المنجد فی اللغة (کتاب): تفاوت بین نسخه‌ها

از دانشنامه‌ی اسلامی
پرش به ناوبری پرش به جستجو
جز (مهدی موسوی صفحهٔ المنجد (کتاب) را به المنجد فی اللغة (کتاب) منتقل کرد)
 
(۳ نسخه‌ٔ میانی ویرایش شده توسط ۳ کاربر نشان داده نشده)
سطر ۱: سطر ۱:
قاموس عربی به عربی المنجد اثر لویس معلوف از معروفترین و پراستفاده ترین قاموسهای زبان عربی تألیف شده در قرن بیستم است و معرَّف اصحاب علم و دانش است.
+
کتاب '''«المُنجِد فی اللغة»''' اثر لویس معلوف (۱۲۸۴-۱۳۶۵ ق)، ادیب و لغوی [[لبنان|لبنانی]]، فرهنگ لغت عربی به عربی است. این کتاب از معروفترین و پراستفاده‌ترین قاموسهای زبان عربی تألیف شده در دوره معاصر است.
 +
{{مشخصات کتاب
  
==نویسنده==
+
|عنوان=
  
لویس معلوف متولد 1876 و متوفی 1946 است. لویس بن نقولا (نیکولا) معلوف مسیحی در شهر زحله لبنان متولد شد و در بیروت و سپس اروپا تحصیل کرد. وی از دانشمندان زبان عربی و از رهبران نهضت تجددخواهی است که به مدت سی سال در مجله «البشیر» مقاله می نوشت.
+
|تصویر=[[پرونده:المنجد.jpg|240px|وسط]]
  
==امتیازات منجد==
+
|نویسنده=ل‍ویس‌ م‍ع‍ل‍وف‌
  
المنجد از جمله فرهنگهای خوش دست و سهل الوصول است که در بین فرهنگهای عربی جدید رواج و رونق زیادی دارد و دارای مدخلهای بسیار است و در بین دیگر فرهنگها از نظر محتوا و نیز تعداد مدخل، فرهنگ برجسته و قابل اعتنایی است. در چاپهای اخیر آن از نظر رنگ و تصاویر و جدولها و انواع نقشه کارهایی برای جذابتر شدن، روی آن انجام گرفته است.
+
|موضوع=واژه‌نامه
  
==انگیزه نگارش==
+
|زبان=عربی
 +
 
 +
|تعداد جلد=۱
 +
 
 +
|عنوان افزوده1=
 +
 
 +
|افزوده1=
 +
 
 +
|عنوان افزوده2=
 +
 
 +
|افزوده2=
 +
 
 +
|لینک=
  
درباره انگیزه تألیف این کتاب، مؤلف می گوید که احساس نیاز می کرد که کتاب قابل دسترس و سهل الوصولی برای دانش آموزان مدارس و دانشجویان تهیه کند که زیاد هم حجیم و ملال آور نباشد و روش فرهنگهای غربی را نیز از نظر روش و متد و وضوح دلالت دارا باشد. لذا برای رسیدن به این هدف شروع به مطالعه و تحقیق در منابع مهم در این باره و نیز مشورت خواهی با اهل علم و ادب و زبان نمود و تلاش فراوان نمود و عبارات و جملات محکم قدما را جمع آوری و فیش برداری نمود و کلماتی را که ارزش زبانی بالایی نداشتند کنار زد.
+
}}
 +
==مؤلف==
  
==روش نگارش==
+
لویس بن نقولا (نیکولا) معلوف متولد ۱۲۸۴ و متوفی ۱۳۶۵ قمری، نویسنده، ادیب و راهب [[مسیحیت|مسیحی]] است که در شهر زحله [[لبنان]] متولد شد و در بیروت و سپس اروپا تحصیل کرد. وی از دانشمندان زبان عربی و از رهبران نهضت تجددخواهی است که به مدت سی سال در مجله «البشیر» مقاله می نوشت.
  
