آیه آمن الرسول
آیه 285 سوره بقره به همراه آیه 286 آن، كه با عبارت «آمنَ الرَّسول» آغاز مىشود، به این نام شهرت یافته است. منشأ این شهرت، روایات فراوانى است كه از اهل بیت علیهمالسلام در فضیلت و ثواب قرائت آنها نقل شده است.
متن و ترجمه آیات
فضیلت آیات
مجموع روایات از عظمت این دو آیه خبر مىدهد. از رسول خدا صلی الله علیه وآله درباره فضیلت آن نقل شده كه دو آیه آخر سوره بقره، از گنجى در زیر عرش الهى به وى بخشیده شده است.[۱]
در روایتى از ابن عباس آمده است كه پیامبر در حالى كه جبرئیل در حضورش بود، صدایى را از بالاى سر خود شنید. جبرئیل با نگاه به آسمان گفت: هم اكنون درى از آسمان باز شد كه تاكنون گشوده نشده بود؛ سپس فرشتهاى فرود آمد و پیامبر صلى الله علیه وآله را به دو نور، یكى فاتحةالكتاب و دیگرى آیات پایانى سوره بقره بشارت داد كه به هیچ پیامبر دیگرى داده نشده بود.[۲]
بر پایه برخى روایات، این دو آیه در معراج پیامبر در آسمان هفتم به وى عطا شد.[۳]
آثار تلاوت این آیات
در زمینه آثار و فضیلت قرائت این آیات، از پیامبر صلى الله علیه وآله نقل شده كه هر كس دو آیه آخر بقره را در شب بخواند، او را كفایت مىكند[۴] و از امام على علیهالسلام نقل شده كه هر كس اسلام را دریافته باشد، پیش از قرائت آمنالرسول و آیة الکرسی نمىخوابد.[۵]
همچنین از پیامبر صلى الله علیه و آله نقل شده كه این دو آیه را فراگیرید و به دختران و پسرانتان بیاموزید؛ زیرا آن دو هم قرآن و هم دعا است و خشنودى خداى رحمان را در پى دارد.[۶]
محتوای آیات
علامه طباطبایی معتقد است که این دو آیه را چکیده ای می داند از آنچه که سوره در مقام تبیین آن بوده است با این توضیح که غرض اين سوره بيان اين مطلب است که حق عبادت خداى تعالى اين است كه عبد، به تمامى آنچه او به زبان پيامبرانش بر بندگانش نازل كرده ايمان آورد، بدون اينكه ميان پيامبران او فرقى بگذارند و اين همان چیزی است كه آيه اولى تا كلمه "من رسله" ايفا نموده، و در این سوره قصه هایی آمده است که جریان نعمت های داده شده به بنی اسرائیل از قبیل كتاب و نبوت و ملك و غير آن را بیان می کند و مقابله آنان به اين نعمتها، با عصيان و تمرد و شكستن ميثاقها و كفر و ... و اين همان معنايى است كه ذيل آيه اول و همه آيه دوم به آن اشاره نموده و برای دوری از آن به پناه بردن از آن به خدا اشاره نموده.[۷]
پانویس
- ↑ فضائل القرآن، ابوعبید، ص 233؛ فضائل القرآن، نسائى، ص 94؛ ابنكثیر، ج 1، ص 348.
- ↑ فضائل القرآن، نسائى، ص 93 و 94؛ مجمعالبیان، ج 2، ص 692؛ موسوعة فضائل سور و آیات القرآن، ج 1، ص 176.
- ↑ ابنكثیر، ج 1، ص 349.
- ↑ ابنكثیر، ج 1، ص 348؛ مجمعالبیان، ج 2، ص 692.
- ↑ ابن كثیر، ج 1، ص 349.
- ↑ فضائلالقرآن، ابوعبید، ص 233.
- ↑ الميزان في تفسير القرآن، ج2، ص440
منابع
- دائرةالمعارف قرآن کریم، سید محمود دشتى، ج1، ص419-420.
- الميزان فی تفسير القرآن، سید محمدحسین طباطبائی .