مقاله بدون شناسه یا دارای شناسه ضعیف است
عنوان بندی ضعیف
مقاله مورد سنجش قرار گرفته است

بیعت عقبه: تفاوت بین نسخه‌ها

از دانشنامه‌ی اسلامی
پرش به ناوبری پرش به جستجو
 
(۶ نسخه‌ٔ میانی ویرایش شده توسط ۴ کاربر نشان داده نشده)
سطر ۱: سطر ۱:
−
{{مدخل دائرة المعارف|[[دانشنامه جهان اسلام]]}}
+
{{خوب}}
 +
«بیعت عقبه»، نام دو بیعت مردم [[یثرب]] با [[رسول خدا]] (صلی الله علیه وآله) در مکانی به نام «عقبه» در نزدیک [[مکه]] هنگام مراسم [[حج]]، در سال دوازدهم و سیزدهم [[مبعث حضرت محمد صلی الله علیه و آله|بعثت]] است. این بیعت زمینه‌ساز [[هجرت پیامبر اسلام به مدینه|هجرت پیامبر]] از مکه به یثرب (مدینه) گشت.
  
−
بیعت عقبه (یا بیعة العقبة)، نام دو بیعت مردم یثرب با [[رسول خدا]] صلی الله علیه و آله و سلم. عقبه به معنای گریوه یا گردنه  راهی است که از آن به بالای کوه می روند. محل وقوع دو بیعت، گریوه ای است میان منی و مکه نزدیک منی و پس از واقصه که در آنجا آبی از آنِ بنی عکرمه وجود داشته است. فاصله آن با مکه حدود پنج کیلومتر است.<ref>یاقوت حموی، ج3، ص692ـ693.</ref>
+
== چگونگی بیعت عقبه ==
 +
«عقبه» به معنای گردنه، راهی است که از آن به بالای کوه می روند. محل وقوع دو بیعت، گردنه ای است میان مِنی و مکه و پس از [[واقصه]] که در آنجا آبی از آنِ بنی عکرمه وجود داشته است. فاصله آن با مکه حدود پنج کیلومتر است.<ref>یاقوت حموی، معجم البلدان، ج۳، ص۶۹۲ـ۶۹۳.</ref>
  
−
چون ابوطالب و خدیجه (در سال دهم بعثت) از دنیا رفتند، رسول خدا صلی الله علیه و آله و سلم از یک سو کسی را که از او حمایت کند ، نداشت و از سوی دیگر سختگیری مشرکان بر او بیشتر شده بود.<ref>طبری، ج2، ص343ـ344؛ ابن هشام، ج1، ص280؛ حسن ابراهیم حسن، ج1، ص91.</ref>  
+
چون [[ابوطالب علیه السلام|ابوطالب]] و [[خدیجه کبری|خدیجه]] در سال دهم [[بعثت]] از دنیا رفتند، رسول خدا صلی الله علیه و آله از یک سو کسی را که از او حمایت کند، نداشت و از سوی دیگر سختگیری مشرکان بر او بیشتر شده بود.<ref>طبری، تاریخ الطبری، ج۲، ص۳۴۳ـ۳۴۴؛ ابن هشام، السیرة النبویة،ج۱، ص۲۸۰.</ref> در سال یازدهم بعثت، آن حضرت با شش تن از مردم یثرب ([[مدینه]]) روبرو شد. محل این ملاقات را بعضی نزدیک آن عقبه<ref>یاقوت حموی، معجم البلدان، ج۳، ص۶۹۳؛ طبری، تاریخ الطبری، ج۲، ص۳۵۳؛ ابن سعد، الطبقات الکبری، ج۱، ص۲۱۸؛ ابن هشام، السیرة النبویة، ج۱، ص۲۸۹.</ref> و بعضی در منی نوشته اند.<ref>ابن سعد، الطبقات الکبری، ج۱، ص۲۱۸</ref> این شش تن از قبیله [[خزرج]] بودند.<ref>قس یاقوت حموی، معجم البلدان، ج۳، ص۶۹۳</ref> رسول خدا از هویّت آنان سؤال کرد و آنها خود را از مردم خزرج معرفی کردند؛ پیامبر پرسید که شما از همپیمانان و دوستان [[یهود|یهودید]] و پاسخ مثبت شنید. سپس با ایشان به گفتگو نشست، [[اسلام]] را بر آنان عرضه داشت و برایشان [[قرآن]] خواند.
  
