مقاله مورد سنجش قرار گرفته است

آلاء الرحمن فی تفسیر القرآن (کتاب): تفاوت بین نسخه‌ها

از دانشنامه‌ی اسلامی
پرش به ناوبری پرش به جستجو
(پیوندها)
 
(۸ نسخه‌ٔ میانی ویرایش شده توسط ۶ کاربر نشان داده نشده)
سطر ۱: سطر ۱:
آلاء الرّحمن فى تفسير القرآن، تفسيرى است ناتمام به زبان عربى شامل 3 سوره اوّل قرآن مجيد يعنى فاتحة الكتاب، بقره، آل عمران و قسمت كمى از سوره نساء، تأليف محمد جواد بن حسن بلاغى نجفى( 1280-1352 ق / 1863- 1933 م)، مفسر، فقيه و متكلّم شيعى امامى.
+
{{خوب}}
  
==انگيزه تأليف==
+
{{مشخصات کتاب
  
بلاغى، انگيزه و چگونگى نگارش اين تفسير را در نامه‌اى به شاگرد خود، ميرزا على اردوبادى غروى، بدين شرح بيان كرده است:
+
|عنوان=
« به توفيق خدا... از ذيحجّه 1349 ق( آوريل 1931 م) به تأليف تفسيرى درباره قرآن كريم، موافق اصول علم و مذهب شيعه شروع كردم، زيرا كه من ديدم اهّم تفاسير نزد ما، مثل تبيان و مجمع البيان، در لغت و صرف كلمه و قرائات، و تفاسير امثال عطا و مجاهد... و اشباههم بسيار بيانات كرده‌اند و... بحرانى... احاديث را بدون تحقيقى در آنها نقل مى‌كند و در مزاياى قرآن شريف بياناتى نمى‌نمايد.» با توجه به اين ديد انتقادى است كه خود به پرداختن تفسيرى دست مى‌زند تا در عين اختصار، حق مطلب را در تبيين و تفسير مفاهيم و معارف قرآنى ادا كند.
 
  
==روش تفسير==
+
|تصویر=[[پرونده:آلاء الرحمن في تفسير القرآن.jpg|240px|وسط]]
  
اين تفسير داراى مقدمه‌اى است كه مطالبى بدين شرح در آن بررسى شده است: حقيقت اعجاز، دلالت آن بر حقانيت پيامبران، تنوّع معجزات، فلسفه فرستادن قرآن به عنوان يك معجزه براى اعراب جاهلى، امتياز قرآن بر ديگر معجزات از جهات گوناگون( تاريخى، استدلالى، نداشتن تضاد و تناقض، تشريع يك نظام اجتماعى عادلانه، اشتمال آن بر اخلاق و علم غيب و جز آن)، چگونگى جمع‌آورى قرآن در يك مصحف و زمان آن، عدم تحريف لفظى قرآن به ويژه از ديدگاه شيعه امامى، اختلاف قرائات، نياز به تفسير قرآن و شرايط و شئون آن، نقد تفسيرهايى چون الدّر المنثور و كشّاف، بحث عام و خاص و ادراك عقلى و قلبى. تفسير آلاء الرحمن مشتمل بر مطالب متنوعى است كه از جمله آنهاست: بقاء نفس پس از مرگ، شفاعت، جبر و اختيار، تعدّد زوجات در اسلام، محكمات و متشابهات، وضع انجيلها، نبوّت مسيح، امر به معروف و نهى از منكر، ميراث كلاله، مسائل عول و تعصيب، ميراث پيامبر( ص)، ازدواج موقّت، حرمت ميگسارى و سابقه آن در اديان پيشين، تيمّم و وضو.
+
|نویسنده=محمدجواد بلاغی
  
