النوادر (راوندی) (کتاب): تفاوت بین نسخه‌ها

از دانشنامه‌ی اسلامی
پرش به ناوبری پرش به جستجو
جز
جز (مهدی موسوی صفحهٔ نوادر راوندی (کتاب) را به النوادر (راوندی) (کتاب) منتقل کرد)
 
(۹ نسخه‌ٔ میانی ویرایش شده توسط ۶ کاربر نشان داده نشده)
سطر ۱: سطر ۱:
== مولف ==
+
{{مشخصات کتاب
'''نام:'''
 
  
سید جلیل ابوالرضاء ضیاء الدین فضل الله بن علی بن عبدالله راوندی (م 571 یا 573 ق).
+
|عنوان=
  
'''شرح حال:'''
+
|تصویر= [[پرونده:نوادر راوندی.jpg|240px|وسط]]
  
وی از علمای نام آور و بزرگ [[شیعه]] در قرن ششم هجری بشمار می آید. او در یکی از شهرهای اطراف کاشان به نام راوند و در خانواده ای علاقه مند به خاندان محمد و آل محمد صلی الله علیه و آله به دنیا آمد. از همان کودکی آیین مهرورزی و محبت به [[اهل بیت]] علیهم السلام را فراگرفت و تشنه چشمه زلال و آب گوارای علوم و معارف خاندان [[عصمت]] و [[طهارت]] گردید.
+
|نویسنده= سید فضل الله راوندى
  
سید فضل الله راوندی، شخصیتی فاضل، دانشمند، بزرگوار، رئیس مذهب و از برجسته ترین علمای دوران خود بشمار می رفت. او شخصیتی ادیب و توانا بود که دیوان شعری نیز از او به یادگار مانده است. راوندی از مشایخ [[ابن شهر آشوب]]، منتخب الدین بن بابویه، شیخ محمد بن حسن طوسی (پدر خواجه نصیرالدین طوسی) و بیشتر علمای بزرگ دوران خود بود. نام او پیوسته در کتاب های تراجم و علم رجال با احترام یاد می شود و شخصیت ایشان مورد احترام علمای شیعه است.
+
|موضوع= احاديث‌ اخلاقی - فقهی
  
'''استادان:'''
+
|زبان= عربی
  
امام شهید عبدالواحد بن اسماعیل رویانی، سید ابوالبرکات محمد بن اسماعیل حسینی مشهدی، سید مرتضی بن سید داعی حسینی، ابوالحرب بن سید داعی حسینی، سید علی بن ابوطالب حسنی، شیخ حسین بن محمد بن عبدالوهاب بغدادی، علی بن علی بن عبدالصمد، ابو عبدالله جعفر بن محمد بن علی بن حسین مقری نیشابوری.
+
|تعداد جلد= ۱
  
'''شاگردان:'''
+
|عنوان افزوده1=
  
ابن شهر آشوب مازندرانی، شیخ منتخب الدین بن بابویه قمی، شیخ محمد بن حسن طوسی، سید ناصرالدین ابوالمعانی محمد بن حسین بن محمد حمدانی، شیخ قوام الدین بحرانی، شیخ تاج الدین محمد بن محمد سعیدی.
+
|افزوده1=
  
'''تألیفات:'''
+
|عنوان افزوده2=
  
النوادر، ضوء الشهاب فی شرح الشهاب، الأربعین فی الأحادیث، التفسیر، دیوان اشعار.
+
|افزوده2=
  
 +
|لینک= [http://lib.ahlolbait.com/parvan/resource/78916/ النوادر]
  
== چکیده کتاب ==
+
}}کتاب '''«النوادر»''' تألیف [[سید فضل الله راوندى|سید فضل الله راوندی]] (م، ۵۷۱ ق)، شامل روایاتی [[اخلاق|اخلاقى]] و [[فقه|فقهى]] است که از طریق [[ائمه اطهار|ائمه]] علیهم‌السلام از [[رسول خدا]] صلی الله علیه وآله روایت شده است. می‌توان «النوادر» راوندی را به عنوان گلچین و خلاصه کتاب «[[الجعفریات (کتاب)|الجعفریات]]» اثر [[محمد بن اشعث کوفی]] برشمرد.
  