−
در سال یازدهم بعثت، آن حضرت با شش تن از مردم یثرب (مدینه) روبرو شد. محل این ملاقات را بعضی نزدیک آن عقبه <ref>یاقوت حموی، ج3، ص693؛ طبری، ج2، ص353؛ حسن ابراهیم حسن، ج1، ص94؛ ابن سعد، ج1، ص218؛ ابن هشام، ج1، ص289؛ بلاذری، ج1، ص275.</ref> و بعضی در منی نوشته اند.<ref>ابن سعد، همانجا.</ref>
+
اطلاعات پراکنده ای که مردم یثرب از یهودیان درباره ظهور پیامبری در [[مکه]] بدست آورده بودند، موجب توجه آنان به [[حضرت محمد]] صلی الله علیه و آله شد و این امید را ایجاد کرد که با حضور ایشان در یثرب بتوانند از ادامه دشمنی و جنگ بین دو قبیله [[اوس و خزرج]] پیشگیری کنند. اینان چون به مدینه بازگشتند، داستان ظهور پیغمبر را با مردم گفتند.
  
−
این شش تن از قبیلة خزرج بودند.<ref>قس یاقوت حموی، همانجا.</ref> رسول خدا از هویّت آنان سؤال کرد و آنها خود را از مردم خزرج معرفی کردند؛ پیامبر پرسید که شما از همپیمانان و دوستان یهودید و پاسخ مثبت شنید. سپس با ایشان به گفتگو نشست، اسلام را بر آنان عرضه داشت و برایشان قرآن خواند.
+
در این‌که این مرحله از ایمان آوردن برخی اهالی مدینه را پیمان عقبه بدانیم یا نه؟ اختلاف نظر وجود دارد؛ برخی از مورّخان پیمان‌های عقبه را سه مورد دانسته که این مرحله را عقبه اولی و دو بیعت بعدی را عقبه دوم و سوم دانسته‌اند. در مقابل؛ از دیدگاه بسیاری از مورّخان، دو بیعت منعقد شده است و بیعت مذکور مشمول دو عقبه نیست.<ref>ابن هشام، السیرةالنبویة، ج ‏۱، ص ۴۳۱.</ref> به نظر می‌رسد این دیدگاه بهتر ‌باشد؛ زیرا در این مورد، اهل یثرب هیچ تعهدی نسبت به پیامبر(ص) نداشته و تنها اسلام اختیار کردند برخلاف دو مرحله بعد که در هر یک از آنها تعهداتی از طرف آنان مورد پذیرش قرار گرفت.
  
−
اطلاعات پراکنده ای که مردم یثرب از یهودیان درباره ظهور پیامبری در [[مکه]] بدست آورده بودند موجب توجه آنان به حضرت محمد صلی الله علیه و آله شد و این امید را ایجاد کرد که با حضور ایشان در یثرب بتوانند از ادامه دشمنی و جنگ بین دو قبیله اوس و خزرج پیشگیری کنند.<ref>درباره جنگ بین دو قبیله رجوع کنید به بُعاث.</ref> اینان چون به مدینه بازگشتند، داستان ظهور پیغمبر را با مردم گفتند.
+
=== بیعت عقبه اول ===
 +
در سال دوازدهم بعثت نیز در موسم [[حج]]، دوازده تن از هفت خانواده از دو قبیله اوس و خزرج در عقبه با پیغمبر صلی الله علیه و آله دیدار کردند، [[اسلام]] آوردند و با رسول خدا [[بیعت]] نمودند. مضمون بیعت این بود که در پرستش خدا شریکی برای او نگیرند، دزدی و زنا نکنند، فرزندان خود را نکشند، [[بهتان]] نزنند و رسول خدا را در آنچه به خیر و صلاح است، نافرمانی نکنند. اگر بدین بیعت وفا کردند، [[بهشت]] از آن آنان خواهد بود و اگر خلاف نمودند، با خداست که آنان را ببخشد یا عذاب کند. این بیعت همان بیعت عقبه اوّل است.
  