روش ترتیب مدخل های این قاموس بر اساس الفبا و ریشه ای است و در هر مدخل انواع مشتقات مربوط به مدخل مزبور همراه با شواهد زبانی آمده اند. ابتدا شکل مجرد کلمه آمده سپس بابهای مزید و اشتقاقات مختلف و اسمهای مکان و زمان و اسم آلت و اسم فاعل و اسم مفعول و صفت مشبهه و افعل التفضیل و غیره آمده اند. همچنین مولف علائمی اختصاری برای بعضی رموز وضع نموده مانند «فا» برای اسم فاعل و «مف» برای اسم مفعول و «مص» برای مصدر و «م» برای مؤنث و «هـ» برای مفعول و غیره.
+
==انگیزه نگارش==
  
و راهب مسیحی دیگر به نام فرنارد توتل در سال 1956 م پیوستی را به عنوان "المنجد فی الاعلام" به آن افزود که در آن شخصیت های علمی و ادبی سراسر جهان معرفی شده است. این فرهنگ آراسته به تصاویر و نقشه ها می باشد و برای نشان دادن ریشه کلمات از رنگ قرمز بهره گرفته شده است.
+
درباره انگیزه تألیف این کتاب، مؤلف می گوید که احساس نیاز می کرد که کتاب قابل دسترس و سهل الوصولی برای دانش آموزان مدارس و دانشجویان تهیه کند که زیاد هم حجیم و ملال آور نباشد و روش فرهنگهای غربی را نیز از نظر روش و وضوح دلالت دارا باشد. لذا برای رسیدن به این هدف شروع به مطالعه و تحقیق در منابع مهم در این باره و نیز مشورت خواهی با اهل علم و ادب و زبان نمود و تلاش فراوان نمود و عبارات و جملات محکم قدما را جمع آوری و فیش برداری نمود و کلماتی را که ارزش زبانی بالایی نداشتند کنار زد.
  
==نشرو ترجمه==
+
==معرفی کتاب==
  
کتاب برای نخستین بار در سال 1907 تحت عنوان المنجد منتشر شد چاپ این فرهنگ لغت و تدوینش در چاپخانه کاتولیکی لبنان انجام گرفت  ناشر آن دارالمشرق بيروت و محل نشر آن همچنین المكتبة الشرقية در بيروت است. لویس معلوف در چاپهای بعدی تجدید نظرهایی در آن انجام داد و بخش جدیدی با عنوان فرائد الأدب والأقوال السائرة عندالعرب را که حاوی امثال بود، بدان اضافه نمود.
+
المنجد از جمله فرهنگهای خوش دست و سهل الوصول است که در بین فرهنگهای عربی جدید رواج و رونق زیادی دارد و دارای مدخلهای بسیار است و در بین دیگر فرهنگها از نظر محتوا و نیز تعداد مدخل، فرهنگ برجسته و قابل اعتنایی است.
  
این فرهنگ لغت در ايران و كشورهاي همجوار رواج فراوان يافته و شاید پرفروش ترین فرهنگهای عربی به عربی است و به خاطر چاپ خوبش مشهور و وضوح و کاربرد آسان و قیمت ارزان سبب رواج آنست و نزدیک به صد بار چاپ شده است.
+
روش ترتیب مدخل های این قاموس بر اساس [[الفبا]] و ریشه ای است و در هر مدخل انواع مشتقات مربوط به مدخل مزبور همراه با شواهد زبانی آمده اند. در هر مورد، ابتدا شکل مجرد کلمه آمده و سپس، باب‌های مزید و اشتقاقات مختلف و اسم‌های مکان و زمان و اسم آلت و اسم فاعل و اسم مفعول و صفت مشبهه و افعل التفضیل و غیره آمده اند. همچنین مولف علائمی اختصاری برای بعضی رموز وضع نموده مانند «فا» برای اسم فاعل و «مف» برای اسم مفعول و «مص» برای مصدر و «م» برای مؤنث و «هـ» برای مفعول و غیره.  
  