مولف در این کتاب 56 صفحه‌ای مجموعه روایاتی را که از طریق ائمه علیهم السلام از حضرت [[رسول خدا]] صلی الله علیه و آله روایت شده، آورده است. این روایات شامل موضوعات گوناگونی است؛ مانند [[صدقه]]، [[حسن خلق]]، [[جهاد]]، [[صفات حسنه]]، [[امر به معروف و نهی از منکر]] و بسیاری از مستحبات.
+
==مؤلف==
  
== سند کتاب ==
+
[[سید فضل الله راوندى|سید فضل الله بن علی بن عبدالله راوندی]] (۵۷۱-۴۸۳ ق) از علمای بزرگ [[شیعه]] در قرن ششم هجری و از شاگردان [[شیخ طبرسی]] است.
  
راوندی در آغاز این کتاب سند خود را به روایات کتاب که یک سند بیشتر نیست می‌آورد، سپس با اشاره به آن سند متن روایات را نقل می‌کند. ایشان بدین ترتیب خواننده را از خواندن اسناد طولانی تکراری آسوده ساخته، بدون آنکه از اعتبار واستناد آن روایات چیزی کاسته و یا آنها را به روایات مرسله مبدل سازد.
+
سید فضل الله راوندی، شخصیتی فاضل، ادیب، بزرگوار، رئیس مذهب و از برجسته ترین علمای دوران خود بشمار می رفت. راوندی از [[مشایخ]] [[ابن شهر آشوب]]، [[شیخ منتجب الدین رازی|منتجب الدین رازی]]، شیخ محمد بن حسن طوسی (پدر [[خواجه نصیرالدین طوسی]]) بود. نام او پیوسته در کتاب های تراجم و [[علم رجال]] با احترام یاد می شود و شخصیت ایشان مورد احترام علمای شیعه است.
  
سند کتاب چنین است: ابوالمحاسن عبدالواحد بن اسماعیل بن احمد رویانی، از ابوعبدالله محمد بن حسن تمیمی بکری حاجی، از ابومحمد سهل بن احمد دیباجی، از ابوعلی محمد بن محمد بن اشعث کوفی، از موسی بن اسماعیل بن موسی بن جعفر علیه السلام، از اسماعیل بن موسی بن جعفر علیه السلام، او از پدرش موسی بن جعفر علیه السلام و امام هفتم نیز از پدرانش و آنان از حضرت رسول خدا صلی الله علیه و آله نقل کرده اند.
+
علاوه بر «النوادر»، برخی آثار دیگر او عبارتند از: ضوء الشهاب فی شرح الشهاب، الأربعین فی الأحادیث، التفسیر، دیوان اشعار.
  
 +
==معرفی کتاب==
 +
راوندی در آغاز این کتاب [[سند حدیث|سند]] خود را به روایات کتاب که یک سند بیشتر نیست می‌آورد، سپس با اشاره به آن سند، متن روایات را نقل می‌کند. ایشان بدین ترتیب خواننده را از خواندن اسناد طولانی تکراری آسوده ساخته، بدون آنکه از اعتبار و استناد آن روایات چیزی کاسته و یا آنها را به روایات مرسله مبدل سازد.
  
== ارزش و اعتبار ==
+
سند کتاب چنین است: ابوالمحاسن عبدالواحد بن اسماعیل بن احمد رویانی، از ابوعبدالله محمد بن حسن تمیمی بکری حاجی، از ابومحمد سهل بن احمد دیباجی، از [[محمد بن اشعث کوفی|ابوعلی محمد بن محمد بن اشعث کوفی]]، از موسی بن اسماعیل بن موسی بن جعفر علیه السلام، از اسماعیل بن موسی بن جعفر علیه السلام، او از پدرش [[امام موسی کاظم علیه السلام|موسی بن جعفر]] علیه السلام و ایشان نیز از پدرانش و آنان از حضرت [[پیامبر اسلام|رسول خدا]] صلی الله علیه و آله نقل کرده اند.
  
