مخزن العرفان در تفسیر قرآن (کتاب): تفاوت بین نسخه‌ها
مهدی موسوی (بحث | مشارکتها) جز |
مهدی موسوی (بحث | مشارکتها) |
||
| (۳ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۲ کاربر نشان داده نشده) | |||
| سطر ۱: | سطر ۱: | ||
| − | تفسیر | + | '''«مخزن العرفان در تفسیر قرآن»''' اثر خانم [[بانو مجتهده امين|نصرت امین]] (۱۳۶۲-۱۲۶۵ ش)، بانوی مجتهده معروف اصفهانی است، که با گرایش [[عرفان|عرفانی]] و [[اخلاق|اخلاقی]] به [[تفسیر قرآن|تفسیر]] آیات پرداخته است. این تفسیر، از جمله تفاسیر جامع [[قرآن]] به زبان فارسی است و در ۱۵ مجلد به چاپ رسیده است. |
{{مشخصات کتاب | {{مشخصات کتاب | ||
| سطر ۶: | سطر ۶: | ||
|تصویر=[[پرونده:مخزن-العرفان-در-تفسیر-قرآن-دوره-15-جلدی.jpg|240px|وسط]] | |تصویر=[[پرونده:مخزن-العرفان-در-تفسیر-قرآن-دوره-15-جلدی.jpg|240px|وسط]] | ||
| − | |نویسنده= | + | |نویسنده=بانو مجتهده امين |
| − | |موضوع= | + | |موضوع=تفسیر قرآن |
|زبان=فارسی | |زبان=فارسی | ||
| − | |تعداد جلد= | + | |تعداد جلد=۱۵ |
|عنوان افزوده1= | |عنوان افزوده1= | ||
| سطر ۲۳: | سطر ۲۳: | ||
|افزوده2= | |افزوده2= | ||
| − | |لینک=[http://lib.ahlolbait.ir/parvan/resource/39317/ | + | |لینک=[http://lib.ahlolbait.ir/parvan/resource/39317/ مخزن العرفان در تفسیر قرآن] |
}} | }} | ||
==مؤلف== | ==مؤلف== | ||
| − | بانو نصرت اصفهانى (م | + | [[بانو مجتهده امين|بانو نصرت امین اصفهانى]] (م ۱۳۶۲ ش)، از نوادر دانشمندان زن مسلمان در عصر حاضر است که به درجه [[اجتهاد]] رسید. وى در رشته علوم معقول مرتبه بالایى را کسب نمود و در میان علما از منزلت خاصى برخوردار بود. بانو امین در شهر [[اصفهان]] در جمع بانوان بسیاری به تدریس [[علوم اسلامی]] پرداخت و شاگردانی پروراند که از جمله ایشان، [[عفت الزمان امین]]، [[بتول عسکری]] و [[ربابه الهى]] هستند. |
| − | + | بانو نصرت امین افزون بر علوم رایج حوزه ها، به [[علم هیئت]]، [[حکمت]] و [[فلسفه]] نیز مشغول گردید و در زمینه فلسفه به تألیفاتى نیز دست زد. از بانو امین آثار و تألیفاتى بر جاى مانده که عموماً در زمینه مسائل اعتقادى، اخلاقى، حدیثى و تفسیرى است، از جمله: اربعین الهاشمیه، جامع الشتات، معاد یا آخرین سیر بشر، النفحات الرحمانیه، مخزن العرفان، روش خوشبختی، مخزن اللئالی. | |
==شیوه تفسیر== | ==شیوه تفسیر== | ||
| − | + | تفسیر «مخزن العرفان» در آغاز، داراى مقدمه اى است که در آن انگیزه تألیف، فضیلت [[قرآن]]، مسئله [[تفسیر به رأی|تفسیر به رأى]]، ذو مراتب بودن [[تفسیر]] و برخى دیگر از مباحث [[علوم قرآنى]] اشاره شده است. | |