قاموس المنجد را (با اضافات) احمد سیاح با عنوان لغت نامه يا فرهنگ بزرگ جامع نوين با مقدمه آقایان حسن زاده آملي و محمدتقي جعفری به زبان فارسی ترجمه کرده است.
+
این لغت‌نامه شامل تصاویر مختلف و نقشه‌های جغرافیایی بوده و به مرور زمان برخی کلمات و اصطلاحات جدید و جدولها نیز به آن افزوده شده است. همچنین بعداً بخش اَعلام هم به المنجد افزوده شد که این کار به عنوان «المنجد فی الاعلام» توسط [[کشیش]] [[مسیحیت|مسیحی]] به نام فردیناند توتل در سال ۱۹۵۶ م. صورت گرفت که در آن شخصیت های علمی و ادبی سراسر جهان معرفی شده است. پس از آن، کتاب المنجد به چندگونه مختلف مانند المنجد الوسیط، منجد الطلاب، المنجد الأبجدی، المنجد الکبیر، المنجد المعاصر للطلاب، المنجد المفصل، المنجد المصور و المنجد الکترونیک عرضه شد.
  
==نقد==
+
این کتاب برای نخستین بار در سال ۱۹۰۷ م. تحت عنوان «المنجد» منتشر شد. لویس معلوف در چاپهای بعدی تجدید نظرهایی در آن انجام داد و بخش جدیدی با عنوان «فرائد الأدب والأقوال السائرة عندالعرب» را که حاوی امثال بود، بدان اضافه نمود. این فرهنگ لغت در [[ایران]] و کشورهای همجوار رواج فراوان یافته و شاید پرفروش ترین فرهنگهای عربی به عربی است.
  
گفتنی است در این کتاب خطاها و اغلاطی در شرح لغات وجود دارد و نیز اِعمال بعضی دیدگاههای مسیحیت و غرض ورزی های مستشرقین در خصوص مسائلی که با دین اسلام مرتبط است. از این رو مورد نقد پاره ای از لغویون قرار گرفته و عنوان شده که از بکارگیری منابع اصلی مراجع اصلی عربی غفلت ورزیده است.
+
قاموس «المنجد» در [[ایران]] ترجمه‌هایی به فارسی دارد، از جمله: «فرهنگ جامع نوین» ترجمه احمد سیاح با مقدمه علامه [[علامه حسن زاده آملی|حسن زاده آملی]] و علامه [[علامه محمدتقی جعفری|محمدتقی جعفری]]؛ کتاب «المنجد منجد الطلاب» ترجمه محمد ریگی، «الرائد» ترجمه رضا انزابی‌نژاد و «المنجد الطلاب» ترجمه قاسم بوستانی.
  
در بخش لغاتگاه واژه هایی را که مربوط به حوزه اَعلام است مانند أهواز یا [[بغداد]] و... آورده است حال آن که جداگانه نیز بخش اعلام را دارد. ایراداتی هم در شناساندن هویت بعضی واژه ها وجود دارد برای مثال در مورد واژه «إبریز» یا «جِص» که ریشه فارسی دارند را "یونانی" گفته است.
+
==ویژگی‌های کتاب==
  
==امتیازات کتاب==
+
اهمیتی که این قاموس دارد یکی به لحاظ تازه بودن نسبی آن است که این سبب شده واژه های عربی شده و فارسی الأصل بیشتری نسبت به واژه های معرّب قدیمی که در قاموس های قدیمی تر مانند [[لسان العرب]] ابن منظور، تهذیب اللغه ازهری، قاموس فیروزآبادی، [[تاج العروس]] زبیدی و غیره در آن راه یابد.
  
از جمله امتیازات و ویژگی های این فرهنگ عبارتند از: اهمیتی که این قاموس دارد یکی  به لحاظ تازه بودن نسبی آن است که این سبب شده که واژه های عربی شده و فارسی الأصل بیشتری نسبت به واژه های معرب قدیمی که در قاموس های قدیمی تر مانند لسان العرب ابن منظور، تهذیب اللغه ازهری، قاموس فیروزآبادی، تاج العروس زبیدی و غیره در آن راه یابد.
+
همچنین ضبط واژه های جدیدی که وارد زبان عربی شده اند، چه آنهایی که عربی اند و از طریق اشتقاق جدیداً ساخته شده اند و چه آنهایی که از دیگر زبانها از جمله فارسی یا زبانهای اروپایی وارد زبان عربی شده اند که قبلاً در قاموس های قدیمی تر نبود.  
  
