ماه محرم: تفاوت بین نسخه‌ها

از دانشنامه‌ی اسلامی
پرش به ناوبری پرش به جستجو
(وقایع ماه محرم)
(وقایع ماه محرم)
سطر ۲۵: سطر ۲۵:
 
*۶۱ ق. [[حرکت کاروان اسرا از کربلا|حرکت کاروان اسرای اهل بیت علیهم السلام از کربلا به کوفه]]: '''[[11 محرم]]'''
 
*۶۱ ق. [[حرکت کاروان اسرا از کربلا|حرکت کاروان اسرای اهل بیت علیهم السلام از کربلا به کوفه]]: '''[[11 محرم]]'''
 
*۶۱ ق. [[ورود اهل بیت علیهم السلام به کوفه|ورود کاروان اسرای کربلا به کوفه]] و به خاک سپاری [[شهدای کربلا]] (بنا به نقلی): '''[[12 محرم]]'''
 
*۶۱ ق. [[ورود اهل بیت علیهم السلام به کوفه|ورود کاروان اسرای کربلا به کوفه]] و به خاک سپاری [[شهدای کربلا]] (بنا به نقلی): '''[[12 محرم]]'''
 +
*۶۱ ق. آوردن اسیران کربلا در مجلس "عبیدالله بن زیاد": '''[[13 محرم]]'''
 +
* ۶۱ ق. [[نامه ابن زیاد به یزید در مورد اسرای کربلا]]: '''[[14 محرم]]'''
 +
۶۱ ق. حرکت کاروان اسرای کربلا از کوفه به شام: '''[[19 محرم]]'''
 +
* ۶۱ ق. ورود [[اسرای اهل بیت علیهم السلام|اسیران کربلا]] به [[بعلبک]] از شهرهای [[لبنان]]: '''[[28 محرم]]'''
 +
* ۶۱ ق. [[رسیدن کاروان اسرا به حوالی شام|رسیدن کاروان اسرای کربلا به حوالى شام]]: '''[[29 محرم]]'''
 +
  
  

نسخهٔ ‏۲۲ دسامبر ۲۰۲۴، ساعت ۱۰:۰۶

محرم ۱۴۴۶ در تقویم ایران
شنبه ۷ ۱۴ ۲۱ ۲۸
یک‌شنبه ۱ ۸ ۱۵ ۲۲ ۲۹
دوشنبه ۲ ۹ ۱۶ ۲۳ ۳۰
سه‌شنبه ۳ ۱۰ ۱۷ ۲۴
چهارشنبه ۴ ۱۱ ۱۸ ۲۵
پنج‌شنبه ۵ ۱۲ ۱۹ ۲۶
جمعه ۶ ۱۳ ۲۰ ۲۷
دانشنامه تقویم

«ماه مُحرّم» نخستین ماه از ماه‌‌های قمری و یکی از ماه‌‌های حرام است و عرب جاهلی نیز جنگ در این ماه را حرام می‌‌دانست و ترک مخاصمه می‌‌کرد؛ لذا از آن زمان ماه محرم بدین اسم نامگذاری شد؛[۱] و روز اول محرم را اول سال قمری قرار دادند.[۲]

محرم در مکتب شیعه

محرّم، ماه حزن و اندوه و عزاداری شیعیان در شهادت حضرت امام حسین علیه‌السلام است. این ماه یادآور دلاورمردی‌‌های یاران باوفای ابا عبدالله الحسین علیه‌السلام، و ماه پیروزی حق بر باطل است.