شیوه بیان مسائل در این تفسیر چنین است که مؤلف در آغاز، ترجمه دسته اى از آیات را آورده، آنگاه وارد تفسیر آنها مى گردد و با بیان ساده و قابل فهم پیام قرآن را تشریح مى کند. نویسنده، گاه به کلمات [[ملاصدرا]] و برخى از فلاسفه و عرفا هم اشاره مى کند. | شیوه بیان مسائل در این تفسیر چنین است که مؤلف در آغاز، ترجمه دسته اى از آیات را آورده، آنگاه وارد تفسیر آنها مى گردد و با بیان ساده و قابل فهم پیام قرآن را تشریح مى کند. نویسنده، گاه به کلمات [[ملاصدرا]] و برخى از فلاسفه و عرفا هم اشاره مى کند. | ||
| سطر ۳۹: | سطر ۳۹: | ||
مؤلف چون با شبهات [[علم کلام|کلامى]] آشنا بوده، تفسیر وى جنبه استدلالى یافته است. بر این اساس، وى گاهى شبهه اى را مطرح مى کند و پاسخ آن را بازگو مى کند. | مؤلف چون با شبهات [[علم کلام|کلامى]] آشنا بوده، تفسیر وى جنبه استدلالى یافته است. بر این اساس، وى گاهى شبهه اى را مطرح مى کند و پاسخ آن را بازگو مى کند. | ||
| − | روح حاکم و جنبه قوى در تفسیر مخزن | + | روح حاکم و جنبه قوى در تفسیر مخزن العرفان، بُعد [[اخلاق|اخلاقى]]، درس [[سیر و سلوک]] و تربیت نفوس است و رنگ اخلاقى و تربیتى، این تفسیر را از دیگر زمینه‌هاى آن قوى‌تر ساخته است. اهتمام مفسّر در [[تهذیب نفس|تربیت نفس]] انسانى و دور کردن آن از ظواهر فریبنده و مادیات و نزدیک کردن به ذات حق تعالى است. |
این تفسیر محصول تدریس ایشان در شهر [[اصفهان]] در جمع بانوان بسیاری بوده است. | این تفسیر محصول تدریس ایشان در شهر [[اصفهان]] در جمع بانوان بسیاری بوده است. | ||
| − | == | + | ==منابع تفسیر== |
| − | + | بانو مجتهده امین در بیان برخى مطالب از [[احادیث]] استفاده کرده و از راویان خاص و عام، حدیث نقل کرده و بیشتر از کتب حدیثى مانند: [[الکافی (کتاب)|کافى]]، [[بحار الانوار]] و [[عیون اخبار الرضا]] روایت ذکر کرده است. | |
| − | + | مفسر همچنین در تفسیر خود از تفاسیر [[شیعه|شیعه]] و [[اهل سنت|سنّى]] بهره برده و کلام آنها را ذکر کرده است، از قبیل: تفسیر قرآن حکیم ([[صدر المتألهین]])، [[مجمع البیان]] ([[طبرسى]])، [[تفسیر على بن ابراهیم قمى]]، [[روض الجنان و روح الجنان]] ([[ابوالفتوح رازی|ابو الفتوح رازى]])، [[تفسیر عیاشى]]، [[کشف الاسرار و عدة الابرار (کتاب)|کشف الاسرار]] (رشیدالدین میبدی)، [[منهج الصادقين فى الزام المخالفين (کتاب)|منهج الصادقین]] ([[ملا فتح الله کاشانی|ملا فتح اللّه کاشانى]])، [[المیزان]] ([[علامه طباطبایى]])، [[البرهان]] ([[سید هاشم بحرانی|بحرانى]])، [[الجواهر فی تفسیر القرآن الکریم (کتاب)|تفسیر الجواهر]] (طنطاوى)، [[روح البیان فی تفسیر القرآن (کتاب)|روح البیان]] (آلوسى)، [[انوار التنزیل و اسرار التأویل (کتاب)|انوار التنزیل و اسرار التأویل]] (بیضاوى) و [[الدر المنثور فی التفسیر بالمأثور (کتاب)|الدر المنثور]] ([[سیوطى]]). | |
وی در لابلاى گفتارش از مفسران [[صحابی|صحابه]] و [[تابعین|تابعین]] چون [[ابن عباس]]، [[ابن مسعود]] و عکرمه نیز بهره جسته است. | وی در لابلاى گفتارش از مفسران [[صحابی|صحابه]] و [[تابعین|تابعین]] چون [[ابن عباس]]، [[ابن مسعود]] و عکرمه نیز بهره جسته است. | ||
