قاسطین: تفاوت بین نسخه‌ها
Saeed zamani (بحث | مشارکتها) جز |
|||
| (۱۰ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۴ کاربر نشان داده نشده) | |||
| سطر ۱: | سطر ۱: | ||
| − | {{ | + | {{متوسط}} |
| + | این کلمه - به معناى ستمگران حق ستیز - لقب گروهى از دشمنان [[امام علی]] علیه السلام است که سرکرده آن، [[معاویه|معاویة بن ابى سفیان]] بود. او سال‌ها پیش به حکومت [[شام]] رسیده و سخت بدین حکومت دلبسته بود و از آن رو که امام على علیه السلام حکومت کسى چون او را بر مسلمانان روا نمى‌دانست، به مخالفت با امام علیه السلام برخاست. | ||
| − | + | معاویه خونخواهى [[عثمان بن عفان|عثمان]] را بهانه کرد و جنگى علیه امام على علیه السلام راه انداخت. این جنگ که به «[[جنگ صفین]]» مشهور است، در [[شوال]] سال ۳۶ ق. آغاز گشت و تا سال ۳۷ ق. ادامه یافت. سرانجام نشانه‌هاى شکست کامل در لشکر معاویه هویدا گشت؛ امّا [[عمرو بن عاص]] نیرنگى زد و لشکر را از شکست رهانید. او [[قرآن|قرآن‌ها]] را بر نیزه کرد و گفت که خدا و قرآن باید میان دو لشکر داورى کنند. عده‌اى از لشکریان امام علیه السلام نیز فریب خوردند و خواهان آتش‌بس شدند. | |
| − | + | امام على علیه السلام بدانان فرمود که این نیرنگ است و سپاه شام پیرو قرآن نیست؛ امّا لشکریان و از جمله [[اشعث بن قیس|اشعث بن قیس کندى]]، نپذیرفتند و امام علیه السلام را مجبور کردند که از نبرد بازایستد و تن به «[[حکمیت]]» دهد. بدین سان، جنگ صفین - که کشتگان فراوانى بر جاى نهاد - بدون نتیجه پایان یافت.<ref>جمعی از نویسندگان، فرهنگ شیعه، ج1، ص 96.</ref> | |
| − | جمعی از نویسندگان، فرهنگ شیعه، ج1، ص 96 | ||
| + | عنوان قاسطین برگرفته از حدیثی از پیامبر اکرم صلی الله علیه و آله است که خطاب به آن حضرت فرمودند:«ستقاتل بعدی الناکثین و القاسطین و المارقین؛ پس از من با ناکثین و قاسطین و مارقین خواهی جنگید»<ref>ابن ابی الحدید، شرح نهج البلاغه، ج۱، ص ۲۰۱</ref> و در همین راستا، امام علی(ع) هنگام روبرویی با سپاه شام می‌فرماید: «پیامبر خدا(ص) به من دستور داد که با ناکثین بجنگم و من این کار را انجام دادم و فرمان داد تا با قاسطین بجنگم که شما مصداقش هستید، اما در مورد مارقین نمی‌دانم که چه وقتی نوبت آنان خواهد شد»<ref>ابن اعثم کوفى، أبومحمد أحمد، الفتوح، ۱۴۱۱ق، ج۳، ص۷۷؛ منقرى، نصر بن مزاحم، وقعه صفین، ۱۳۸۲ق، ص ۳۳۸.</ref> | ||
| + | ==پانویس== | ||
| + | {{پانویس}} | ||
| + | ==منابع== | ||
| + | *ابن أبی الحدید، عبد الحمید بن هبة الله، شرح نهج البلاغة، قم، کتابخانه آیة الله مرعشی نجفی، چاپ اول، ۱۴۰۴ق. | ||
| + | *ابن اعثم کوفى، أبومحمد أحمد، الفتوح، تحقیق، شیرى، على، بیروت، دارالأضواء، چاپ اول، ۱۴۱۱ق. | ||
| + | *جمعی از نویسندگان، [[فرهنگ شیعه (کتاب)|فرهنگ شیعه]] | ||
| + | *منقرى، نصر بن مزاحم، وقعه صفین، قاهره، المؤسسه العربیه الحدیثه، چاپ دوم، ۱۳۸۲ق. | ||