مؤلف اين تفسير از بحثهاى خشك علمى، لغوى، منطقى، فلسفى و كلامى پرهيز كرده است، ولى گاهى، با بهره‌گيرى از روش مزجى در زمينه‌هاى گوناگون، از فلسفه و لغت و روايات براى تبيين يك مفهوم استفاده كرده است. مفسّران پس از وى در ايران از پژوهشهاى او بهره گرفته‌اند. مؤلف برخى از مآخذى را كه در نگاشتن اين تفسير مورد استفاده وى بوده، در مقدمه ياد كرده است. از اين تفسير مجموعا 2 جزء در يك مجلد چاپ شده است كه تا آيه 57 از سوره 4( نساء) را شامل است. در پايان، جزء دوم آيه 6 از سوره 5( مائده) نيز تفسير شده است. چاپ اول اين تفسير در 1351 ق / 1933 م در صيدا( لبنان) انجام يافته است.
+
|موضوع= تفاسير شيعه
  
==مآخذ==
+
|زبان=عربی
  
بلاغى، محمد جواد، آلاء الرّحمن فى تفسير القرآن، قم، مكتبة الوجدانى، جم
+
|تعداد جلد=۲
  
شريعتى، محمد تقى، تفسير نوين، تهران، دفتر نشر فرهنگ اسلامى، 1358 ش، صص 36، 37( مقدمه)
+
|عنوان افزوده1=
  
مشار، خانبابا، فهرست چاپى عربى، ص 5
+
|افزوده1=
  
معرفت، محمد هادى، التمهيد فى علوم القرآن، قم، مهر، 1396 ق، 1 / يد
+
|عنوان افزوده2=
  
واعظ خيابانى، على، علماء معاصرين، به كوشش محمد باقر آقا خويى كلكته‌چى، تهران، مطبعه
+
|افزوده2=
اسلاميه، 1366 ق، صص 163-164
 
  
==منبع==
+
|لینک=[http://lib.ahlolbait.com/parvan/resource/39129/ آلاءالرحمن فی تفسير القرآن]
 +
}}
  
نرم افزار جامع التفاسیر ، بخش کتابشناسی
+
'''«آلاءُ الرحمن فى تفسیر القرآن»'''، تألیف [[محمدجواد بلاغی|محمدجواد بلاغى]] (م، ۱۳۵۲ ق)، مفسر، فقیه و متکلّم [[شیعه|شیعى]] قرن ۱۴ قمری است. [[تفسیر]] «آلاء الرحمن» از [[تفسیر اجتهادی|تفاسیر اجتهادی]] به زبان عربى، و شامل سه [[سوره]] اوّل [[قرآن مجید]] یعنى [[سوره حمد|فاتحة الکتاب]]، [[سوره بقره|بقره]]، [[سوره آل عمران|آل‌عمران]] و قسمت کمى از [[سوره نساء]] می‌باشد.
  