در برخى موارد، مفسر بدون ذکر نام عالم یا مفسرى با گفتن «بعضى از علماى تفسیر یا برخى از عرفا یا یکى از عرفا گفته اند» مطلبى را بیان مى‌کند. بر ما معلوم نیست که این افراد چه کسانى هستند، و یا شاید از تراوشات عقلى و مغزى و روحى خود ایشان باشد، لکن این بانوى بزرگ ترجیح داده که مطلب را این گونه ادا کند و نخواسته اسم خویش را در ردیف نام مفسران و عرفاى بزرگ قرار دهد. | در برخى موارد، مفسر بدون ذکر نام عالم یا مفسرى با گفتن «بعضى از علماى تفسیر یا برخى از عرفا یا یکى از عرفا گفته اند» مطلبى را بیان مى‌کند. بر ما معلوم نیست که این افراد چه کسانى هستند، و یا شاید از تراوشات عقلى و مغزى و روحى خود ایشان باشد، لکن این بانوى بزرگ ترجیح داده که مطلب را این گونه ادا کند و نخواسته اسم خویش را در ردیف نام مفسران و عرفاى بزرگ قرار دهد. | ||
| − | |||
| − | |||
| − | |||
==منابع== | ==منابع== | ||
| + | *[[نرم افزار جامع التفاسیر نور]]، مرکز تحقیقات کامپیوتری علوم اسلامی. | ||
| + | *کتابشناسی تفصیلی مذاهب اسلامی، محمدرضا ضمیری. | ||
| + | *"تفسیر مخزن العرفان"، علی اسعدی، سروش وحی، شهریور ۱۳۸۳، شماره ۱۳. | ||
| − | |||
| − | |||
| − | |||
| − | |||
| − | |||
| − | |||
| − | |||
| − | |||
{{تفسیر قرآن}} | {{تفسیر قرآن}} | ||
| + | [[رده:تفاسیر]][[رده:تفسیرهای شیعه]][[رده:تفاسیر عرفانی]] | ||
نسخهٔ کنونی تا ۹ فوریهٔ ۲۰۲۵، ساعت ۰۵:۲۴
«مخزن العرفان در تفسیر قرآن» اثر خانم نصرت امین (۱۳۶۲-۱۲۶۵ ش)، بانوی مجتهده معروف اصفهانی است، که با گرایش عرفانی و اخلاقی به تفسیر آیات پرداخته است. این تفسیر، از جمله تفاسیر جامع قرآن به زبان فارسی است و در ۱۵ مجلد به چاپ رسیده است.
 | |
| نویسنده | بانو مجتهده امين |
| موضوع | تفسیر قرآن |
| زبان | فارسی |
| تعداد جلد | ۱۵ |
|
| |
محتویات
مؤلف
بانو نصرت امین اصفهانى (م ۱۳۶۲ ش)، از نوادر دانشمندان زن مسلمان در عصر حاضر است که به درجه اجتهاد رسید. وى در رشته علوم معقول مرتبه بالایى را کسب نمود و در میان علما از منزلت خاصى برخوردار بود. بانو امین در شهر اصفهان در جمع بانوان بسیاری به تدریس علوم اسلامی پرداخت و شاگردانی پروراند که از جمله ایشان، عفت الزمان امین، بتول عسکری و ربابه الهى هستند.
بانو نصرت امین افزون بر علوم رایج حوزه ها، به علم هیئت، حکمت و فلسفه نیز مشغول گردید و در زمینه فلسفه به تألیفاتى نیز دست زد. از بانو امین آثار و تألیفاتى بر جاى مانده که عموماً در زمینه مسائل اعتقادى، اخلاقى، حدیثى و تفسیرى است، از جمله: اربعین الهاشمیه، جامع الشتات، معاد یا آخرین سیر بشر، النفحات الرحمانیه، مخزن العرفان، روش خوشبختی، مخزن اللئالی.
شیوه تفسیر
تفسیر «مخزن العرفان» در آغاز، داراى مقدمه اى است که در آن انگیزه تألیف، فضیلت قرآن، مسئله تفسیر به رأى، ذو مراتب بودن تفسیر و برخى دیگر از مباحث علوم قرآنى اشاره شده است.
