آیه امانات: تفاوت بین نسخهها
مهدی موسوی (بحث | مشارکتها) |
|||
سطر ۱: | سطر ۱: | ||
− | آیه 58 [[سوره نساء]] | + | آیه 58 [[سوره نساء]] كه به بازگرداندن [[امانت|امانتها]] به صاحبانش دستور داده، «آیه امانات» نام گرفته است.<ref> الاتقان، ج 1، ص 66.</ref> |
− | {{قرآن در قاب| | + | {{قرآن در قاب|«إِنَّ اللَّهَ يَأْمُرُكُمْ أَنْ تُؤَدُّوا الْأَمَانَاتِ إِلَىٰ أَهْلِهَا وَإِذَا حَكَمْتُمْ بَيْنَ النَّاسِ أَنْ تَحْكُمُوا بِالْعَدْلِ ۚ إِنَّ اللَّهَ نِعِمَّا يَعِظُكُمْ بِهِ ۗ إِنَّ اللَّهَ كَانَ سَمِيعًا بَصِيرًا»|سوره=4|آیه=58|ترجمه=خدا قاطعانه به شما فرمان می دهد که امانت ها را به صاحبانش بازگردانید و هنگامی که میان مردم داوری می کنید، به عدالت داوری کنید. یقیناً [فرمان بازگردانیدن امانت و عدالت در داوری] نیکو چیزی است که خدا شما را به آن موعظه می کند؛ بی تردید خدا همواره شنوا و بیناست.}} |
− | در شأن نزول این آیه آمده است كه چون پیامبر صلى الله علیه | + | در [[شأن نزول]] این [[آیه]] آمده است كه چون [[پیامبر]] صلى الله علیه وآله [[مكه]] را فتح كرد، عثمان بن طلحه (كلیددار كعبه) درِ [[كعبه]] را بست و بر بام آن بالا رفت و از دادن كلید سرباز زد. [[حضرت على]] علیهالسلام بر بالاى كعبه رفت و كلید را از او گرفت و در را باز كرد و پیامبر صلى الله علیه وآله وارد كعبه شد و [[نماز]] به جاى آورد. پس از اداى نماز، [[عباس بن عبدالمطلب]] پیشنهاد كرد كلید به او سپرده شود تا ضمن سقایت حاجیان، كلیددارى كعبه را نیز عهده دار باشد؛ پس خداوند این آیه را نازل فرمود. |
− | + | پس از نزول آیه، [[رسول خدا]] صلى الله علیه وآله به على علیهالسلام فرمود: كلید را به عثمان بازگرداند. على علیهالسلام كلید را برگرداند و از او دلجویى كرد. عثمان گفت: آنجا به قهر و اكنون به لطف برخورد كردى، سبب چیست؟ امام على علیهالسلام آیه را براى او خواند و عثمان با جارى ساختن شهادتین بر زبان، مسلمان شد.<ref> روض الجنان، ج 5، ص 406؛ تفسیر گازر، ج2، ص231.</ref> | |
− | |||
− | على علیهالسلام كلید را برگرداند و از او | ||
+ | همچنین در روايات متعدّد، منظور از امانت، رهبرى جامعه معرّفى شده كه اهلش [[اهل بيت]] عليهمالسلام مىباشند و اين مصداق بارز عمل به اين آيه است. | ||
==پانویس== | ==پانویس== | ||
<references/> | <references/> | ||
==منابع== | ==منابع== | ||
− | * علی خراسانی، | + | * [[دائرة المعارف قرآن کریم]]، علی خراسانی، ج1، ص372. |
− | + | *[[تفسیر نور]]، محسن قرائتی، ج2، ص88. | |
{{قرآن}} | {{قرآن}} | ||
[[رده:آیههای با عناوین خاص]] | [[رده:آیههای با عناوین خاص]] | ||
[[رده:آیات سوره نساء]] | [[رده:آیات سوره نساء]] |
نسخهٔ ۱۰ سپتامبر ۲۰۲۴، ساعت ۰۴:۵۹
آیه 58 سوره نساء كه به بازگرداندن امانتها به صاحبانش دستور داده، «آیه امانات» نام گرفته است.[۱]
در شأن نزول این آیه آمده است كه چون پیامبر صلى الله علیه وآله مكه را فتح كرد، عثمان بن طلحه (كلیددار كعبه) درِ كعبه را بست و بر بام آن بالا رفت و از دادن كلید سرباز زد. حضرت على علیهالسلام بر بالاى كعبه رفت و كلید را از او گرفت و در را باز كرد و پیامبر صلى الله علیه وآله وارد كعبه شد و نماز به جاى آورد. پس از اداى نماز، عباس بن عبدالمطلب پیشنهاد كرد كلید به او سپرده شود تا ضمن سقایت حاجیان، كلیددارى كعبه را نیز عهده دار باشد؛ پس خداوند این آیه را نازل فرمود.
پس از نزول آیه، رسول خدا صلى الله علیه وآله به على علیهالسلام فرمود: كلید را به عثمان بازگرداند. على علیهالسلام كلید را برگرداند و از او دلجویى كرد. عثمان گفت: آنجا به قهر و اكنون به لطف برخورد كردى، سبب چیست؟ امام على علیهالسلام آیه را براى او خواند و عثمان با جارى ساختن شهادتین بر زبان، مسلمان شد.[۲]
همچنین در روايات متعدّد، منظور از امانت، رهبرى جامعه معرّفى شده كه اهلش اهل بيت عليهمالسلام مىباشند و اين مصداق بارز عمل به اين آيه است.
پانویس
منابع
- دائرة المعارف قرآن کریم، علی خراسانی، ج1، ص372.
- تفسیر نور، محسن قرائتی، ج2، ص88.