تعداد زیادی از واژه های معرب در دیگر قاموسهای قدیمی هم آمده اند اما تعداد واژه های معربی هستند که تازه اند و مربوط به دوران بعدی است که در این حوزه کاری هنوز انجام نگرفته است. ضبط واژه های جدیدی که وارد زبان عربی شده اند چه آنهایی که عربی اند و از طریق اشتقاق جدیداً ساخته شده اند و چه آنهایی که از دیگر زبانها از جمله فارسی یا زبانهای اروپایی وارد زبان عربی شده اند که قبلاً در قاموس های قدیمی تر نبود. بعضی واژه های هندی یا یونانی را ذکر کرده است که ابتدا وارد زبان فارسی شده بودند و از طریق فارسی وارد عربی شده اند که وی به این سابقه اشاره نکرده است.
+
نویسنده واژه های معرب فارسی و دخیل را غالباً آورده است و به فارسی بودن اصل واژه ها در اکثر موارد اشاره می کند، لیکن بعضی را نگفته است که به احتمال فراوان نمی دانسته، اما فارسی بودن اصل آنها امر مسلمی است.  
  
واژه های معرب فارسی و دخیل را غالباً آورده است و به فارسی بودن اصل واژه ها در اکثر موارد اشاره می کند لیکن بعضی را نگفته است که به احتمال فراوان نمی دانسته اما فارسی بودن اصل آنها امر مسلمی است. وقتی این قاموس را برای جستجوی واژه ای در دست مطالعه قرار می دهیم کم پیش می آید که در صفحه ای از آن متوجه حضور واژه یا واژه هایی فارسی که معرب شده و تغییراتی در آهنگ و ریخت کلمه داده شده نشویم.
+
با این وجود، در این کتاب خطاها و اغلاطی در شرح لغات وجود دارد و نیز اِعمال بعضی دیدگاههای [[مسیحیت]] و غرض ورزی های مستشرقین در خصوص مسائلی که با دین [[اسلام]] مرتبط است. از این رو مورد نقد پاره ای از لغویون قرار گرفته و گفته شده که از بکارگیری منابع اصلی مراجع اصلی عربی غفلت ورزیده است.
  
==مجموعه های مختصر از منجد==
+
در بخش لغات، گاه واژه هایی را که مربوط به حوزه اَعلام بوده -مانند أهواز یا [[بغداد]] و...- آورده است، حال آن که جداگانه نیز بخش اعلام را دارد.
  
# المنجد الأبجدي 1968
+
ایراداتی هم در شناساندن هویت بعضی واژه ها وجود دارد؛ برای مثال در مورد واژه «إبریز» یا «جِص» که ریشه فارسی دارند را "یونانی" گفته است.
# فؤاد البستانی "خلاصه ای از این کتاب را با افزودن واژه ها و اصطلاحات  نوین با نام" منجد الطلاب منجد الطلاب سال 1968.
 
# المنجد الإعدادي سال 1969
 
# المنجد المصور برای کودکان
 
  
 
==منابع==
 
==منابع==
* مجلة البحوث الإسلامية، ج46، الصفحة: 243-250.
+
 
* الأعلام، موسوعة شبکة المعرفة الریفية. الزرکلی، خیرالدین، لویس معلوف.
+
*مجلة البحوث الإسلامیة، ج۴۶، ص۲۴۳-۲۵۰.
* موسوعة المورد، موسوعة شبکة المعرفة الریفية.
+
*الأعلام، موسوعة شبکة المعرفة الریفیة.
 +
*موسوعة المورد، موسوعة شبکة المعرفة الریفیة.
 +
*"المنجد فی اللغة و الأعلام"، ویکی نور.
  
 
{{منابع مرجع}}
 
{{منابع مرجع}}
  
 
[[رده: فرهنگ نامه ها]]
 
[[رده: فرهنگ نامه ها]]

نسخهٔ کنونی تا ‏۶ آوریل ۲۰۲۴، ساعت ۱۱:۱۶

کتاب «المُنجِد فی اللغة» اثر لویس معلوف (۱۲۸۴-۱۳۶۵ ق)، ادیب و لغوی لبنانی، فرهنگ لغت عربی به عربی است. این کتاب از معروفترین و پراستفاده‌ترین قاموسهای زبان عربی تألیف شده در دوره معاصر است.