−
در سال دوازدهم بعثت در موسم [[حج]]، دوازده تن از هفت خانواده از دو قبیله اوس و خزرج در عقبه با پیغمبر صلی الله علیه و آله و سلم دیدار کردند، اسلام آوردند و با رسول خدا بیعت نمودند. مضمون بیعت این بود که در پرستش خدا شریکی برای او نگیرند، دزدی و زنا نکنند، فرزندان خود را نکشند، بهتان نزنند و رسول خدا را در آنچه به خیر و صلاح است، نافرمانی نکنند.
+
این بیعت را بیعة النساء نیز گفته اند.<ref>بلاذری، انساب الاشراف، ج۱، ص۲۷۵ـ۲۷۶؛ ابن هشام، السیرة النبویة،ج۱، ص۲۸۹ـ۲۹۱، ۲۹۳؛ ابن سعد، الطبقات الکبری، ج۱، ص۲۲۰؛ طبری، تاریخ الطبری، ج۲، ص۳۵۳ـ۳۵۷.</ref> به قولی از این رو آن را بیعة النساء نامیدند که عفراء، دختر عبید بن ثعلبه، جزو بیعت کنندگان بود و او اولین زنی بود که با پیغمبر صلی الله علیه و آله بیعت کرد.<ref>حسن ابراهیم حسن، تاریخ الاسلام، ج۱، ص۹۵.</ref> ولی ظاهراً این وجه تسمیه بی اساس است زیرا در آن جمع زنی حاضر نبوده است، بلکه چون مضمون بیعت آنان این بود که پیغمبر را مانند یکی از افراد خانواده خود بدانند آن را بیعة النساء نامیدند. همچنین گفته اند که چون قرار بود بین مسلمانان و کفّار جنگی صورت نگیرد و جنگ از شئون مردان است، آن را بیعة النّساء نامیدند.<ref>سهیلی، الروض الانف، ج۴، ص۷۰.</ref> پس از این بیعت بود که رسول خدا مُصعب بن عُمیر را همراه آنان فرستاد تا قرآن تعلیمشان دهد.<ref>طبری، تاریخ الطبری، ج۲، ص۳۵۷؛ ابن سعد، الطبقات الکبری، ج۱، ص۲۲۰؛ ابن هشام، السیرة النبویة، ج۱، ص۲۹۳؛ بلاذری، انساب الاشراف، ج۱، ص۲۷۶.</ref> بعض مورخان فرستادن مصعب را بعد از بیعت دوم نوشته اند.<ref>بلاذری، جمل من انساب الاشراف، ج۱، ص۲۷۷.</ref>
  
−
اگر بدین بیعت وفا کردند، [[بهشت]] از آن آنان خواهد بود و اگر خلاف نمودند، با خداست که آنان را ببخشد یا عذاب کند. این بیعت را بیعة النساء گفته اند.<ref>حسن ابراهیم حسن، ج1، ص94ـ95؛ بلاذری، ج1، ص275ـ276؛ ابن هشام، ج1، ص289ـ291، 293؛ ابن سعد، ج1، ص220؛ طبری، ج2، ص353ـ357.</ref>
+
=== بیعت عقبه دوم ===
−
 
