الأمالی شیخ صدوق (کتاب): تفاوت بین نسخه‌ها
جز (Aghajani صفحهٔ الأمالی شیخ صدوق را به الأمالی شیخ صدوق (کتاب) منتقل کرد) |
مهدی موسوی (بحث | مشارکتها) |
||
| (۴ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۲ کاربر نشان داده نشده) | |||
| سطر ۵: | سطر ۵: | ||
|تصویر= [[پرونده:الأمالی شیخ صدوق.jpg|240px|وسط]] | |تصویر= [[پرونده:الأمالی شیخ صدوق.jpg|240px|وسط]] | ||
| − | |نویسنده= | + | |نویسنده= شیخ صدوق |
| − | |موضوع= احاديث شيعه | + | |موضوع= احاديث شيعه/امالی |
|زبان= عربی | |زبان= عربی | ||
| − | |تعداد جلد= | + | |تعداد جلد= ۱ |
|عنوان افزوده1= محقق | |عنوان افزوده1= محقق | ||
| − | |افزوده1= | + | |افزوده1= تحقیقات اسلامی بنیاد بعثت |
|عنوان افزوده2= | |عنوان افزوده2= | ||
| سطر ۲۱: | سطر ۲۱: | ||
|افزوده2= | |افزوده2= | ||
| − | |لینک= [http://lib.ahlolbait.com/parvan/resource/38925/ | + | |لینک= [http://lib.ahlolbait.com/parvan/resource/38925/ الامالی للشيخ الصدوق] |
| + | |||
| + | }}کتاب '''«الأمالی»''' از آثار [[شیخ صدوق]] (م، ۳۸۱ ق) است که وی در [[مشهد]] مقدس به شاگردان خود املا نموده و آنها نوشته‌اند. بیشتر موضوعات مطرح شده در این کتاب، [[اخلاق|اخلاقی]]، [[تاریخ|تاریخی]] و نقل فضائل [[اهل البیت|اهل بیت]] علیهم‌السلام است. | ||
| − | |||
==مؤلف== | ==مؤلف== | ||
| + | محمد بن علی بن حسین بابویه قمی معروف به [[شیخ صدوق]] (۳۰۵ -۳۸۱ ق)، از [[محدث|محدثان]] بزرگ [[شیعه]] در قرن چهارم هجری است. از اساتید وی می توان به پدرش [[علی بن حسین بن بابویه قمی|على بن حسین بن بابویه]]، [[محمد بن حسن بن ولید]]، ابوالحسن محمد بن قاسم و حمزة بن محمد بن احمد بن جعفر بن محمد بن [[زید بن علی بن الحسین|زید بن على]](ع) اشاره کرد. | ||
| − | [[ | + | کتاب ارزشمند «[[من لایحضره الفقیه (کتاب)|من لایحضره الفقیه]]» از [[کتب اربعه]] شیعه اثر اوست. برخی دیگر از آثار ماندگار وی عبارتند از: [[کمال الدین و تمام النعمه|کمال‌الدین و تمام النعمة]]، [[التوحید (کتاب)|التوحید]]، [[الخصال (کتاب)|الخصال]]، [[معانى الأخبار (کتاب)|معانی الأخبار]]، [[عیون اخبارالرضا (کتاب)|عیون أخبار الرضا]]، [[علل الشرایع]] و [[المقنع (کتاب)|المقنع فی الفقه]]. |
| − | |||
| − | |||
| − | |||
| − | کتاب | ||
| − | در | + | مرحوم شیخ صدوق در سال ۳۸۱ قمری وفات نمود و در شهر ری به خاک سپرده شد. |
| − | + | ==معرفی کتاب== | |
| − | + | در اواخر قرن سوم قمری شیوه ای در میان دانشمندان اسلامی ظهور کرد که آن را فن [[امالی]] نامیدند. امالی جمع املاء است و آن این گونه است که یکی از استادان در انجمن، مطالبی را ایراد می کرد و دیگران سخنان او را می نوشتند تا به صورت کتابی می شد و آن را امالی می خواندند. از فقهای بزرگ [[شیعه]]، آثار گرانبهایی به این شکل به یادگار مانده که «الأمالی» [[شیخ صدوق]] از آن جمله است و اثری بس نفیس و ارزشمند بشمار می رود. | |