| + | |||
| + | == پیوندها== | ||
| + | * [[ناکثین]] | ||
| + | * [[مارقین]] | ||
| + | * [[جنگ صفین]] | ||
| + | {{شناختنامه امام علی (ع)}} | ||
[[رده:دشمنان امام علی علیه السلام]] | [[رده:دشمنان امام علی علیه السلام]] | ||
| + | [[رده:مقاله های مرتبط به دانشنامه]] | ||
| + | |||
| + | {{سنجش کیفی | ||
| + | |سنجش=شده | ||
| + | |شناسه= ضعیف | ||
| + | |عنوان بندی مناسب= ضعیف | ||
| + | |کفایت منابع و پی نوشت ها= ضعیف | ||
| + | |رعایت سطح مخاطب عام= خوب | ||
| + | |رعایت ادبیات دانشنامه ای= خوب | ||
| + | |جامعیت= خوب | ||
| + | |رعایت اختصار= خوب | ||
| + | |سیر منطقی= خوب | ||
| + | |کیفیت پژوهش= خوب | ||
| + | |رده= دارد | ||
| + | }} | ||
نسخهٔ کنونی تا ۴ آوریل ۲۰۲۰، ساعت ۱۲:۳۴
این کلمه - به معناى ستمگران حق ستیز - لقب گروهى از دشمنان امام علی علیه السلام است که سرکرده آن، معاویة بن ابى سفیان بود. او سال‌ها پیش به حکومت شام رسیده و سخت بدین حکومت دلبسته بود و از آن رو که امام على علیه السلام حکومت کسى چون او را بر مسلمانان روا نمى‌دانست، به مخالفت با امام علیه السلام برخاست.
معاویه خونخواهى عثمان را بهانه کرد و جنگى علیه امام على علیه السلام راه انداخت. این جنگ که به «جنگ صفین» مشهور است، در شوال سال ۳۶ ق. آغاز گشت و تا سال ۳۷ ق. ادامه یافت. سرانجام نشانه‌هاى شکست کامل در لشکر معاویه هویدا گشت؛ امّا عمرو بن عاص نیرنگى زد و لشکر را از شکست رهانید. او قرآن‌ها را بر نیزه کرد و گفت که خدا و قرآن باید میان دو لشکر داورى کنند. عده‌اى از لشکریان امام علیه السلام نیز فریب خوردند و خواهان آتش‌بس شدند.
امام على علیه السلام بدانان فرمود که این نیرنگ است و سپاه شام پیرو قرآن نیست؛ امّا لشکریان و از جمله اشعث بن قیس کندى، نپذیرفتند و امام علیه السلام را مجبور کردند که از نبرد بازایستد و تن به «حکمیت» دهد. بدین سان، جنگ صفین - که کشتگان فراوانى بر جاى نهاد - بدون نتیجه پایان یافت.[۱]
عنوان قاسطین برگرفته از حدیثی از پیامبر اکرم صلی الله علیه و آله است که خطاب به آن حضرت فرمودند:«ستقاتل بعدی الناکثین و القاسطین و المارقین؛ پس از من با ناکثین و قاسطین و مارقین خواهی جنگید»[۲] و در همین راستا، امام علی(ع) هنگام روبرویی با سپاه شام می‌فرماید: «پیامبر خدا(ص) به من دستور داد که با ناکثین بجنگم و من این کار را انجام دادم و فرمان داد تا با قاسطین بجنگم که شما مصداقش هستید، اما در مورد مارقین نمی‌دانم که چه وقتی نوبت آنان خواهد شد»[۳]
پانویس
منابع
- ابن أبی الحدید، عبد الحمید بن هبة الله، شرح نهج البلاغة، قم، کتابخانه آیة الله مرعشی نجفی، چاپ اول، ۱۴۰۴ق.
- ابن اعثم کوفى، أبومحمد أحمد، الفتوح، تحقیق، شیرى، على، بیروت، دارالأضواء، چاپ اول، ۱۴۱۱ق.
- جمعی از نویسندگان، فرهنگ شیعه
- منقرى، نصر بن مزاحم، وقعه صفین، قاهره، المؤسسه العربیه الحدیثه، چاپ دوم، ۱۳۸۲ق.
پیوندها
