ولادت امام صادق علیه السلام: تفاوت بین نسخه‌ها
جز (زاد روز فرخنده امام جعفر صادق را به تقویم: زاد روز فرخنده امام جعفر صادق منتقل کرد) |
مهدی موسوی (بحث | مشارکتها) |
||
| (۳ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۳ کاربر نشان داده نشده) | |||
| سطر ۱: | سطر ۱: | ||
| − | {{تقویم|روز= 17 ربیع الاول|سال= سال | + | {{تقویم|روز= 17 ربیع الاول|سال= سال ۸۳ هجری قمری}} |
| − | [[امام صادق]] علیه‌السلام در روز جمعه به هنگام طلوع فجر و به | + | [[امام صادق]] علیه‌السلام در روز جمعه به هنگام طلوع فجر و به روایتى در روز دوشنبه، هفدهم [[ربیع الاول]] سال ۸۳ قمرى<ref>الکافی، ج ۱، ص ۴۷۲؛ الارشاد، ص ۳۰۴؛ فرق الشیعه، ص ۷۸.</ref> یا سال ۸۰ قمری<ref>کشف الغمه، ج ۲، ص ۱۶۱؛ اثبات الوصیه، ص ۱۷۸.</ref> در [[مدینه]] دیده به جهان گشود. |
| − | + | پدر ارجمندش [[امام باقر|امام محمدباقر]] علیه‌السلام وى را به نام عموى نیاکانش [[جعفر طیار]]، "جعفر" نام نهاد. مادر گرامى امام جعفرصادق علیه‌السلام، "فاطمه" مکنّی به "[[ام فروه|اُم‌فروه]]" دختر "[[قاسم بن محمد بن ابی بکر]]"، از زنان نیکوسرشت، نیکوکار و نیکورفتار عصر خویش بود. این بانوى با[[تقوا]] و متدین، از جهت فضیلت و منقبت، سرآمد زنان روزگار خود بشمار مى آمد و امام صادق علیه‌السلام در شأن و مقام وى فرمود: مادرم از زنانى بود که [[ایمان]] داشت، تقوا پیشه کرده و نیکوکارى مى نمود و خدا، نیکوکاران را دوست دارد.<ref> تاج الموالید (از مجموعه نفیس)، ص ۴۳؛ الارشاد، ص ۵۲۵غ کشف الغمة، ج ۲، ص ۳۶۹.</ref> | |
| − | + | حضرت جعفر بن محمد علیه‌السلام داراى یک [[کنیه|کنیه]] معروف به نام "ابوعبدالله" و دو کنیه دیگر به نام هاى "ابواسماعیل" و "ابوموسى" بود. همچنین داراى القابى چند بود که معروف ترین آن ها عبارت است از: صادق، صابر، طاهر و فاضل.<ref> همان.</ref> | |
| − | + | امام جعفرصادق علیه‌السلام به مدت دوازده سال، حیات بابرکت جد گرامى اش [[امام زین العابدین]] علیه‌السلام را درک کرد و از مکتب تربیتى و علمى وى بهره وافر یافت. همچنین آن حضرت به مدت ۳۲ سال از وجود شریف پدرش امام محمدباقر علیه‌السلام برخوردار بود و در تمام رویدادهاى مهم در کنار پدر ارجمندش قرار داشت. | |
| − | + | مدت [[امامت]] امام جعفرصادق علیه‌السلام ۳۳ سال و ده ماه (از [[ذی الحجه]] سال ۱۱۴ تا ۲۵ [[شوال]] سال ۱۴۸ قمرى) بود و در ایام زندگى بابرکت خویش با خلافت غاصبانه چند تن از خلفاى [[امویان|اموى]] و دو تن از خلفاى [[عباسیان|عباسى]] معاصر بود. | |
| − | |||
| − | |||
| − | |||
| − | |||
| − | |||
| − | |||
| − | |||
| − | |||
| − | |||
| − | |||
| − | |||
| − | |||
| − | |||
| − | |||
| − | |||
| − | |||
| − | |||
| − | |||