شیوه بیان مسائل در این تفسیر چنین است که مؤلف در آغاز، ترجمه دسته اى از آیات را آورده، آنگاه وارد تفسیر آنها مى گردد و با بیان ساده و قابل فهم پیام قرآن را تشریح مى کند. نویسنده، گاه به کلمات ملاصدرا و برخى از فلاسفه و عرفا هم اشاره مى کند.
مؤلف چون با شبهات کلامى آشنا بوده، تفسیر وى جنبه استدلالى یافته است. بر این اساس، وى گاهى شبهه اى را مطرح مى کند و پاسخ آن را بازگو مى کند.
روح حاکم و جنبه قوى در تفسیر مخزن العرفان، بُعد اخلاقى، درس سیر و سلوک و تربیت نفوس است و رنگ اخلاقى و تربیتى، این تفسیر را از دیگر زمینه‌هاى آن قوى‌تر ساخته است. اهتمام مفسّر در تربیت نفس انسانى و دور کردن آن از ظواهر فریبنده و مادیات و نزدیک کردن به ذات حق تعالى است.
این تفسیر محصول تدریس ایشان در شهر اصفهان در جمع بانوان بسیاری بوده است.
منابع تفسیر
بانو مجتهده امین در بیان برخى مطالب از احادیث استفاده کرده و از راویان خاص و عام، حدیث نقل کرده و بیشتر از کتب حدیثى مانند: کافى، بحار الانوار و عیون اخبار الرضا روایت ذکر کرده است.
مفسر همچنین در تفسیر خود از تفاسیر شیعه و سنّى بهره برده و کلام آنها را ذکر کرده است، از قبیل: تفسیر قرآن حکیم (صدر المتألهین)، مجمع البیان (طبرسى)، تفسیر على بن ابراهیم قمى، روض الجنان و روح الجنان (ابو الفتوح رازى)، تفسیر عیاشى، کشف الاسرار (رشیدالدین میبدی)، منهج الصادقین (ملا فتح اللّه کاشانى)، المیزان (علامه طباطبایى)، البرهان (بحرانى)، تفسیر الجواهر (طنطاوى)، روح البیان (آلوسى)، انوار التنزیل و اسرار التأویل (بیضاوى) و الدر المنثور (سیوطى).
وی در لابلاى گفتارش از مفسران صحابه و تابعین چون ابن عباس، ابن مسعود و عکرمه نیز بهره جسته است.
در برخى موارد، مفسر بدون ذکر نام عالم یا مفسرى با گفتن «بعضى از علماى تفسیر یا برخى از عرفا یا یکى از عرفا گفته اند» مطلبى را بیان مى‌کند. بر ما معلوم نیست که این افراد چه کسانى هستند، و یا شاید از تراوشات عقلى و مغزى و روحى خود ایشان باشد، لکن این بانوى بزرگ ترجیح داده که مطلب را این گونه ادا کند و نخواسته اسم خویش را در ردیف نام مفسران و عرفاى بزرگ قرار دهد.
منابع
- نرم افزار جامع التفاسیر نور، مرکز تحقیقات کامپیوتری علوم اسلامی.
- کتابشناسی تفصیلی مذاهب اسلامی، محمدرضا ضمیری.
- "تفسیر مخزن العرفان"، علی اسعدی، سروش وحی، شهریور ۱۳۸۳، شماره ۱۳.
| تفسیر قرآن | |
| درباره تفسیر قرآن: | تفسیر قرآن -تاریخ تفسیر - روشهای تفسیری قرآن |
|---|---|
| اصطلاحات: | اسباب نزول -اسرائیلیات -سیاق آیات |
| شاخه های تفسیر قرآن: |
تفسیر روایی (تفاسیر روایی) • تفسیر اجتهادی (تفاسیر اجتهادی) • تفسیر فقهی ( تفاسیر فقهی) • تفسیر ادبی ( تفاسیر ادبی) • تفسیر تربیتی ( تفاسیر تربیتی) • تفسیر كلامی ( تفاسیر كلامی) • تفسیر فلسفی ( تفاسیر فلسفی ) • تفسیر عرفانی (تفاسیر عرفانی ) • تفسیر علمی (تفاسیر علمی) |
| روشهای تفسیری قرآن: |
|
| تفاسیر به تفکیک مذهب مولف: |
|