با توجه به آنچه که بیان شد نوادر تقریبا به عنوان گلچین اشعثیات است، با نظر بر اینکه کتاب اشعثیات از کتابهای قدیمی ومعتبر شناخته شده شیعه است و اصحاب و علمای شیعه نیز بسیار بر روایات آن استناد و اعتماد کرده‌اند و با توجه بر اینکه‌، کتاب اشعثیات از اصول اولیه شیعه به شمار می‌آید و علمای بزرگ شیعه در طول تاریخ در اجازات روایی روایت آن را نیز به یکدیگر اجازه داده‌اند ارزش و اعتبار نوادر نیز روشن می‌گردد، زیرا همچنانکه یادآور گشتیم النوادر تقریبا به عنوان گلچین اشعثیات می‌باشد.
+
مؤلف در این کتاب ۵۶ صفحه‌ای، مجموعه روایاتی را که از طریق [[ائمه اطهار|ائمه]] علیهم السلام از حضرت [[رسول خدا]] صلی الله علیه و آله روایت شده، آورده است. بیشتر [[حدیث|احادیث]] این کتاب، [[اخلاق|اخلاقى]] ـ [[فقه|فقهى]] است و در یک نگاه اجمالى مى توان آنها را در ابواب زیر، خلاصه کرد: [[علم]]، [[ایمان|ایمان]] و [[کفر|کفر]]، [[طهارت]]، [[نماز|صلاة]]، [[جهاد]]، [[زکات|زکاة]]، [[روزه|صوم]]، [[حدود‌‌‌‌|حدود]]، [[ازدواج|نکاح]] و آداب العشرة.
بر این اساس است که این کتاب در طول هزار سال پیوسته مورد توجه علما و بزرگان شیعه وسنی قرار گرفته و از ارزش و اعتبار خاصی برخوردار بوده است.
 
  
 +
==اعتبار کتاب==
  
== وضعیت نشر ==
+
با توجه به آنکه «النوادر» راوندی، تقریبا به عنوان گلچین کتاب «[[الجعفریات (کتاب)|الجعفریات]]» یا «الأشعثیات» تألیف [[محمد بن اشعث کوفی]] می باشد، و با نظر بر اینکه کتاب الاشعثیات از کتابهای قدیمی و معتبر شناخته شده و از [[اصول اربعمائه‌‌‌|اصول]] اولیه [[شیعه]] به شمار می‌آید و اصحاب و علمای شیعه نیز بسیار بر روایات آن استناد و اعتماد کرده‌اند و در طول تاریخ در اجازات روایی روایت آن را نیز به یکدیگر [[اجازه (علم الحدیث)|اجازه]] داده‌اند، ارزش و اعتبار «النوادر» نیز روشن می‌گردد.
 
 
 
 
این کتاب در یک جلد به زبان عربی به همت مؤسسه [[دارالحدیث]] قم، در سال 1377 ش، منتشر شده است.
 
 
 
  
 +
بر این اساس است که این کتاب در طول هزار سال، پیوسته مورد توجه علما و بزرگان شیعه و [[اهل سنت|سنی]] قرار گرفته و از ارزش و اعتبار خاصی برخوردار بوده است.
 
==منابع==
 
==منابع==
 
+
*[http://daneshnameh.roshd.ir/mavara/mavara-index.php?page=%D9%86%D9%88%D8%A7%D8%AF%D8%B1%20%D8%B1%D8%A7%D9%88%D9%86%D8%AF%DB%8C&SSOReturnPage=Check&Rand=0 "نوادر راوندی" فاطمه پورزاد، سایت دانشنامه رشد]، تاریخ بازیابی: ۱۲ دی ۱۳۹۱.
[http://daneshnameh.roshd.ir/mavara/mavara-index.php?page=%D9%86%D9%88%D8%A7%D8%AF%D8%B1%20%D8%B1%D8%A7%D9%88%D9%86%D8%AF%DB%8C&SSOReturnPage=Check&Rand=0 فاطمه پورزاد، نوادر راوندی سایت دانشنامه رشد]، تاریخ بازیابی:12 دیماه 1391
+
*کتابشناسی تفصیلی مذاهب اسلامی، محمدرضا ضمیری، صفحه ۳۷۷.
 
+
*"نوادر راوندی"، علوم حدیث، به کوشش صادق حائرى جم، ش ۱۰، تازه هاى نشر.
محمدرضا ضميري، کتابشناسي تفصيلي مذاهب اسلامي، صفحه 377
+
[[رده:منابع حدیثی]][[رده:منابع فقه روایی]][[رده:کتاب‌های اخلاق اسلامی]]
 
+
{{حدیث}}
 
 
==پیوندها==
 
 
 
* '''[http://lib.ahlolbait.ir/parvan/resource.do?action=resource&id=39447&scope=Z-ljg0Zl-MuoaJcIE1Tm7Nvmotasf8ds&flowLastAction=view&from=search&query=%D8%A7%D9%84%D9%86%D9%88%D8%A7%D8%AF%D8%B1&field=&collectionPID=0&lang=&count=20&execute=true کتاب النوادر]'''
 
