آیه مُحادّه
پرش به ناوبری
پرش به جستجو
برخی آیه 22 سوره مجادله را «آیه مُحادّه» نامیدهاند.[۱] در این آیه تأكید شده كه ایمان به خدا و آخرت با محبت و دوستى دشمنان خدا و پیامبر صلى الله علیه وآله جمع نمىشود؛ هرچند آن دشمنان، پدران، پسران، برادران یا عشیره آنان باشند:
شیخ طوسى گوید: این آیه، در شأن حاطب بن ابى بلتعه نازل شده است؛ زیرا هنگامى كه پیامبر صلى الله علیه وآله تصمیم گرفت مكه را فتح كند، حاطب در نامهاى به اهل مكه آنان را از تصمیم پیامبر آگاه كرد، در صورتى که پیامبر این موضوع را مخفى کرده بود. وقتى او به دلیل این خیانت عتاب شد، پاسخ داد: خانواده من در مكه بودند و مىخواستم آنها را براى حق و منتى كه بر اهل مكه دارم، در امنیت و صیانت قرار داده باشم.[۲]
پانویس
منابع
- دائرة المعارف قرآن کریم، علی خراسانی، ج1، ص400.