آیه مُحادّه: تفاوت بین نسخه‌ها

از دانشنامه‌ی اسلامی
پرش به ناوبری پرش به جستجو
سطر ۱: سطر ۱:
−
آیه 22 [[سوره مجادله]]/ 58 را «آیه محاده» نامیده‌اند.<ref> جواهرالكلام، ج‌ 30، ص‌ 41.</ref> در این آیه تأكید شده كه [[ایمان]] به خدا و [[آخرت]] با محبت و دوستى دشمنان خدا و پیامبر جمع نمى‌شود؛ هر چند آن دشمنان؛ پدران، پسران، برادران یا عشیره آنان باشند:
+
برخی آیه 22 [[سوره مجادله]] را «آیه مُحادّه» نامیده‌اند.<ref> جواهرالكلام، ج‌ 30، ص‌ 41.</ref> در این [[آیه]] تأكید شده كه [[ایمان]] به [[خدا]] و [[آخرت]] با محبت و دوستى دشمنان خدا و [[پیامبر]] صلى الله علیه وآله جمع نمى‌شود؛ هرچند آن دشمنان، پدران، پسران، برادران یا عشیره آنان باشند:
  
−
{{قرآن در قاب|«لَاتَجِدُ قَوْمًا يُؤْمِنُونَ بِاللَّهِ وَالْيَوْمِ الْآخِرِ يُوَادُّونَ مَنْ حَادَّ اللَّهَ وَرَسُولَهُ وَلَوْ كَانُوا آبَاءهُمْ أَوْ أَبْنَاءهُمْ أَوْ إِخْوَانَهُمْ أَوْ عَشِيرَتَهُمْ...»|سوره=58|آیه=22|ترجمه=نمی یابی مردمی را که به خدا و روز قیامت ایمان آورده باشند، ولی با، کسانی که با خدا و پیامبرش مخالفت می ورزند دوستی کنند، هر چند آن مخالفان ، پدران یا فرزندان یا برادران و یا قبیله آنها باشند}}
+
{{قرآن در قاب|«لَا تَجِدُ قَوْمًا يُؤْمِنُونَ بِاللَّهِ وَالْيَوْمِ الْآخِرِ يُوَادُّونَ مَنْ حَادَّ اللَّهَ وَرَسُولَهُ وَلَوْ كَانُوا آبَاءَهُمْ أَوْ أَبْنَاءَهُمْ أَوْ إِخْوَانَهُمْ أَوْ عَشِيرَتَهُمْ ۚ أُولَٰئِكَ كَتَبَ فِي قُلُوبِهِمُ الْإِيمَانَ وَأَيَّدَهُمْ بِرُوحٍ مِنْهُ ۖ وَيُدْخِلُهُمْ جَنَّاتٍ تَجْرِي مِنْ تَحْتِهَا الْأَنْهَارُ خَالِدِينَ فِيهَا ۚ رَضِيَ اللَّهُ عَنْهُمْ وَرَضُوا عَنْهُ ۚ أُولَٰئِكَ حِزْبُ اللَّهِ ۚ أَلَا إِنَّ حِزْبَ اللَّهِ هُمُ الْمُفْلِحُونَ»|سوره=58|آیه=22|ترجمه=گروهی را که به خدا و روز قیامت ایمان دارند، نمی یابی که با کسانی که با خدا و پیامبرش دشمنی و مخالفت دارند، دوستی برقرار کنند، گرچه پدرانشان یا فرزاندانشان یا برادرانشان یا خویشانشان باشند. اینانند که خدا ایمان را در دل هایشان ثابت و پایدار کرده، و به روحی از جانب خود نیرومندشان ساخته، و آنان را به بهشت هایی که از زیرِ [درختانِ] آن نهرها جاری است درمی آورد، در آنجا جاودانه اند، خدا از آنان خشنود است و آنان هم از خدا خشنودند. اینان حزب خدا هستند، آگاه باش که بی تردید حزب خدا همان رستگارانند.}}
  
−
گفته‌اند: این آیه، در شأن حاطب بن ابى بلتعه نازل شده است؛ زیرا هنگامى كه پیامبر صلى الله علیه و آله تصمیم گرفت مكه را فتح كند، در نامه‌اى به اهل مكه آنان را از تصمیم پیامبر آگاه كرد. وقتى به دلیل این خیانت عتاب شد، پاسخ داد: خانواده من در [[مكه]] بودند و مى‌خواستم آن‌ها را براى حق و منتى كه بر اهل مكه دارم، در امنیت و صیانت قرار داده باشم.<ref>التبیان، ج9، ص556‌؛ مجمع‌البیان، ج‌9، ص‌383.</ref>
+
[[شیخ طوسى]] گوید: این آیه، در شأن حاطب بن ابى بلتعه نازل شده است؛ زیرا هنگامى كه [[پیامبر]] صلى الله علیه وآله تصمیم گرفت [[مكه]] را [[فتح مكه|فتح]] كند، حاطب در نامه‌اى به اهل مكه آنان را از تصمیم پیامبر آگاه كرد، در صورتى که پیامبر این موضوع را مخفى کرده بود. وقتى او به دلیل این [[خیانت]] عتاب شد، پاسخ داد: خانواده من در مكه بودند و مى‌خواستم آن‌ها را براى حق و منتى كه بر اهل مكه دارم، در امنیت و صیانت قرار داده باشم.<ref>التبیان، ج9، ص556‌؛ مجمع‌البیان، ج‌9، ص‌383.</ref>
  
 
==پانویس==
 
==پانویس==
سطر ۹: سطر ۹:
  
 
==منابع==
 
==منابع==
−
* علی خراسانی، دائرة‌المعارف قرآن كریم، جلد1، ص400.
+
* [[دائرة المعارف قرآن کریم]]، علی خراسانی، ج1، ص400.
  