امام رضا علیه‌السلام در خصوص این ماه فرمود: در جاهلیت، حرمت این ماه نگاه داشته می‌‌شد و در آن نمی‌‌جنگیدند، ولی در این ماه، خون‌‌های ما را ریختند و حرمت ما را شکستند و فرزندان و زنان ما را اسیر کردند و خیمه‌‌ها را آتش زدند و غارت کردند و حرمت پیامبر را درباره ذریه‌اش رعایت نکردند. همچنین از آن امام همام نقل شده است: «وقتی محرم فرامی‌‌رسید، پدرم خندان دیده نمی‌‌شد، حزن و اندوه تا پایان دهه‌ اول بر او غالب بود و روز عاشورا، روز حزن و مصیبت و گریه ایشان بود».[۳]

آیت الله میرزا جواد ملکی تبریزی در «المراقبات» نوشته است: «کودکانم را می‌‌دیدم که در دهه نخست ماه محرم غذا نمی‌‌خوردند و به نان خالی اکتفا می‌‌کردند کسی هم به آنان نگفته بود ماه محرم شروع شده است گمان می‌‌کنم عشقی درونی آنان را برمی‌‌انگیخت».[۴]

به همین دلیل ماه محرم با حادثه عاشورا عجین شده است و فرا رسیدن آن دل‌ها را پر از غم می‌‌سازد و پیروان و شیفتگان امام حسین علیه‌السلام از اول محرم، محافل و مجالسی را سیاهپوش کرده به یاد آن امام شهید به عزاداری می‌‌پردازند.[۵]

وقایع ماه محرم

۶۱ ق. حرکت کاروان اسرای کربلا از کوفه به شام: 19 محرم



حوادث و وقایع فراوانی در ماه محرم رخ داده است که برخی از آن‌ها چنین است: غزوه ذات الرقاع، فتح خیبر، ازدواج حضرت علی و حضرت فاطمه علیهماالسلام به روایتی، حادثه خونین کربلا و شهادت امام حسین علیه‌السلام و اسارت خاندان امام به کوفه و شام.

عروج حضرت ادریس به آسمان، استجابت دعای حضرت زکریا علیه‌السلام، عبور حضرت موسی علیه‌السلام از دریا و غرق شدن فرعونیان در نیل و عذاب اصحاب فیل نیز در ماه محرم رخ داده است.

همچنین نقل است که به خلافت رسیدن عثمان، قتل امین برادر مأمون عباسی، قتل جعفر برمکی و انقراض آل برمک، واقعه قتل مستعصم توسط هولاکوی مغول و انقراض دولت بنی عباس در این ماه بوده است.

اعمال ماه محرم

شب و روز اول محرم به عنوان اول سال قمری دارای نماز و آداب خاصی است که در کتاب شریف مفاتیح الجنان بیان شده است.

شب اول ماه محرم: اول: نماز؛ این شب، چند نماز دارد که یکی از آن‌ها به شرح ذیل است: دو رکعت، که در هر رکعت بعد از سوره حمد یازده مرتبه سوره توحید خوانده شود. در فضیلت این نماز چنین آمده است: «خواندن این نماز و روزه داشتن روزش موجب امنیت است و کسی که این عمل را انجام دهد، گویا تمام سال بر کار نیک مداومت داشته است».[۶] دوم: احیای این شب.[۷] سوم: نیایش و دعا.[۸]

روز اول محرم: اول محرم هر سال، اولین روز سال قمری است و از امام محمدباقر علیه‌السلام روایت شده است: «آن کس که این روز را روزه بدارد، خداوند دعایش را اجابت می‌‌کند، همان گونه که دعای حضرت زکریا علیه‌السلام را اجابت کرد».[۹] در این روز، دو رکعت نماز خوانده شود و پس از آن سه بار دعای زیر قرائت گردد: «اللّهم انت الإله القدیم و هذه سنةٌ جدیدةٌ فاسئلک فیها العصمة من الشیطان والقوَّة علی هذه النّفس الامّارة بالسُّوء»[۱۰]

روز سوم محرم: از پیامبر اکرم صلی الله علیه و آله نقل شده است: «هر کس در این روز روزه بگیرد، خداوند دعایش را اجابت کند».[۱۱] روز هفتم محرم نیز روزه گرفتن مستحب است.