+
در موسم حج سال سیزدهم بعثت، هفتاد مرد یا هفتاد و دو مرد و دو زن در عقبه فراهم آمدند و از آن سو [[عباس بن عبدالمطلب|عباس]]، عموی پیغمبر نیز با رسول خدا حاضر شد. عباس حاضران را گفت: محمد از ماست و تا آنجا که توانسته ایم از او حمایت کرده ایم. اکنون او می خواهد نزد شما بیاید. اگر توان حمایت او را دارید، چه بهتر وگرنه او را نزد ما رها کنید. گفتند: با او بیعت [و عهد] می کنیم که با هر که جنگ کند، بجنگیم و با هر که آشتی کند در آشتی باشیم. از این رو این بیعت، بیعة الحرب نام گرفت. البته عده‌ای از محققان در این‌که این سخن‌گو، عباس عموی پیامبر بوده باشد تردید کرده‌اند؛ زیرا او هنوز مشرک بوده و بعدها در [[جنگ بدر]] علیه سپاه اسلام جنگید.<ref>ر. ک: سید جعفر مرتضی عاملی به نقل از، میرشریفی، سید علی، درسنامه آشنایی با تاریخ اسلام، ص ۱۲۸.</ref>
−
به قولی از این رو آن را بیعة النساء نامیدند که عفراء، دختر عبید بن ثعلبه، جزو بیعت کنندگان بود و او اولین زنی بود که با پیغمبر صلی الله علیه و آله و سلم بیعت کرد.<ref>حسن ابراهیم حسن، ج1، ص95.</ref> ولی ظاهراً این وجه تسمیه بی اساس است زیرا در آن جمع زنی حاضر نبوده است و چون مضمون بیعت آنان این بود که پیغمبر را مانند یکی از افراد خانواده خود بدانند آن را بیعة النساء نامیدند. آنچه درست تر به نظر می رسد آن است که چون قرار بود بین مسلمانان و کفّار جنگی صورت نگیرد و جنگ از شئون مردان است، آن را بیعة النّساء نامیدند.<ref>سهیلی، ج4، ص70.</ref> پس از این بیعت بود که رسول خدا مُصعب، پسر عُمیر را همراه آنان فرستاد تا قرآن تعلیم شان دهد.<ref>طبری، ج2، ص357؛ ابن سعد، همانجا؛ ابن هشام، ج1، ص293؛ بلاذری، ج1، ص276؛ حسن ابراهیم حسن، همانجا.</ref>
 
−
 
 
−
بعض مورخان فرستادن مصعب را بعد از بیعت دوم نوشته اند.<ref>بلاذری، ج1، ص277.</ref> در موسم حج سال سیزدهم بعثت، هفتاد مرد یا هفتاد و دو مرد و دو زن در عقبه فراهم آمدند و از آن سو عباس، عموی پیغمبر نیز با رسول خدا حاضر شد. عباس حاضران را گفت: محمد از ماست و تا آنجا که توانسته ایم از او حمایت کرده ایم. اکنون او می خواهد نزد شما بیاید. اگر توان حمایت او را دارید، چه بهتر وگرنه او را نزد ما رها کنید. گفتند: با او بیعت [و عهد] می کنیم که با هر که جنگ کند، بجنگیم و با هر که آشتی کند در آشتی باشیم.
 
−
 
 
−
از این رو این بیعت، بیعة الحرب نام گرفت. پس از این بیعت بود که رسول خدا دوازده تن از آنان را انتخاب و نقیب مردمشان کرد؛<ref>حسن ابراهیم حسن، ج1، ص96ـ98؛ بلاذری، ج1، ص277ـ278؛ ابن سعد، ج1، ص221ـ222؛ طبری، ج2، ص362ـ363؛ ابن هشام، ج1، ص300ـ301 .</ref> این بیعت، مقدمة هجرت حضرت محمد به یثرب شد.
 
  
 +
پس از این بیعت بود که رسول خدا دوازده تن از آنان را انتخاب و نقیب مردمشان کرد؛<ref>بلاذری، انساب الاشراف، ج۱، ص۲۷۷ـ۲۷۸؛ ابن سعد، الطبقات الکبری، ج۱، ص۲۲۱ـ۲۲۲؛ طبری، تاریخ الطبری، ج۲، ص۳۶۲ـ۳۶۳؛ ابن هشام، السیرة النبویة، ج۱، ص۳۰۰ـ۳۰۱ .</ref> این بیعت که بیعت عقبه دوم بود، مقدمه [[هجرت پیامبر اسلام به مدینه|هجرت پیامبر اسلام]] به یثرب شد.
 +
==پانویس==
 +
{{پانویس}}
 
==منابع==
 
==منابع==
−
* دانشنامه جهان اسلام، جلد 5، ذیل مدخل ''بیعت عقبه (یا بیعة العقبة)'' از سید جعفر شهیدی، در دسترس در  پایگاه دانشنامه جهان اسلام.
+
*"بیعت عقبه"، دانشنامه جهان اسلام، سید جعفر شهیدی، ج۵.
 +
*"پیمان عقبه اول و دوم"، [https://www.islamquest.net/fa/archive/id23636 پایگاه اسلام کوئست].
 +
{{شناختنامه رسول خدا (ص)}}
 +
[[رده:پیامبر اکرم از بعثت تا رحلت]]
 +
[[رده: تاریخ پیامبر اسلام]]
  
