است: چهار رکعت نماز که در هر رکعت بعد از سوره‌ حمد، ۵۰ بار سوره‌ توحید خوانده می‌‌شود. پس از پایان نماز ۷۰ بار «سبحان الله و الحمدالله و لا اله الاّ الله و الله اکبر و لاحول و لاقوة الاّ بالله العلی العظیم» خوانده شود. دوم: احیای این شب کنار قبر امام حسین علیه‌السلام. سوم: دعا و نیایش.

روز عاشورا: اول: عزاداری بر امام حسین علیه‌السلام و شهدای کربلا؛ در این مورد از امام رضا علیه‌السلام نقل شده است: هر کس کار و کوشش را در این روز رها کند، خداوند خواسته‌‌هایش را برآورد و هر کس این روز را با حزن و اندوه سپری کند، خداوند قیامت را روز خوشحالی او قرار دهد. دوم: زیارت امام حسین علیه‌السلام. سوم: روزه‌گرفتن در این روز کراهت دارد؛ ولی بهتر است بدون قصد روزه تا بعد از نماز عصر از خوردن و آشامیدن خودداری شود. چهارم: آب دادن به زائران امام حسین علیه‌السلام. خواندن سوره توحید هزار مرتبه. پنجم: خواندن زیارت عاشورا. ششم: گفتن هزار بار ذکر «اللّهم العن قتلة الحسین علیه‌السلام».

روز بیست و یکم محرم: روزه‌ این روز مطلوب است.

منابع برای مطالعه بیشتر

• وقایع الایام، شیخ عباس قمی، ماه محرم.
• فهرست وقایع ماه محرم
• اعمال ماه محرم