 +
==مؤلف==
 +
[[محمدجواد بلاغی|محمدجواد بلاغی نجفى]] (۱۲۸۲-۱۳۵۲ ق) متکلم، مفسر، [[فقیه]]، اصولی، شاعر و ادیب [[شیعه]] در قرن ۱۴ هجری است. او از شاگردان علمای بزرگی چون [[آخوند خراسانی]]، [[آقا رضا همدانی]]، [[محدث نوری|میرزا حسین نوری]]، [[میرزا محمدتقی شیرازی]] و [[شیخ محمدطه نجف]] بوده است.
 +
 +
بلاغی روحانی بیدار و آگاهی بود که در پی استقلال‌طلبی کشور [[عراق]] از یوغ استعمار انگلیس، در جرگه [[جهاد]] و دفاع از ثغور اسلامی حضور یافت و به صف مجاهدان پیوست.
 +
 +
آثار علامه بلاغی در زمینه های [[فقه]]، [[تفسیر]]، [[تاریخ]]، [[اصول فقه]]، عقاید و رد [[یهود]] و نصارا و مادیون و [[بابیه|بابیت]] و [[بهائیت]] تدوین یافته است. برخی از تألیفات ایشان عبارتند از: آلاء الرحمن فى تفسیر القرآن، الهدی الی دین المصطفی، التوحید و التثلیت، اعاجیب الاکاذیب، انوار الهدی، البلاغ المبین و نصایح الهدی.
 +
 +
==انگیزه تألیف==
 +
 +
[[محمدجواد بلاغی|محمدجواد بلاغى]]، انگیزه و چگونگى نگارش این [[تفسیر]] را در نامه‌اى به شاگرد خود، میرزا على اردوبادى غروى (متوفی ۱۳۸۰ ق)، بدین شرح بیان کرده است: «به توفیق خدا... از [[ماه ذی الحجه|ذی الحجه]] ۱۳۴۹ق (آوریل ۱۹۳۱ م) به تألیف تفسیرى درباره [[قرآن کریم]]، موافق اصول علم و مذهب [[شیعه]] شروع کردم، زیرا که من دیدم اهمّ تفاسیر نزد ما، مثل [[التبیان فی تفسیر القرآن (کتاب)|التبیان]] و [[مجمع البیان (کتاب)|مجمع البیان]]، در لغت و [[صرف]] کلمه و [[قراءات قرآن|قرائات]]، و تفاسیر امثال عطا و مجاهد... و اشباههم بسیار بیانات کرده‌اند و... [[سید هاشم بحرانی|بحرانى]]... [[احادیث]] را بدون تحقیقى در آنها نقل مى‌کند و در مزایاى قرآن شریف بیاناتى نمى‌نماید.»
 +
 +
علامه بلاغی با توجه به این دید انتقادى است که خود به پرداختن تفسیرى دست مى‌زند تا در عین اختصار، حق مطلب را در تبیین و تفسیر مفاهیم و معارف قرآنى ادا کند.
 +
 +
از این تفسیر مجموعا ۲ جزء در یک مجلد چاپ شده است که تا [[آیه 57 سوره نساء|آیه ۵۷ سوره نساء]] را شامل است. در پایان جزء دوم، [[آیه 6 سوره مائده|آیه ۶  سوره مائده]] نیز تفسیر شده است.
 +
 +
==روش تفسیر==
 +
 +
تفسیر «آلاء الرحمن» داراى مقدمه‌اى است که مطالبى بدین شرح در آن بررسى شده است: حقیقت [[معجزه|اعجاز]]، دلالت آن بر حقانیت پیامبران، تنوّع معجزات، فلسفه فرستادن [[قرآن]] به عنوان یک [[معجزه]] براى اعراب [[جاهلیت|جاهلى]]، امتیاز قرآن بر دیگر معجزات از جهات گوناگون (تاریخى، استدلالى، نداشتن تضاد و تناقض، تشریع یک نظام اجتماعى عادلانه، اشتمال آن بر [[اخلاق]] و علم غیب و جز آن)، چگونگى [[جمع قرآن|جمع‌آورى قرآن]] در یک مصحف و زمان آن، عدم [[تحریف قرآن|تحریف]] لفظى قرآن به ویژه از دیدگاه شیعه [[امامیه|امامى]]، اختلاف [[قراءات قرآن|قرائات]]، نیاز به تفسیر قرآن و شرایط و شئون آن، نقد تفسیرهایى چون [[الدر المنثور فی التفسیر بالمأثور (کتاب)|الدر المنثور]] و [[الکشاف عن حقائق غوامض التنزیل (کتاب)|الکشاف]]، بحث [[عام و خاص]] و ادراک عقلى و قلبى.
 +
 +
تفسیر آلاء الرحمن مشتمل بر مطالب متنوعى است که از جمله آنهاست: بقاء نفس پس از [[مرگ]]، [[شفاعت]]، [[جبر]] و [[اختیار|اختیار]]، [[تعدد زوجات]] در [[اسلام]]، [[آیات محکم و متشابه|محکمات و متشابهات]]، وضع [[انجیل|انجیلها]]، نبوّت [[حضرت عیسی علیه السلام|حضرت مسیح]]، [[امر به معروف و نهى از منکر]]، میراث [[کلاله|کلاله]]، مسائل عول و تعصیب، میراث [[پیامبر اسلام|پیامبر]] (ص)، [[ازدواج موقت]]، حرمت [[شراب خواری|می‌گسارى]] و سابقه آن در ادیان پیشین، [[تیمم|تیمّم]] و [[وضو]].
 +
 +
مؤلف این تفسیر، از بحثهاى خشک علمى، [[علم لغت|لغوى]]، [[منطق|منطقى]]، [[فلسفه|فلسفى]] و [[علم کلام|کلامى]] پرهیز کرده است، ولى گاهى، با بهره‌گیرى از روش مزجى در زمینه‌هاى گوناگون، از فلسفه و لغت و [[احادیث]]<nowiki/>براى تبیین یک مفهوم استفاده کرده است.
 +
 +
مؤلف، برخى از مآخذى را که در نگاشتن این تفسیر مورد استفاده وى بوده، در مقدمه یاد کرده است. مفسّران پس از وى در [[ایران]] نیز از پژوهشهاى او بهره گرفته‌اند.
 +
==منابع==
 +
* [[نرم افزار جامع تفاسیر نور|نرم افزار جامع التفاسیر نور]]، مرکز تحقیقات کامپیوتری علوم اسلامی.
 +
{{سنجش کیفی
 +
|سنجش=شده
 +
|شناسه= خوب
 +
|عنوان بندی مناسب= خوب
 +
|کفایت منابع و پی نوشت ها= خوب
 +
|رعایت سطح مخاطب عام= خوب
 +
|رعایت ادبیات دانشنامه ای= خوب
 +
|جامعیت= خوب
 +
|رعایت اختصار= خوب
 +
|سیر منطقی= خوب
 +
|کیفیت پژوهش= خوب
 +
|رده= دارد
 +
}}
 