−
[[رده:پیامبر اکرم از بعثت تا رحلت]]
+
{{سنجش کیفی
 +
|سنجش=شده
 +
|شناسه= ضعیف
 +
|عنوان بندی مناسب= ضعیف
 +
|کفایت منابع و پی نوشت ها= خوب
 +
|رعایت سطح مخاطب عام= خوب
 +
|رعایت ادبیات دانشنامه ای= خوب
 +
|جامعیت= خوب
 +
|رعایت اختصار= خوب
 +
|سیر منطقی= خوب
 +
|کیفیت پژوهش= خوب
 +
|رده= دارد
 +
}}

نسخهٔ کنونی تا ‏۲۷ مارس ۲۰۲۳، ساعت ۱۱:۵۸

Confirm3.jpg

«بیعت عقبه»، نام دو بیعت مردم یثرب با رسول خدا (صلی الله علیه وآله) در مکانی به نام «عقبه» در نزدیک مکه هنگام مراسم حج، در سال دوازدهم و سیزدهم بعثت است. این بیعت زمینه‌ساز هجرت پیامبر از مکه به یثرب (مدینه) گشت.

چگونگی بیعت عقبه

«عقبه» به معنای گردنه، راهی است که از آن به بالای کوه می روند. محل وقوع دو بیعت، گردنه ای است میان مِنی و مکه و پس از واقصه که در آنجا آبی از آنِ بنی عکرمه وجود داشته است. فاصله آن با مکه حدود پنج کیلومتر است.[۱]

چون ابوطالب و خدیجه در سال دهم بعثت از دنیا رفتند، رسول خدا صلی الله علیه و آله از یک سو کسی را که از او حمایت کند، نداشت و از سوی دیگر سختگیری مشرکان بر او بیشتر شده بود.[۲] در سال یازدهم بعثت، آن حضرت با شش تن از مردم یثرب (مدینه) روبرو شد. محل این ملاقات را بعضی نزدیک آن عقبه[۳] و بعضی در منی نوشته اند.[۴] این شش تن از قبیله خزرج بودند.[۵] رسول خدا از هویّت آنان سؤال کرد و آنها خود را از مردم خزرج معرفی کردند؛ پیامبر پرسید که شما از همپیمانان و دوستان یهودید و پاسخ مثبت شنید. سپس با ایشان به گفتگو نشست، اسلام را بر آنان عرضه داشت و برایشان قرآن خواند.

اطلاعات پراکنده ای که مردم یثرب از یهودیان درباره ظهور پیامبری در مکه بدست آورده بودند، موجب توجه آنان به حضرت محمد صلی الله علیه و آله شد و این امید را ایجاد کرد که با حضور ایشان در یثرب بتوانند از ادامه دشمنی و جنگ بین دو قبیله اوس و خزرج پیشگیری کنند. اینان چون به مدینه بازگشتند، داستان ظهور پیغمبر را با مردم گفتند.

در این‌که این مرحله از ایمان آوردن برخی اهالی مدینه را پیمان عقبه بدانیم یا نه؟ اختلاف نظر وجود دارد؛ برخی از مورّخان پیمان‌های عقبه را سه مورد دانسته که این مرحله را عقبه اولی و دو بیعت بعدی را عقبه دوم و سوم دانسته‌اند. در مقابل؛ از دیدگاه بسیاری از مورّخان، دو بیعت منعقد شده است و بیعت مذکور مشمول دو عقبه نیست.[۶] به نظر می‌رسد این دیدگاه بهتر ‌باشد؛ زیرا در این مورد، اهل یثرب هیچ تعهدی نسبت به پیامبر(ص) نداشته و تنها اسلام اختیار کردند برخلاف دو مرحله بعد که در هر یک از آنها تعهداتی از طرف آنان مورد پذیرش قرار گرفت.