المنجد.jpg
نویسنده ل‍ویس‌ م‍ع‍ل‍وف‌
موضوع واژه‌نامه
زبان عربی
تعداد جلد ۱

مؤلف

لویس بن نقولا (نیکولا) معلوف متولد ۱۲۸۴ و متوفی ۱۳۶۵ قمری، نویسنده، ادیب و راهب مسیحی است که در شهر زحله لبنان متولد شد و در بیروت و سپس اروپا تحصیل کرد. وی از دانشمندان زبان عربی و از رهبران نهضت تجددخواهی است که به مدت سی سال در مجله «البشیر» مقاله می نوشت.

انگیزه نگارش

درباره انگیزه تألیف این کتاب، مؤلف می گوید که احساس نیاز می کرد که کتاب قابل دسترس و سهل الوصولی برای دانش آموزان مدارس و دانشجویان تهیه کند که زیاد هم حجیم و ملال آور نباشد و روش فرهنگهای غربی را نیز از نظر روش و وضوح دلالت دارا باشد. لذا برای رسیدن به این هدف شروع به مطالعه و تحقیق در منابع مهم در این باره و نیز مشورت خواهی با اهل علم و ادب و زبان نمود و تلاش فراوان نمود و عبارات و جملات محکم قدما را جمع آوری و فیش برداری نمود و کلماتی را که ارزش زبانی بالایی نداشتند کنار زد.

معرفی کتاب

المنجد از جمله فرهنگهای خوش دست و سهل الوصول است که در بین فرهنگهای عربی جدید رواج و رونق زیادی دارد و دارای مدخلهای بسیار است و در بین دیگر فرهنگها از نظر محتوا و نیز تعداد مدخل، فرهنگ برجسته و قابل اعتنایی است.

روش ترتیب مدخل های این قاموس بر اساس الفبا و ریشه ای است و در هر مدخل انواع مشتقات مربوط به مدخل مزبور همراه با شواهد زبانی آمده اند. در هر مورد، ابتدا شکل مجرد کلمه آمده و سپس، باب‌های مزید و اشتقاقات مختلف و اسم‌های مکان و زمان و اسم آلت و اسم فاعل و اسم مفعول و صفت مشبهه و افعل التفضیل و غیره آمده اند. همچنین مولف علائمی اختصاری برای بعضی رموز وضع نموده مانند «فا» برای اسم فاعل و «مف» برای اسم مفعول و «مص» برای مصدر و «م» برای مؤنث و «هـ» برای مفعول و غیره.

این لغت‌نامه شامل تصاویر مختلف و نقشه‌های جغرافیایی بوده و به مرور زمان برخی کلمات و اصطلاحات جدید و جدولها نیز به آن افزوده شده است. همچنین بعداً بخش اَعلام هم به المنجد افزوده شد که این کار به عنوان «المنجد فی الاعلام» توسط کشیش مسیحی به نام فردیناند توتل در سال ۱۹۵۶ م. صورت گرفت که در آن شخصیت های علمی و ادبی سراسر جهان معرفی شده است. پس از آن، کتاب المنجد به چندگونه مختلف مانند المنجد الوسیط، منجد الطلاب، المنجد الأبجدی، المنجد الکبیر، المنجد المعاصر للطلاب، المنجد المفصل، المنجد المصور و المنجد الکترونیک عرضه شد.

این کتاب برای نخستین بار در سال ۱۹۰۷ م. تحت عنوان «المنجد» منتشر شد. لویس معلوف در چاپهای بعدی تجدید نظرهایی در آن انجام داد و بخش جدیدی با عنوان «فرائد الأدب والأقوال السائرة عندالعرب» را که حاوی امثال بود، بدان اضافه نمود. این فرهنگ لغت در ایران و کشورهای همجوار رواج فراوان یافته و شاید پرفروش ترین فرهنگهای عربی به عربی است.