{{تفسیر قرآن}}
 
{{تفسیر قرآن}}
[[رده: تفاسیر]]
+
[[رده: تفاسیر]][[رده: تفاسیر اجتهادی]][[رده: تفسیرهای شیعه]]
 
+
[[رده: مقاله های مرتبط به دانشنامه]]
==پیوندها==
 
==دسترسی به متن منبع در کتابخانه دیجیتال موسسه اهل البیت (ع)==
 
[ http://lib.ahlolbait.com/parvan/resource/39129/آلاء-الرحمن-في-تفسير-القرآن]
 

نسخهٔ کنونی تا ‏۱۰ اوت ۲۰۲۴، ساعت ۱۲:۱۱


آلاء الرحمن في تفسير القرآن.jpg
نویسنده محمدجواد بلاغی
موضوع تفاسير شيعه
زبان عربی
تعداد جلد ۲

آلاءالرحمن فی تفسير القرآن

«آلاءُ الرحمن فى تفسیر القرآن»، تألیف محمدجواد بلاغى (م، ۱۳۵۲ ق)، مفسر، فقیه و متکلّم شیعى قرن ۱۴ قمری است. تفسیر «آلاء الرحمن» از تفاسیر اجتهادی به زبان عربى، و شامل سه سوره اوّل قرآن مجید یعنى فاتحة الکتاب، بقره، آل‌عمران و قسمت کمى از سوره نساء می‌باشد.

مؤلف

محمدجواد بلاغی نجفى (۱۲۸۲-۱۳۵۲ ق) متکلم، مفسر، فقیه، اصولی، شاعر و ادیب شیعه در قرن ۱۴ هجری است. او از شاگردان علمای بزرگی چون آخوند خراسانی، آقا رضا همدانی، میرزا حسین نوری، میرزا محمدتقی شیرازی و شیخ محمدطه نجف بوده است.

بلاغی روحانی بیدار و آگاهی بود که در پی استقلال‌طلبی کشور عراق از یوغ استعمار انگلیس، در جرگه جهاد و دفاع از ثغور اسلامی حضور یافت و به صف مجاهدان پیوست.

آثار علامه بلاغی در زمینه های فقه، تفسیر، تاریخ، اصول فقه، عقاید و رد یهود و نصارا و مادیون و بابیت و بهائیت تدوین یافته است. برخی از تألیفات ایشان عبارتند از: آلاء الرحمن فى تفسیر القرآن، الهدی الی دین المصطفی، التوحید و التثلیت، اعاجیب الاکاذیب، انوار الهدی، البلاغ المبین و نصایح الهدی.