بیعت عقبه اول

در سال دوازدهم بعثت نیز در موسم حج، دوازده تن از هفت خانواده از دو قبیله اوس و خزرج در عقبه با پیغمبر صلی الله علیه و آله دیدار کردند، اسلام آوردند و با رسول خدا بیعت نمودند. مضمون بیعت این بود که در پرستش خدا شریکی برای او نگیرند، دزدی و زنا نکنند، فرزندان خود را نکشند، بهتان نزنند و رسول خدا را در آنچه به خیر و صلاح است، نافرمانی نکنند. اگر بدین بیعت وفا کردند، بهشت از آن آنان خواهد بود و اگر خلاف نمودند، با خداست که آنان را ببخشد یا عذاب کند. این بیعت همان بیعت عقبه اوّل است.

این بیعت را بیعة النساء نیز گفته اند.[۷] به قولی از این رو آن را بیعة النساء نامیدند که عفراء، دختر عبید بن ثعلبه، جزو بیعت کنندگان بود و او اولین زنی بود که با پیغمبر صلی الله علیه و آله بیعت کرد.[۸] ولی ظاهراً این وجه تسمیه بی اساس است زیرا در آن جمع زنی حاضر نبوده است، بلکه چون مضمون بیعت آنان این بود که پیغمبر را مانند یکی از افراد خانواده خود بدانند آن را بیعة النساء نامیدند. همچنین گفته اند که چون قرار بود بین مسلمانان و کفّار جنگی صورت نگیرد و جنگ از شئون مردان است، آن را بیعة النّساء نامیدند.[۹] پس از این بیعت بود که رسول خدا مُصعب بن عُمیر را همراه آنان فرستاد تا قرآن تعلیمشان دهد.[۱۰] بعض مورخان فرستادن مصعب را بعد از بیعت دوم نوشته اند.[۱۱]

بیعت عقبه دوم

در موسم حج سال سیزدهم بعثت، هفتاد مرد یا هفتاد و دو مرد و دو زن در عقبه فراهم آمدند و از آن سو عباس، عموی پیغمبر نیز با رسول خدا حاضر شد. عباس حاضران را گفت: محمد از ماست و تا آنجا که توانسته ایم از او حمایت کرده ایم. اکنون او می خواهد نزد شما بیاید. اگر توان حمایت او را دارید، چه بهتر وگرنه او را نزد ما رها کنید. گفتند: با او بیعت [و عهد] می کنیم که با هر که جنگ کند، بجنگیم و با هر که آشتی کند در آشتی باشیم. از این رو این بیعت، بیعة الحرب نام گرفت. البته عده‌ای از محققان در این‌که این سخن‌گو، عباس عموی پیامبر بوده باشد تردید کرده‌اند؛ زیرا او هنوز مشرک بوده و بعدها در جنگ بدر علیه سپاه اسلام جنگید.[۱۲]

پس از این بیعت بود که رسول خدا دوازده تن از آنان را انتخاب و نقیب مردمشان کرد؛[۱۳] این بیعت که بیعت عقبه دوم بود، مقدمه هجرت پیامبر اسلام به یثرب شد.

