آیه تهلکه: تفاوت بین نسخه‌ها
جز (صفحه‌ای جدید حاوی '- برخى آيه 195 سوره بقره/2 را «آيه تهلكه» ناميده‌اند.<ref> فرائد الاصول، ص 379.</r...' ایجاد کرد) |
مهدی موسوی (بحث | مشارکتها) |
||
| (۷ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۴ کاربر نشان داده نشده) | |||
| سطر ۱: | سطر ۱: | ||
| − | + | برخى آیه 195 [[سوره بقره]] را «آیه تَهلُكه» نامیده‌اند.<ref> فرائد الاصول، شیخ انصاری، ص 379.</ref> این [[آیه]] به [[انفاق]] در راه خدا فرمان داده و از ترک انفاق<ref> مجمع البیان، ج 2، ص 516.</ref> كه مایه هلاک و نابودى است، بر حذر داشته است: | |
| − | + | {{قرآن در قاب|«وَأَنْفِقُوا فِي سَبِيلِ اللَّهِ وَلَا تُلْقُوا بِأَيْدِيكُمْ إِلَى التَّهْلُكَةِ ۛ وَأَحْسِنُوا ۛ إِنَّ اللَّهَ يُحِبُّ الْمُحْسِنِينَ»|سوره=2|آیه=195|ترجمه=و در راه خدا انفاق کنید و [با ترک این کار پسندیده، یا هزینه کردن مال در راه نامشروع] خود را به هلاکت نیندازید، ونیکی کنید که یقیناً خدا نیکوکاران را دوست دارد.}}زيد بن اسلم نقل می کند كه اين آيه درباره قومى نازل شد كه بدون ساز و برگ در [[جهاد]] شركت مي‌كردند و در ميان جهاد سربار ديگران مي‌شدند؛ سپس اين آيه نازل گرديد.<ref>روض الجنان؛ كشف الاسرار.</ref> | |
| − | + | [[حذیفة بن یمان|حذيفه]] گويد: اين آيه درباره [[نفقه]] نازل شده است.<ref>صحیح بخارى.</ref> [[ابو ایوب انصاری]] نقل نمايد كه آيه درباره [[انصار]] نازل شده است، زيرا وقتى كه [[اسلام]] عزت و قدرت يافت و ياران آن زياد گرديد، بعضى به بعضى ديگر پنهانى مى گفتند: اموال ما تباه شده و اگر ما در حفظ اموال خود مى كوشيديم از بين نمي‌رفت. سپس اين آيه در رد گفتار ایشان نازل شده است.<ref>سنن ابی داود؛ سنن ترمذى؛ مستدرک حاكم.</ref> | |
| − | ==پانویس == | + | ابوجبيرة بن ضحاک روايت كند كه انصار كسانى بودند كه [[صدقه|تصدق]] مي‌كردند و از مال و دارائى خود مى بخشيدند. يک سال از اين كار دست كشيده و از بخشش خوددارى نمودند؛ سپس اين آيه نازل گرديد. و نيز [[نعمان بن بشیر|نعمان بن بشير]] نقل كند كه مردان گناه مي‌كردند و سپس با حالت يأس مى گفتند: خداوند ما را نخواهد آمرزيد؛ سپس اين آيه نازل گرديد.<ref>المعجم الکبیر طبرانى.</ref> |
| + | |||
| + | موضوعات فوق را [[شيخ طوسی]] هم ذكر نموده، ولى به عنوان [[شأن نزول]] نياورده است.<ref>نمونه بينات در شأن نزول آيات، محمدباقر محقق، ص 63.</ref> | ||
| + | ==پانویس== | ||
<references /> | <references /> | ||
| − | |||
| − | علی خراسانی، | + | ==منابع== |
| + | |||
| + | *[[دائرة المعارف قرآن کریم]]، علی خراسانی، ج1، ص378. | ||
| + | *[[نمونه بينات در شأن نزول آيات]]، محمدباقر محقق، ص63. | ||
| + | |||
| + | {{قرآن}} | ||
| + | |||
| + | [[رده:آیه‌های با عناوین خاص]] | ||
| + | [[رده:آیات سوره بقره]] | ||
نسخهٔ کنونی تا ۱۸ سپتامبر ۲۰۲۴، ساعت ۱۳:۲۸
برخى آیه 195 سوره بقره را «آیه تَهلُكه» نامیده‌اند.[۱] این آیه به انفاق در راه خدا فرمان داده و از ترک انفاق[۲] كه مایه هلاک و نابودى است، بر حذر داشته است:
زيد بن اسلم نقل می کند كه اين آيه درباره قومى نازل شد كه بدون ساز و برگ در جهاد شركت مي‌كردند و در ميان جهاد سربار ديگران مي‌شدند؛ سپس اين آيه نازل گرديد.[۳]
حذيفه گويد: اين آيه درباره نفقه نازل شده است.[۴] ابو ایوب انصاری نقل نمايد كه آيه درباره انصار نازل شده است، زيرا وقتى كه اسلام عزت و قدرت يافت و ياران آن زياد گرديد، بعضى به بعضى ديگر پنهانى مى گفتند: اموال ما تباه شده و اگر ما در حفظ اموال خود مى كوشيديم از بين نمي‌رفت. سپس اين آيه در رد گفتار ایشان نازل شده است.[۵]
ابوجبيرة بن ضحاک روايت كند كه انصار كسانى بودند كه تصدق مي‌كردند و از مال و دارائى خود مى بخشيدند. يک سال از اين كار دست كشيده و از بخشش خوددارى نمودند؛ سپس اين آيه نازل گرديد. و نيز نعمان بن بشير نقل كند كه مردان گناه مي‌كردند و سپس با حالت يأس مى گفتند: خداوند ما را نخواهد آمرزيد؛ سپس اين آيه نازل گرديد.[۶]
موضوعات فوق را شيخ طوسی هم ذكر نموده، ولى به عنوان شأن نزول نياورده است.[۷]
پانویس
منابع
- دائرة المعارف قرآن کریم، علی خراسانی، ج1، ص378.
- نمونه بينات در شأن نزول آيات، محمدباقر محقق، ص63.