| − | + | کتاب الأمالی حاصل جلسه های متعددی است که شیخ صدوق هفته ای دو روز، در روزهای سه شنبه و [[جمعه]]، از هیجده [[رجب]] سال ۳۶۷ ه.ق تا یازده [[شعبان]] سال ۳۶۸ ه.ق در [[مشهد]] مقدس املا فرموده و شاگردان ایشان نوشته اند. | |
| − | |||
| − | |||
| − | + | متن کتاب همان متن [[احادیث]] است که با سلسله [[سند حدیث|سند]] آورده شده است. در این کتاب، تبحر شیخ صدوق در جمع و حفظ احادیث [[شیعه]] و [[سنی]] به خوبی آشکار است. | |
| − | در | + | این کتاب، در یک جلد به همت آیت الله شیخ محمدباقر کمره ای ترجمه شده و همراه با اصل آن در سال ۱۳۳۹ ش (۱۳۸۰ ق) به چاپ رسیده است. |
| − | |||
| + | ==محتوای کتاب == | ||
| − | + | موضوعات مختلفی در این کتاب بحث شده اند که بیشتر آنها [[اخلاق|اخلاقی]]، [[تاریخ|تاریخی]] و نقل فضائل [[اهل البیت|اهل بیت]] علیهم السلام است. اخبار اخلاقى نقل شده توسط غیر شیعیان با ملاحظه متن آن، به حکم عقل سلیم تأیید مى‌شود و اخبار فضائل خاندان [[پیامبر اسلام|پیامبر]] صلی الله علیه وآله از زبان مخالفان، مقرون به قرینه قطعیه است، زیرا روات آنها دلیلى براى [[حدیث جعلی|جعل حدیث]] نداشته‌اند؛ لذا شیخ صدوق در این دو موضوع، اخبار بسیارى از راویان [[سنی]] نقل کرده است. | |
| − | + | [[ثواب]] [[روزه]] در ماه‌هاى [[ذى الحجه]] و [[رجب]] و [[شعبان]] و [[رمضان]] و ارزش خواب و رؤیاى مؤمن و [[مقتل]] [[امام حسین]] علیه السلام و [[استحباب|مستحبات]] [[نماز]] و [[احکام شرعی|احکام]] و شرایع، از دیگر مباحثى است که در این کتاب مطرح شده است. | |
| − | + | در برخى از روایات این کتاب، مضامین به ظاهر ضعیف و مورد اعتراض نیز وجود دارد که در بیان آن مى‌توان گفت: بسیارى از این روایات متشابه است و حاوى مطالبى نامحسوس و راجع به امور آینده و وقایع [[آخرت]] می باشد. همچنانکه در خود آیات [[قرآن کریم]] آیات [[محکم و متشابه]] وجود دارد و درک مقاصد تفصیلى آنها منظور است نه لفظ آنها؛ و دستور این است که آن را به خود [[ائمه]] علیهم السلام برگردانیم. | |
| + | همچنین بیان این گونه روایات گاهى هم براى آزمایش و امتحان مقام [[ایمان]] پیروان بوده است. | ||
| − | == | + | == منابع == |
| − | [ | + | *[[نرم افزار جامع الاحادیث ۵ / ۳|نرم افزار جامع الاحادیث]] [لوح فشرده]، مرکز تحقیقات کامپیوتری علوم اسلامی. |
[[رده:منابع حدیثی]] | [[رده:منابع حدیثی]] | ||
| + | [[رده:آثار شیخ صدوق]] | ||
{{حدیث}} | {{حدیث}} | ||
نسخهٔ کنونی تا ۱۰ ژانویهٔ ۲۰۲۴، ساعت ۱۵:۲۰
 | |
| نویسنده | شیخ صدوق |
| موضوع | احاديث شيعه/امالی |
| زبان | عربی |
| تعداد جلد | ۱ |
| محقق | تحقیقات اسلامی بنیاد بعثت |
|
| |
کتاب «الأمالی» از آثار شیخ صدوق (م، ۳۸۱ ق) است که وی در مشهد مقدس به شاگردان خود املا نموده و آنها نوشته‌اند. بیشتر موضوعات مطرح شده در این کتاب، اخلاقی، تاریخی و نقل فضائل اهل بیت علیهم‌السلام است.