| + | چون آن امام بزرگوار در انتهاى دوران [[خلافت]] ستمکارانه امویان و در آغاز خلافت فریب کارانه عباسیان مى زیست، فرصت مناسبى بدست آورد تا در زمان انتقال خلافت از یک طایفه غاصب به طایفه غاصب دیگر و سرگرم شدن آنان به یکدیگر، مکتب [[اهل بیت]] علیهمالسلام را به مسلمانان بشناساند و زمینه ترویج و تبلیغ این مکتب را مهیا سازد. آن حضرت با تشکیل حوزه علمیه و تعلیم شاگردانى مبرز چون [[هشام بن حکم|هشام]]، [[زراره]] و [[محمد بن مسلم ثقفی کوفی|محمد بن مسلم]]، تحول شگرفى در جهان اسلام و مذهب [[شیعه]] پدید آورد. به همین جهت، ایشان را پایه‌گذار مذهب "[[امامیه]]" دانسته و شیعیان امامى اثناعشرى را "[[مذهب جعفری|شیعه جعفری]]" مى گویند.<ref> نک: الارشاد، ص ۵۲۵؛ کشف الغمة، ج ۲، ص ۳۶۹؛ زندگانى چهارده معصوم علیهمالسلام (ترجمه اعلام الورى)، ص ۳۷۶؛ منتهى الآمال، ج ۲، ص ۱۲۱.</ref> | ||
==پانویس== | ==پانویس== | ||
| − | <references/> | + | <references /> |
| − | |||
==منابع== | ==منابع== | ||
| − | + | * سید تقى واردى، روزشمار تاریخ اسلام، جلد سوم، ماه ربیع الاول. | |
| − | |||
| − | |||
منابع بیشتر: | منابع بیشتر: | ||
| − | + | * [http://lib.ahlolbait.ir/parvan/resource/31855/%D9%81%D9%8A%D8%B6-%D8%A7%D9%84%D8%B9%D9%84%D8%A7%D9%85-%D9%81%D9%8A-%D8%B9%D9%85%D9%84-%D8%A7%D9%84%D8%B4%D9%87%D9%88%D8%B1-%D9%88-%D9%88%D9%82%D8%A7%D9%8A%D8%B9-%D8%A7%D9%84%D8%A7%D9%8A%D8%A7%D9%85/preview/31084/%D9%85%D8%AD%D8%AA%D9%88%D8%A7%D9%8A-%D8%AF%D9%8A%D8%AC%D9%8A%D8%AA%D8%A7%D9%84%D9%8A/&sa=false&#!page=92 وقایع الایام شیخ عباس قمی، ۱۷ ربیع الاول]. | |
| − | [http://lib.ahlolbait.ir/parvan/resource/31855/%D9%81%D9%8A%D8%B6-%D8%A7%D9%84%D8%B9%D9%84%D8%A7%D9%85-%D9%81%D9%8A-%D8%B9%D9%85%D9%84-%D8%A7%D9%84%D8%B4%D9%87%D9%88%D8%B1-%D9%88-%D9%88%D9%82%D8%A7%D9%8A%D8%B9-%D8%A7%D9%84%D8%A7%D9%8A%D8%A7%D9%85/preview/31084/%D9%85%D8%AD%D8%AA%D9%88%D8%A7%D9%8A-%D8%AF%D9%8A%D8%AC%D9%8A%D8%AA%D8%A7%D9%84%D9%8A/&sa=false&#!page=92 وقایع الایام شیخ عباس قمی، | + | {{چهارده معصوم علیهم السلام}} |
| − | + | {{شناختنامه امام صادق (ع)}} | |
| + | [[رده:اهل البیت]] | ||
| + | [[رده:امام صادق علیه السلام]] | ||
| + | [[رده:ائمه اطهار]] | ||
[[رده:وقایع ماه ربیع الاول]] | [[رده:وقایع ماه ربیع الاول]] | ||
[[رده:سال ۸۳ هجری قمری]] | [[رده:سال ۸۳ هجری قمری]] | ||
نسخهٔ کنونی تا ۱۲ اکتبر ۲۰۲۲، ساعت ۰۷:۱۵
|
تقویم هجری قمری |
| روز واقعه:17 ربیع الاول |
| سال ۸۳ هجری قمری |
امام صادق علیه‌السلام در روز جمعه به هنگام طلوع فجر و به روایتى در روز دوشنبه، هفدهم ربیع الاول سال ۸۳ قمرى[۱] یا سال ۸۰ قمری[۲] در مدینه دیده به جهان گشود.