قاموس «المنجد» در ایران ترجمه‌هایی به فارسی دارد، از جمله: «فرهنگ جامع نوین» ترجمه احمد سیاح با مقدمه علامه حسن زاده آملی و علامه محمدتقی جعفری؛ کتاب «المنجد منجد الطلاب» ترجمه محمد ریگی، «الرائد» ترجمه رضا انزابی‌نژاد و «المنجد الطلاب» ترجمه قاسم بوستانی.

ویژگی‌های کتاب

اهمیتی که این قاموس دارد یکی به لحاظ تازه بودن نسبی آن است که این سبب شده واژه های عربی شده و فارسی الأصل بیشتری نسبت به واژه های معرّب قدیمی که در قاموس های قدیمی تر مانند لسان العرب ابن منظور، تهذیب اللغه ازهری، قاموس فیروزآبادی، تاج العروس زبیدی و غیره در آن راه یابد.

همچنین ضبط واژه های جدیدی که وارد زبان عربی شده اند، چه آنهایی که عربی اند و از طریق اشتقاق جدیداً ساخته شده اند و چه آنهایی که از دیگر زبانها از جمله فارسی یا زبانهای اروپایی وارد زبان عربی شده اند که قبلاً در قاموس های قدیمی تر نبود.

نویسنده واژه های معرب فارسی و دخیل را غالباً آورده است و به فارسی بودن اصل واژه ها در اکثر موارد اشاره می کند، لیکن بعضی را نگفته است که به احتمال فراوان نمی دانسته، اما فارسی بودن اصل آنها امر مسلمی است.

با این وجود، در این کتاب خطاها و اغلاطی در شرح لغات وجود دارد و نیز اِعمال بعضی دیدگاههای مسیحیت و غرض ورزی های مستشرقین در خصوص مسائلی که با دین اسلام مرتبط است. از این رو مورد نقد پاره ای از لغویون قرار گرفته و گفته شده که از بکارگیری منابع اصلی مراجع اصلی عربی غفلت ورزیده است.

در بخش لغات، گاه واژه هایی را که مربوط به حوزه اَعلام بوده -مانند أهواز یا بغداد و...- آورده است، حال آن که جداگانه نیز بخش اعلام را دارد.

ایراداتی هم در شناساندن هویت بعضی واژه ها وجود دارد؛ برای مثال در مورد واژه «إبریز» یا «جِص» که ریشه فارسی دارند را "یونانی" گفته است.

منابع

  • مجلة البحوث الإسلامیة، ج۴۶، ص۲۴۳-۲۵۰.
  • الأعلام، موسوعة شبکة المعرفة الریفیة.
  • موسوعة المورد، موسوعة شبکة المعرفة الریفیة.
  • "المنجد فی اللغة و الأعلام"، ویکی نور.
منابع مرجع
دائره المعارف ها * دانشنامه جهان اسلام * دائرة المعارف بزرگ اسلامی * دائرة المعارف قرآن کریم * دانشنامه فرهنگ فاطمی * دانشنامه امام حسین علیه السلام * دانشنامه امیرالمومنین علیه السلام * دانشنامه قرآن و حدیث * دانشنامه قرآن و قرآن پژوهی * دایرة المعارف فارسی
فرهنگ های تخصصی *فرهنگ قرآن * فرهنگ فقه مطابق مذهب اهل بیت علیهم‌السلام * فرهنگ عاشورا * قاموس قرآن * نثر طوبی * سفینه البحار
واژه نامه ها * المنجد * تاج العروس * جمهرة اللغة * قاموس المحیط * لسان العرب * مجمع البحرین * مفردات قرآن راغب * معجم مقاییس اللغة
سرگذشت نامه ها *ريحانة الادب * روضات الجنات * طبقات اعلام الشیعه‌ * اعیان الشیعه * مجالس المؤمنین * گلشن ابرار * ستارگان حرم * اثر آفرینان
کتابشناسی ها * الذریعه الی تصانیف الشیعه * کشف الظنون * الفهرست ابن ندیم * فهرست کتاب های چاپی فارسی
منابع مرجع الکترونیکی * ویکی شیعه * دانشنامه اسلامی