سوره سجده/متن و ترجمه
 |
| درباره سوره سجده (32) |
| آیات سوره سجده |
| فهرست قرآن |
|
|
برای مشاهده ترجمه ها و تفسیرهای هر آیه روی آن کلیک کنید.
1
بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِيمِ
به نام خدای بخشاینده مهربان
الف لام میم
2
تَنزِيلُ الْكِتَابِ لَا رَيْبَ فِيهِ مِن رَّبِّ الْعَالَمِينَ
نازل شدن این کتاب که در آن هیچ شکی نیست، از جانب پروردگار جهانیان است
3
آیا می گویند دروغی است که خود به هم بافته ? نه ، سخنی است بر حق ازجانب پروردگارت ، تا مردمی را که پیش از تو بیم دهنده ای نداشته اند بیم دهی شاید به راه هدایت افتند
4
خداست که آسمانها و زمین را و آنچه میان آنهاست در شش روز بیافرید، وآنگاه به عرش پرداخت شما را جز او کارساز و شفیعی نیست آیا پند نمی گیرید ?
5
کار را از آسمان تا زمین سامان می دهد سپس در روزی که مقدار آن هزارسال است چنان که می شمارید به سوی او بالا می رود
6
ذَلِكَ عَالِمُ الْغَيْبِ وَالشَّهَادَةِ الْعَزِيزُ الرَّحِيمُ
اوست که دانای نهان و آشکار است پیروزمند و مهربان است
7
الَّذِي أَحْسَنَ كُلَّ شَيْءٍ خَلَقَهُ وَبَدَأَ خَلْقَ الْإِنسَانِ مِن طِينٍ
آن که هر چه را آفرید به نیکوترین وجه آفرید و خلقت انسان را از گل آغاز کرد
8
ثُمَّ جَعَلَ نَسْلَهُ مِن سُلَالَةٍ مِّن مَّاء مَّهِينٍ
سپس نسل او را از عصاره آبی بی مقدار پدید آورد
9
آنگاه بالای او راست، کرد و از روح خود در آن بدمید و برایتان گوش و چشمها و دلها آفرید چه اندک شکر می گویید
10
و گفتند: آیا وقتی که در زمین ناپدید شویم ، آفرینش تازه ای خواهیم یافت ? آری ، ایشان به دیدار با پروردگارشان ایمان ندارند
11
قُلْ يَتَوَفَّاكُم مَّلَكُ الْمَوْتِ الَّذِي وُكِّلَ بِكُمْ ثُمَّ إِلَى رَبِّكُمْ تُرْجَعُونَ
بگو: فرشته مرگ که موکل بر شماست ، شما را می میراند سپس به سوی پروردگارتان باز می گردانند
12
تو را عبرت است آنگاه که مجرمان را در نزد پروردگارشان سرافکنده بینی، گویند: ای پروردگار ما، دیدیم و شنیدیم اکنون ما را بازگردان تا کاری شایسته کنیم ، که اینک به یقین رسیده ایم
13
اگر می خواستیم ، هدایت هر کس را به او ارزانی می داشتیم ولی وعده من که جهنم را از همه جنیان و آدمیان پر می کنم ، حق است
14
به کیفر آنکه دیدار چنین روزی را فراموش کرده بودید، اکنون بچشید، مانیز شما را از یاد برده ایم به سزای کارهایی که می کرده اید عذاب جاوید را بچشید
15
تنها کسانی به آیات ما ایمان آورده اند که چون آیات ما را بشنوند به سجده بیفتند و پروردگارشان را به پاکی بستایند و سرکشی نکنند
16
از بستر خواب پهلو تهی می کنند، پروردگارشان را با بیم و امید می خوانند و از آنچه به آنها داده ایم انفاق می کنند
17
فَلَا تَعْلَمُ نَفْسٌ مَّا أُخْفِيَ لَهُم مِّن قُرَّةِ أَعْيُنٍ جَزَاء بِمَا كَانُوا يَعْمَلُونَ
و هیچ کس از آن مایه شادمانی خبر ندارد که به پاداش کارهایی که می کرده، برایش اندوخته اند
18
أَفَمَن كَانَ مُؤْمِنًا كَمَن كَانَ فَاسِقًا لَّا يَسْتَوُونَ
آیا آن کس که ایمان آورده همانند کسی است که عصیان می ورزد ? نه ، برابر نیستند
19
اما آنان که ایمان آورده اند و کارهای شایسته کرده اند، به پاداش اعمالی که می کرده اند منزلگاهی در باغهای بهشت خواهند یافت
20
و اما عصیان پیشگان ، منزلگاهشان آتش است هر گاه که بخواهند از آن بیرون آیند، بار دیگر آنها را به درون آتش بازگردانند و بگویندشان : بچشید عذاب آتشی را که دروغش می پنداشتید
21
وَلَنُذِيقَنَّهُمْ مِنَ الْعَذَابِ الْأَدْنَى دُونَ الْعَذَابِ الْأَكْبَرِ لَعَلَّهُمْ يَرْجِعُونَ
و عذاب دنیا را پیش از آن عذاب بزرگ تر به ایشان بچشانیم ، باشد که باز، گردند
22
کیست ستمکارتر از آن کسی که او را به آیات پروردگارش پند دهند ولی اعراض کند ? ما از مجرمان انتقام می گیریم
23
هر آینه به موسی کتاب دادیم از دیدار او در تردید مباش و آن را راهنمای بنی اسرائیل قرار دادیم
24
از میان آن قوم پیشوایانی پدید آوردیم که چون صبوری پیشه کردند و به، آیات ما یقین داشتند، به فرمان ما به هدایت مردم پرداختند
25
إِنَّ رَبَّكَ هُوَ يَفْصِلُ بَيْنَهُمْ يَوْمَ الْقِيَامَةِ فِيمَا كَانُوا فِيهِ يَخْتَلِفُونَ
هر آینه پروردگار تو در روز قیامت در آنچه اختلاف می کردند میانشان داوری خواهد کرد
26
آیا آن همه مردمی که پیش از این در خانه های خود می خرامیدند و ما هلاکشان کردیم سبب هدایتشان نشد ? در این عبرتهاست ، چرا نمی شنوند ?
27
آیا نمی بینند که آب را به زمین خشک و بی گیاه روانه می سازیم تا، کشتزارها برویانیم و چارپایان و خودشان از آن بخورند ? چرا نمی بینند ?
28
وَيَقُولُونَ مَتَى هَذَا الْفَتْحُ إِن كُنتُمْ صَادِقِينَ
می گویند: اگر راست می گویید، پیروزی چه وقت خواهد بود ?
29
قُلْ يَوْمَ الْفَتْحِ لَا يَنفَعُ الَّذِينَ كَفَرُوا إِيمَانُهُمْ وَلَا هُمْ يُنظَرُونَ
بگو: در روز پیروزی ، ایمان آوردن کافران سودشان ندهد، و مهلتشان ندهند
30
فَأَعْرِضْ عَنْهُمْ وَانتَظِرْ إِنَّهُم مُّنتَظِرُونَ
پس از ایشان اعراض کن و منتظر باش که آنها نیز در انتظارند.
