سوره کافرون: تفاوت بین نسخه‌ها
(←پیوست) |
|||
| سطر ۴۰: | سطر ۴۰: | ||
==پیوست== | ==پیوست== | ||
[[سوره كافرون/متن و ترجمه سوره|متن و ترجمه سوره]] | [[سوره كافرون/متن و ترجمه سوره|متن و ترجمه سوره]] | ||
| + | |||
| + | {{قرآن}} | ||
[[رده:سوره های قرآن]] | [[رده:سوره های قرآن]] | ||
نسخهٔ ۱۳ فوریهٔ ۲۰۱۴، ساعت ۰۸:۵۸
| <<کوثر | کافرون | نصر>> | ||||||||||||||||||||||||
| ||||||||||||||||||||||||||
سوره کافرون صد و نهمین سوره از قرآن کریم است و دارای 6 آیه است.
نزول
سوره كافرون مکی است و از نظر ابن عبّاس و قتاده مدنی است.این سوره در ترتیب مصحف صد و نهمین سوره و در ترتیب نزول هجدهمین سوره قرآن کریم است که پیش از آن سوره ماعون و پس از آن سوره فیل نازل شده است.
تعداد آیات
سوره کافرون به اتّفاق شامل شش آيه است.
فضيلت سوره
از جبير بن مطعم روايت شده كه گويد رسول خدا صلی الله علیه و آله به من فرمود: آيا دوست دارى اى جبير اينكه هر گاه براى سفر بيرون رفتى از بهترين يارانت باشى از جهت شخصيت و بيشترين ايشان باشى از جهت زاد و توشه؛ گفتم بلى پدرم و مادرم بفدايت اى رسول خدا، فرمود: اين پنج سوره «قل يا ايها الكافرون» و «اذا جاء نصراللَّه و الفتح» و «قل هو اللَّه احد» و «قل اعوذ برب الناس» را با «بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمنِ الرَّحِيم» در هر سوره بخوان...
واز فروه بن نوفل اشجعى از پدرش روايت كرده كه او خدمت پیامبر صلى اللَّه عليه و آله آمده و گفت يا رسول اللَّه آمدم محضر شما براى اينكه مرا چيزى بياموزى كه در موقع خوابم بگويم، فرمود آن گه كه در خوابگاهت رفتى بخوان «قل يا ايها الكافرون»، آن گاه بخواب بر پايان آن كه برائت و بيزارى از شرك است.
شعيب الحداد از امام صادق عليه السلام روايت كرده كه پدرم مي فرمود، «قل يا ايها الكافرون» ربع (يك چهارم) قرآن است و آن بزرگوار هر گاه از قرائت آن فارغ مي شد مي گفت «اعبد اللَّه وحده»...
و هشام بن سالم از ابى عبد اللَّه عليه السلام روايت كرده كه فرمود: هرگاه گفتى «لاأَعْبُدُ ما تَعْبُدُونَ»، پس بگو: (و ليكن اعبد اللَّه مخلصا له دينى) پس هر گاه از آن فارغ شدى بگو (دينى الاسلام، دينى الاسلام، دينى الاسلام)...
حسين بن ابى العلاء روايت كرده كه فرمود كسى كه قرائت كند «قل يا ايها الكافرون» و «قل هو اللَّه احد» را در نماز واجب، خدا او را و پدر و مادرش و فرزندانش را بيامرزد، و اگر شقى باشد از ديوان اشقياء محو و در ديوان سعداء نوشته شود و خدا او را سعيد زنده نمايد و شهيد بميراند و در زمره شهيدان مبعوث گرداند.
محتوای سوره
در اين سوره رسول خدا (ص) را دستور می‌دهد به اينكه برائت خود از كيش وثنيت آنان را علنا اظهار داشته، خبر دهد كه آنها نيز پذيراى دين وى نيستند، پس نه دين او مورد استفاده ايشان قرار می‌گيرد، و نه دين آنان آن جناب را مجذوب خود می‌كند، بنا بر اين نه كفار میپرستند آنچه را كه آن جناب میپرستد، و نه تا ابد آن جناب میپرستد آنچه را كه ايشان میپرستند، پس كفار بايد براى ابد از سازشكارى و مداهنه آن جناب مايوس باشند[۱]
پانویس
- ↑ ترجمه الميزان، ج20، ص: 645
منابع
- فضل بن حسن طبرسی، ترجمه مجمع البيان في تفسير القرآن، ج27، ص318.
- محمد حسین طباطبایی، ترجمه تفسیر المیزان،ج20، ص: 645، قم 1374
- ترتیب نزول سوره ها، در همین دانشنامه
پیوست
