سوره الحاقه: تفاوت بین نسخه‌ها

از دانشنامه‌ی اسلامی
پرش به ناوبری پرش به جستجو
(منابع)
سطر ۴۷: سطر ۴۷:
 
*محمد حسین طباطبایی، ترجمه تفسیر المیزان،ج‌19، ص: 654، قم 1374.
 
*محمد حسین طباطبایی، ترجمه تفسیر المیزان،ج‌19، ص: 654، قم 1374.
 
*[http://wiki.ahlolbait.com/index.php/%D8%AA%D8%B1%D8%AA%DB%8C%D8%A8_%D9%86%D8%B2%D9%88%D9%84_%D8%B3%D9%88%D8%B1%D9%87_%D9%87%D8%A7 ترتیب نزول سوره ها]، در همین دانشنامه
 
*[http://wiki.ahlolbait.com/index.php/%D8%AA%D8%B1%D8%AA%DB%8C%D8%A8_%D9%86%D8%B2%D9%88%D9%84_%D8%B3%D9%88%D8%B1%D9%87_%D9%87%D8%A7 ترتیب نزول سوره ها]، در همین دانشنامه
 +
 +
{{قرآن}}
  
 
[[رده:سوره های قرآن]]
 
[[رده:سوره های قرآن]]

نسخهٔ ‏۱۳ فوریهٔ ۲۰۱۴، ساعت ۰۸:۲۴

<<قلم حاقه معارج>>
شماره: ۶۹
جزء : ۲۹
محل نزول: مکه
ترتيب نزول : ۷۸
تعداد آیه : ۵۲
متن و ترجمه سوره

فهرست سوره‌های قرآن

سوره الحاقه شصت و نهمین سوره از قرآن است و دارای 52 آیه است.

نزول

سوره الحاقه در مکه نازل شده است.این سوره در ترتیب مصحف شصت و نهمین سوره و در ترتیب نزول هفتاد و هشتمین سوره قرآن کریم است که پیش از آن سوره ملک و پس از آن سوره معارج نازل شده است

نام سوره

«حاقّه‌» يكى از نامهاى قيامت است. قاطع و كوبنده و حتمى و بى كمترين ترديد؛ و اساسا خود قيامت «حق» است و بدون معاد، زندگى و آفرينش و حيات، پوچ و لغو خواهد بود.

اين كلمه، در سه آيه اول سوره تكرار شده و سپس به توصيف قيامت، و امت‌هاى گذشته و باز هم قيامت و وحى نبوى پرداخته است.

در روايات آمده كه اين سوره درباره امام على(علیه السلام) نازل شده؛ او هم حقى بود كه تكذيب كنندگان و مخالفينى داشت.

اين سوره آهنگين و پرطنين با 52 آيه در سالهاى 3 يا 4 بعثت نازل شده است.[۱]

تعداد آيات

سوره الحاقه پنجاه و يك آيه از نظر بصرى و شامي ها و پنجاه و دو آيه از نظر ديگران است.اختلاف آيات اين سوره در دو آيه است، یکی آيه (الْحَاقَّةُ) اوّل كوفى و دیگر «كِتابَهُ بِشِمالِهِ» حجازى است.

فضيلت سوره

ابى بن كعب از پيغمبر صلّى اللَّه عليه و آله روايت نموده كه فرمودند: هر كس سوره الحاقّة را قرائت كند خداوند حساب او را آسان خواهد كشيد.

جابر جعفى از حضرت ابى جعفر باقر عليه السّلام روايت نموده كه فرمودند: بسيار نمائيد قرائت الحاقّة را. پس البتّه قرائت آن در نمازهاى واجب و مستحبّ از ايمان بخدا و پيامبر است و از قارى آن دينش گرفته نشود تا خدا را ملاقات كند.[۲]

محتوای سوره

اين سوره مساله" حاقه" يعنى قيامت را به ياد می‌آورد، در اينجا قيامت را حاقه ناميده، در جاى ديگر قارعه و واقعه خوانده است، و در اين آيات سخن را در سه فراز سوق داده، در فصلى به طور اجمال سرانجام امت‌هايى را ذكر میكند كه منكر قيامت بودند، و خداى تعالى آنان را به" اخذى رابيه" (عقوبتى شديد) بگرفت. و در فصلى اوصاف حاقه را بيان می‌كند، و اينكه در آن روز مردم دو گروهند، يكى اصحاب يمين، و يكى اصحاب شمال، يكى اهل سعادت و ديگرى اهل شقاوت. و در فصل سوم در راستى و درستى خبرها و سخنان قرآن تاكيد نموده، آنها را حق اليقين معرفى می‌كند[۳]

پیوست

متن و ترجمه سوره

پانویس

  1. جواد محدثی، آشنایی با سوره ها، مرکز اطلاعات و مدارک اسلامی.
  2. فضل بن حسن طبرسی، مجمع البيان في تفسير القرآن (ترجمه)، ج‌25، ص 253
  3. ترجمه الميزان، ج‌19، ص: 654

منابع

  • فضل بن حسن طبرسی، ترجمه مجمع البيان في تفسير القرآن، ج‌25، ص 253
  • محمد حسین طباطبایی، ترجمه تفسیر المیزان،ج‌19، ص: 654، قم 1374.
  • ترتیب نزول سوره ها، در همین دانشنامه
قرآن
متن و ترجمه قرآن
اوصاف قرآن (اسامی و صفات قرآن، اعجاز قرآن، عدم تحریف در قرآن)
اجزاء قرآن آیه، سوره، جزء، حزب، حروف مقطعه
ترجمه و تفسیر قرآن تاریخ تفسیر، روشهای تفسیری قرآن، سیاق آیات، اسرائیلیات، تاویل، فهرست تفاسیر شیعه، فهرست تفاسیر اهل سنت، ترجمه های قرآن
علوم قرآنی تاریخ قرآن: نزول قرآن، جمع قرآن، شان نزول، کاتبان وحی، قراء سبعه
دلالت الفاظ قرآن: عام و خاص، مجمل و مبین، مطلق و مقید، محکم و متشابه، مفهوم و منطوق، نص و ظاهر، ناسخ و منسوخ
تلاوت قرآن تجوید، آداب قرائت قرآن، تدبر در قرآن
رده ها: سوره های قرآن * آیات قرآن * واژگان قرآنی * شخصیت های قرآنی * قصه های قرآنی * علوم قرآنی * معارف قرآن