پانویس

  1. ↑ یاقوت حموی، معجم البلدان، ج۳، ص۶۹۲ـ۶۹۳.
  2. ↑ طبری، تاریخ الطبری، ج۲، ص۳۴۳ـ۳۴۴؛ ابن هشام، السیرة النبویة،ج۱، ص۲۸۰.
  3. ↑ یاقوت حموی، معجم البلدان، ج۳، ص۶۹۳؛ طبری، تاریخ الطبری، ج۲، ص۳۵۳؛ ابن سعد، الطبقات الکبری، ج۱، ص۲۱۸؛ ابن هشام، السیرة النبویة، ج۱، ص۲۸۹.
  4. ↑ ابن سعد، الطبقات الکبری، ج۱، ص۲۱۸
  5. ↑ قس یاقوت حموی، معجم البلدان، ج۳، ص۶۹۳
  6. ↑ ابن هشام، السیرةالنبویة، ج ‏۱، ص ۴۳۱.
  7. ↑ بلاذری، انساب الاشراف، ج۱، ص۲۷۵ـ۲۷۶؛ ابن هشام، السیرة النبویة،ج۱، ص۲۸۹ـ۲۹۱، ۲۹۳؛ ابن سعد، الطبقات الکبری، ج۱، ص۲۲۰؛ طبری، تاریخ الطبری، ج۲، ص۳۵۳ـ۳۵۷.
  8. ↑ حسن ابراهیم حسن، تاریخ الاسلام، ج۱، ص۹۵.
  9. ↑ سهیلی، الروض الانف، ج۴، ص۷۰.
  10. ↑ طبری، تاریخ الطبری، ج۲، ص۳۵۷؛ ابن سعد، الطبقات الکبری، ج۱، ص۲۲۰؛ ابن هشام، السیرة النبویة، ج۱، ص۲۹۳؛ بلاذری، انساب الاشراف، ج۱، ص۲۷۶.
  11. ↑ بلاذری، جمل من انساب الاشراف، ج۱، ص۲۷۷.
  12. ↑ ر. ک: سید جعفر مرتضی عاملی به نقل از، میرشریفی، سید علی، درسنامه آشنایی با تاریخ اسلام، ص ۱۲۸.
  13. ↑ بلاذری، انساب الاشراف، ج۱، ص۲۷۷ـ۲۷۸؛ ابن سعد، الطبقات الکبری، ج۱، ص۲۲۱ـ۲۲۲؛ طبری، تاریخ الطبری، ج۲، ص۳۶۲ـ۳۶۳؛ ابن هشام، السیرة النبویة، ج۱، ص۳۰۰ـ۳۰۱ .

منابع

  • "بیعت عقبه"، دانشنامه جهان اسلام، سید جعفر شهیدی، ج۵.
  • "پیمان عقبه اول و دوم"، پایگاه اسلام کوئست.
حضرت محمد (صلی الله علیه و آله)
رحمة للعالمین.jpg
رویدادهای مهم زندگی
حمله اصحاب فیل به مکه • سفر پیامبر اکرم به شام • ازدواج با حضرت خدیجه کبری (س) • گذاشتن سنگ حجرالاسود در جای خویش • مبعث • معراج • ولادت حضرت فاطمه سلام الله علیها • رفتن به شعب ابی طالب • عام الحزن•سفر به طائف • هجرت به مدینه • ازدواج حضرت علی (ع) و حضرت فاطمه (س) • غزوه بدر • غزوه احد • غزوه احزاب • صلح حدیبیه • غزوه خیبر • سریه ذات السلاسل • فتح مکه • غزوه حنین • غزوه تبوک • غدیر خم
بستگان
امیرالمؤمنین علی بن ابی طالب (ع) •عبدالله بن عبدالمطلب(س) • عبدالمطلب • ابوطالب(ع) • حمزه بن عبدالمطلب(ع) • عباس بن عبدالمطلب • ابولهب • جعفر طیار • آمنه(س) • فاطمه بنت اسد(س) • خدیجه کبری(س) • حضرت زهرا(س) • امام حسن(ع) • امام حسین(ع) • حضرت زینب(س)
اصحاب
سلمان فارسی • عمار بن یاسر • ابوذر • مقداد • ابوسلمه مخزومی • زيد بن حارثه • عثمان بن مظعون • مصعب بن عمیر • ابوبکر • طلحه • زبیر • عثمان بن عفان • عمر بن خطاب • سعد بن ابی وقاص • عبدالله بن مسعود • اسعد بن زراره • سعد بن معاذ • سعد بن عباده • عثمان بن حنیف • سهل بن حنیف • ابو ایوب انصاری • حذیفة بن یمان• خالد بن سعيد • خزیمة بن ثابت • عبدالله بن رواحه • اویس قرنی • عبدالله بن مسعود • بلال حبشی
مکان های مرتبط
مکه • مدینه • غار حرا • کعبه • شعب ابوطالب • غدیر خم • فدک • بقیع • غار ثور • مسجد قبا • مسجد النبی • مسجد الحرام



برگرفته از «https://wiki.ahlolbait.com/index.php?title=بیعت_عقبه&oldid=145518»
آپارات موسسه اهل البیت علیهم السلام کانال عکس نوشته قرآن و حدیث در اینستاگرام تلگرام قرآن و حدیث کانال قرآن و حدیث در ایتا