 
{{قرآن}}
 
{{قرآن}}

نسخهٔ ‏۲۹ اوت ۲۰۲۴، ساعت ۱۲:۵۳

برخی آیه 22 سوره مجادله را «آیه مُحادّه» نامیده‌اند.[۱] در این آیه تأكید شده كه ایمان به خدا و آخرت با محبت و دوستى دشمنان خدا و پیامبر صلى الله علیه وآله جمع نمى‌شود؛ هرچند آن دشمنان، پدران، پسران، برادران یا عشیره آنان باشند:

مشاهده آیه در سوره

«لَا تَجِدُ قَوْمًا يُؤْمِنُونَ بِاللَّهِ وَالْيَوْمِ الْآخِرِ يُوَادُّونَ مَنْ حَادَّ اللَّهَ وَرَسُولَهُ وَلَوْ كَانُوا آبَاءَهُمْ أَوْ أَبْنَاءَهُمْ أَوْ إِخْوَانَهُمْ أَوْ عَشِيرَتَهُمْ ۚ أُولَٰئِكَ كَتَبَ فِي قُلُوبِهِمُ الْإِيمَانَ وَأَيَّدَهُمْ بِرُوحٍ مِنْهُ ۖ وَيُدْخِلُهُمْ جَنَّاتٍ تَجْرِي مِنْ تَحْتِهَا الْأَنْهَارُ خَالِدِينَ فِيهَا ۚ رَضِيَ اللَّهُ عَنْهُمْ وَرَضُوا عَنْهُ ۚ أُولَٰئِكَ حِزْبُ اللَّهِ ۚ أَلَا إِنَّ حِزْبَ اللَّهِ هُمُ الْمُفْلِحُونَ»

گروهی را که به خدا و روز قیامت ایمان دارند، نمی یابی که با کسانی که با خدا و پیامبرش دشمنی و مخالفت دارند، دوستی برقرار کنند، گرچه پدرانشان یا فرزاندانشان یا برادرانشان یا خویشانشان باشند. اینانند که خدا ایمان را در دل هایشان ثابت و پایدار کرده، و به روحی از جانب خود نیرومندشان ساخته، و آنان را به بهشت هایی که از زیرِ [درختانِ] آن نهرها جاری است درمی آورد، در آنجا جاودانه اند، خدا از آنان خشنود است و آنان هم از خدا خشنودند. اینان حزب خدا هستند، آگاه باش که بی تردید حزب خدا همان رستگارانند.

مشاهده آیه در سوره


شیخ طوسى گوید: این آیه، در شأن حاطب بن ابى بلتعه نازل شده است؛ زیرا هنگامى كه پیامبر صلى الله علیه وآله تصمیم گرفت مكه را فتح كند، حاطب در نامه‌اى به اهل مكه آنان را از تصمیم پیامبر آگاه كرد، در صورتى که پیامبر این موضوع را مخفى کرده بود. وقتى او به دلیل این خیانت عتاب شد، پاسخ داد: خانواده من در مكه بودند و مى‌خواستم آن‌ها را براى حق و منتى كه بر اهل مكه دارم، در امنیت و صیانت قرار داده باشم.[۲]

پانویس

  1. ↑ جواهرالكلام، ج‌ 30، ص‌ 41.
  2. ↑ التبیان، ج9، ص556‌؛ مجمع‌البیان، ج‌9، ص‌383.

منابع

قرآن
متن و ترجمه قرآن
اوصاف قرآن (اسامی و صفات قرآن، اعجاز قرآن، عدم تحریف در قرآن)
اجزاء قرآن آیه، سوره، جزء، حزب، حروف مقطعه
ترجمه و تفسیر قرآن تاریخ تفسیر، روشهای تفسیری قرآن، سیاق آیات، اسرائیلیات، تاویل، فهرست تفاسیر شیعه، فهرست تفاسیر اهل سنت، ترجمه های قرآن
علوم قرآنی تاریخ قرآن: نزول قرآن، جمع قرآن، شان نزول، کاتبان وحی، قراء سبعه
دلالت الفاظ قرآن: عام و خاص، مجمل و مبین، مطلق و مقید، محکم و متشابه، مفهوم و منطوق، نص و ظاهر، ناسخ و منسوخ
تلاوت قرآن تجوید، آداب قرائت قرآن، تدبر در قرآن
رده ها: سوره های قرآن * آیات قرآن * واژگان قرآنی * شخصیت های قرآنی * قصه های قرآنی * علوم قرآنی * معارف قرآن
برگرفته از «https://wiki.ahlolbait.com/index.php?title=آیه_مُحادّه&oldid=151372»
آپارات موسسه اهل البیت علیهم السلام کانال عکس نوشته قرآن و حدیث در اینستاگرام تلگرام قرآن و حدیث کانال قرآن و حدیث در ایتا