شب عاشورا: اول: چند نماز برای این شب در روایات آمده است که یکی از آن‌ها چنین است: چهار رکعت نماز که در هر رکعت بعد از سوره‌ حمد، ۵۰ بار سوره‌ توحید خوانده می‌‌شود. پس از پایان نماز ۷۰ بار «سبحان الله و الحمدالله و لا اله الاّ الله و الله اکبر و لاحول و لاقوة الاّ بالله العلی العظیم» خوانده شود.[۱۲] دوم: احیای این شب کنار قبر امام حسین علیه‌السلام.[۱۳] سوم: دعا و نیایش.[۱۴]

روز عاشورا: اول: عزاداری بر امام حسین علیه‌السلام و شهدای کربلا؛ در این مورد از امام رضا علیه‌السلام نقل شده است: هر کس کار و کوشش را در این روز رها کند، خداوند خواسته‌‌هایش را برآورد و هر کس این روز را با حزن و اندوه سپری کند، خداوند قیامت را روز خوشحالی او قرار دهد.[۱۵] دوم: زیارت امام حسین علیه‌السلام.[۱۶] سوم: روزه‌گرفتن در این روز کراهت دارد؛ ولی بهتر است بدون قصد روزه تا بعد از نماز عصر از خوردن و آشامیدن خودداری شود.[۱۷] چهارم: آب دادن به زائران امام حسین علیه‌السلام.[۱۸] خواندن سوره توحید هزار مرتبه.[۱۹] پنجم: خواندن زیارت عاشورا.[۲۰] ششم: گفتن هزار بار ذکر «اللّهم العن قتلة الحسین علیه‌السلام».[۲۱]

روز بیست و یکم محرم: روزه‌ این روز مطلوب است.[۲۲]

پانویس

  1. مصباح کفعمی، ص ۵۰۹.
  2. فرهنگ عاشورا، ص ۴۰۵، جواد محدثی.
  3. وسائل الشیعه، ج ۵، ص ۳۹۴، حدیث ۸.
  4. پیام‌آور عاشورا، مهاجرانی، ص ۱۱.
  5. بااندکی دخل و تصرف، فرهنگ عاشورا جواد محدثی، ص ۴۰۶.
  6. بحارالانوار، ج ۹۸، ص ۳۳۳؛ وسائل الشیعه، ج ۵، ص ۲۹۴، حدیث ۱؛ مفاتیح الجنان، ص ۲۸۶.
  7. مصباح المتهجد، ص ۷۸۳.
  8. بحارالانوار، ج ۹۸، ص ۳۲۴.
  9. عروة الوثقی، ج ۲، ص ۲۴۳؛ وسائل الشیعه، ج ۷، ص ۳۴۷، حدیث ۳.
  10. بحارالانوار، ج ۹۸، ص ۳۳۴.
  11. عروة الوثقی، ج ۲، ص ۲۴۲؛ وسائل الشیعه، ج ۷، ص ۳۴۸.
  12. همان، ص ۲۹۵، حدیث ۴ و ۵.
  13. بحارالانوار، ج ۹۸، ص ۳۴۰.
  14. همان، ص ۳۳۸.
  15. بحارالانوار، ج ۹۸، ص ۴۳، حدیث ۵.
  16. کامل الزیارات، ص ۱۷۴، حدیث ۵ و ۶.
  17. وسائل الشیعه، ج ۷، ص ۳۳۸، حدیث ۷.
  18. کامل الزیارات، ص ۱۷۴، حدیث ۵.
  19. وسائل الشیعه، ج ۷، ص ۳۳۹، حدیث ۸.
  20. کامل الزیارات، ص ۱۷۴.
  21. مفاتیح الجنان، ص ۲۹۸.
  22. بحارالانوار، ج ۹۸، ص ۳۴۵، حدیث ۱.

منابع برای مطالعه بیشتر