سوره علق: تفاوت بین نسخه‌ها
| سطر ۲۴: | سطر ۲۴: | ||
ابى بن كعب از [[پیامبر]] صلی الله علیه و آله روايت كرده كه فرمود: كسى كه آن را قرائت كند مانند آن است كه تمام سوره‌هاى مفصّله را قرائت كرده. | ابى بن كعب از [[پیامبر]] صلی الله علیه و آله روايت كرده كه فرمود: كسى كه آن را قرائت كند مانند آن است كه تمام سوره‌هاى مفصّله را قرائت كرده. | ||
| − | محمد بن حسان از [[امام صادق]] علیه السلام روايت نموده كه هر كس در روز يا شبش قرائت كند | + | محمد بن حسان از [[امام صادق]] علیه السلام روايت نموده كه هر كس در روز يا شبش قرائت كند {{متن قرآن|«اقْرَأْ بِاسْمِ رَبِّكَ»}} را، آنگاه بميرد در روز يا شب آن شهيد مرده و خدا او را شهيد برانگيزاند و او را زنده كند مانند كسى كه در راه خدا با [[رسول الله]] صلی الله علیه و آله شمشير زده است.<ref> ترجمه مجمع البيان في تفسير القرآن، ج27، ص173. </ref> |
== محتوای سوره == | == محتوای سوره == | ||
نسخهٔ ۳۱ دسامبر ۲۰۱۹، ساعت ۰۶:۳۴
| <<تین | علق | قدر>> | ||||||||||||||||||||||||
| ||||||||||||||||||||||||||
سوره علق نودو ششمین سوره قرآن است و دارای 19 آیه است. این سوره اولین سوره نازل شده بر پیامبر اکرم (ص) و یکی از سوره های سجده دار است.
نزول
سوره علق مکی است.این سوره در ترتیب مصحف نود و ششمین سوره و در ترتیب نزول اولین سوره قرآن کریم است که پس از آن سوره قلم نازل شده است.
تعداد آیات
این سوره نوزده آيه به عدد عراقى (کوفى و بصرى) ، هيجده آيه به عدد شامى، بيست آيه به عدد حجازي، 72 يا 92 کلمه و 280 يا 288 حرف دارد.[۱]
اختلاف آن در دو آيه «الَّذِي يَنْهى» شامى و «لَئِنْ لَمْ يَنْتَهِ» حجازى می باشد.
فضيلت سوره
ابى بن كعب از پیامبر صلی الله علیه و آله روايت كرده كه فرمود: كسى كه آن را قرائت كند مانند آن است كه تمام سوره‌هاى مفصّله را قرائت كرده.
محمد بن حسان از امام صادق علیه السلام روايت نموده كه هر كس در روز يا شبش قرائت كند «اقْرَأْ بِاسْمِ رَبِّكَ» را، آنگاه بميرد در روز يا شب آن شهيد مرده و خدا او را شهيد برانگيزاند و او را زنده كند مانند كسى كه در راه خدا با رسول الله صلی الله علیه و آله شمشير زده است.[۲]
محتوای سوره
در اين سوره رسول خدا (ص) را امر می‌كند به اينكه قرآن را كه به وحى خدا نازل میشود تلقى كند. و اين سوره اولين سوره اى است كه از قرآن نازل شده، و سياق آيات آن چنان به هم ارتباط دارد كه بتوان گفت يكباره نازل شد.[۳]
برخی از مطالب بیان شده در این سوره عبارتند از:
1. دستور به تحصيل علم و بيان ارزش قلم و نگارش؛
2. اشاره به ماده آغازين خلقت انسان؛
3. بيان اصول و خطوط کلى تعاليم اسلام در آغاز بعثت؛
4. بى‌نيازي، عامل طغيان و ناسپاسى انسان؛
5. بازگشت همه به سوى خدا؛
6. ترسيم دو چهره هدايت‌شدگان و گمراهان. [۴]
پانویس
منابع
- ترجمه مجمع البيان في تفسير القرآن، فضل بن حسن طبرسی، ترجمه گروه مترجمان.
- ترجمه تفسیر المیزان، سيد محمد حسين طباطبائی، ترجمه سيد محمد باقر موسوى همدانى، قم 1374.
- ترتیب نزول سوره ها، در همین دانشنامه
- فرهنگ نامه علوم قرآن، دفتر تبلیغات اسلامی
پیوست
