قاضی (اسم الله)

این صفحه مدخلی از فرهنگ قرآن است

(احتمالا تصرف اندکی صورت گرفته است)

قاضى از «قضا» و قضا به معناى حكم كردن، امر نمودن، اعلام كردن، ايجاد ابداعى و فارغ شدن از كارى، الزام نمودن و حتم است و آن از اسما و صفات الهىبوده، از آيات ذيل با توجه به معانى ذكر شده قابل استفاده است:

شماره	نام سوره	آیات
1	سوره بقره(2)	آیات 117 و 210.
2	سوره آل عمران(3)	آیه 47.
3	سوره انعام(6)	آیات 2 و 8 و 58.
4	سوره انفال(8)	آیات 42 و 44.
5	سوره یونس(10)	آیات 11 و 19 و47 و 54 و 93.
6	سوره هود(11)	آیات 44 و 110.
7	سوره حجر(15)	آیه 66.
8	سوره اسراء(17)	آیات 4 و 23.
9	سوره مریم(19)	آیات 21 و 35 و 39 و 71.
10	سوره طه(20)	آیه 114.
11	سوره نمل(27)	آیه 78.
12	سوره قصص(28)	آیه 44.
13	سوره احزاب(33)	آیه 36.
14	سوره سبا(34)	آیه 14.
15	سوره زمر(39)	آیات 42 و 69 و 75.
16	سوره غافر(40)	آیات 20 و 68 و 78.
17	سوره فصلت(41)	آیات 12 و 45.
18	سوره شوری(42)	آیات 14 و 21.

اين صفت الهى به صورت اسمى نيز در ادعيه آمده است.

منابع

فرهنگ قرآن، جلد 22، صفحه 355.