انگیزه تألیف

محمدجواد بلاغى، انگیزه و چگونگى نگارش این تفسیر را در نامه‌اى به شاگرد خود، میرزا على اردوبادى غروى (متوفی ۱۳۸۰ ق)، بدین شرح بیان کرده است: «به توفیق خدا... از ذی الحجه ۱۳۴۹ق (آوریل ۱۹۳۱ م) به تألیف تفسیرى درباره قرآن کریم، موافق اصول علم و مذهب شیعه شروع کردم، زیرا که من دیدم اهمّ تفاسیر نزد ما، مثل التبیان و مجمع البیان، در لغت و صرف کلمه و قرائات، و تفاسیر امثال عطا و مجاهد... و اشباههم بسیار بیانات کرده‌اند و... بحرانى... احادیث را بدون تحقیقى در آنها نقل مى‌کند و در مزایاى قرآن شریف بیاناتى نمى‌نماید.»

علامه بلاغی با توجه به این دید انتقادى است که خود به پرداختن تفسیرى دست مى‌زند تا در عین اختصار، حق مطلب را در تبیین و تفسیر مفاهیم و معارف قرآنى ادا کند.

از این تفسیر مجموعا ۲ جزء در یک مجلد چاپ شده است که تا آیه ۵۷ سوره نساء را شامل است. در پایان جزء دوم، آیه ۶ سوره مائده نیز تفسیر شده است.

روش تفسیر

تفسیر «آلاء الرحمن» داراى مقدمه‌اى است که مطالبى بدین شرح در آن بررسى شده است: حقیقت اعجاز، دلالت آن بر حقانیت پیامبران، تنوّع معجزات، فلسفه فرستادن قرآن به عنوان یک معجزه براى اعراب جاهلى، امتیاز قرآن بر دیگر معجزات از جهات گوناگون (تاریخى، استدلالى، نداشتن تضاد و تناقض، تشریع یک نظام اجتماعى عادلانه، اشتمال آن بر اخلاق و علم غیب و جز آن)، چگونگى جمع‌آورى قرآن در یک مصحف و زمان آن، عدم تحریف لفظى قرآن به ویژه از دیدگاه شیعه امامى، اختلاف قرائات، نیاز به تفسیر قرآن و شرایط و شئون آن، نقد تفسیرهایى چون الدر المنثور و الکشاف، بحث عام و خاص و ادراک عقلى و قلبى.

تفسیر آلاء الرحمن مشتمل بر مطالب متنوعى است که از جمله آنهاست: بقاء نفس پس از مرگ، شفاعت، جبر و اختیار، تعدد زوجات در اسلام، محکمات و متشابهات، وضع انجیلها، نبوّت حضرت مسیح، امر به معروف و نهى از منکر، میراث کلاله، مسائل عول و تعصیب، میراث پیامبر (ص)، ازدواج موقت، حرمت می‌گسارى و سابقه آن در ادیان پیشین، تیمّم و وضو.

مؤلف این تفسیر، از بحثهاى خشک علمى، لغوى، منطقى، فلسفى و کلامى پرهیز کرده است، ولى گاهى، با بهره‌گیرى از روش مزجى در زمینه‌هاى گوناگون، از فلسفه و لغت و احادیثبراى تبیین یک مفهوم استفاده کرده است.

مؤلف، برخى از مآخذى را که در نگاشتن این تفسیر مورد استفاده وى بوده، در مقدمه یاد کرده است. مفسّران پس از وى در ایران نیز از پژوهشهاى او بهره گرفته‌اند.

منابع

***
تفسیر قرآن
درباره تفسیر قرآن: تفسیر قرآن -تاریخ تفسیر - روشهای تفسیری قرآن
اصطلاحات: اسباب نزول -اسرائیلیات -سیاق آیات
شاخه های تفسیر قرآن:

تفسیر روایی (تفاسیر روایی) • تفسیر اجتهادی (تفاسیر اجتهادی) • تفسیر فقهی ( تفاسیر فقهی) • تفسیر ادبی ( تفاسیر ادبی) • تفسیر تربیتی ( تفاسیر تربیتی) • تفسیر كلامی ( تفاسیر كلامی) • تفسیر فلسفی ( تفاسیر فلسفی ) • تفسیر عرفانی (تفاسیر عرفانی ) • تفسیر علمی (تفاسیر علمی)

روشهای تفسیری قرآن:
تفاسیر به تفکیک مذهب مولف: