ماه محرم
محرم ۱۴۴۶ در تقویم ایران | |||||
شنبه | ۷ | ۱۴ | ۲۱ | ۲۸ | |
یکشنبه | ۱ | ۸ | ۱۵ | ۲۲ | ۲۹ |
دوشنبه | ۲ | ۹ | ۱۶ | ۲۳ | ۳۰ |
سهشنبه | ۳ | ۱۰ | ۱۷ | ۲۴ | |
چهارشنبه | ۴ | ۱۱ | ۱۸ | ۲۵ | |
پنجشنبه | ۵ | ۱۲ | ۱۹ | ۲۶ | |
جمعه | ۶ | ۱۳ | ۲۰ | ۲۷ | |
دانشنامه تقویم |
«ماه مُحرّم» نخستین ماه از ماههای قمری و یکی از ماههای حرام است و عرب جاهلی نیز جنگ در این ماه را حرام میدانست و ترک مخاصمه میکرد؛ لذا از آن زمان ماه محرم بدین اسم نامگذاری شد؛[۱] و روز اول محرم را اول سال قمری قرار دادند.[۲]
محرم در مکتب شیعه
محرّم، ماه حزن و اندوه و عزاداری شیعیان در شهادت حضرت امام حسین علیهالسلام است. این ماه یادآور دلاورمردیهای یاران باوفای ابا عبدالله الحسین علیهالسلام، و ماه پیروزی حق بر باطل است.
امام رضا علیهالسلام در خصوص این ماه فرمود: در جاهلیت، حرمت این ماه نگاه داشته میشد و در آن نمیجنگیدند، ولی در این ماه، خونهای ما را ریختند و حرمت ما را شکستند و فرزندان و زنان ما را اسیر کردند و خیمهها را آتش زدند و غارت کردند و حرمت پیامبر را درباره ذریهاش رعایت نکردند. همچنین از آن امام همام نقل شده است: «وقتی محرم فرامیرسید، پدرم خندان دیده نمیشد، حزن و اندوه تا پایان دهه اول بر او غالب بود و روز عاشورا، روز حزن و مصیبت و گریه ایشان بود».[۳]
آیت الله میرزا جواد ملکی تبریزی در «المراقبات» نوشته است: «کودکانم را میدیدم که در دهه نخست ماه محرم غذا نمیخوردند و به نان خالی اکتفا میکردند کسی هم به آنان نگفته بود ماه محرم شروع شده است گمان میکنم عشقی درونی آنان را برمیانگیخت».[۴]
به همین دلیل ماه محرم با حادثه عاشورا عجین شده است و فرا رسیدن آن دلها را پر از غم میسازد و پیروان و شیفتگان امام حسین علیهالسلام از اول محرم، محافل و مجالسی را سیاهپوش کرده به یاد آن امام شهید به عزاداری میپردازند.[۵]
وقایع ماه محرم
- ۶۱ ق. واقعه جانگداز روز عاشورا در كربلا و شهادت "امام حسین علیه السلام" و یارانش در کربلا: 10 محرم
- ۶۱ ق. روز تاسوعا، امتناع "حضرت عباس" و برادرانش از پذیرش امان نامه دشمن، فرمان حمله به خیام امام حسین از سوی عمر بن سعد، خطابه "امام حسین علیه السلام" براى اصحابش در شب عاشورا و سخنان حضرت زینب با امام حسین در شب عاشورا: 9 محرم
حوادث و وقایع فراوانی در ماه محرم رخ داده است که برخی از آنها چنین است: غزوه ذات الرقاع، فتح خیبر، ازدواج حضرت علی و حضرت فاطمه علیهماالسلام به روایتی، حادثه خونین کربلا و شهادت امام حسین علیهالسلام و اسارت خاندان امام به کوفه و شام.
عروج حضرت ادریس به آسمان، استجابت دعای حضرت زکریا علیهالسلام، عبور حضرت موسی علیهالسلام از دریا و غرق شدن فرعونیان در نیل و عذاب اصحاب فیل نیز در ماه محرم رخ داده است.
همچنین نقل است که به خلافت رسیدن عثمان، قتل امین برادر مأمون عباسی، قتل جعفر برمکی و انقراض آل برمک، واقعه قتل مستعصم توسط هولاکوی مغول و انقراض دولت بنی عباس در این ماه بوده است.
اعمال ماه محرم
شب و روز اول محرم به عنوان اول سال قمری دارای نماز و آداب خاصی است که در کتاب شریف مفاتیح الجنان بیان شده است.