 
 
[[رده:منابع حدیثی]]
 

نسخهٔ کنونی تا ‏۱۰ فوریهٔ ۲۰۲۴، ساعت ۱۳:۵۷

نوادر راوندی.jpg
نویسنده سید فضل الله راوندى
موضوع احاديث‌ اخلاقی - فقهی
زبان عربی
تعداد جلد ۱

النوادر

کتاب «النوادر» تألیف سید فضل الله راوندی (م، ۵۷۱ ق)، شامل روایاتی اخلاقى و فقهى است که از طریق ائمه علیهم‌السلام از رسول خدا صلی الله علیه وآله روایت شده است. می‌توان «النوادر» راوندی را به عنوان گلچین و خلاصه کتاب «الجعفریات» اثر محمد بن اشعث کوفی برشمرد.

مؤلف

سید فضل الله بن علی بن عبدالله راوندی (۵۷۱-۴۸۳ ق) از علمای بزرگ شیعه در قرن ششم هجری و از شاگردان شیخ طبرسی است.

سید فضل الله راوندی، شخصیتی فاضل، ادیب، بزرگوار، رئیس مذهب و از برجسته ترین علمای دوران خود بشمار می رفت. راوندی از مشایخ ابن شهر آشوب، منتجب الدین رازی، شیخ محمد بن حسن طوسی (پدر خواجه نصیرالدین طوسی) بود. نام او پیوسته در کتاب های تراجم و علم رجال با احترام یاد می شود و شخصیت ایشان مورد احترام علمای شیعه است.

علاوه بر «النوادر»، برخی آثار دیگر او عبارتند از: ضوء الشهاب فی شرح الشهاب، الأربعین فی الأحادیث، التفسیر، دیوان اشعار.

معرفی کتاب

راوندی در آغاز این کتاب سند خود را به روایات کتاب که یک سند بیشتر نیست می‌آورد، سپس با اشاره به آن سند، متن روایات را نقل می‌کند. ایشان بدین ترتیب خواننده را از خواندن اسناد طولانی تکراری آسوده ساخته، بدون آنکه از اعتبار و استناد آن روایات چیزی کاسته و یا آنها را به روایات مرسله مبدل سازد.

سند کتاب چنین است: ابوالمحاسن عبدالواحد بن اسماعیل بن احمد رویانی، از ابوعبدالله محمد بن حسن تمیمی بکری حاجی، از ابومحمد سهل بن احمد دیباجی، از ابوعلی محمد بن محمد بن اشعث کوفی، از موسی بن اسماعیل بن موسی بن جعفر علیه السلام، از اسماعیل بن موسی بن جعفر علیه السلام، او از پدرش موسی بن جعفر علیه السلام و ایشان نیز از پدرانش و آنان از حضرت رسول خدا صلی الله علیه و آله نقل کرده اند.

مؤلف در این کتاب ۵۶ صفحه‌ای، مجموعه روایاتی را که از طریق ائمه علیهم السلام از حضرت رسول خدا صلی الله علیه و آله روایت شده، آورده است. بیشتر احادیث این کتاب، اخلاقى ـ فقهى است و در یک نگاه اجمالى مى توان آنها را در ابواب زیر، خلاصه کرد: علم، ایمان و کفر، طهارت، صلاة، جهاد، زکاة، صوم، حدود، نکاح و آداب العشرة.

اعتبار کتاب

با توجه به آنکه «النوادر» راوندی، تقریبا به عنوان گلچین کتاب «الجعفریات» یا «الأشعثیات» تألیف محمد بن اشعث کوفی می باشد، و با نظر بر اینکه کتاب الاشعثیات از کتابهای قدیمی و معتبر شناخته شده و از اصول اولیه شیعه به شمار می‌آید و اصحاب و علمای شیعه نیز بسیار بر روایات آن استناد و اعتماد کرده‌اند و در طول تاریخ در اجازات روایی روایت آن را نیز به یکدیگر اجازه داده‌اند، ارزش و اعتبار «النوادر» نیز روشن می‌گردد.

بر این اساس است که این کتاب در طول هزار سال، پیوسته مورد توجه علما و بزرگان شیعه و سنی قرار گرفته و از ارزش و اعتبار خاصی برخوردار بوده است.

منابع