محتویات
مؤلف
محمد بن علی بن حسین بابویه قمی معروف به شیخ صدوق (۳۰۵ -۳۸۱ ق)، از محدثان بزرگ شیعه در قرن چهارم هجری است. از اساتید وی می توان به پدرش على بن حسین بن بابویه، محمد بن حسن بن ولید، ابوالحسن محمد بن قاسم و حمزة بن محمد بن احمد بن جعفر بن محمد بن زید بن على(ع) اشاره کرد.
کتاب ارزشمند «من لایحضره الفقیه» از کتب اربعه شیعه اثر اوست. برخی دیگر از آثار ماندگار وی عبارتند از: کمال‌الدین و تمام النعمة، التوحید، الخصال، معانی الأخبار، عیون أخبار الرضا، علل الشرایع و المقنع فی الفقه.
مرحوم شیخ صدوق در سال ۳۸۱ قمری وفات نمود و در شهر ری به خاک سپرده شد.
معرفی کتاب
در اواخر قرن سوم قمری شیوه ای در میان دانشمندان اسلامی ظهور کرد که آن را فن امالی نامیدند. امالی جمع املاء است و آن این گونه است که یکی از استادان در انجمن، مطالبی را ایراد می کرد و دیگران سخنان او را می نوشتند تا به صورت کتابی می شد و آن را امالی می خواندند. از فقهای بزرگ شیعه، آثار گرانبهایی به این شکل به یادگار مانده که «الأمالی» شیخ صدوق از آن جمله است و اثری بس نفیس و ارزشمند بشمار می رود.
کتاب الأمالی حاصل جلسه های متعددی است که شیخ صدوق هفته ای دو روز، در روزهای سه شنبه و جمعه، از هیجده رجب سال ۳۶۷ ه.ق تا یازده شعبان سال ۳۶۸ ه.ق در مشهد مقدس املا فرموده و شاگردان ایشان نوشته اند.
متن کتاب همان متن احادیث است که با سلسله سند آورده شده است. در این کتاب، تبحر شیخ صدوق در جمع و حفظ احادیث شیعه و سنی به خوبی آشکار است.
این کتاب، در یک جلد به همت آیت الله شیخ محمدباقر کمره ای ترجمه شده و همراه با اصل آن در سال ۱۳۳۹ ش (۱۳۸۰ ق) به چاپ رسیده است.
محتوای کتاب
موضوعات مختلفی در این کتاب بحث شده اند که بیشتر آنها اخلاقی، تاریخی و نقل فضائل اهل بیت علیهم السلام است. اخبار اخلاقى نقل شده توسط غیر شیعیان با ملاحظه متن آن، به حکم عقل سلیم تأیید مى‌شود و اخبار فضائل خاندان پیامبر صلی الله علیه وآله از زبان مخالفان، مقرون به قرینه قطعیه است، زیرا روات آنها دلیلى براى جعل حدیث نداشته‌اند؛ لذا شیخ صدوق در این دو موضوع، اخبار بسیارى از راویان سنی نقل کرده است.
ثواب روزه در ماه‌هاى ذى الحجه و رجب و شعبان و رمضان و ارزش خواب و رؤیاى مؤمن و مقتل امام حسین علیه السلام و مستحبات نماز و احکام و شرایع، از دیگر مباحثى است که در این کتاب مطرح شده است.
در برخى از روایات این کتاب، مضامین به ظاهر ضعیف و مورد اعتراض نیز وجود دارد که در بیان آن مى‌توان گفت: بسیارى از این روایات متشابه است و حاوى مطالبى نامحسوس و راجع به امور آینده و وقایع آخرت می باشد. همچنانکه در خود آیات قرآن کریم آیات محکم و متشابه وجود دارد و درک مقاصد تفصیلى آنها منظور است نه لفظ آنها؛ و دستور این است که آن را به خود ائمه علیهم السلام برگردانیم. همچنین بیان این گونه روایات گاهى هم براى آزمایش و امتحان مقام ایمان پیروان بوده است.
منابع
- نرم افزار جامع الاحادیث [لوح فشرده]، مرکز تحقیقات کامپیوتری علوم اسلامی.