شب اول ماه محرم: اول: نماز؛ این شب، چند نماز دارد که یکی از آنها به شرح ذیل است: دو رکعت، که در هر رکعت بعد از سوره حمد یازده مرتبه سوره توحید خوانده شود. در فضیلت این نماز چنین آمده است: «خواندن این نماز و روزه داشتن روزش موجب امنیت است و کسی که این عمل را انجام دهد، گویا تمام سال بر کار نیک مداومت داشته است».[۶] دوم: احیای این شب.[۷] سوم: نیایش و دعا.[۸]
روز اول محرم: اول محرم هر سال، اولین روز سال قمری است و از امام محمدباقر علیهالسلام روایت شده است: «آن کس که این روز را روزه بدارد، خداوند دعایش را اجابت میکند، همان گونه که دعای حضرت زکریا علیهالسلام را اجابت کرد».[۹] در این روز، دو رکعت نماز خوانده شود و پس از آن سه بار دعای زیر قرائت گردد: «اللّهم انت الإله القدیم و هذه سنةٌ جدیدةٌ فاسئلک فیها العصمة من الشیطان والقوَّة علی هذه النّفس الامّارة بالسُّوء»[۱۰]
روز سوم محرم: از پیامبر اکرم صلی الله علیه و آله نقل شده است: «هر کس در این روز روزه بگیرد، خداوند دعایش را اجابت کند».[۱۱] روز هفتم محرم نیز روزه گرفتن مستحب است.
شب عاشورا: اول: چند نماز برای این شب در روایات آمده است که یکی از آنها چنین است: چهار رکعت نماز که در هر رکعت بعد از سوره حمد، ۵۰ بار سوره توحید خوانده میشود. پس از پایان نماز ۷۰ بار «سبحان الله و الحمدالله و لا اله الاّ الله و الله اکبر و لاحول و لاقوة الاّ بالله العلی العظیم» خوانده شود.[۱۲] دوم: احیای این شب کنار قبر امام حسین علیهالسلام.[۱۳] سوم: دعا و نیایش.[۱۴]
روز عاشورا: اول: عزاداری بر امام حسین علیهالسلام و شهدای کربلا؛ در این مورد از امام رضا علیهالسلام نقل شده است: هر کس کار و کوشش را در این روز رها کند، خداوند خواستههایش را برآورد و هر کس این روز را با حزن و اندوه سپری کند، خداوند قیامت را روز خوشحالی او قرار دهد.[۱۵] دوم: زیارت امام حسین علیهالسلام.[۱۶] سوم: روزهگرفتن در این روز کراهت دارد؛ ولی بهتر است بدون قصد روزه تا بعد از نماز عصر از خوردن و آشامیدن خودداری شود.[۱۷] چهارم: آب دادن به زائران امام حسین علیهالسلام.[۱۸] خواندن سوره توحید هزار مرتبه.[۱۹] پنجم: خواندن زیارت عاشورا.[۲۰] ششم: گفتن هزار بار ذکر «اللّهم العن قتلة الحسین علیهالسلام».[۲۱]
روز بیست و یکم محرم: روزه این روز مطلوب است.[۲۲]
پانویس
- ↑ مصباح کفعمی، ص ۵۰۹.
- ↑ فرهنگ عاشورا، ص ۴۰۵، جواد محدثی.
- ↑ وسائل الشیعه، ج ۵، ص ۳۹۴، حدیث ۸.
- ↑ پیامآور عاشورا، مهاجرانی، ص ۱۱.
- ↑ بااندکی دخل و تصرف، فرهنگ عاشورا جواد محدثی، ص ۴۰۶.
- ↑ بحارالانوار، ج ۹۸، ص ۳۳۳؛ وسائل الشیعه، ج ۵، ص ۲۹۴، حدیث ۱؛ مفاتیح الجنان، ص ۲۸۶.
- ↑ مصباح المتهجد، ص ۷۸۳.
- ↑ بحارالانوار، ج ۹۸، ص ۳۲۴.
- ↑ عروة الوثقی، ج ۲، ص ۲۴۳؛ وسائل الشیعه، ج ۷، ص ۳۴۷، حدیث ۳.
- ↑ بحارالانوار، ج ۹۸، ص ۳۳۴.
- ↑ عروة الوثقی، ج ۲، ص ۲۴۲؛ وسائل الشیعه، ج ۷، ص ۳۴۸.
- ↑ همان، ص ۲۹۵، حدیث ۴ و ۵.
- ↑ بحارالانوار، ج ۹۸، ص ۳۴۰.
- ↑ همان، ص ۳۳۸.
- ↑ بحارالانوار، ج ۹۸، ص ۴۳، حدیث ۵.
- ↑ کامل الزیارات، ص ۱۷۴، حدیث ۵ و ۶.
- ↑ وسائل الشیعه، ج ۷، ص ۳۳۸، حدیث ۷.
- ↑ کامل الزیارات، ص ۱۷۴، حدیث ۵.
- ↑ وسائل الشیعه، ج ۷، ص ۳۳۹، حدیث ۸.
- ↑ کامل الزیارات، ص ۱۷۴.
- ↑ مفاتیح الجنان، ص ۲۹۸.
- ↑ بحارالانوار، ج ۹۸، ص ۳۴۵، حدیث ۱.