پدر ارجمندش امام محمدباقر علیه‌السلام وى را به نام عموى نیاکانش جعفر طیار، "جعفر" نام نهاد. مادر گرامى امام جعفرصادق علیه‌السلام، "فاطمه" مکنّی به "اُم‌فروه" دختر "قاسم بن محمد بن ابی بکر"، از زنان نیکوسرشت، نیکوکار و نیکورفتار عصر خویش بود. این بانوى باتقوا و متدین، از جهت فضیلت و منقبت، سرآمد زنان روزگار خود بشمار مى آمد و امام صادق علیه‌السلام در شأن و مقام وى فرمود: مادرم از زنانى بود که ایمان داشت، تقوا پیشه کرده و نیکوکارى مى نمود و خدا، نیکوکاران را دوست دارد.[۳]
حضرت جعفر بن محمد علیه‌السلام داراى یک کنیه معروف به نام "ابوعبدالله" و دو کنیه دیگر به نام هاى "ابواسماعیل" و "ابوموسى" بود. همچنین داراى القابى چند بود که معروف ترین آن ها عبارت است از: صادق، صابر، طاهر و فاضل.[۴]
امام جعفرصادق علیه‌السلام به مدت دوازده سال، حیات بابرکت جد گرامى اش امام زین العابدین علیه‌السلام را درک کرد و از مکتب تربیتى و علمى وى بهره وافر یافت. همچنین آن حضرت به مدت ۳۲ سال از وجود شریف پدرش امام محمدباقر علیه‌السلام برخوردار بود و در تمام رویدادهاى مهم در کنار پدر ارجمندش قرار داشت.
مدت امامت امام جعفرصادق علیه‌السلام ۳۳ سال و ده ماه (از ذی الحجه سال ۱۱۴ تا ۲۵ شوال سال ۱۴۸ قمرى) بود و در ایام زندگى بابرکت خویش با خلافت غاصبانه چند تن از خلفاى اموى و دو تن از خلفاى عباسى معاصر بود.
چون آن امام بزرگوار در انتهاى دوران خلافت ستمکارانه امویان و در آغاز خلافت فریب کارانه عباسیان مى زیست، فرصت مناسبى بدست آورد تا در زمان انتقال خلافت از یک طایفه غاصب به طایفه غاصب دیگر و سرگرم شدن آنان به یکدیگر، مکتب اهل بیت علیهمالسلام را به مسلمانان بشناساند و زمینه ترویج و تبلیغ این مکتب را مهیا سازد. آن حضرت با تشکیل حوزه علمیه و تعلیم شاگردانى مبرز چون هشام، زراره و محمد بن مسلم، تحول شگرفى در جهان اسلام و مذهب شیعه پدید آورد. به همین جهت، ایشان را پایه‌گذار مذهب "امامیه" دانسته و شیعیان امامى اثناعشرى را "شیعه جعفری" مى گویند.[۵]
پانویس
- ↑ الکافی، ج ۱، ص ۴۷۲؛ الارشاد، ص ۳۰۴؛ فرق الشیعه، ص ۷۸.
- ↑ کشف الغمه، ج ۲، ص ۱۶۱؛ اثبات الوصیه، ص ۱۷۸.
- ↑ تاج الموالید (از مجموعه نفیس)، ص ۴۳؛ الارشاد، ص ۵۲۵غ کشف الغمة، ج ۲، ص ۳۶۹.
- ↑ همان.
- ↑ نک: الارشاد، ص ۵۲۵؛ کشف الغمة، ج ۲، ص ۳۶۹؛ زندگانى چهارده معصوم علیهمالسلام (ترجمه اعلام الورى)، ص ۳۷۶؛ منتهى الآمال، ج ۲، ص ۱۲۱.
منابع
- سید تقى واردى، روزشمار تاریخ اسلام، جلد سوم، ماه ربیع الاول.
منابع بیشتر:
| چهارده معصوم علیهم السلام |
| ↓ اسامی ↓ |
|
حضرت محمد صلی الله علیه و آله • حضرت فاطمه سلام الله علیها امام علی علیه السلام • امام حسن علیه السلام • امام حسین علیه السلام • امام سجاد علیه السلام • امام باقر علیه السلام • امام صادق علیه السلام • امام کاظم علیه السلام • امام رضا علیه السلام • امام جواد علیه السلام • امام هادی علیه السلام • امام حسن عسکری علیه السلام • امام زمان عجل الله تعالی فرجه |
| ↓ مفاهیم وابسته ↓ |
| اهل البیت علیهم السلام • عصمت • پنج تن • عترت • سادات • اهل الذکر • اکمال دین • اولی الأمر |
| ↓ آیات و احادیث مرتبط ↓ |
| آیه تطهیر • آیه امامت • آیه اکمال • حدیث ثقلین • حدیث سفینه • حدیث یوم الدار • حدیث طیر مشوی |
